Wörterbuchnetz
Althochdeutsches Wörterbuch Bibliographische AngabenLogo SAW
 
-lobasam bis lobon (Bd. 5, Sp. 1234 bis 1235)
Abschnitt zurück Abschnitt vor
Artikelverweis -lobasam vgl. unlobasam.
 
Artikelverweis 
lobasamo adv., mhd. lobesame, frühnhd. lobsam (vgl. DWb. 12,1090); mnd. lōvesm; vgl. an. lofsamliga. — Graff II,62.
lobo-samo: Np 146,1 (zum Fugenvokal vgl. Weisemann S. 140); lobi-same: Npw ebda.
auf anerkennenswerte Weise: in (Gott) lobot der lobosamo lebet.
 
Artikelverweis 
lob(a)sang st. n. (zum Nebeneinander der Formen mit u. ohne Fugenvokal vgl. Gröger § 30,1 a β), mhd. Lexer lobesanc st. m. n., nhd. lob(e)sang (älter) m.; as. lofsang m., mnd. lōvesanc m., mnl. lovesanc m.; ae. lofsang m.; afries. lovesang m. (vgl. Holthausen, Afries. Wb.2 S. 152); an. lofsöngr m. — Graff VI,252.
lop-sanc: nom. sg. H 25a,1. — lob-sanc: nom. sg. Gl 1,168,36 (Ra).
lobe-sanc: acc. sg. NpNpw 118 X,171 (X = S. VIII,4). Npw 39,4; -sang: nom. sg. Np 64,2; dat. sg. -]e Nc 799,8 [117,14/15]; acc. sg. -] Np 64,14. 118 X,171; nom. pl. -] Nc 690,18 [4,16]; dat. pl. -]en Np 53,1; lobo-: acc. sg. -] Np 39,4 (zum Fugenvokal bei N vgl. Weisemann S. 140); lopo-: dat. pl. -]vn Nievergelt, Glossierung S. 785,2.
Verstümmelt: lob-san.: acc. sg. F 28,17.
Lobgesang, -lied, Hymne:
a) im weltlichen Bereich: Preislied, spez. Hochzeitslied: Apollinis lobesang heizent choreę ... er meinet aber hier epithalamia . daz chit nuptialia carmina Nc 690,18 [4,16]; ferner: 799,8 [117,15] (chorea, laus);
b) im christl. Bereich: Gesang, Lied zum Lobpreis Gottes: lobsanc leod hymnus carmen in laude dei Gl 1,168,36 (imno PaK). loposangvn [de percepta benedictione monasterii cibum cum maximis] hymnologiis [capientes, Vita Walb. 3,9 p. 537 E] Nievergelt, Glossierung S. 785,2 (zwischen Gl 2,766,18 u. 34). thir krisit lop thir krisit lopsanc te decet laus, te decet hymnus H 25a,1, ähnl. Np 64,2 (hymnus). lobsanc dir singe omnis terra ... psallet tibi F 28,17. vnde gab er in minen munt . niuuuez sang . lobosang unsermo gote inmisit ... canticum novum . ymnum (Npw carmen) deo nostro NpNpw 39,4; ferner: 118 X,171. Np 53,1. 64,14 (alle hymnus).
 
Artikelverweis 
lobauuirdîg adj., nhd. DWB lobwürdig (älter); mnd. lofwrdich, -wardich, mnl. lofwerdich. — Graff I,1019.
lobe-uuirdige: acc. pl. m. NpNpw 104,3. [Bd. 5, Sp. 1235]
anerkennens-, rühmenswert: sin uirtus (chraft, Npw tugent) ketuot iuh lobeuuirdige . nals iuuueriu [vgl. illud autem (referatur) ad opus bonum, quo psallitur ei, ne velit quisque de opere bono tamquam in sua virtute laudari, Aug., En.].
 
Artikelverweis 
gi-lobazzen sw. v.
gi-lob-icin-: inf. dat. sg. -ne Gl 2,73,39 (clm 18765, 9. Jh.; zur Plazierung der Gl. vgl. Steinm.). Festschr. Ford S. 308,51 (Neapel IV G 68, 9. Jh.); -na 2,71,58 (Wien 271, 10. Jh.); zum Suffixvokal vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 68, vgl. aber auch Riecke, jan-Verben S. 214 u. 228; zu -c- für z(z) vgl. Braune a. a. O. § 159 Anm. 3 u. 4.
(einer Sache) zustimmen: zi gilobicinna [mira ..., inquam, et] concessu [difficilis illatio, Boeth., Cons. 4,4 p. 101,30] Gl 2,71,58. 73,39. Festschr. Ford S. 308,51 (vgl. ze geloubenne Nb 257,1 s. v. gilouben); bei Wiedergabe der lat. Supinform durch zi + Inf. im Ahd.
 
Artikelverweis 
lobbuoh st. n. (?), mhd. lobebuoch n. (in anderer Bed.), nhd. (älter) lob-, DWB lobebuch; mnl. lofboec m. n. (in anderer Bed.).
lop-puoh: acc. sg. Gl 4,325,7 (Bamb. A. I. 35, 10. Jh.).
Empfehlungsschreiben: lobpuoh [si quis clericus ... a communione suspensus ... suscipiatur praeter] commendaticias litteras [, et qui susceperunt, et qui susceptus communione priventur, Can. apost. XIII].
 
Artikelverweis 
lobên s. AWB lobôn.
 
Artikelverweis 
lobgerag adj.; vgl. mnd. lofgîrich.
lob-geregero: comp. nom. sg. m. Gl 2,710,32 (Paris Lat. 9344, 11. Jh.).
ruhm-, beifallsüchtig: lobgeregero [quem (Tullum) iuxta sequitur] iactantior [Ancus, nunc quoque iam nimium gaudens popularibus auris, Verg., A. VI,815].
 
Artikelverweis 
lobhaft adj., nhd. (älter) lobhaft. — Graff II,62.
Verschrieben: lob-asts: nom. sg. m. H 17,2,1 (Ausg. -after; zum Fehlen des h im Anlaut von -haft vgl. Ausg. S. 19).
Hierher wohl auch, verkürzt geschrieben: lop..: nom. sg. m. f. n.? Gl 4,326,7 (clm 14401, 11. Jh.; l. lophaft, Steinm.).
1) Anerkennung verdienend: lophaft [philosophia est ... divinarum humanarumque rerum in quantum homini possibile est] probabilis [scientia, Clem., Ars 5,7] Gl 4,326,7.
2) des Lobpreises wert, im christl. Bereich: daz er (Christus) si lobafter in allemu liute ut ille sit laudabilis in universo populo H 17,2,1.
 
Artikelverweis 
lobistek Gl 3,575,13 s. AWB lubisteckila.
 
Artikelverweis 
lobon Gl 4,18,45 s. AWB labôn.

 

Eingabe
Wörterbuchtext:
Stichwort: