| - lebff
- -lebi
- lebileia
- leblich, mhd. adj.
- -lebo
- lecg, ae. f.
- lechentm
- lechi
- lechilo
- lechse
- lechts
- lecicha
- lecit
- leclihemo
- lectro
- led(-)
- ledar, st. n.
- ledarâri, st. m.
- ledargar(a)uuo, sw. m.
- ledargaruuâri, st. m.
- ledarhosa, sw. f.
- ledarmahhâri, st. m.
- leddar
- ledder
- ledegen
- [h]lêderî, as.?
- lederkalc, mhd. st. m.
- ledigen, mhd. sw. v.
- ledegen, mhd. sw. v.
- gi-ledgôn, sw. v.
- ût-lêthitton, as. sw. v.
- lefdi
- lefel
- leffa, st. sw. f.
- leffen, sw. v.
- leffil
- lephil
- leffs mammalot
- leffur, st. m.
- lefihevil
- lefil
- lefs, st. m.
- lefso, sw. m.
- lefsmammalôn, sw. v.
- lefso
- legan
- fir-leganî, st. f.
- gi-leganî, st. f.
- gi-leganlîhho, adv.
- legar, st. n.
- legarhuoba, st. sw.?
- legarhuor, st. n.
- -legâri
- bi-legâri, st. m.
- legarstat, st. f.
- legbr
- legderi
- -lege
- legellîn
- hin-legen, mhd. sw. v.
- leger
- -leger
- legge
- leggen, sw. v.
- -leggen
- ana-leggen, sw. v.
- ana-gi-leggen, sw. v.
- bi-leggen, sw. v.
- fir-leg(g)en, sw. v.
- fora-leggen, sw. v.
- gi-leggen, sw. v.
- hera-zuo-leggen, sw. v.
- ir-leggen, sw. v.
- nidar-leggen, sw. v.
- ubar-leggen, sw. v.
- ubari-gi-leggen, sw. v.
- ûf-leggen, sw. v.
- umbi-leggen, sw. v.
- untar-leggen, sw. v.
- uuidar-leggen, sw. v.
- zi-leggen, sw. v.
- zi-ir-leggen, sw. v.
- zisamane-leggen, sw. v.
- zuo-leggen, sw. v.
- zisamane-leg(g)ento, adv.
- legget
- -legi
- -legî
- legida, st. f.
- gi-legida
- gi-legidî
- legila
- leginproth
- legir
- legistuon |
- gi-lego, adv.
- -legunga
- legygę
- lêhan, st. n.
- in(t)-lêhan, st. n.
- -lêhanâri
- int-lêhanâri, st. m.
- lêhanhêrro, sw. m.
- int-lêhanlîh, adj.
- lêhanlîhhn, adv.
- -lêhanlîhho
- int-lêhanlîhho, adv.
- lêhanman, st. m.
- lêhanôn, sw. v.
- -lêhanôn
- ana-lêhanôn, sw. v.
- int-lêhanôn, sw. v.
- int-lêhanôtî, st. f.
- ir-lêhanunga, st. f.
- lehduoma
- thuruh-lehhan, st. v.
- ir-lehhan, st. v.
- zi-lehhan, st. v.
- lehhazzen, sw. v.
- lehpardin
- lehscha
- leht
- lehtar, st. n.
- gi-lehtar, st. n.
- leī
- [h]leib, st. m.
- leiba, st. f.
- gi-[h]leiba, sw. f.
- leiben, sw. v.
- fir-leiben, sw. v.
- leibên, sw. v.
- gi-[h]leiblîh, adj.
- gi-[h]leibo, sw. m.
- -leibo
- leich
- leichalmo
- leid, adj.
- leid, st. n.
- leida, st. sw. f.
- leida
- leidag, adj.
- leidîg, adj.
- leidagôn, sw. v.
- leidgôn, sw. v.
- gi-leidagôn, sw. v.
- gi-leidgôn, sw. v.
- leidagunga, st. f.
- leidâri, st. m.
- leidasampt
- leidazzâri, st. m.
- leidazzen
- leidazzento, adv.
- leidazzunga, st. sw. f.
- leiddemes
- leiden, sw. v.
- leidên, sw. v.
- leideren
- leidesterre, mfrk. sw. m.
- leidfiruuîz, st. m.
- leidholz, st. n.
- -leidî
- leidîg
- leidgî, st. f.
- leidigist
- leidgôn
- gi-leidgôn
- leiditzoht
- leidlîh, adj.
- leidlîhhên, sw. v.
- leidlîhhî
- leidlîhho, adv.
- leidlust, st. f.
- leidnissa, st. f.
- leido, adv.
- -leido, sw. m.
- leidogen
- leidoges
- leidogilîh, Subst.-Adj.-Verb.
- leidolîh, Subst.-Adj.-Verb.
- leidon
- leidôn, sw. v.
- fir-leidôn, sw. v.
- leidônto, adv.
- leidôr, adv. comp. u. interj.
- leidra
- leidsam, adj.
- leidsamî, st. f.
- leidsamida, st. f.
- leidsamlîh, adj.
- leidsamôn, sw. v.
- leidsamunga, st. f.
- leidsang, st. n.
- leidsêr, st. n.
- leidtât, st. f.
- leidud
- leidunga, st. f.
- leidunt, st. f.
- leiduuenti, st. n.
- leiduuentîg, adj.
- leiduuentgî, st. f.
| | lebff Thies, Kölner Hs. S. 173,20 s. AWB lefs.
-lebi vgl. ubarlebi.
lebileia s. AWB labeleia.
? leblich mhd. adj., nhd. Lexer leblich; mnd. lēflīk, mnl. levelijc. — Graff II,43. leb-liha: acc. sg. n.? Gl 4,109,26 (Sal. a 1, Ink., 15. Jh.); oder als Verschreibung zu lîblîh? lebhaft: vivacem (1 Hs. lîblîh).
-lebo vgl. after-, suntar-, ubarlebo.
[lecg ae. f. (zu -cg für gg vgl. Sievers-Brunner, Ae. Gr. § 216,1); mhd. lecke, legge (vgl. auch Mhd. Wb. 1,956); vgl. vielleicht auch mnd. legge (in anderer Bed.). — Graff II,102. 155 s. vv. ?legge, ?legget. legge: acc. pl. Gl 1,429,4 (Paris Lat. 2685, 10. Jh.). Verschrieben: legygę: acc. pl. Gl 1,460,15 (vgl. Gl 5,92,39; Bern 258, 10. Jh.; zum fälschlich hereingezogenen -y- für v für vernacule-saxonice vgl. Leydecker S. 55); legget: dass. 4 (Carlsr. Aug. CXXXV, 10. Jh., Stuttg. Theol. et phil. fol. 218, 12. Jh.; 1 Hs. -&; l. leggæ, vgl. Bosw.-T., Add. 45). 1) Verbindungsstück, -stelle: legget uel cospas [ferrum quoque plurimum ad clavos ianuarum (des Tempels), et ad] commissuras [atque iuncturas praeparavit David, 1. Paral. 22,3] Gl 1,460,4. 2) (gedrechseltes) Querholz, (Zier-)Leiste (?): legge tornaturas in transversum ligno (sc. -a) tornata [zu: cedro omnis domus intrinsecus vestiebatur, habens] tornaturas [, et iuncturas suas fabrefactas et caelaturas eminentes, 3. Reg. 6,18] Gl 1,429,4 (oder ist die ae. Gl. auf iuncturas zu beziehen, vgl. auch Gl.-Wortsch. 12,19, u. der Beleg zu 1 zu stellen?).]
lechentm s. AWB lâhhintuom.
lechi Gl 2,61,48 s. leih.
lechilo Gl 2,466,32 s. AWB leihhilo.
lechse Gl 3,47,40 s. AWB lahs.
lechts Gl 4,212,47 s. AWB lector. |
| |