| - hêren, sw. v.
- gi-hêrên, sw. v.
- int-hêrên, sw. v.
- herent
- herenten
- heenwurcz
- hererun
- hêreschefte
- hereta
- heretikeri, as. st. m.
- hereue
- hereuiz
- hêrfalko, sw. m.
- hêrfalc, st. m.
- hêrfogal, st. m.
- hergab
- hergello
- hergienc
- hergirger
- hergiride
- herhaben
- herhaft
- herhafti
- herhon
- heri, st. n.
- heri
- hêri, adj.
- hêrî, st. f.
- heriâri, st. m.
- herieri, st. m.
- heriban, st. m.
- heriberga, st.
- heriberglîh, adj.
- heribergôn, sw. v.
- gi-her(i)bergôn, sw. v.
- heribis
- heribo
- heribocan
- heribouhhan, st. n.
- herich
- herichohun
- herid, st. f.
- gi-herida, st. f.
- hêriđa, as. st. f.
- heride
- herithegan, st. m.
- gi-heridi, st. n.
- heridoht
- heridôn, sw. v.
- heriduames
- herifart, st. f.
- herifluhtîg, adj.
- heriflungun
- herige
- herigeseillo
- heriginôzscaf, st. f.
- herigisello, sw. m.
- herigon
- herihafto, adv.
- herihorn, st. n.
- herihunda, st. f.
- herihunge
- herikneht, st. m.
- herikocko, sw. m.
- herilicho
- heriman, st. m.
- herin
- hering
- hęrino
- herinter
- herinumft, st. f.
- -herio, sw. m.
- heriôn, sw. v.
- herrôn, sw. v.
- bi-heriôn, sw. v.
- bi-herrôn, sw. v.
- fir-heriôn, sw. v.
- gi-heriôn, sw. v.
- gi-herrôn, sw. v.
- in(t)-heriôn, sw. v.
- ir-heriôn, sw. v.
- ir-herrôn, sw. v.
- heriperagato
- heripohhan
- heriran
- hêriro, adj. comp.
- hêrisâri, st. m.
- hêrisârin, st. f.
- herisco
- herisezza, st. f.
- heriscaf, st. f.
- heriscaft, st. f.
- heriskef, st. n.
- hêriscôn, sw. v.
- herisluhtigi
- hêrisôn, sw. v.
- ubar-hêrisôn, sw. v.
- herist
- herist
- heristen
- heristiura, st. f.
- heristiurî, st. f.
- hêristo, adj. superl.
- hêrôsto, adj. superl.
- heristrâza, st. f.
- heritiug, as. st. n.
- heritrumba, sw. f.
- heritrumbâri, st. m.
- heritrumbo, sw. m.
- heriunga, st. f.
- fir-heriunga, st. f.
- heriuuahta, st. f.
- herizeihhan, st. n.
- herizoecko
- herizogtuom, st. n.
- herzogentuom, st. n.
- her(i)zogin, st. f.
- herizogo, sw. m.
- herizohin, st. f.
- herizoho, sw. m.
- herl
- herleua
- herlicho
- herlicho
- hêrlîh, adj.
- hêrlîhho, adv.
- herling, st. m.
- hermalta, sw. f.
- hermeken, mnd.
- hermel, mhd. st. m.
- hermel
- hermen, sw. v.
- gi-hermen, sw. v.
- hermentlîhho, adv.
- hermida, st. f.
- hermidi, st. n.
- hermilî(n), st. n.
- hermilîn, adj.
- hermilo, sw. m.
- hermisal, st. n.
- hermisallîh, adj.
- hermisôd, st. m.
- hermisôn, sw. v.
- hermisunga, st. f.
- hemiz
- hernhart
- hernorni
- hernosta
- hernuurz
- hero
- heron
- hêrôro
- hêrôst, adv.
- hêrôsto
- herot, adv.
- hêrôti, st. n.
- herphe
- herra
- hêrra, sw. f.
- herrenvalch
- hêrrilîc, as. adj.
- hêrrisôn, sw. v.
- hêrro, sw. m.
- herrôd, st. m.
- herrolicho
- herrôn
- hers
- hers
- -hers
- herse
- hersib
- hersistremo
- hêrscaf, st. f.
- hêrscaft, st. f.
- hêrscepi, as. st. n.
- herst
- herstat
- hersten, sw. v.
- herstî
- herstrazi
- herstu
- hêrstuol, st. m.
- hert-
- herta1, st.f.
- herta2, st.f.
- herta
- hertâri, st. m.
- hertathere
- hertbrât, st. n.
- herten, sw. v.
- bi-herten, sw. v.
- fir-herten, sw. v.
- furi-herten, sw. v.
- gi-herten, sw. v.
- ir-herten, sw. v.
- hertento, adv.
- hertheresblat
- herthtūc
- herti
- hertî1, st. f.
| | hêren sw. v., mhd. hêren, nhd. DWB hehren. — Graff IV,998. hêr-: 3. sg. -it Npgl 71,5; ge-: part. prt. -et Nb 262,24 [283,18]. refl.: sih hêren: sich groß, erhaben machen: a) in Hinsicht auf Herrschaft und Gewalt: sich erheben über jmdn., herrschen über jmdn.: Christvs resvrgens a mortvis iam non moritvr . mors illi vltra non dominabitur (der tod neherit sih furder uber in) Npgl 71,5; b) in ethischer Beziehung: sich erhöhen, auf eine höhere Stufe bringen: ze demo bezeren fahendo . habest tu dih selbo geheret tu te ipse excellentioribus addidisti Nb 262,24 [283,18].
gi-hêrên sw. v. — Graff IV,998 f. ki-her-: part. prt. nom. sg. m. -eter Gl 2,222,32 (clm 18550,1, 9. Jh.; -&-); gi-: 3. sg. -et O 3,13,31. ka-hereta Gl 2,343,19; ki-herot 539,27; gi-hereti O 4,4, 25 (FV) s. alle gi-êrên; gi-herete O 4,5,52 s. AWB êrên. groß, mächtig sein oder werden: waz hilfit nu then muadon man, ther hiar giheret so fram, thaz sint imo untar henti ellu woroltenti; oba er in thia wila firliusit sina sela O 3,13,31; substant.: epano kihereter [seniores ..., qui in vobis sunt, obsecro,] consenior [et testis Christi passionum ... pascite ... gregem dei, Greg., Cura 2,7 = 1. Pet. 5,1] Gl 2,222,32 (‘Mitältester’).
int-hêrên sw. v., mhd. Lexer enthêren (in and. Bedeutung). — Graff IV,999. int-hêrêta: 3. sg. prt. Nc 732,17/18 [63,21/22]. etw. als einem nicht zukommend ablehnen, etw. verschmähen, dessen man sich nicht für würdig hält: mit Refl.-Pron. und Gen. d. Sache: âne daz inthereta si (Pallas Athene) sih tisses rates (hinsichtlich der Heirat Merkurs) . tarumbe . daz si allero hitate so uzenan si . daz ... dedignatur praeterea huiusmodi adhibere consensum . cum.
herent Pw 2,8 s. AWB erbi.
herenten s. AWB harên.
heenwurcz Gl 3,108,5 s. AWB berinuuurz.
hererun OF 5,23,143 s. AWB êriro.
hêreschefte Np 14,1 s. AWB heriscaf, -scaft.
hereta S 297,6 s. AWB harên.
[heretikeri as. st. m.; vgl. lat. haereticus (so in NpNpw). Alle Belege as. Ps., alle Formen teilweise unleserlich: heretiker-: gen. pl. -o Wa 11,1 = 15,20 (erstes -er- früher noch lesbar); acc. pl. -e 10,17 = 15,12/13 (tikere früher noch lesbar). — ..keri: nom. sg. Wa 9,13 = 14,15. Häretiker, Ketzer: thuru mina fianda endi thia heretikere endi thia hethinun propter inimicos id est hereticos vel paganos Wa 10,17 = 15,12/13; ferner: 9,13. 11,1 [14,15. 15,20].]
hereue Gl L 18 [418] s. AWB erbi. |
| |