| - hier ana
- hier bî
- hier fora
- hier hera
- hier hina
- hieriscaf
- hier nidana
- hier nidari
- hierodon
- hierwan, ae. sw. v.
- hieruuist, st. f.
- hier zuo
- hiesche
- hieti
- hieuuon
- hifendecke
- hiffa
- hiffaldera
- hiffilun
- hifiltra
- hifolts
- hîfuoga, sw. f.
- higara
- higi
- higisg-
- higli
- hîgot, st. m.
- higoz
- hîguollîhhî, st. f.
- hih
- hihti
- hîion
- hilagon
- hilber
- hilces
- hîleih, st. m.
- gi-hîleih, st. m.
- gi-hîleihlîh, adj.
- hîleihmahheri, st. m.
- hîleitî, st. f.
- hilera
- hilfa
- hilfari
- hîlîh, adj.
- gi-hîlîh, adj.
- hîlîhho, adv.
- hillepe
- hilmen
- gi-hilmi, st. n.
- hilono
- hîlouuua
- hîlouga
- hilta, st. f.
- hiltkalb
- gi-hiluui, st. n.
- hilz
- hilzi, st. n.
- hilza, st. f.
- gi-hilzi, st. n.
- hîmahhâra, sw. f.
- hîmahhâri, st. m.
- hîmakerin, as. st. f.
- himeliza
- himelkêr, mhd. st. m.
- himellouch, mhd. st. m.
- himelsluel, mhd. st. m.
- himelte
- himelwiz
- himelwurz, mhd. st. f.
- himethlaken
- himil, st. m.
- himil
- himilahsa, st. f.
- himilazzi
- himilbrant, st. m.
- himilbranta, st. sw. f.
- himilbrôt, st. n.
- himilbrust, st. m. f.
- himilbûo, sw. m.
- himileit, st. m.
- himilfart, st. f.
- himilfenstar, st. n.
- himilfestî, st. f.
- himilfiur, st. n.
- himilflioganti, part. prs.
- himilfrouuua, sw. f.
- himilgerta, st. f.
- himilgiberg, st. n.
- himilgibil, st. m.
- himilgilust, st. f.
- himilgiuualt, st. f.
- himilgiuualtîg, adj.
- himilgiuuerc, st. n.
- himiligiuuerc, st. n.
- himilgot, st. m.
- himilguollîhhî, st. f.
- himilhe
- himilhêrôti, st. n.
- himilheta
- himiligiuuerc
- himilika
- himiling, st. m.
- himilisc, adj.
- himiliskî, st. f.
- himilisclîhho, adv.
- himilisco, adv.
- himilitede
- himilizzen, sw. v.
- himilizzi, st. n.
- gi-himilizzi, st. n.
- himilizzîn, st. n.
- himiljuno, f.
- himilkamara, st. f.
- himilkuning, st. m.
- himillîb, st. m.
- himilliches
- himillîh, adj.
- himillîhhî, st. f.
- himillîko, as. adv.
- himillioht, st. n.
- himil[h]lôz, st. n.
- himilmerigriozo, sw. m.
- himiln
- himilôn, sw. v.
- himilphalanza, st. f.
- himilrîhhi, st. n.
- himil[h]ring, st. m.
- himilrinna, sw. f.
- himilsang, st. n.
- himilsâzo, sw. m.
- himilscouuuâri, st. m.
- himilspêra, st. f.
- himiltou, st. m. n.
- himiltouganî, st. f.
- himilturi, st. f.
- himiluobo, sw. m.
- himiluuolkan, st. n.
- himiluuunna, st. f.
- himilzeihhan, st. n.
- himilzunga, sw. f.
- himilzungal, st. n.
- himmer
- himolo
- himolriche
- himora, lat.
- hîmuozîg, adj.
- hin
- hina, adv.
- hina, bzw.
- bi-hina
- hina after
- hina baz
- hina thana
- hinafaranto, adv.
- hinafart, st. f.
- hina ferro
- hinafertîg, adj.
- hinafluggi, adj.
- hina fona
- hina furdir
- hina furi
- hina furiuuertes
- hinagang, st. m.
- hina gegît
- hinagilitanî, st. f.
- hinagireckida, st. f.
- hînaht, adv.
- hînahtes, adv.
- hina in
- hinain(t)brottanî, st. f.
- hinn, adv.
- hin(a)na, adv.
- hin(a)na furi
- hinanemanto, adv.
- hinanfluht, andfrk. st. f.
- hinan forđ
- hinn frammort
- hinangevan
- hinarihtîg, adj.
- hinase
- hinaspentunga, st. f.
- hinasuuang, st. m.
- hina ûf
- hinauuartênto, adv.
- hinauuortanî, st. f.
- hincliche
- hind-
- hindefre
- hindeke
- hindel, mhd. st. m.
- hindelkalp, mhd. st. n.
- hinderdicus
- hinderhoubet, mhd. st. n.
- hinderore
- hinderosprâchon
- hinderot
- hinderrætic, mhd. adj.
- hinderschrenkelic, mhd. adj.
- hinderserekun
- hindersregone
| | hier ana s. AWB hier II u. ana 2. Teil A.
hier bî s. AWB hier II u. bî 1. Teil B.
hier fora s. AWB hier II u. fora 1. Teil B.
hier hera s. AWB hier II u. hera B III.
hier hina s. AWB hier II u. hina B III.
hieriscaf O 1,12,21 (F) s. AWB heriscaf, -scaft.
hier nidana s. AWB hier II u. nidana.
hier nidari s. AWB hier II u. nidari.
hierodon Beitr. (Halle) 85,61,60 s. AWB hierwan ae.
[hierwan ae. sw. v. (zur Form vgl. Sievers-Brunner, Ae. Gr. § 104. 408). nierodon: 3. pl. prt. Beitr. (Halle) 85,61,60 (Mp. th. f. 79, ae. Glossen 8. Jh.; zu N für H dieser Glosse vgl. S. 58 ff.). schmähen, verachten: hierodon [quicunque me intuentur, omnes ut ulcerosum] contemnunt (Hs. conempnunt) [, ut fetentem exspuunt, Is., Syn. 1,16 p. 831].]
hieruuist st. f.; an. hérvist. — Graff IV,696. hier-uuist: nom. sg. S 86,37 (Ludw.). das Hiersein, Leben auf dieser Erde: giskerit ist thiu hieruuist. |
| |