| - hîfuoga, sw. f.
- higara
- higi
- higisg-
- higli
- hîgot, st. m.
- higoz
- hîguollîhhî, st. f.
- hih
- hihti
- hîion
- hilagon
- hilber
- hilces
- hîleih, st. m.
- gi-hîleih, st. m.
- gi-hîleihlîh, adj.
- hîleihmahheri, st. m.
- hîleitî, st. f.
- hilera
- hilfa
- hilfari
- hîlîh, adj.
- gi-hîlîh, adj.
- hîlîhho, adv.
- hillepe
- hilmen
- gi-hilmi, st. n.
- hilono
- hîlouuua
- hîlouga
- hilta, st. f.
- hiltkalb
- gi-hiluui, st. n.
- hilz
- hilzi, st. n.
- hilza, st. f.
- gi-hilzi, st. n.
- hîmahhâra, sw. f.
- hîmahhâri, st. m.
- hîmakerin, as. st. f.
- himeliza
- himelkêr, mhd. st. m.
- himellouch, mhd. st. m.
- himelsluel, mhd. st. m.
- himelte
- himelwiz
- himelwurz, mhd. st. f.
- himethlaken
- himil, st. m.
- himil
- himilahsa, st. f.
- himilazzi
- himilbrant, st. m.
- himilbranta, st. sw. f.
- himilbrôt, st. n.
- himilbrust, st. m. f.
- himilbûo, sw. m.
- himileit, st. m.
- himilfart, st. f.
- himilfenstar, st. n.
- himilfestî, st. f.
- himilfiur, st. n.
- himilflioganti, part. prs.
- himilfrouuua, sw. f.
- himilgerta, st. f.
- himilgiberg, st. n.
- himilgibil, st. m.
- himilgilust, st. f.
- himilgiuualt, st. f.
- himilgiuualtîg, adj.
- himilgiuuerc, st. n.
- himiligiuuerc, st. n.
- himilgot, st. m.
- himilguollîhhî, st. f.
- himilhe
- himilhêrôti, st. n.
- himilheta
- himiligiuuerc
- himilika
- himiling, st. m.
- himilisc, adj.
- himiliskî, st. f.
- himilisclîhho, adv.
- himilisco, adv.
- himilitede
- himilizzen, sw. v.
- himilizzi, st. n.
- gi-himilizzi, st. n.
- himilizzîn, st. n.
- himiljuno, f.
- himilkamara, st. f.
- himilkuning, st. m.
- himillîb, st. m.
- himilliches
- himillîh, adj.
- himillîhhî, st. f.
- himillîko, as. adv.
- himillioht, st. n.
- himil[h]lôz, st. n.
- himilmerigriozo, sw. m.
- himiln
- himilôn, sw. v.
- himilphalanza, st. f.
- himilrîhhi, st. n.
- himil[h]ring, st. m.
- himilrinna, sw. f.
- himilsang, st. n.
- himilsâzo, sw. m.
- himilscouuuâri, st. m.
- himilspêra, st. f.
- himiltou, st. m. n.
- himiltouganî, st. f.
- himilturi, st. f.
- himiluobo, sw. m.
- himiluuolkan, st. n.
- himiluuunna, st. f.
- himilzeihhan, st. n.
- himilzunga, sw. f.
- himilzungal, st. n.
- himmer
- himolo
- himolriche
- himora, lat.
- hîmuozîg, adj.
- hin
- hina, adv.
- hina, bzw.
- bi-hina
- hina after
- hina baz
- hina thana
- hinafaranto, adv.
- hinafart, st. f.
- hina ferro
- hinafertîg, adj.
- hinafluggi, adj.
- hina fona
- hina furdir
- hina furi
- hina furiuuertes
- hinagang, st. m.
- hina gegît
- hinagilitanî, st. f.
- hinagireckida, st. f.
- hînaht, adv.
- hînahtes, adv.
- hina in
- hinain(t)brottanî, st. f.
- hinn, adv.
- hin(a)na, adv.
- hin(a)na furi
- hinanemanto, adv.
- hinanfluht, andfrk. st. f.
- hinan forđ
- hinn frammort
- hinangevan
- hinarihtîg, adj.
- hinase
- hinaspentunga, st. f.
- hinasuuang, st. m.
- hina ûf
- hinauuartênto, adv.
- hinauuortanî, st. f.
- hincliche
- hind-
- hindefre
- hindeke
- hindel, mhd. st. m.
- hindelkalp, mhd. st. n.
- hinderdicus
- hinderhoubet, mhd. st. n.
- hinderore
- hinderosprâchon
- hinderot
- hinderrætic, mhd. adj.
- hinderschrenkelic, mhd. adj.
- hinderserekun
- hindersregone
- hindert
- hindilape
- hindo
- hindouste
- hin&r&
- hinfildir
- hinfolder
- hinfoltra
- hinkan, st. v.
- hinkust, st. m.
- hinna
- hinnân, adv.
- hinnana, adv.
- hinnân anauuertes
- hinnân thara
- hinnân frammortes
- hinnân furi
- hinnân furiuuertes
- hinnân hina
- hinnici
- hinnikalb
| | hîfuoga sw. f. — Graff III,424. hî-fuogun: acc. sg. Nc 815,23 [179,10]. Beschützerin, Göttin des ehelichen Beischlafs: samogebun alde hifuogun betoen dih . tie du an dero note des keberennes . alde des nahtuuiges skirmist saticenam vel soticenam te precabuntur . quas vel in partus discrimine protexeris . vel in bello . i. in labore coeundi [vgl. soticena a sociando, quia sociat marem et feminam, vel saticena a satione dicta, Rem.].
higara berna Gl 5,47,33 (Trier 40, 10. Jh.) ist nachzutragen unter hehara.
higi T 147,1 s. AWB hîuuî.
higisg- s. hîuuisc-.
higli Gl 1,521,44 s. AWB igil.
hîgot st. m. — Graff IV,151. hî-got: acc. sg. Nc 688,6 [2,12]. Gott der Vermählung, der Ehe, Bezeichnung für Hymenäus: ze dero sagun bitet er helfo . unde heilesodes Himeneum den alte liute habeton fure higot unde fure machare allero naturlichero miteuuist [vgl. qui fertur deus esse nuptiarum i. naturalium conceptionum, Rem.].
higoz Gl 1,72,35 s. AWB gi-gôz.
hîguollîhhî st. f. — Graff IV,1066. hi-guollichi: nom. sg. Nc 772,27 [121,4]. ehrenvolle Ehe: uuaz tunchet tir aber des . taz si angestlicho zuifelota . ube iro nuzze uuare suslih higuollichi (der Philologia mit Mercurius)? quid quod utrum sibi haec nuptialis conduceret . i. conveniret amplitudo anxia dubitabat? [Bd. 4, Sp. 1057]
hih Hss. Frankf. S. 69 statt hoh, so Beitr. 52,169, in hihbigihondi trot (d. i. trotin) confitebor tibi, domine (Frankf., Barth. 32, 9. Jh.) ist wohl eher ih als hôh.
hihti Gl 2,344,20 s. AWB jiht.
hîion Nc 766,4 [112,14] s. hîuua2. |
| |