| - houbitbantôn, sw. v.
- houbitbarî, st. f.
- houbitbentil, st. m.
- houbitbolstar, st. m.
- houbitburg, st. f.
- houbitthecka, st. f.
- houbitthuuahala, st. sw. f.
- houbitthuuahila, st. sw. f.
- houbitfulu.uui
- houbitgelt, st. n.
- houbitgibenti, st. n.
- houbitgibilla, sw. f.
- houbithaft, adj.
- houbithaftî, st. f.
- houbithaftîg, adj.
- houbithaftôn, sw. v.
- houbit(i)lîn, st. n.
- houbitkussîn, st. n.
- houbitlahhan, st. n.
- houbitloh, st. n.
- houbitlôs
- houbitman, st. m.
- houbito
- -houbito
- houbit(o)lôs, adj.
- houbitôn, sw. v.
- fir-houbitôn, sw. v.
- ir-houbitôn, sw. v.
- houbitphul(i)uui, st. n.
- houbitphul(i)uuî, st. f.?
- houbitphul(u)uuo, sw. m.
- houbitscaz, st. m.
- houbitskîmo, sw. m.
- houbitskiol, st. m.
- houbitskiula, sw. f.
- houbitsculd, st. f.
- gi-houbitsculdgôn, sw. v.
- houbitstat, st. f.
- houbitstein, st. m.
- houbitsuht, st. f.
- houbitsûl, st. f.
- houbitsunta, st. f.
- houbitsuuam, st. m.
- houbittuoh, st. n.
- houbituuagôd, st. m.
- houbitziera, st. f.
- houbitzierida, st. f.
- houbluomen
- houch
- houchunga
- houek
- houer
- houerhilinđ
- hourhus
- houertrut
- houezloc
- houf, st. m.
- houfôn, sw. v.
- gi-houfôn, sw. v.
- houftloch
- houg, st. n.
- houga
- hough
- houh
- houh
- houhe
- houhen
- houhih
- houhili
- houidbandos
- houigarti
- houistaffo
- houit(-)
- houitpuli
- hounog
- houpitinahilia
- houpitschiullun
- houputgubentin
- housal
- hout
- houtptwahila
- hotuscabe
- houuisal
- houuisil
- houuistaffo
- houumsegansa
- houun
- houuot
- houvisal
- houuua, sw. f.
- houuuan, red. v.
- aba-houuuan, red. v.
- aba-fir-houuuan, red. v.
- aba-ir-houuuan, red. v.
- bi-houuuan, red. v.
- thana-houuuan, red. v.
- fir-houuuan, red. v.
- ir-houuuan, red. v.
- nidar-houuuan, red. v.
- -höuwel
- houuui
- houuuibluomo, sw. m.
- houuuîg, adj.
- houuuigrimmila, sw.
- houuuisegansa, st. f.
- houuuiscreckil, st. m.
- houuuiscûra, sw. f.
- houuuispranca, mfrk. sw.
- houuuistapho, sw. m.
- houuuôn, sw. v.
- gi-houuuôn, sw. v.
- -houuuôt, adj. part. prt. s.
- houuuûnhalb, st. m.
- hovaohneht
- hovberdec
- hovberdoc
- hovchs
- -hôvdig, as.
- hover
- hovetreif
- hovfe
- hôvidhâr, as. st. n.
- hôvidrêp, as. st. m.
- hôvidslop, as. st. m.
- hovinker
- hovisalgise
- hovpetlovch
- hovsrek.
- hovt
- hovuisal
- hovuisil
- howasil
- howe(-)
- howebt
- hown
- hozen
- hozreite, mhd. st. sw. f.
- hpihab&
- hplec
- hqr.kgr
- hr-
- hracz
- hræg(e)l, ae.
- hrēmig, ae.
- hréod, ae.
- hring, ae.
- hringa, ae.
- hramphun
- hrecho
- hrein(-)
- hremo
- hrên-
- hrênessi
- hrênkurni
- hreod
- on-hréosan, ae. st. v.
- hriffi
- hrím, ae. st. m.
- hrimfit
- hringan
- hringas
- hripun
- hrithas
- hrittm
- ..hrki
- hroemgū
- hromiat
- hrmo
- hros
- hrotagæ
- hrotilesteine
- .h.rs.o
- hrusli, as.
- hruuis
- hsahha
- hseo
- ..ht
- hu
- hu
- hu
- h.
- ha
- huafftaftin
- huaga
- huahaldi
- hara
- huarhur
- huaro.auinemo
- huarr-
- huba
- hûba, sw. f.
- hûbasnuor, st. f.
- hubben
- hûbehüetelîn, mhd. st. n.
- hûbelîn, mhd. st. n.
- hbeloc
- hûbil, st. m.
- hbitwela
- hbo
- huc
| | houbitbantôn sw. v. — Graff III,137 s. v. cahaupitpantot. ca-haupit-pantot: part. prt. Gl 1,204,39 (R); ki-: dass. ebda. (Ra). 238,12 (KRa); -houpit-: dass. 4,11,42 (Jc). 17,31 (Jc). — ki-haubit-pandot: part. prt. Gl 1,204,39 (K). im Part. Praet.: gihoubitbantôt: mit einem Kopfband versehen, bekränzt: kihaubitpandot laureatus Gl 1,204,39 (KRa). ebda. (R). kihaupitpantot (KRa) kikaronot edho kihregilod (nur K) redimitus (Hs. redemitus) coronatus vel ornatus (nur K) 238,12. kihoupitpantot palmatus [laureatus aut coronatus, CGL IV,548,10] 4,11,42. kihoupitpantot redemptus [fälschlich für redimitus coronatus aut ornatus praecinctus, ebda. 561,14] 17,31.
houbitbarî st. f. — Graff III,152. houbet-pari: nom. sg. Npgl 43,1. Kahlköpfigkeit: in finem filiis Chore ad intellectum. Chore daz dir chit caluitium (houbetpari) alde caluaria (houbetkibilla).
houbitbentil st. m. — Graff III,138. houbet-pendelen: dat. pl. Nc 713,21 [38,7]. Kopfbinde, Kranz: Apollini . mit seiton spilentemo . unde geziertemo mit laurinen houbetpendelen . unde mit halemo ioh reidemo fahse Clario fidibus personanti . atque inter serta laurigera infularum . lubrico inplexoque crine redimito.
houbitbolstar st. m., mhd. Lexer houbetpolster; ae. héafodbolster. — Graff III,114. houpit-polstra: acc. pl. Gl 2,222,43 (clm 18550, 1, 9. Jh., zweites -o- aus u korr.). Kopfpolster, -kissen: houpitpolstra [vae his qui consuunt pulvillos sub omni cubito manus, et faciunt] cervicalia [sub capite universae aetatis ad capiendas animas, Greg., Cura 2,8 p. 27 = Ez. 13,18].
houbitburg st. f.; mnd. hvetborch; ae. héafodburh; vgl. an. höfuðborg. — Graff III,181. houpit-purch: nom. sg. Gl 1,454,9/10 (M; c auf Rasur, vgl. Gl 5,92,33, z. Nom. s. u.); acc. sg. 9 (M, 4 Hss., 1 Hs. hov-); -purgi: nom. pl. 2,126,62 (M, 4 Hss.). — houbitpurch: acc. sg. Gl 1,454,10/11 (M, 2 Hss.); hbet-purge: nom. pl. 2,126,63 (M). [Bd. 4, Sp. 1290] Verschrieben: huotpit-purc: nom. sg. Gl 2,114,34/35 (M, clm 14689, 11./12. Jh.). Hauptstadt: hovpitpurch metropolim (1 Hs. -is) [nach Steinm. wohl zu Samariam in: (Salmanasar rex Assyriorum) pervagatusque est omnem terram: et ascendens] Samariam [, obsedit eam tribus annis, 4. Reg. 17,5] Gl 1,454,9 (1 Hs. houbitstat). houpitpurgi [nam quod sciscitaris, utrum divisis imperiali iudicio provinciis, ut duae] metropoles [fiant: sic duo metropolitani episcopi debeant nominari, Decr. Inn. XLVI] 2,126,62; spez.: für den Sitz eines Erzbischofs (?) oder Vok.-Übers.: huotpitpurc [quaecunque vero civitates literis imperialibus metropolitani nominis honore subnixae sunt, honore tantummodo perfruantur, et qui ecclesiam eius gubernat episcopus: salvis scilicet verae] metropolis [privilegiis suis, Conc. Chalc. XII] 114,34/35 (5 Hss. erzibiscoftuomlîhhiu burg).
houbitthecka st. f., nhd. (älter) hauptdecke. hbet-decha: nom. sg. Gl 3,284,23 (SH b, Adm. 269, 12. Jh.). hovberdoc Gl 3,270,29 (vgl. Hbr. II,566,34) s. unter AWB houbitloh. Kopfbedeckung, -tuch: peplum amiculum id est velamen capitis vel pectoris [Hbr. II,411,283] (2 Hss. houbitlahhan).
houbitthuuahala, -ila st. sw. f., mhd. Lexer houbettwehele sw. f., nhd. dial. schweiz. haupttwähel Schweiz. Id. 14,1811. — Graff V, 268 s. v. haubitdwahal. Alle Belege im Nom. Sing. hobit-twehela: Gl 4,44,1 (Sal. a 1). — Mit Konsonantenvereinfachung in der Kompositionsfuge (vgl. Gröger § 128,2 a β): hopitvvela: Gl 4,44,2 (Sal. a 1); hbitwela: ebda. (Sal. a 1). In späten Hss. (alle 13. Jh.) endungslos (oder eigene Bildung -al): hobet-tvwahel: Gl 3,232,15/16 (SH a 2); -duvahel: 4,134,38 (Sal. c). — hbetwahel: Gl 3,232,15 (SH a 2; mit Konsonantenvereinfachung). Verschrieben: houtptwahila: Gl 4,43,56 (Sal. a 1; vgl. Meineke, Ahd. S. 28 Anm. 45); houpitinahilia: 43,56/44,1 (Sal. a 1); htputuahilia: Meineke, Ahd. S. 28,98 (Sal. a 1). Tuch zum Trocknen des Kopfes: hbetwahel caputlavium Gl 3,232,15. 4,43,56. 134,38. Meineke, Ahd. S. 28,98; z. Lemma vgl. Mlat. Wb. II,265.
houbitfulu.uui Gl 2,5,38 s. AWB houbitphul(i)uui.
houbitgelt st. n., mhd. Lexer houbetgelt, nhd. DRW DWB hauptgeld; mnd. hvetgelt, mnl. hovetgelt. — Graff IV,193. haupit-kelt: acc. sg. Gl 2,98,26 (3 Hss., darunter clm 14747. clm 19417, beide 9. Jh.). 99,40/41 (2 Hss., darunter clm 19417, 9. Jh.). 4,322,28 (mus. Salzb., 9. Jh.); -gelt: dass. S 56,26. 28 (beide Lex Sal.). — houpit-kelt: acc. sg. Gl 2,99,40/41 (clm 14747, 9. Jh.). 108,34 (M). 109,50 (M). haubit-kelt: acc. sg. Gl 2,98,27 (clm 14407, 9. Jh.); -gelt: dass. S 56,24/25. 29. 32 (alle Lex Sal.). Verkürzt geschrieben: haubit: acc. sg. S 57,33. 34. 35. 37 (alle Lex Sal.; Ausg. haubitgelt). Grund-, Ausgangssumme, Kapital: hemiola id est sescupla summam capitis et dimidium haupitkelt enti halp [zu: si quis inventus fuerit ... usuras accipiens, ...] hemiolia, id est sescupla [, exigens ... deiciatur a clero, Conc. Nic. XVII] Gl 2,98,26, z. gl. St. houpitkelt unti halp 108,34. noh mera houpitkelt kahalot [in iudicio [Bd. 4, Sp. 1291] autem erit episcopi, si pretium debeat recipi, necne: quia plerumque rerum distractarum reditus] ampliorem summam [pro pretio dato] reddiderit [Conc. Anc. XXXIV] 99,40/41. 109,50. 4,322,28; — zu erstattender Wertersatz pro Stück: so hwer so suganti farah forstilit ... inti đes giwunnan wirđit, gelte soł III, foruzan haubitgelt inti wirđriun si quis porcellum lactantem furaverit ... et inde fuerit convictus, CXX dinariis ... culpabilis iudicetur, excepto capitale et delatura S 56,24/25, ähnl. 26. 28. 29. 32. 57,33. 34. 35. 37 (alle capitale); vgl. Mlat. Wb. II,222,56 ff. Vgl. DRWb. 4,286 ff.
houbitgibenti st. n., mhd. Lexer houbetgebende. — Graff III,138. houput-gu-bentin: dat. pl. Gl 2,399,34 (Wien 247, 11. Jh.; -gu- verschr.?). — hbet-ge-bente: acc. pl. Gl 2,478,14. — hobit-ge-beindi: acc. pl. Gl 2,34,57 (Frankf. 139, 12. Jh.; zu -ei- vgl. Franck, Afrk. Gr.2 § 13,2). Kranz, Band(werk): a) als Kopfputz: rotun hauputgubentin [lilia] luteolis [interlucentia] sertis [et ferrugineo vernantes flore coronas, Prud., Psych. 354] Gl 2,399,34; — von Opfertieren: hobitgebeindi serta (coronas florum) [ministrant, ut mactanda feri procedat victima tauri, Ar. II,174] Gl 2,34,57; b) übertr. auf eine Dichtung: hbetgebente (darüber corona) [Camena ...,] serta (dazu am Rand: spiritales coronas ...) [... mystica dactylico texere docta liga strophio, laude dei redimita comas, Prud., H. a. cib. (III) 28] Gl 2,478,14 (z. Lat. vgl. Kölling, Stud. S. 72. 209 f.).
houbitgibilla sw. f. — Graff IV,129. houbet-kibill-: nom. sg. -a Npgl 43,1; gen. sg. -un 18. Schädel: Chore daz dir chit caluitium (houbetpari) alde caluaria (houbetkibilla) Npgl 43,1; Schädelstätte: umbe intellectum filiis Chore (fernumest houbetkibillun chindin) [vgl. interpretatur autem Core calvitium vel calvaria, et invenimus in evangelio dominum Iesum Christum in loco calvariae crucifixum, Aug., En. zu 43,1] 18 (‘Kinder der Schädelstätte’, z. Bed. vgl. Bibellex. Sp. 949 f. s. v. Korach u. 601 s. v. Golgotha). |
| |