| - lemsen, sw. v.
- len, adj.
- len(-)
- lena
- lenari
- lence
- lench
- lenchi
- lend-
- lendenbrado
- lendenier, mhd. st. m.
- lendent
- -lendes
- -lendi
- -lendig
- lendil
- lendinel
- ge-lendo, aostndfrk. sw. m.
- lenemēt
- lengevegære, mhd. st. m.
- lengen, sw. v.
- fora-lengen, sw. v.
- gi-lengen, sw. v.
- hina-lengen, sw. v.
- ir-lengen, sw. v.
- -lengen
- lengena
- -lengi
- lengî, st. f.
- -lengî
- lengicenes
- gi-lengida1, st. f.
- gi-lengida2
- gi-lengidî
- gi-lengidî
- lengin
- len(gi)z(-)
- len(gi)zin, st. m.
- lenc, adj.
- [h]lenken, sw. v.
- ir-[h]lenken, sw. v.
- ûz-[h]lenken, sw. v.
- -[h]lenki
- gi-[h]lenki, st. n.
- [h]lenkî(n)
- lenna, st. sw.?
- leno, adv.
- lent
- -lenta
- lenten
- lenten
- lenten, sw. v.
- zuo-lenten, sw. v.
- -lentes
- lenti, st. n.
- -lenti, adj.
- gi-lenti, st. n.
- lentî1, st. f.
- lentî2
- lentîbrâto, sw. m.
- lentinbrâto, sw. m.
- -lentida
- lentîfano, sw. m.
- -lentîg
- -lentgî
- lentilîn, st. n.
- lentin, st. f.
- lentî2, st. f.
- lentinbein, st. n.
- lentinbrâto
- lentinuuurz, st. f.
- lentîuuurz, st. f.
- lentîsuuero, sw. m.
- lentit
- lentîuuurz
- -lento
- -lentôn
- -lentôtî
- -lenttuom
- -lentunga
- lenz-
- lenzenmânôd, st. m.
- lenzinmânôd, st. m.
- lenzîg, adj.
- lenzimânôd, st. m.
- lenzin
- lenzinlîh, adj.
- lenzinmânôd
- lenzisc, adj.
- leo
- leo, interj.
- lio, interj.
- lê, interj.
- [h]lêo, st. m., auch n.?
- leobart
- leopar(-)
- leparcho
- lepato
- lepera
- lepetun
- lephan
- lephel
- gi-lephen, sw. v.
- lephil
- lepil
- lepor-
- leppard
- lepphan
- lēpriner
- leps(-)
- |ler
- gi-ler, st. m. oder n.
- lera
- lêra, st. f.
- leracra
- gi-leranî, st. f.
- -lêranti
- lêrâri, st. m.
- lêrârin, st. f.
- lere
- lêren, sw. v.
- bi-lêren, sw. v.
- thuruh-lêren, sw. v.
- gi-lêren, sw. v.
- lêrentlîh, adj.
- lêrento, adv.
- lerexha
- lêrhaft, adj.
- lericla
- lêrîg, adj.
- ler(i)hboum, st. m.
- lorihboum, st. m.
- lerihha, st. sw.?
- lêrihha, sw.
- lêuuerka, sw.
- -lêrit
- lerken, sw. v.
- gi-lêrlîh, adj.
- gi-lern, st. n.
- lernên
- bi-lernên, sw. v.
- fora-lernên, sw. v.
- gi-lernên, sw. v.
- lernunga, st. f.
- gi-lernunga, st. f.
- gi-lêrtî, st. f.
- lêrunga, st. f.
- les
- lesa1, sw. f.
- lesa2, sw. f.
- lesan, st. v.
- thuruh-lesan, st. v.
- gi-lesan, st. v.
- in-lesan
- ir-lesan, st. v.
- ûf-lesan, st. v.
- untar-lesan, st. v.
- ûz-lesan, st. v.
- ûz-gi-lesan, st. v.
- ûz-ir-lesan, st. v.
- uuidar-lesan, st. v.
- zisamane-lesan, st. v.
- lesanto, adv.
- lesâri, st. m.
- lesarihtî, st. f.
- lesatuoh, st. n.
- lesestoch
- lescan, as. st. v.
- ir-lescan, st. v.
- -lescanti
- lesken, sw. v.
- ir-lesken, sw. v.
- leso, sw. m.
- lesôn, sw. v.
- lespho
- lest-
- lesta
- lestilant
- let
- letacha
- letaha
- le.tar
- letch
- letdere
- letechîn, mhd. st. n.
- leth
- leth(-)
- lethartheo
- letih(ha)
- letisama
- letiston
- letisama
- lette
- lettîg, adj.
- letto, sw. m.
- lęttun
- leuera
- leuere
- leuerin-
- leuindola
| | ? lemsen sw. v. (zum Ansatz vgl. Splett, Ahd. Wb. I,2,1224 (Einzeleinträge)). — Graff II,211. ki-lampsta: part. prt. nom. pl.? Gl 1,474,23 (Rb; zu -p- zwischen m u. s vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 165); Raven erwägt neben lemsen auch ein sonst nicht bezeugtes (gi)limpfen, vgl. Raven I,106. 111. nur im Part. Praet.: verriegelt, versperrt: kilampsta [cumque adhuc assisterent, clausae portae sunt, et] oppilatae [: et posui custodes de habitatoribus Ierusalem, 2. Esdr. 7,3] (zur Eintragung der Glosse in einem Textglossar vgl. Meineke, Bernstein S. 190 f.).
len adj., nhd. dial. schwäb. len Fischer 4,1172, bair. rhein. len Schm. 1,1478, Rhein. Wb. 5,388; an. linr. — Graff II,218 s. v. leni. lenên: dat. pl. Nb 49,23 [40,8]. sanft: uuanda aber noh zit neist starcheren lachenes ... so choroen dia trimbi ze erest ubernemen . mit lenen unde mezigen gebahedon lenibus mediocribusque fomentis. Abl. leno. Vgl. lind. [Bd. 5, Sp. 806]
len(-) s. AWB lêhan(-).
lena s. AWB [h]lina.
lenari Gl 2,350,55 s. AWB leitâri.
lence Gl 3,351,17 s. AWB lan(ge)zo.
lench, lenchi Gl 4,346,20. 2,538,19 s. AWB [h]lanka.
lend- s. auch AWB lent-.
lendenbrado Gl 3,363,15 s. AWB lentîbrâto.
lendenier mhd. st. m. (mit entlehntem frz. Suffix), frühnhd. Lexer lendner; mnd. lendenêr n., mnl. lendenier; vgl. frühnhd., nhd. dial. schwäb. lender Fischer 4,1173 (in anderer Bed.). lendenir: nom. sg. (oder acc.? Lat. acc. pl.) MGh Poetae Lat. VI,1, p. 9 (Innsbr. Fragmente, Gll. 12. Jh.). Lendengürtel: lendenir [aggreditur iuvenis caesos spoliarier armis armorumque habitu, tunicas et cetera linquens: armillas tantum, cum bullis] baltea [et enses, loricas quoque cum galeis detraxerat ollis, Walth. 1193].
lendent Gl 3,590,25 s. AWB lentin. |
| |