| - lanaplast
- lancbecho
- lancfasso
- lanch
- [h]landeri, st. m.
- landuo
- landskepi, as. st. n.
- lanfrida
- lang, adj.
- gi-lang, adj.
- -lang
- langan, adj.
- langara, sw. f.
- langbartisc, adj.
- langbeini, adj.
- langbecko, sw. m.
- lange
- langên, sw. v.
- bi-langên, sw. v.
- gi-langên, sw. v.
- langenna
- langer
- langescie
- lan(ge)z, st. m.
- len(gi)z, st. m.
- lan(ge)zo, sw. m.
- len(gi)zo, sw. m.
- langfahs, adj.
- langfahs, st. n.
- langfâri, adj.
- langinn-
- langirra
- langisc, adj.
- langlîb(i), adj.
- langlîbî, st. f.
- langlîh, adj.
- langmar, st. m.
- langmuot, adj.
- langmuotî, st. f.
- langmuotîg, adj.
- lango, adv.
- lange, adv.
- gi-langôn, sw. v.
- langsam, adj.
- langsamî, st. f.
- langsamo, adv.
- langsamôn, sw. v.
- langseim(i), adj.
- langseimî, st. f.
- langseimo, adv.
- langunga, st. f.
- languuid
- lang(uu)in(n)a, st.?
- lengin, st.
- languuirgî, st. f.
- lang[uu]râhhî, st. f.
- lang[uu]râhhi, st. n.?
- laniero
- [h]lanka, st. sw. f.
- [h]lanko, sw. m.
- h]lenkî(n, st. f.
- lancleben, mhd. st. n.
- [h]lanko
- lancpheffer, mhd. st. m.
- [h]lancsuht, st. f.
- lanna, sw.
- lanpredā
- lans
- lant, st. n.
- lant
- lant ..
- lantbigengo, sw. m.
- lantbûant, st. m.
- lantbûanti, adj.
- lantbûo
- lantbûuuâri, st. m.
- lantbû(uu)o, sw. m.
- lantthiot, st. m.
- lantfrid(-)
- lantgenga, sw. f.
- lantgrâve, mhd. sw. m.
- lantheb:
- lanthêrro, sw. m.
- lanthseph
- lanthuoba
- lantkuning, st. m.
- lantliut, st. m.
- lantlûs
- lantman, st. m.
- lantmarka, st. f.
- lantmezseil, st. n.
- gi-lanto, sw. m.
- lantprida
- lantreht, st. n.
- lantrehtâri, st. m.
- lantrihtâri, st. m.
- lantsâza, sw. f.
- lantsâzo, sw. m.
- lantschrîbære, mhd. st. m.
- lantsêo, st. m.
- lantsidiling, st. m.
- lantsidil(l)o, sw. m.
- lantscaf, st. f.
- lantscaft, st. f.
- lantscûvala, st. sw.?
- lantsuht, st. f.
- lantuobo, sw. m.
- lanupo
- upo
- lantuualto, sw. m.
- lantuuîsa, sw. f.
- lantvpo
- lanz:
- lanzigim
- [h]lâo, adj.
- [h]lâobrecko
- lap, aostndfrk. st. m.
- lappo1, as. sw. m.
- lāpb
- lappa, sw.?
- lappo1, as.
- lappo2
- lapun
- ir-lâren, sw. v.
- larvære, mhd. st. m.
- lâri, adj.
- gi-lâri, st. n.
- las
- lasche
- lasdrodin
- lashe
- last
- [h]last, st. f.
- lastar, st. n.
- last(a)râri, st. m.
- lastarbâri, adj.
- lastarbârî, st. f.
- -lastarbârîg
- lastarbâro, adv.
- -last(a)ri
- lastarlîh, adj.
- last(a)rôn, mfrk.
- laht(a)rôn, mfrk.
- gi-last(a)rôn, sw. v.
- last(a)runga, st. f.
- laster(-)
- lasteri
- lasterfr
- fr
- lastir(-)
- laspari
- lastr-
- lastrongvn
- lastrungungen
- lat
- forþ-lǽtan, ae. red. v.
- latdacha
- lathege
- lathek
- latic
- latînisc, adj.
- latisarn
- latsfrida
- latta, sw.
- ladda, sw.
- latto,, sw.
- laddo, sw. m.
- lat(t)ih(ha)
- lattike
- latto
- lat(t)uh(ha), st. sw.?
- lat(t)ih(ha), st. sw.?
- letih(ha), st. sw.?
- latz
- latza
- lau-
- lauandula
- lauindula
- laubi..
- lauileia
- laurîn, adj.
- lavun
- [h]lâuuên, sw. v.
- fir-lâ(uu)en, sw. v.
- gi-lâ(uu)en, sw. v.
- [h]lâuuî, st. f.
- laz, adj.
- laz, st. m.
- lâz1, st. m.
- fir-lâz, st. m.
- gi-lâz, st. m. n.
- -lâz1
- lâz2, st. m.
- -lâz2
- -lâza1
- lâza2, st. sw.?
- lâzan, red. v.
- ana-lâzan, red. v.
- ana-fir-lâzan, red. v.
- ana-gi-lâzan, red. v.
| | lanaplast Gl 1,62,4 (Pa) s. AWB anablâst.
lancbecho Gl 4,229,19 s. AWB langbecko.
lancfasso s. langfahs.
lanch Gl 4,120,42 s. tranchûs.
[h]landeri st. m.; ae. hlóþere; vgl. an. hlenni. — Graff IV,1258 u. V,440. landeri: nom. sg. T 199,8 = T Fragm. S. 291,7. Räuber: uuas ther Barabbas landeri, ther uuas ... thuruh manslaht gibuntan in karkere erat autem Barrabas latro, qui erat propter ... homicidium vinctus in carcere. Vgl. Sievers, Beitr. 19,559 f., Schützeichel, in: Festschr. Kolb S. 605 ff.
landuo Gl 2,588,1 = Wa 102,3/4 s. AWB lantuobo.
[landskepi as. st. n. (zum Genus u. zur Bildung vgl. Gallée, As. Gr.3 § 318, u. Beitr. 17,301 f.); ae. landscipe m.; an. land(s)skapr m. (vgl. Fritzner 2,409. 410); vgl. AWB lantscaf, -scaft st. f. land-scepias: gen. sg. Gl 4,288,59 = Wa 49,31 (Ess. Ev., 10. Jh.). Landschaft, Gegend: ciuitates Phenicis thes landscepias [Randgl. zu: quia, si] in Tyro, et in Sidone [factae [Bd. 5, Sp. 603] essent virtutes, quae factae sunt in vobis, olim in cilicio ... poenitentiam egissent, Matth. 11,21].]
lanfrida s. AWB lamprîda.
lang adj., mhd. lanc, nhd. lang; as. lang, mnd. mnl. lanc; afries. lang, long; ae. lang; an. langr; got. laggs; zur unterschiedlichen Etym. von lang u. gilang vgl. Heidermanns, Primäradj. S. 360—362. — Graff II,225 ff. lanch: Grdf. O 3,13,10. 4,28,18 (beide F). — lanc: Grdf. Gl 3,430,12 (2 Hss.). O 5,17,33 (F). Nm 852,4 [333,30]. NpX 119,5 (S. XII,26). Npw 113,7’; -]eru dat. sg. f. Gl 1,204,3 (K; -k-). — lang: Grdf. Gl 3,91,36 (SH A). Mayer, Glossen S. 146,20. O 2,9,73. 14,38. 3,13,10 (PV). 4,28,18 (PV). 5,17,33 (PV). Ol 77. Nb 64,6. 147,17. 182,15. 255,25. 321,20 [53,29. 125,10. 153,27. 201,16. 244,10]. Nk 392,4. 400,7. 410,28. 432,23. 435,2 [32,27. 41,25. 53,4. 76,9. 78,22]. Nm 857,4. 11 [339,20. 341,2]. Np 113,7’; nom. sg. m. -]er Gl 3,384,24 (Jd). 4,14,19 (Jc). 83,2 (Sal. a 1, 9 Hss.). 153,34 (Sal. c). Meineke, Ahd. S. 36,310 (Sal. a 1). Nb 115,30 [100,10] (-ê-). Nk 410,25 [53,1] (-ê-); nom. sg. n. -]ez Np 119,5; -]iz Nk 410,26 [53,1]; nom. sg. f. -]iu 23 [52,26]. Nm 857,9. 10. 12 [339,24. 341,2. 3]; -]e Gl 3,524,22. 533,45; gen. sg. n. -]es T 141,12. Nb 290,22 [223,9]; gen. sg. f. -]un O 5,6,45; dat. sg. m. -]emo Nc 846,15 [169,21]; dat. sg. n. -]emo 737,8/9. 794,12 [53,7. 112,9]; dat. sg. f. -]eru Gl 1,288,26 (Jb-Rd; oder gen. sg. f.); -]ero S 121,2. Nb 286,8 [220,15]. Np 101,14; -]era Npw 101,14; acc. sg. m. -]en NpNpw Cant. Deut. 10; acc. sg. n. -]ez Nc 758,25 [74,16]; -]iz Nk 410,23 [52,25]; acc. sg. f. -]a Nm 857,20 [341,9]; -]e Gl 2,483,34; -]un O 4,33,30. 5,6,46; nom. pl. m. -]e Gl 3,91,17 (SH A, 8 Hss.). 194,47 (SH B, 2 Hss.). Hbr. I,171,25 (SH A). Nb 101,12 [88,1]; gen. pl. m. -]ero Np 90,16; dat. pl. -]en Gl 1,583,8 (M, 4 Hss.). 2,261,50 (Luxemb. 44, 9. Jh.); -]an 1,583,10 (M, clm 22201, 12. Jh.; zur Endg. vgl. Matzel S. 95. 109); -]un 9 (M; zur Endg. vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 248 Anm. 11); -]in ebda. (M, 2 Hss.); acc. pl. m. -]e S 130,104. Nc 840,14 [162,10]; acc. pl. n. -]iu 129,92; acc. pl. f. -]e Nb 208,26 [171,9]. Nk 400,6 [41,24]; -]un O 3,4,19. 5,6,43; comp. acc. sg. m. -]erun Gl 2,25,2 (oder -eron, vgl. Gl 5,99,20; clm 14117, Gll. 10. Jh.); acc. pl. f. -]orun Add. II,104 = Mayer, Griffelgl. Salzb. S. 76,159 (Salzb. St. Peter a VII 2, 8./9. Jh.). — lageru: dat. sg. f. Gl 1,204,3 (K; zu -g- für ng vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 281, Splett, Stud. S. 286). leng-: comp. nom. sg. m. -ero Nm 852,25 [335,24]; gen. sg. n. -erin Npgl 89,9; nom. pl. m. -irun S 228,35/36 (B); -eren Nm 852,10/11 [333,2]; superl. acc. sg. m. -istên Nm 851,5 (Hs. K = S. CLXXXVIII,2) [330,4; -isten]; -esten: Nc 706,27 [22,13]. Nm 851,5 [331,4 = Hs. L]. Wohl verkürzt geschrieben: lan: für gen. sg. n. (oder f.)? Beitr. (Halle) 85,39,27 (Wallerst. I. 2. Lat. 4° 2, 8. Jh.; vgl. Festschr. Bergmann S. 13,19). Verschrieben: lango: für dat. sg. f.? Gl 1,204,1 (K; -o wohl Angleichung an das Lat., kaum instr., vgl. Splett, Stud. S. 286). lang W 79,7 s. AWB lango. I. räumlich: 1) von (verhältnismäßig) großer Ausdehnung in einer Richtung, lang, langgestreckt, ausgedehnt, groß: a) von Sachlichem: lankeru enprurdi kitrahtot longo limine longo ordine tracto Gl 1,204,3 (vgl. auch Gl 1,204,1 unter II 1 a). langen [tunc exclamaverunt filii Aaron, in tubis] productilibus [sonuerunt, Eccli. 50,18] 583,8. durich lange uuiti [caminos ... oculis] longum [Bd. 5, Sp. 604] per inane [remoti pauperis expositos, Prud., Ham. 924] 2,483,34. coma ... hoc est lanc [vgl. comae sunt proprie non caesi capilli, Is., Et. XI, 1,30] 3,430,12. in demo mere ist einez, heizzet serra, daz hebet vile lange dorne an imo est et animal in mari, quod dicitur serra, spinas habens prope se longiores S 130,104. under dien zuisken (d. i. Sternen) skinent tri . die ein langez (d. i. mit langen Schenkeln) triangulum machont Nc 758,25 [74,16]. an demo regulari monochordo uuerden ze erist finfzehen buohstaba . fure also manigen seitun . unde si . F. der niderosto fure den lengesten seitun Nm 851,5 [331,4]. uuanda ube die eristun (Orgelpfeife) ze lang uuerdent . so sint sie selben unhelle . unde habent heisa lutun 857,4 [339,20]; vor Pflanzennamen: zur Bez. einer großen Abart: lange holwrz aristoloia longa Gl 3,524,22. 533,45 (1 Hs. nur aristoł; vgl. Ahd. Wb. 4,1211 s. v. hol(e)wurz mhd.); wohl auch: lange drben dactili botri 91,17 (darunter 1 Hs. langtraub, Übergang zum Komp.?). 194,47 (1 Hs. datili). Hbr. I,171,25 (alle im Abschn. De vitibus; vgl. Ahd. Wb. 2,684 s. v. thrûbo); — ferner: S 129,92 (longus). Nm 852,4. 10/11. 857,11 [333,30. 2. 341,2]; — spez. von (Weg-)Strecken: tiu erista aha . diu uuitesten unde lengesten umbesueift teta primus diffusioris ac prolixi ambitus gurges Nc 706,27 [22,13]. er uuista in umbe den langen uueg deserti (Npw dera uuosti) circumduxit eum NpNpw Cant. Deut. 10; hierher auch, übertr. auf Geistiges (mit Berührungen zu II 1, vgl. Ahd. Wb. 3,634 s. v. fart): souuer tiefo denchendo ... der ... lange ferte des muotes in ringes uuis piegende . tue sie umbegan inflectens longos motus . cogat in orbem Nb 208,26 [171,9]; b) von Personen bzw. ihrem Wuchs: groß, hochgewachsen: langeru kiuuahsti [populus, quem aspeximus,] procerae staturae [est, Num. 13,33] Gl 1,288,26. langer curter breider smaler longus infimus latus strictus 3,384,25 (im Abschn. De qualitate ł quantitate hominum). 2) von einer bestimmten Ausdehnung in einer Richtung, in Verbindung mit einer näheren Angabe: a) mit vorangestellter Maßangabe: taz zueio elnon lang . alde breit ist . alde driero . alde uiero . uuaz mag temo uuidere sin? bicubito enim nihil est contrarium Nk 392,4 [32,27]. daz einero elno langiu suegela . fone dero zungun uf . an demo eristen buohstabe . ze churz si . unde zueio langiu ze lang si Nm 857,9. 10 [339,24. 341,2]; ferner: 857,12 [341,3]; b) im Komparativ mit vorangestelltem Multiplikativum (u. zu ergänzendem komparativem Nebensatz): sezze aber demo selben ypateypaton sinen ahtoden teil fure . daz ist proslambanomenos mit . F . der fierualt gerobero ist denne der churzisto nete . uuanda er fierualt lengero ist Nm 852,25 [335,24]; c) mit vorangestelltem Gradadverb sô als Korrelat zur Konjunktion sô im folgenden komparativen Nebensatz mit indirekter Maßangabe: macha dia eristun (Orgelpfeife) so langa . so darfore gesaget ist . ube du uuellest . unde so uuita du uuellest [vgl. primam fistulam quam longam latamve libuerit faceris, Primam I] Nm 857,20 [341,9]. II. zeitlich: 1) von (verhältnismäßig) großer zeitlicher Ausdehnung, lange andauernd, lange während: a) von der Zeit, auch von Zeitabschnitten: die langun ziti Krist gisah [vgl. quia multum tempus haberet, Marg. nach Joh. 5,6] O 3,4,19. tarmite ratiskoton sie (physici [Bd. 5, Sp. 605] ) ... uuannan vuinteres churze taga sin . unde sumeres lange Nb 101,12 [88,1]. uuir cheden langiz uuerh . uuanda diu urist langiu ist . unde des zitis filo ist eo quod tempus longum et multum sit Nk 410,23 [52,26]. cheden michel rura . daz ist langer louft . uuanda daz zit langiz ist [vgl. motum atque actionem multam (esse) quae longo tempore perficiatur, Boeth., Comm. Cat.] 26 [53,1]; übertr., auf taga ‘Lebenszeit’ bezogen (vgl. b): lang sin daga sine zi themo ewinigen libe Ol 77. langero tago genieton ih in . dar euuige taga sint longitudine dierum adimplebo eum Np 90,16; — hierher vielleicht auch: lango althithu longo limine Gl 1,204,1 (bei Auffassung des Bezugswortes als altida ‘Zeitalter’; zum ursprünglich anderen lat. Zushg. longo limite vgl. Ahd. Wb. 1,302, Splett, Stud. S. 286; vgl. auch Gl 1,204,3 unter I 1 a); b) von Zuständen u. Handlungen: langorun [et propter amarius verbum] perpetes [habemus discordias, Hier. in Matth. 18,23, CCSL 77,164,688] Add. II,104 = Mayer, Griffelgl. Salzb. S. 76,159. indan uns ward ... thes himilriches ingang, thia filu langun bita indet uns tho thiu sita (die geöffnete Seite des gekreuzigten Christus) O 4,33,30. joh weinot io zi noti thio langun missidati 5,6,43. nement sie thanne gouma thera langun ungilouba 45. tannan ist taz . ube langer liument kemezen uuirt gagen euuigheite . uuider iro nieht luzzeler nesi . sunder neheiner si fama quamlibet prolixi temporis cogitetur cum inexhausta aeternitate Nb 115,30 [100,10]. noh in disses churzen libes friste . neist nieht so unspuotiges . tes ze lang ahtoe zebitenne dehein euuig muot in tam brevibus vitae metis . i. spaciis . quod praesertim inmortalis animus . i. sapiens . exspectare longum putet 255,25 [201,16]. Undriuua uuolton sie ouh tara . after langemo getrahtede Fraudem vero post longam deliberationem placuit adhiberi Nc 737,8/9 [53,7]. uuir cheden langiz uuerh . uuanda diu urist langiu ist . unde des zitis filo ist actio longa Nk 410,23 [52,25]. nah langero tualo chumest du NpNpw 101,14. die fore uns ubelo taten presumtione longioris uitę (mit dero zuofirsihte lengerin libis) Npgl 89,9; hierher wohl auch: lang [aliis omnibus] annosa [aetas et paene ultra humanam extenta fragilitatem, Sol. 198,4] Mayer, Glossen S. 146,20; ferner: O 5,6,46. Nb 286,8 [220,15] (longus). Nk 410,25. 28 [53,1. 4]. Np 119,5 (longinquus; vgl. 2); — in der Verbindung nist (iz) lang es dauert nicht lange: ther thuruh thurst githenkit, thaz thesses brunnen drinkit — nist lang zi themo thinge, nub avur nan thurst githuinge O 2,14,38; ferner: 3,13,10; c) spez. in der Metrik: taz oratio quantitas ist . daz skinet an dero mazo dero syllabarum . dia man lange heizet unde churze mensuratur syllaba brevis et longa Nk 400,6 [41,24]; ferner: 7 [25]. 2) von einer bestimmten zeitlichen Ausdehnung, mit vorangestelltem Gradadverb sô als Korrelat zur Konjunktion sô im folgenden komparativen Nebensatz: des kestirnis chraft fergat unde uirloufit in so langero uiriste, so man einin stupf ketuon mag virtus constillationis in ictu pungentis est S 121,2. 3) lang (Akk. Sing. Neutr.) in adverbiellem Gebrauch, in best. Verbindungen: a) sô lang solange, wenn, Konjunktion mit temporaler (u. konditionaler) Bedeutung (vgl. lango 1 c α): uuer mag tia girheit inthaben ... so lang si gnuoge habendo . io doh mer haben uuile? Nb 64,6 [53,29]; im verneinten Satzgefüge: so lang taz ambaht erhafte getuon nemag . tie ubelen . toh iz sie tue chunde cum [Bd. 5, Sp. 606] dignitas nequeat improbos . facere reverendos .s. quamvis notos 147,17 [125,10]. so lang io der dominus neist . seruus tarmite neist cum enim dominus non sit . servus non est Nk 432,23 [76,9]. tumb mennisco der siu (die Götzenbilder) betot . umbe die gelichi dero menniscon lido . so lang die muse unde die sparen darumbe nelazent . sie nenisten in in NpNpw 113,7’; ferner: Nb 321,20 [244,10]; b) ubar [h]uuio lang nach wie langer Zeit, wann endlich: vber uuieo lang rihtest du mir fone minen ahtaren? quando facies de persequentibus me iudicium? Np 118 L,84 (Npw ubir uuio lango). III. auf sprachliche Äußerungen bezogen (oft mit zeitlicher u. räumlicher Komponente, aber auch übertr.): 1) lang, ausführlich, auch: langatmig, weitschweifig: langerun prolixiorem [hunc evangelii librum quam ceteros esse nemo dubitaverit, Ambr. super Luc. 1,11 p. 11,19] Gl 2,25,2. langen galdrun diutius (Hs. diutinis) incantationibus [agere malefici moliebantur, ut is, qui eam (sc. puellam) invaserat diabolus exiret, Greg., Dial. 1,10 p. 193] 261,50. lan (s. Formenteil) [qui devorant domus viduarum sub obtentu] prolixae [orationis, Marc. 12,40] Beitr. (Halle) 85,39,27 (vgl. Festschr. Bergmann S. 13,19), z. gl. St. ir the forslintet hus uuituvvuono untar bihabannesse langes gibetis T 141,12. dea untar im lengirun sint qui inter eos prolixiores sunt psalmi S 228,35/36. fone diu ist zeiehenne . nio diu reda ze lang neuerde . ten fursten got . tes fursten guotes . unde durnohtes . fol sin ne ratio prodeat in infinitum Nb 182,15 [153,27]. Philologia . dudir io chunnig uuare . dina gesprachi zegeougenne . mit langemo dingchose tu quae sollers eras ... declamare ... rhetorico habitu . vel prolixa sententia artis rhetoricae Nc 794,12 [112,9]. tiu ... satyra unsemfte getan ist . mit langemo dunse quae implicata est morosis ductibus 846,15 [169,21]; ferner: Nb 290,22 [223,9]. Nc 840,14 [162,10]. 2) langwierig, umständlich, schwer, in best. Verbindungen: iz/thaz ist (zi) lang zi + Verb des Sagens (inf. dat.): lang ist iz zi saganne, wio iz quimit al zisamane O 2,9,73. zi zelenn ist iz lang in war 4,28,18. iz ist zi lang manne sus al zi nennenne 5,17,33. taz ist lang ze sagenne chit Boetius . uuio man sia machon sule [vgl. cuius quoniam longa demonstratio est praetermittenda est, Boeth., Comm. Cath.] Nk 435,2 [78,22]. IV. Glossenwort: langer uuiter. comun eruuelite procerus [longus aut latus, CGL IV,555,36; proceres primates viri electi 37] Gl 4,14,19 (vgl. Krotz S. 495 f., zur Glossenmischung ebda.). langer ornotinus 83,2. 153,34. Meineke, Ahd. S. 36,310. Komp. bora-, eban-, ubarlang; Abl. ?langisc, langlîh, langsam; lango, lange; lengen; lengî; vgl. unlang, lan(ge)z, AWB lan(ge)zo; vgl. auch AWB langara, AWB lengin. [Mikeleitis-Winter]
gi-lang adj.; as. gilang; ae. gelang; zur unterschiedlichen Etym. von gilang u. lang vgl. Heidermanns, Primäradj. S. 360—362. — Graff II,224 f. gi-lanker: nom. sg. m. OF 3,6,25. — ka-lang-: gen. pl. m. -ero Gl 2,329,75 (clm 14747, 9. Jh.); acc. pl. m. -e 1,15,19 (Ra); ke-: dat. pl. -em 736,37. ebda. (-ē; beide S. Paul XXV a/1, 8./9. Jh.); gi-: nom. sg. m. -er O 2,7,23. 3,6,25 (PV). — ki-lagvn: wohl dat. sg. f. Gl 2,593,54 (11. Jh.; zu -g- für ng vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 281). gilanger Gl 2,656,52, korr. in gileganer, s. AWB liggen. [Bd. 5, Sp. 607] verwandt, angehörig, auch substant.: kalange adfinitos Gl 1,15,19 (übers. unter Einfluß von adfinitas, vgl. Splett, Sam.-Stud. S. 31). suahton inan untar kelangem kelangem .. chundem requirebant eum inter cognatos, et notos [Luc. 2,44] 736,37 (zur Doppelschreibung vgl. Voetz, Lukasgl. S. 137 f.). kilangvn [non timet ensem exerere atque caput socio mucrone ferire, de] consanguineo [rapturus vertice gemmas, Prud., Psych. 473] 2,593,54; mit Dat. d. Pers./Sache: chuenun sippia kalangero [in dextero oculo, et in dextera manu, fratrum, uxorum, et liberorum, atque] affinium [et propinquorum monstratur affectus, Hier. in Matth. 5,29. 30 p. 39] 329,75. thero zueio ander was Petruse gilanger, bruader sin gimuater O 2,7,23, ähnl. 3,6,25. Abl. gilengida2.
-lang vgl. auch ûflang. |
| |