| - fir-kusten, sw. v.
- fir-kustida, st. f.
- kustîg, adj.
- -kustgî
- -kustgôn
- -kustilîhhên
- kustolôs, adj.
- kustolôsî, st. f.
- kustor
- -kustunga
- kut-
- -kute, mhd.
- kutebm
- ktenbm
- kutenbovm
- kütenlatech, mhd.
- kuth
- kuti, st. n.
- kutinboum, st. m.
- kutinil
- kutin(n)a
- ktôn, sw. v.
- kutti, st. n.
- kuttiniboū
- kttbm
- kutto, sw. m.
- kuu-
- kuuno
- kuuurdirotun
- bi-kuzzen, sw. v.
- kuzzil, st. m.
- kuzzilahhan, st. n.
- kuzzilôn
- kuzzilônto, adv.
- kuzzilunga
- kuzzîn, adj.
- kuzzo, sw. m.
- knle
- knlink
- kvrinstein
- kvrn
- ktenbm
- kw-
- kyl
- cyll, ae. st. f.
- kymen
- cynewiþþe, ae. sw. f.
- kyrrit
- kyrtaz
- kytaz
- l
- ..l..
- la
- ..la
- lab, st. n.
- laba, st. f.
- labal, st. m.
- laba(l)trog, st. m.
- labeleia, st. sw.?
- lebeleia, st. sw.?
- lebileia, st. sw.?
- laber
- lab:es
- lablegi
- labôn, sw. v.
- gi-labôn, sw. v.
- labonne
- labunga, st. f.
- lachennis
- lacho
- lachono
- lacstie
- lacteke
- lacticha
- lactoch
- lactvoch
- ladalîh, adj.
- [h]ladan, st. v.
- ana-[h]ladan, st. v.
- bi-[h]ladan, st. v.
- fir-[h]ladan, st. v.
- gi-[h]ladan, st. v.
- int-[h]ladan, st. v.
- ubar-[h]ladan, st. v.
- ladantâri, st. m.
- ladantinâri, st. m.
- ladda
- lad(d)ech(-)
- lad(d)ich
- laddo
- lad(d)och(-)
- ladduch(-)
- ladike
- ladôn, sw. v.
- avur-gi-ladôn, sw. v.
- fora-ladôn, sw. v.
- furi-ladôn, sw. v.
- gi-ladôn, sw. v.
- in-ladôn, sw. v.
- ûf-ladôn, sw. v.
- uuidar(i)-ladôn, sw. v.
- uuidari-gi-ladôn, sw. v.
- zuo-ladôn, sw. v.
- ladônto, adv.
- ladunga, st. f.
- laer
- lavantarâri, st. m.
- lavantâri, st. m.
- lavantinâri, st. m.
- lavendel
- lavendula, sw. f.
- lavendel, st. m.
- laffa, sw. f.
- laffan, st. v.
- -lag
- -laga
- -laga, ae.
- lâga, st. f.
- lagahunt
- lâgâri, st. m.
- lagarida, st. f.
- lâgel
- lâgella, st. f.
- lâgel, st. n. f.
- lâgellîn, mhd. st. n.
- ? legellîn, mhd. st. n.
- lagent
- lâghaft, adj.
- -lâgi
- lâgilîh, adj.
- lagiproht
- -laglîh
- -lâgo
- lâgôn, sw. v.
- gi-lâgôn, sw. v.
- lâh
- lahan, st. v.
- bi-lahan, st. v.
- .lahet
- lahha, sw. st. f.
- lâhha1, sw. f.
- lâh, st. m.
- lâhha2, sw. f.
- lahhahti
- lahhan, st. n.
- [h]lahhan, st. v.
- [h]lahhên, sw. v.
- zuo-[h]lahhan, st. v.
- [h]lahhên
- gi-[h]lahhên, sw. v.
- zuo-[h]lahhên, sw. v.
- lâhhi, st. m.
- lâhhida, st. f.
- lâhhin, st. n.
- lâhhinâra, sw. f.
- lâhhinhafti, adj.
- lâhhinôn, sw. v.
- lâhhinônto, adv.
- lâhhintuom, st. n.
- lâhhinunga, st. f.
- lâhhituom, st. m. n.
- lâhhituomlîh, adj.
- lâhhunga, st. f.
- lahs, st. m.
- lahsts
- [h]lahtar, st. n.
- laht(a)rôn, mfrk.
- laidemes
- laintfrit
- lainprot
- lak(e)ritze, mhd. sw. f.
- lalôd, st. m.
- lalôn, sw. v.
- lam, adj.
- lamb, st. n.
- lambelin
- lamfr-
- lamin
- lammile, mhd. st. sw. f.
- lamo, adv.
- [h]lamôn, sw. v.
- lampfrid(-)
- lamphrida
- lampili
- lampred(-)
- lamprîda, st. sw. f.
- lamprîdelî(n), mhd. st. n.
- lanant
- lanaplast
- lancbecho
- lancfasso
- lanch
- [h]landeri, st. m.
- landuo
- landskepi, as. st. n.
- lanfrida
- lang, adj.
- gi-lang, adj.
- -lang
- langan, adj.
| | fir-kusten sw. v. — Graff IV,518. fir-chust-: part. prt. acc. sg. f. -a Npgl 68,3 (zur Synkope im Part. Praet. vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 365); fer-: 3. sg. -it Gl 2,66,5 (lat. perf.); -et Nb 249,28 [197,29] (Graff a. a. O. erwägt farquistjan); 3. sg. conj. -e 297,10 [227,13] (uer-; Graff a. a. O. erwägt farquistjan); auf Grund der Schreibung chu- sowohl für ku- als auch für qu- ist die Zuordnung zu -kusten u. -quisten nicht immer sicher. jmdn., etw. verschlechtern, verderben: ferchustit [si igitur sese ipsi aestimare velint, possuntne sibi supplicii expertes videri quos omnium malorum extrema nequitia non affecit modo, verum etiam vehementer] infecit [? Boeth., Cons. 4,3 p. 97,41] Gl 2,66,5. die arguuilligi alles ubeles meista . nieht ein nechelet . nube ioh ferchustet inficit . i. corrumpit [zu ebda.] Nb 249,28 [197,29]. uiciatam naturam (firchusta anaburt) nescuof ih nieht Npgl 68,3; ferner: Nb 297,10 [227,13] (corrumpere). Abl. firkustida.
fir-kustida st. f. — Graff IV,518 (zu farquistjan?). fer-chusteda: nom. sg. Nb 266,24 [208,7]. Schwäche: ube chustelosi des muotes siehheit ist . also ouh tes lichamen ferchusteda sin siehheit ist nam si vitiositas est . quasi quidam morbus animorum . ita uti languor corporum.
kustîg adj., mhd. Lexer küstic; ae. cystig. — Graff IV,517 f. chust-ic: Grdf. Nl 593,22 [191,13 = Hs. D]; -ig: dass. Nb 92,16 [80,4] (-îg); gen. pl. -]ero Gl 2,346,35 (clm 6325, 9. Jh.); dat. pl. -]ên Nb 32,7 [26,6]; -êg: Grdf. Nl 593,22 (Hs. G = S. CLI,21; -û-) [191,13 Anm.]. custigan WA 90,2 s. AWB kunstîg. rechtschaffen, tugendhaft: chustigero [quae] probabilium [virorum novimus percepisse doctrinis, Is., De off. 2,27 p. 826] Gl 2,346,35. taz mir chlagelih tunche . daz sih ilent ubele uertuon an dien chustigen impios moliri scelerata contra virtutem Nb 32,7 [26,6]. darder ist ein hus follez ubelero liuto tar neist neheiner chustic Nl 593,22 [191,13]; ferner: Nb 92,16 [80,4] (probus). Komp. â-, arg-, hônkustîg; Abl. -kustgî; -kustgôn; vgl. un-, urkustîg.
-kustgî vgl. AWB argkustgî.
-kustgôn vgl. AWB argkustgôn.
-kustilîhhên vgl. AWB hônkustilîhhên.
kustolôs adj. (vgl. Gröger § 17 II 1 b); vgl. ae. cystléas. — Graff II,270. chusto-lôse: nom. pl. Np Cant. Deut. 20; chuste-: acc. pl. Nb 241,1/2 [192,11]; chusti-: nom. pl. Npw Cant. Deut. 20 (-lose). [Bd. 5, Sp. 559] lasterhaft: so mag ih chustelose heizen ubele ita quidem concesserim . vitiosos malos esse Nb 241,1/2 [192,11]. sie sint ubel geburt . chustolose sune generatio enim perversa est . et infideles filii NpNpw Cant. Deut. 20. Abl. kustolôsî.
kustolôsî st. f. — Graff II,270. chuste-losi: nom. sg. Nb 266,23 [208,6]. Lasterhaftigkeit: ube chustelosi des muotes siehheit ist nam si vitiositas est . quasi quidam morbus animorum.
kustor (auch koster, s. u.) st. m. (vgl. Frings, Germ. Rom. II,222 ff.), mhd. Lexer kuster, guster, nhd. DWB küster; mnd. köster(e), mnl. coster; afries. kuster, auch koster (vgl. Holthausen, Afries. Wb.2 S. 60); aus mlat. custor (vgl. Masser, Bez. S. 155). — Graff IV,534. chus: nom. sg. Gl 3,660,2. — cust-or: nom. sg. Gl 2,45,3 (clm 6404, 9. Jh.; -v-); -er: dass. 3,133,26 (SH A, 4 Hss., 3 k-, davon 1 Hs. -v-). 180,6 (SH B; k-). 393,27 (Hildeg.; k-). 654,35; gen. sg. -]es Mayer, Glossen S. 83,1 (clm 6381, 9. Jh.); nom. pl. -]e Gl 1,546,30 (M); -r: nom. sg. 3,357,6; nom. pl. -]a 1,652,2 (M). 2,606,55 (M, 3 Hss.); gust-or-: gen. pl. -o 1,683,8 (M; -o- scheint aus Ansatz von -r- korr., vgl. Gl 5,97,9); -er: nom. pl. 652,1 (M); gen. pl. -]e 683,8 (M); -ir: nom. pl. 652,1 (M); gen. pl.? -]in 683,9 (M; sw. flekt.?); -r-: nom. pl. -a 651,68 (M, 5 Hss.); gen. pl. -o 683,7 (M, 4 Hss.); zu g- in Lehnwörtern vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 221. coster: nom. sg. Gl 3,378,64 (Jd). Hbr. I,278,102 (SH A, Erl. 396, 13. Jh.; k-). Wächter: a) allgem., in einem Bilde: custere [memento creatoris tui in diebus iuventutis tuae, antequam veniat tempus afflictionis ...: Quando commovebuntur] custodes [domus, et nutabuntur viri fortissimi, Eccles. 12,3] Gl 1,546,30; b) spez.: α) Tempelhüter: gustra [sed et Levitae, qui longe recesserunt a me in errore filiorum Israel: Erunt in sanctuario meo] aeditui [Ez. 44,11] Gl 1,651,68. gustro [disperdam ... reliquias Baal, et nomina] aedituorum [cum sacerdotibus, Soph. 1,4] 683,7. cvstor aedituus 2,45,3 (unter Glossen zu Beda, De arte metr., Randgl. wohl zu vorangehendem zimpar aedes, vgl. Steinm.; oder zu β). custra [(im Serapistempel) exedrae et pastoforia domusque in excelsum porrectae, in quibus vel] aeditui [vel hi ..., qui se castificant, commanere soliti erant, Ruf., Hist. eccl. XI,23 p. 1027] 606,55. custeres [qui ... fuerit Herodis cuiusquam filius templi Apollinis] aeditui [ebda. I,6 p. 49] Mayer, Glossen S. 83,1; β) Küster, Kirchendiener, Sakristan: custer sacrista quod sacrum custodiat [Hbr. I,278,102] Gl 3,133,26. Hbr. I,278,102. sacrista Gl 3,180,6 (im Abschn. De clericis et aliis ordinibus). custos et sacrista 357,6. aedituus 378,64 (darauf secretarius idem). luschil sacrista 393,27. sigeristo custer aedituus 654,35. chuster ł mesener mansionarius 660,2. Vgl. kostarari as.
-kustunga vgl. AWB frônkustunga.
kut- s. auch AWB quit-. |
| |