| - gi-[h]liozan, st. v.
- ir-[h]liozan, st. v.
- ûz-[h]liozan, st. v.
- [h]liozâri, st. m.
- [h]liozo, sw. m.
- liph
- lipirrohta
- lippanti
- lir
- gi-lir, st. n.
- gi-ler2, st. n.
- líra, ae. sw. m.
- lîra, sw. f.
- lîre, mhd. sw. f.
- lirn-
- lirîg, adj.
- liripenter
- gi-lirnîg, adj.
- liro
- lise
- lisda
- lisemen, sw. v.
- lisi
- lisina, sw. f.
- lisca, st. sw.?
- lislēder
- lisno
- lîso, adv.
- lisp, adj.
- lisp..
- lispâri, st. m.
- lispên, sw. v.
- lispizer, mhd. st. m.
- list, st. m. f.
- list..
- lista
- lîsta, sw. f.
- listâri, st. m.
- listeliche
- listen, sw. v.
- gi-listen, sw. v.
- lîstera, st. sw.?
- listerchare
- listfang, st. m.
- listîg, adj.
- -listîg
- listigant
- -listgî
- listglîh, adj.
- listîgo, adv.
- ver-listic, mhd. adj.
- listinechere
- bi-listinôn, sw. v.
- listisungun
- listlîh, adj.
- listmachære, mhd. st. m.
- listmeistar, st. m.
- -listo
- listtraganti, adj.
- listuuercâri, st. m.
- listuuercman, st. m.
- listuuurihto, sw. m.
- [h]lit, st. n.
- lit
- -lit
- [h]lîta, sw. f.
- gi-litanî, st. f.
- litb
- lîtgebe, mhd. sw. m.
- litheo
- līthere
- ir-litida, st. f.
- litiz
- -litlîh
- -lito
- łiu
- liuallę
- liuben, sw. v.
- gi-liuben, sw. v.
- liubi, adj.
- liubî, st. f.
- lioba, st. f.
- liublîh, adj.
- liublîhhî, st. f.
- liublîhho, adv.
- gi-liublîhhôn, sw. v.
- liuche
- liuçilu
- liudâri, st. m.
- liudinôn, sw. v.
- liudinônto, adv.
- liudinunga, st. f.
- liudôd, st. m.
- liudôn, sw. v.
- liudônto, adv.
- liudunga, st. f.
- liuestoc
- liufsami
- -liugi
- liuhhit
- liuhta, st. f.
- liuhten, sw. v.
- bi-liuhten, sw. v.
- thuruh-liuhten, sw. v.
- gi-liuhten, sw. v.
- in-liuhten
- int-liuhten
- ir-liuhten, sw. v.
- liuhtere, mfrk. st. m.
- liuhti
- gi-liuhti, st. n.
- liuhtida, st. f.
- liuhtîg, adj.
- liuhtnissi, st. n.
- liuimo
- [h]liumhaftîg, adj.
- [h]liumunt, st. m. f.
- -[h]liumuntâri
- [h]liumunthaft, adj.
- -[h]liumunthaftî
- [h]liumunthaftîg, adj.
- [h]liumunthaftgî, st. f.
- -[h]liumunthaftôn
- [h]liumuntîg, adj.
- -[h]liumuntîg
- [h]liumuntgî, st. f.
- [h]liumunting, st. m.
- -[h]liumuntlîh
- [h]liumuntmâri, adj.
- -[h]liumuntôn
- liuni, adv.
- gi-liuni, adj.
- [h]liuning, as. st. m.
- liuo
- liuoth
- liura
- liurra
- lius, as. st. n.
- lûs, as. st. n.
- liut, st. m.
- liutbâga, st. sw.?
- liutbâren, sw. v.
- liutbâri, adj.
- liutbârîg, adj.
- liutbârlîh, adj.
- liutbâro, adv.
- liutbrôt, st. n.
- liutchilchun
- liutetrāc
- liutfrouuua, sw. f.
- liutgisamani, st. n.
- liutgot, st. m.
- liuthazlîhho, adv.
- liuthazzeri, st. m.
- liuthazzîg, adj.
- -liuti
- liutkirihha, sw. f.
- liutkuo, st. f.
- liutlîh, adj.
- liutmâren, sw. v.
- gi-liutmâren, sw. v.
- liutmârî, st. f.
- liutmenigî, st. f.
- liutsâlida, st. f.
- liutscaf, st. f.
- liutstal, st. m.
- liutstam, st. m.
- liuttrist, st. m. n.
- liutzil
- liutzorahto, adv.
- liuun
- liuuun
- [h]liuuua, st. f.
- liuzelu
- liuzilemo
- liuzit
- ge-liveron, aostndfrk. sw. v.
- livpa
- livva
- liwa
- liuuen, sw. v.
- liuui, st. n.
- liz, st. m.
- lizeisc, adj.
- lizta
- lizz
- -lizzi
- lizzitôn, sw. v.
- lizzitung, st. m.
- lizzôn, sw. v.
- lo
- lo
- lo
- lô, st. n.
- -lôa
- loazzit
- lob, st. n.
- gi-lob, adj.
- lob-
- lobafrisking, st. m.
| | gi-[h]liozan st. v.; ae. gehléotan. — Graff IV,1123. Praes.: ki-leozenti: part. Gl 1,76,17 (Ra); gi-liaz-: 2. sg. conj. -es O 3,12,40 (V); 3. pl. conj. -en 1,11,8 (F); -liezen: dass. ebda. (PV). 1) jmdn., etw. (zu etw.) auserwählen: mit Akk./ Nebens. u. pronom. Akk. als Korrelat: in thiu se (gomman joh wib) wollen haben lib, in thiu se thaz giliezen, thaz se erdrihes niezen O 1,11,8. thir (Petrus) uuillu ih geban ... sluzila himiles, thaz thu ... insliazes, thie thu tharzua giliazes 3,12,40 (V, gilazes FP). 2) Part. Praes.: Anteil habend, substant. (?): kileozenti consors Gl 1,76,17 (PaK [h]liozan, R eban[h]luzzo).
ir-[h]liozan st. v. — Graff IV,1123. Part. Praet.: er-lozzan: S 233,17 (B). etw. empfangen: kalihchera si erlozzan .. dera rihti si quis frater praesumpserit sine iussione abbatis fratri ... se iungere ... similis sortiatur excommunicacionis vindictae (zur passivischen Übers. des lat. Deponens vgl. Daab, Stud. S. 41; zur urspr. lat. Konstr. vgl. Masser, Komm. Ben.reg. S. 175).
ûz-[h]liozan st. v. — Graff IV,1123 s. v. hliozan. Praes.: liuzit ... uz: 3. sg. O 4,29,55. etw. austeilen, ausspenden: si (karitas) liuzit iz al thanana uz zi themo druhtines hus.
[h]liozâri st. m. — Graff IV,1123. liozari: nom. sg. Gl 4,20,17 (Jc). Wahrsager: sortilegus [qui dat sortem, CGL IV,569,7]. Abl. lieerîn mhd.
[h]liozo sw. m. — Graff IV,1123. liozo: nom. sg. Gl 4,3,23 (Jc); liezan: acc. pl. 2,141,38 (Leipzig Rep. II. A. 6, 9. Jh.). [Bd. 5, Sp. 1168] Verstümmelt: liez|: nom. sg. Gl 5,22,13 (am beschnittenen Rand Spuren eines zweiten z, l. liezzo, Steinm.). Wahrsager: indi liezan pizekon [qui] divinationes (et sortilegos) [expetunt, et morem gentilium subsequuntur, Conc. Anc. XLIII p. 121] Gl 2,141,38. liozo ariolus 4,3,23. liezzo [quod et tibi monstratur, ubi Balac legitur vocasse Balaam] ariolum (Hs. ariolus) [, ut malediceret filiis Israel, Atto p. 364 D] 5,22,13.
liph s. lîb.
lipirrohta Gl 2,758,37 s. AWB libaroht.
lippanti S 213,7 s. AWB [h]lîben.
lir Mayer, Glossen S. 57,19 (clm 4542, 9. Jh.) zu: [lugens et] perstrepens [familia convenit, Greg., Hom. I,12,7, PL 76,1122 C] ist unklar. Vom Ahd. Gl.-Wb. S. 391 u. Gl.-Wortsch. 6,205 wird eine Zuordnung dieser verkürzt geschriebenen Griffelglosse unter [h]lûten sw. v. ‘tönen, schreien’ erwogen.
gi-lir, -ler st. n.; vgl. ae. geles, -lis n., got. lais. — Graff II,260. gi-lir-: dat. sg. -e Gl 2,108,30 (M, 2 Hss.); -a 31 (M, clm 3860a, Gll. 10. Jh., clm 6242, 9. Jh.); nom. pl. -] 117,56 (M, clm 3860a, Gll. 10. Jh.). 4,323,28 (clm 5508, 8. Jh.). gi-lere: dat. sg. Gl 2,108,30/31 (M). Verschrieben: giril: nom. pl. Gl 2,117,56 (M, -l aus i). Einflüsterung, Erdichtung: gilire [si quis inventus fuerit ... usuras accipiens ...] ex adinventione [aliqua ... deiiciatur a clero, Conc. Nic. XVII p. 118] Gl 2,108,30. gilir [novellae] suggestiones [, quae vel obscurae sunt, vel sub genere latent, Conc. Carth. V p. 145] 117,56. 4,323,28. Vgl. lirîg.
[líra ae. sw. m.; mnl. liere f.; vgl. an. lær n. lira: nom. sg. Gl 3,431,14 (2 Hss., Erfurt O 8., Marburg D 2, beide 12. Jh.). mageres, schieres Fleisch: pulpa orspinna et est illud durum in aure, lira [vgl. pulpa est caro sine pinguedine ... hanc plerique et viscum vocant, Is., Et. XI,1,81]. Komp. sinu-, scotlíra ae.] |
| |