| - fir-leitidî, st. f.
- leitido, sw. m.
- leitidtuom, st. m. n.
- fir-leitîg, adj.
- leitigist
- leitkauf
- leitliche
- leito, sw. m.
- fir-leito, sw. m.
- leito
- leitôn, sw. v.
- ana-leitôn, sw. v.
- leitoten
- leitsamādan
- fir-leitunga, st. f.
- leizzen
- leckâri, st. m.
- lecken, sw. v.
- leckispiz, st. m.
- leckôn, sw. v.
- gi-leckôn, sw. v.
- lectener, mhd. st. m.
- lector, st. m. n.
- lectar, st. m. n.
- lectur, st. m. n.
- lectri, st. n.
- lecteri, st. n.
- leczenære, mhd. st. m.
- lecz(i)a, st. sw. f.
- leczrî, st. f.
- lem-
- lembikîn, mfrk. st. n.
- lembilîn, st. n.
- lembirîn, adj.
- lemî, st. f.
- lemmen, sw. v.
- bi-lemmen, sw. v.
- ir-lemmen, sw. v.
- lemo
- lemsen, sw. v.
- len, adj.
- len(-)
- lena
- lenari
- lence
- lench
- lenchi
- lend-
- lendenbrado
- lendenier, mhd. st. m.
- lendent
- -lendes
- -lendi
- -lendig
- lendil
- lendinel
- ge-lendo, aostndfrk. sw. m.
- lenemēt
- lengevegære, mhd. st. m.
- lengen, sw. v.
- fora-lengen, sw. v.
- gi-lengen, sw. v.
- hina-lengen, sw. v.
- ir-lengen, sw. v.
- -lengen
- lengena
- -lengi
- lengî, st. f.
- -lengî
- lengicenes
- gi-lengida1, st. f.
- gi-lengida2
- gi-lengidî
- gi-lengidî
- lengin
- len(gi)z(-)
- len(gi)zin, st. m.
- lenc, adj.
- [h]lenken, sw. v.
- ir-[h]lenken, sw. v.
- ûz-[h]lenken, sw. v.
- -[h]lenki
- gi-[h]lenki, st. n.
- [h]lenkî(n)
- lenna, st. sw.?
- leno, adv.
- lent
- -lenta
- lenten
- lenten
- lenten, sw. v.
- zuo-lenten, sw. v.
- -lentes
- lenti, st. n.
- -lenti, adj.
- gi-lenti, st. n.
- lentî1, st. f.
- lentî2
- lentîbrâto, sw. m.
- lentinbrâto, sw. m.
- -lentida
- lentîfano, sw. m.
- -lentîg
- -lentgî
- lentilîn, st. n.
- lentin, st. f.
- lentî2, st. f.
- lentinbein, st. n.
- lentinbrâto
- lentinuuurz, st. f.
- lentîuuurz, st. f.
- lentîsuuero, sw. m.
- lentit
- lentîuuurz
- -lento
- -lentôn
- -lentôtî
- -lenttuom
- -lentunga
- lenz-
- lenzenmânôd, st. m.
- lenzinmânôd, st. m.
- lenzîg, adj.
- lenzimânôd, st. m.
- lenzin
- lenzinlîh, adj.
- lenzinmânôd
- lenzisc, adj.
- leo
- leo, interj.
- lio, interj.
- lê, interj.
- [h]lêo, st. m., auch n.?
- leobart
- leopar(-)
- leparcho
- lepato
- lepera
- lepetun
- lephan
- lephel
- gi-lephen, sw. v.
- lephil
- lepil
- lepor-
- leppard
- lepphan
- lēpriner
- leps(-)
- |ler
- gi-ler, st. m. oder n.
- lera
- lêra, st. f.
- leracra
- gi-leranî, st. f.
- -lêranti
- lêrâri, st. m.
- lêrârin, st. f.
- lere
- lêren, sw. v.
- bi-lêren, sw. v.
- thuruh-lêren, sw. v.
- gi-lêren, sw. v.
- lêrentlîh, adj.
- lêrento, adv.
- lerexha
- lêrhaft, adj.
- lericla
- lêrîg, adj.
- ler(i)hboum, st. m.
- lorihboum, st. m.
- lerihha, st. sw.?
- lêrihha, sw.
- lêuuerka, sw.
- -lêrit
- lerken, sw. v.
- gi-lêrlîh, adj.
- gi-lern, st. n.
- lernên
- bi-lernên, sw. v.
- fora-lernên, sw. v.
- gi-lernên, sw. v.
- lernunga, st. f.
- gi-lernunga, st. f.
- gi-lêrtî, st. f.
- lêrunga, st. f.
- les
- lesa1, sw. f.
- lesa2, sw. f.
- lesan, st. v.
- thuruh-lesan, st. v.
- gi-lesan, st. v.
- in-lesan
- ir-lesan, st. v.
- ûf-lesan, st. v.
- untar-lesan, st. v.
- ûz-lesan, st. v.
- ûz-gi-lesan, st. v.
- ûz-ir-lesan, st. v.
- uuidar-lesan, st. v.
| | fir-leitidî st. f.; zu -idî neben -ida vgl. Kluge, Stammb. § 125. — Graff II,188. fer-leitidi: dat. sg. S 144,16 (WB). Verführung: ih han gesundot ... in firmaridi, in firruogidi, in ferleitidi, in bisuiche (WB, firleitida BB).
leitido sw. m. — Graff II,188. leitidon: acc. sg. T 84,7; nom. pl. ebda. 141,18. 1) Führer, Begleiter: lazet sie, sie sint blinte inti blintero leitidon sinite illos: caeci sunt, duces caecorum T 84,7, ähnl. 141,18 (duces). 2) Geleit, Begleitung: blinter oba blintemo leitidon forgibit, beidae in gruobe uallent caecus autem si caeco ducatum praestet, ambo in foveam cadunt T 84,7 (oder zu 1? Vgl. auch leitid, leito).
leitidtuom st. m. n. — Graff II,188. leididh-duom: nom. sg. I 35,4. Führerschaft: saar so dhuo so uuard chidaan, endi bileiph dhuo leididhduom fona Iudases samin ut hoc factum est et defecit dux ex semine Iudae.
fir-leitîg adj. — Graff II,188. fer-leitige: nom. pl. m. Np 67,31. verführbar, verleitbar: die selben heretici danne uuerbent also manige pharre under dien liutchuoen. [Bd. 5, Sp. 799] Vuele sint daz? Âne spenstige unde ferleitige menniscen . also die chuoe.
leitigist Gl 1,539,15 s. AWB leidôn.
leitkauf MGh LL sectio I,V,2 p. 438 in der Hs. clm 19415, zu ahd. lîd- gehörig, entfällt, da einer nichtahd. Glossierungsschicht des 15. Jhs. zugehörig (Angabe 15. Jh. fehlt irrtümlich dem volkssprachigen Glossar der Ausg., vgl. dazu Karg-Gasterstädt, Beitr. 61,270), die von Steinm. (vgl. Gl 2,353 Anm. 1) u. auch vom Ahd. Wb. nicht berücksichtigt wird.
leitliche Gl 4,122,42 s. AWB leidlîhhî.
leito sw. m., mhd. leite; as. ledo, leido, mnd. lêide. — Graff II,188. leit-: nom. sg. -o Gl 1,713,66 (Carlsr. Aug. CLXXVIII, 11. Jh.). Npgl 60,4. 103,17; nom. pl. -en Np 64,14. — leido: nom. sg. Pw 54,14. Leiter, Führer: leito [caecus autem si caeco] ducatum [praestet, ambo in foveam cadunt, Matth. 15,14] Gl 1,713,66 (2 Hss. leitid). thu geuuisso man einmuodigo, leido min in cundo min tu vero homo unianimis, dux meus et notus meus Pw 54,14. du bist min dux (leito) . du leitost mih . daz ih dir folgee ze andermo libe deduxisti me quia factus es spes mea Npgl 60,4; bildl.: uuanda domus fulicę (hus merefogil) ist iro dux (leito) 103,17; — leito thero scâfo Leitbock: danne sint fro die leiten dero scaffo induti sunt arietes ovium Np 64,14.
? fir-leito sw. m. Wohl verschrieben oder verlesen: fur-lato: nom. sg. Mayer, Glossen S. 123,17 (Vat. lat. 625, 12./13. Jh.). Verkäufer: plagarius mancipiorum uel pecudum alienorum distractor .i. furlato.
leito Gl 1,478,19 s. AWB leiten.
leitôn sw. v. — Graff II,186 f. leiton: 1. sg. Gl 3,64,6 (SH A, clm 2612, 12. Jh.). leito, leitamen Gl 1,478,19, leitoten 693,20 s. unter AWB leiten. führen, leiten: duco. Vgl. leiten. |
| |