| - créodan
- kreozpaum
- krepfelin
- krephelin
- krephilin
- kreppelen
- kresamfaz, st. n.
- kres(a)m-
- kresan, st. v.
- untar-kresan, st. v.
- uuidar-kresan, st. v.
- zuo-kresan, st. v.
- kreslinc, mhd. st. m.
- kressa
- kresse
- kresso1, sw. m.
- kresso2, sw. m.
- kressa, sw. f.
- kreta, st. sw.?
- krota, sw. f.
- krêtensisc, adj.
- krêtikisc, adj.
- krêtisc, adj.
- krettilî(n), st. n.
- kretto
- krewa
- kreuuil, st. m.
- krouuuil, st. m.
- kreuuilikîn, mfrk.
- kreuuilôn, sw. v.
- krewit
- krezzo, sw. m.
- krîda, sw. f.
- -kriec, mhd.
- krieche, mhd. sw. f.
- under-kriechen, mhd. st. v.
- kriechenboum, mhd.
- kriechviur, mhd. st. n.
- krieg, st. m.
- -kriegelich
- kriegên, sw. v.
- -kriegi
- -krieggî
- -kriegilîhho
- -kriegilîn
- krieh, adj.
- kriehboran, adj.
- kriehboum, st. m.
- kriechenboum, mhd. st. m.
- kriehburtîg, adj.
- kriehhisc, adj.
- kriepan, aostndfrk.
- krihhil, st. m.
- krilago
- krimman1, st. v.
- krimman2, st. v.
- krimmgen, sw. v.
- krimphan, st. v.
- krinna, sw. f.
- krinnaholz, st. n.
- krinnoht(i), adj.
- krinnôn, sw. v.
- kriofan, st. v.
- kriohhan, st. v.
- kripha
- kriphen, sw. v.
- bi-kriphen, sw. v.
- furi-kriphen, sw. v.
- gi-kriphen, sw. v.
- ir-kriphen, sw. v.
- untar-kriphen, sw. v.
- kriphîg, adj.
- kriphunga, st. f.
- krippa, st. sw. f.
- kripha, st. sw. f.
- kris(a)mo, sw. m.
- kres(a)mo, sw. m.
- kris(a)môn, sw. v.
- kres(a)môn, sw. v.
- krisbeth
- krisele, mhd.
- krisit
- krisp, adj.
- krispech, mhd. st. n.
- krispele, mhd.
- krisphâr, mhd. st. n.
- krisso
- Krist
- kristalla, st. sw.?
- kristallo, sw. m.
- kristallîn, adj.
- kristallo
- kristnêra, st. f.
- kristnheit, st. f.
- kristnheiti, st. n.
- kristni, adj.
- kristîn, adj.
- kristnî, st. f.
- kristnîg, adj.
- kristnlîh, adj.
- kristnlîhho, adv.
- kristnliut, st. m.
- -kristno
- kristeswurz, mhd. st. f.
- kristiâne, mhd. f.
- kristîn
- kristkrīmūc
- kristuobo, sw. m.
- kristwurz, mhd. st. f.
- kritzen, mhd. sw. v.
- kriuzekrût, mhd. st. n.
- kriuzeminze, mhd. sw. f.
- kriuzewurz, mhd. st. f.
- kriuzewurze, mhd.
- kro
- krohhôn, sw. v.
- kroka, as. sw. f.
- crocca, ae. sw. m.
- krockezzen, sw. v.
- krollo, sw. m.
- crompeht, ae. st. m.
- krôn, adj.
- krônalîn, adj.
- krônâri, st. m.
- krônen, sw. v.
- fir-krônen, sw. v.
- krônî, st. f.
- fir-krônida, st. f.
- krônih, st. f.
- krônlîh, adj.
- kroph, st. m.
- krophilîn, st. n.
- kropho, sw. m.
- kroschela
- krose, mhd. st. n.
- krosel, mhd. st. m.
- -krôsil
- krosila, st. sw.?
- kroskila, st. sw.?
- krostala
- krostila
- krota
- krotenwurz, mhd. st. f.
- krotûntilli, st. m.
- krouuuen
- krouuuil
- krouuuôn, sw. v.
- ? krouuuen, sw. v.
- krudun
- kruft, st. f.
- gruft, st. f.
- krufta,, st. f.
- grufta, sw. f.
- krugula, sw. f.
- zisamane-krûhhen, sw. v.
- krûka, as. sw. f.
- crúce, ae. sw. f.
- krucka, st. f.
- krul, mhd. st. m.
- krulbast, st. m. n.
- krumb, adj.
- gi-krumb, adj.
- krumbein, mhd. st. n.
- krumben, sw. v.
- gi-krumben, sw. v.
- krumbî, st. f.
- krumbilingûn, adv.
- krumb(i)nâsi
- umbi-krummôn, sw. v.
- kruog, st. m.
- kruogfaro, adj.
- kruogo, sw. m.
- krüp(p)el, mhd. st. m.
- krüp(p)elen, mhd. sw. v.
- crús, ae. st. f.
- krûsa, sw. f.
- krûseht, mhd. adj.
- krûsel, mhd. st. m.
- krûselîn, mhd. st. n.
- krusina
- krûsminze, mhd. sw. f.
- kruspil, st. m.
- krusta, sw. f.
- krustala, sw. f.
- krustila, sw. f.
- krustula, sw. f.
- krostala, sw. f.
- krostila, sw. f.
- krusti, st. n.
- gi-krusti, st. n.
- krustila
- krustilîn1, st. n.
- krustilîn2, st. n.
- krustula
- krût, st. n.
- ..krut
- krûtolîh, Subst.
- krûzewika, as. sw. f.
- krûzi, st. n.
- krûzigôn
| | [créodan (vgl. crúdan, Bosw.-T., Suppl. S. 135 u. Sievers-Brunner, Ae. Gr. § 385) ae. st. v.; vgl. mhd. Lexer kröten, kroten, nhd. dial. oberhess. kröten, DWB kroten Crecelius 2,526, mnd. krōden, mnl. cruden sw. v. credenti: part. prs.? Gl 5,102,6 (Ld.; nach Gl 2,154,6; lat. part. prs. dat. pl.; zu -e- für eo vgl. Glogger, Diss. S. 55; Glogger, ebda. erwägt ahd. Endg.). cridu Gl 1,298,30 s. Ahd. Wb. 2,15. wimmeln, sich drängen: credenti [totum se vel] scatentibus [vermibus, vel acutissimis sudibus, credat insidere, Cassian, Inst. 12,27, PL 49,469 A]; wohl keine lat. Glosse unter Einfluß des nachfolgenden credat, wie Hessels, Leid. Gl. S. 187 vermutet, vgl. Glogger, Progr. 1907 S. 48.]
kreozpaum Gl 4,220,6 s. AWB griozboum.
krepfelin, krephelin, krephilin, kreppelen s. AWB krâphilîn.
kresamfaz st. n., mhd. Lexer krisemvaz; mnd. krēsemvat. chresam-uazze: dat. sg. Gl 2,9,20 (Sg 242, 10. Jh.). Gefäß für das (heilige) Salböl, Chrisambehälter: chresamuazze crismal (Hs. De crismaria) [Aldh., Enigm. LV, Überschr. p. 122].
kres(a)m- s. kris(a)m-.
kresan st. v., mhd. nhd. (älter) kresen. — Graff IV,615. Praes.: chrisit: 3. sg. Gl 1,539,31 (M, 7 Hss.). 778,4. 4,92,22 (Sal. a 1, 2 Hss.). — chres-: 3. pl. -ent Gl 2,522,71; 3. pl. conj. -en 641,21; inf. -in 683,61; part. nom. sg. m. -anter Mayer, Glossen S. 23,14 (Dublin 737, Gl. 9./10. Jh.); -en Gl 2,412,54 (oder - als Dativendg. aufzulösen (?); lat. abl.); dat. sg. m. n. -intemo 468,38 (2 Hss.); nom. pl. n. -entiu Np 68,35. [Bd. 5, Sp. 398] crisit: 3. sg. Gl 2,619,25 (Ja; k-). 4,92,22 (Sal. a 1, 2 Hss.). — cres-: 2. sg. conj. -est Gl 2,234,18 (Rc; k-); 3. sg. conj. -e 4,337,31; inf. -en 348,7; part. nom. pl. n. -enten Npw 103,27; crescenta: acc. sg. f. (?) Gl 2,238,43 (Zürich Rhein. 35, 10. Jh.; zu -sc- für s vgl. Wesle S. 75, oder verschr.?). Praet.: chras: 3. sg. Gl 1,399,56 (M, 4 Hss., 1 Hs. -as); chars: dass. 57 (M; zur Metathese vgl. Weinhold, Bair. Gr. § 163). Verschrieben: christit: 3. sg. Gl 1,539,32 (M, 2 Hss.). 1) kriechen, sich schlängeln: von Tieren: chrisit [stellio manibus] nititur [, et moratur in aedibus regis, Prov. 30,28] Gl 1,539,31. kresest [pectore et ventre] repes [Greg., Cura 3,19 p. 61 = Gen. 3,14] 2,234,18; substant.: (kriechendes) Getier: in loboen himela unde erda . unde alliu darinne chresentiu laudent illum caeli et terra mare et omnia reptilia in eis Np 68,35. elliu bitent siu din, daz tu siu azest so iz zit si: ioh dei cresenten, ioh dei feho diu luzeliu ioh dei micheliu, ioh selber der draccho Npw 103,27 (Np reptilia, Npgl chriechentiu); von Pflanzen: chresin [sine tempora circum ... hederam tibi] serpere [Verg., E. VIII,13] Gl 2,683,61 (vgl. verecunde autem ait serpere, hoc est humiliter procedere, Serv.). uerecunde autem ait serpere iđ humiliter procedere slichen cresen [zu ebda.] 4,348,7; von Personen: chras [erant autem inter ascensus, per quos] nitebatur [Ionathas transire ad stationem Philisthinorum, eminentes petrae ex utraque parte, 1. Reg. 14,4] 1,399,56 (Lat. als Konstruktion mit finalem Inf. aufgefaßt oder Vok.-Übers.; 1 Hs. flîzan). crese [an rursus senior matris] conreptet [in alvum ut novus in lucem veniat ...? Juv. 2,191] 4,337,31; hierher wohl auch: chrisit repit 92,22; Fehlübers.: geblaten chresent [magna cadunt,] inflata crepant (verwechselt mit repant, Steinm.) [Prud., Psych. 286] 2,522,71; — sich (schleichend) ausbreiten, von Krankheiten u. ä.: chancher chrisit [sermo eorum (d. i. der Gottlosen) ut] cancer (languor) serpit [2. Tim. 2,17] Gl 1,778,4. crescenta [admonendi sunt igitur patientes ..., ut languorem plus] reserpentem [timeant, Greg., Cura 3,9 p. 45] 2,238,43. chresen [qui ... intus] serpente [veneno consuerant tacitis pestem miscere medullis, Prud., Symm. I,536] 412,54. 468,38. chresen [prius quam dira per incautum] serpant (repant) [contagia volgus, Verg., G. III,469] 641,21; — Vok.Übers. oder trans. zu trans. gebrauchtem lat. Verb: beschleichen, übertr. (?): krisit [quos letale malum, quos vanis dedita curis Attica Cecropii] serpit [doctrina veneni, Sed., Carm. pasch. I,40] Gl 2,619,25. 2) wimmeln (?): chresanter [(nautae cuiusdam filius) est ulceribus plenus et] scatens [vermibus, Greg. Turon. I,1,2 p. 844,31] Mayer, Glossen S. 23,14. Abl. kresso1, kreslinc mhd.
untar-kresan st. v. — Graff IV,615. Praes.: untar-chręse: 3. sg. conj. H 15,4,1; un-chresente: part. Gl 2,349,5 (Carlsr. Aug. CCXVII, 9./10. Jh.). — under-crese: 3. sg. conj. Gl 2,234,21 (Rc; zu -d- für t vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 163 Anm. 5). sich einschleichen, übertr.: undercrese [ne recipiendae hic gratiae intentio] subrepat [Greg., Cura 3,20 p. 64] Gl 2,234,21. unterchresente [totum fallaciter aegro suggeret] obreptans [animo vis tetra veneni, Juv. 1,547] 349,5. untarchręse niheiner inhucti egiso subrepat nullus sensui horror H 15,4,1. Abl. untarkesanî.
uuidar-kresan st. v. [Bd. 5, Sp. 399] Praes.: uuidar-chrese: 3. sg. conj. Gl 2,349,12 (Carlsr. Aug. CCXVII, 9./10. Jh.). zurückkriechen: uuidarchrese [an rursus senior matris] conreptet [in alvum ut novus in lucem veniat ...? Juv. 2,191].
zuo-kresan st. v. — Graff IV,615. Praes.: zuo-ch: 3. sg. Gl 2,240,4 (d. h. zuochrisit, Steinm.). — zuo-chrese: 3. sg. conj. Gl 2,206,44 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.). 215,70 (z-). sich einschleichen, übertr.: zuochrese [ne recipiendae hic gratiae intentio] subrepat [Greg., Cura 3,20 p. 64] Gl 2,206,44. 215,70. zuochrisit [sed longe alia est ira quae sub aemulationis specie] subripit [ebda. 3,16 p. 57] 240,4.
kreslinc mhd. st. m., nhd. (älter) kreßling. kres-līch: nom. sg. Gl 3,46,4 (clm 23496, Gl. von einer Hand des 14. Jh.; c-); -ling: dass. 83,53 (SH A, 15. Jh.). Gründling, Gobio fluviatilis Cuv. (vgl. Brehm, Fische S. 175 ff.): creslinch gracius Gl 3,46,4 (1 Hs. kresso). 83,53 (im Abschn. De piscibus; 6 Hss. kresso); zum lat. Lemma vgl. Diefb., Gl. 267c.
kressa, kresse s. kresso2. |
| |