| - hiafon
- hîbâri, adj.
- hîbârîg, adj.
- hiburilicuru
- hic
- hich
- hichel
- hichela
- hichther
- hīdsdēcheliger
- hider, ae. adv.
- hie
- hie
- hie
- hiecalm
- hiefelin
- hieffa
- hieffelter
- hieffuldrun
- hiefholdra
- hiegen
- hiegil
- hielant
- hieligen
- hîen
- hiena, st. sw.?
- hiephalts
- hier, adv.
- hiera
- hier after
- hier ana
- hier bî
- hier fora
- hier hera
- hier hina
- hieriscaf
- hier nidana
- hier nidari
- hierodon
- hierwan, ae. sw. v.
- hieruuist, st. f.
- hier zuo
- hiesche
- hieti
- hieuuon
- hifendecke
- hiffa
- hiffaldera
- hiffilun
- hifiltra
- hifolts
- hîfuoga, sw. f.
- higara
- higi
- higisg-
- higli
- hîgot, st. m.
- higoz
- hîguollîhhî, st. f.
- hih
- hihti
- hîion
- hilagon
- hilber
- hilces
- hîleih, st. m.
- gi-hîleih, st. m.
- gi-hîleihlîh, adj.
- hîleihmahheri, st. m.
- hîleitî, st. f.
- hilera
- hilfa
- hilfari
- hîlîh, adj.
- gi-hîlîh, adj.
- hîlîhho, adv.
- hillepe
- hilmen
- gi-hilmi, st. n.
- hilono
- hîlouuua
- hîlouga
- hilta, st. f.
- hiltkalb
- gi-hiluui, st. n.
- hilz
- hilzi, st. n.
- hilza, st. f.
- gi-hilzi, st. n.
- hîmahhâra, sw. f.
- hîmahhâri, st. m.
- hîmakerin, as. st. f.
- himeliza
- himelkêr, mhd. st. m.
- himellouch, mhd. st. m.
- himelsluel, mhd. st. m.
- himelte
- himelwiz
- himelwurz, mhd. st. f.
- himethlaken
- himil, st. m.
- himil
- himilahsa, st. f.
- himilazzi
- himilbrant, st. m.
- himilbranta, st. sw. f.
- himilbrôt, st. n.
- himilbrust, st. m. f.
- himilbûo, sw. m.
- himileit, st. m.
- himilfart, st. f.
- himilfenstar, st. n.
- himilfestî, st. f.
- himilfiur, st. n.
- himilflioganti, part. prs.
- himilfrouuua, sw. f.
- himilgerta, st. f.
- himilgiberg, st. n.
- himilgibil, st. m.
- himilgilust, st. f.
- himilgiuualt, st. f.
- himilgiuualtîg, adj.
- himilgiuuerc, st. n.
- himiligiuuerc, st. n.
- himilgot, st. m.
- himilguollîhhî, st. f.
- himilhe
- himilhêrôti, st. n.
- himilheta
- himiligiuuerc
- himilika
- himiling, st. m.
- himilisc, adj.
- himiliskî, st. f.
- himilisclîhho, adv.
- himilisco, adv.
- himilitede
- himilizzen, sw. v.
- himilizzi, st. n.
- gi-himilizzi, st. n.
- himilizzîn, st. n.
- himiljuno, f.
- himilkamara, st. f.
- himilkuning, st. m.
- himillîb, st. m.
- himilliches
- himillîh, adj.
- himillîhhî, st. f.
- himillîko, as. adv.
- himillioht, st. n.
- himil[h]lôz, st. n.
- himilmerigriozo, sw. m.
- himiln
- himilôn, sw. v.
- himilphalanza, st. f.
- himilrîhhi, st. n.
- himil[h]ring, st. m.
- himilrinna, sw. f.
- himilsang, st. n.
- himilsâzo, sw. m.
- himilscouuuâri, st. m.
- himilspêra, st. f.
- himiltou, st. m. n.
- himiltouganî, st. f.
- himilturi, st. f.
- himiluobo, sw. m.
- himiluuolkan, st. n.
- himiluuunna, st. f.
- himilzeihhan, st. n.
- himilzunga, sw. f.
- himilzungal, st. n.
- himmer
- himolo
- himolriche
- himora, lat.
- hîmuozîg, adj.
- hin
- hina, adv.
- hina, bzw.
- bi-hina
- hina after
- hina baz
- hina thana
- hinafaranto, adv.
- hinafart, st. f.
- hina ferro
- hinafertîg, adj.
- hinafluggi, adj.
- hina fona
- hina furdir
- hina furi
- hina furiuuertes
- hinagang, st. m.
- hina gegît
- hinagilitanî, st. f.
- hinagireckida, st. f.
- hînaht, adv.
- hînahtes, adv.
- hina in
- hinain(t)brottanî, st. f.
| | hiafon O 2,23,14 s. AWB hiofa, AWB hiofo.
hîbâri adj., mhd. Lexer hîbære; mnl. hu(w)baer. — Graff IV,1066. hi-bar-: Grdf. -i Gl 3,68,2 (SH A); nom. sg. f. -iu 1 (SH A, 3 Hss., 1 Hs. -iv). — hy-beru: nom. sg. f. Gl 3,218,29 (SH B, Anh.). heiberiu: nom. sg. f. Hbr. I,121,85 (Erlangen 396, 13. Jh.). Wohl verschrieben: hi-barwi: Grdf. oder nom. sg. f. Gl 3,68,2 (SH A, Wien 2400; aus -iu?). heiratsfähig: hibariu nubilis Gl 3,68,1 (5 Hss., 3 hîbârîg). 218,29. Hbr. I,121,85. Vgl. hîbârîg.
hîbârîg adj. — Graff IV,1066. hi-parig-: nom. sg. f. -iu Gl 2,467,24 (2 Hss.); -barig-: dass. -iu 710,42. 3,176,51 (SH B); -v 68,3 (SH A). — hi-ber-ich: Grdf. Gl 3,68,3 (SH A); -ic: dass. 2,617,2 (Antwerpen 126, 10./11. Jh., -c wohl unvollständige Schreibung von hc/ch für -g, vgl. Pauly, Glossen S. 144). Wohl verschrieben: hubarg: Gl 3,68,3 (SH A, clm 23796, 15. Jh.). 1) heiratsfähig: hiberic [modo filia ... unica virgineis nec adhuc] matura (darüber nucdū nubilis) [sub annis occidit, Sed., Carm. pasch. III,110] Gl 2,617,2 (vgl. Pauly, Glossen S. 121,24). hibarigiu nubilis [Randgl. zu: filia ... iam matura viro, iam plenis nubilis annis, Verg., A. VII,53] 710,42. hibarigv nubilis 3,68,3 (3 Hss., 5 hîbâri). 176,51. 2) ehestiftend, substant.: Brautbegleiterin: hiparigiu [nondum maternam partu vacuaverat alvum conceptamque viri sobolem paritura gerebat] pronuba [, iam gravidae fulcrum geniale paratur, Prud., Symm. I,256] Gl 2,467,24.
hiburilicuru Wa 70,20 s. AWB gi-burilîh.
hic, hich s. AWB ih.
hichel, hichela s. ihhilla.
hichther Gl 2,624,11 s. AWB ih u. ther.
hīdsdēcheliger Thies, Kölner Hs. S. 186,19 s. hintarscrenkilîg.
[hider ae. adv. hiđir: Gl 2,746,32 (Ld.). hierhin: hiđirandidir [christiana credulitas pro salute mundi deum suum venisse testatur; vos vero innatam animam praedicantes,] ultro citroque [transfertis, Athan., Vita Ant., PL 73 p. 159 B] (vgl. ne. hither and thither). Zur lat. Quelle vgl. Gl 5,106,9 ff. sowie Hessels, Leid. Gl. S. 214. 230, Michiels S. 38 ff.]
hie s. AWB hier.
hie s. AWB io adv. |
| |