| - muuuerpf
- muworfo
- muwzat
- muzgiuati
- mûzgiuuât
- mûzgiuuâti, st. n.
- mûzgiuuât, st. f.
- mûzhaftî, st. f.
- muziro
- mûzôn, sw. v.
- gi-mûzôn, sw. v.
- -mûzôt
- mûzunga, st. f.
- mûzuuât, st. f.
- muzz-
- muzzâri, st. m.
- muzzen, sw. v.
- mvcerin
- mviol
- mvnt
- mvntwas
- mvogentemo
- mvor-
- mvoz-
- mvozkiuuati
- ms(-)
- mvslin
- myene
- myncz-
- mynz-
- myrr-
- myti
- ..myyc
- n, proklitische Negationspartikel
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n
- n9
- n..
- n..
- n..
- .n.
- .n.
- .n.
- .n..
- .n..
- ..n..
- ..n
- ..n
- ..n
- ..n
- ..n
- na
- na
- °na, partikel
- na(-)
- naba, st. sw. f.
- nabagêr, st. m.
- nabagêrlîn, st. n.
- nabagêro, sw. m.
- nabal, st. m.
- -nabala
- nabalîn, st. n.
- nabalo, sw. m.
- nabelwurz, mhd. st. f.
- na|bero
- nabur
- nach
- nachi
- nachan
- nachan
- nachell
- nachsate
- nachteul(e), frühnhd. sw. f.
- nachtsate
- nachuerte
- nactegala
- nactrafan
- nactū
- na‘cw’tz
- nātha, andfrk. st. f.
- bi-gi-nâda, st. f.
- gi-nâda, st.
- nâdala, sw.
- nâlda, sw.
- nâdalstein, st. m.
- nadar-
- gi-nâdâri, st. m.
- nâdaruuinda, as.
- nadaruuinda, as.
- gi-nâden, sw. v.
- gi-nâdên, sw. v.
- nader-
- gi-nâdhaft, adj.
- gi-nâdhûs, st. n.
- gi-nâdî, st. f.
- gi-nâdîg, adj.
- gi-nâdgheit, st. f.
- gi-nâdgî, st. f.
- gi-nâdglîhho, adv.
- gi-nâdîgo, adv.
- gi-nâdgôn, sw. v.
- gi-nâdilôs, adj.
- gi-nâdlîh, adj.
- gi-nâdlîhho, adv.
- gi-nâdôn, sw. v.
- gi-nâdôn(o)flha, st. f.
- nadr-
- nadswort
- nae
- ver-næjen, mhd. sw. v.
- wider-næjen, mhd. sw. v.
- nâen, sw. v.
- gi-nâen, sw. v.
- naezen
- .. na feret
- [h]naffazzen
- [h]naffazzunga, st. f.
- nafr
- nagal, st. m.
- nagalen, sw. v.
- negilen, sw. v.
- bi-nagalen, sw. v.
- in(t)-nagalen, sw. v.
- in(t)-negilen, sw. v.
- nagalîsarn
- nagan
- nagberlin
- nage
- nage
- nageber
- nageberlin
- nagelkin
- nagellin
- nagewer
- nagiber
- |nagi|rot
- nâh, adv.
- °nâh, praep.
- nâh, adj.
- nâhi, adj.
- nah(-)
- gi-nahan, prt.-prs.
- nâhana, adv.
- nāhastisstima
- nahbipurde
- nâ(h)bûr, as. st. m.
- nâh thiu
- nâhen
- gi-nâhen, sw. v.
- zuo-nâhen, sw. v.
- nâhfaran
- nâhfaranto, adv.
- nâhfengida, st. f.
- nâhferien
- nâhferren
- nâhfolgâri, st. m.
- nâhfolgên
- nâhfolgêntlîhho, adv.
- nâhfuoren
- nahg
- nâhgân
- nâhgangan
- nâhgânto
- nâhgên
- nâhgengil, st. m.
- nâhgengo, sw. m.
- nâhgênto
- nâhgibûr, st. m.
- nâhgibûri, st. n.
- nâhgibûridi, st. n.
- nâhgibûro, sw. m.
- nâhginâda, st. f.
- nahhitun
- nahho, sw. m.
- nahhut
- nahi
- nahi
- nâhi
- nâhî, st. f.
- nâhida, st. f.
- gi-nâhida, st. f.
- nahimohalet
- nahist(-)
- nahisteit
- nâhisto, sw. m.
- nahiu
- nahkela
- nahkengila
- nâhkumft, st. f.
- nâ(h)kumstîg, as. adj.
| | muuuerpf Gl 1,354,31 s. AWB mûuuerf st. m.
muworfo Gl 3,290,22 s. AWB mûuuerfo.
muwzat Gl 1,596,44 s. mûzuuat.
muzgiuati Gl 1,451,59 s. AWB mûzgiuuâti.
? mûzgiuuât s. AWB mûzgiuuâti.
mûzgiuuâti st. n., auch ? mûzgiuuât st. f. — Graff I,742 s. v. muzgiuuati u. II,910 s. v. ?mûzig. muz-gi-uuati: acc. pl. Gl 1,451,58 (M, 2 Hss.; -vu-). 596,40 (M, 4 Hss., 2 -vu-, 1 Hs. -uv-). 813,36 (M, 3 Hss., 2 -vu-; vgl. Gl 5,98,40). Meineke, Basler Fragm. S. 105,27 (M); -gi-uati: acc. sg. (?) 451,59 (M, Wien 2732, 10. Jh.; Parallelhss. pl., lat. sg.). — muiz-che-wete: acc. pl. Gl 1,451,59/60 (clm 22201, 12. Jh.; zu -ui- für û vgl. Matzel S. 61, zu che- vgl. a. a. O. S. 74 f.); mvoz-gi-wate: dass. 596,42 (M, clm 4606, 12. Jh.; zur Diphthongierung vgl. Schatz, Abair. Gr. § 10). muz-gi-uuat: acc. pl. Gl 1,596,43 (M, Göttw. 46/103, Gll. 12. Jh. (?); so Ahd. Gl.-Wb. S. 428, im Gl.-Wortsch. 6,487 s. v. mûzgiuuâti st. n.). Verschrieben, verstümmelt: mvoz-ki-uuati: acc. pl. Gl 1,596,42 (M; -v- aus Korr., vgl. Gl 5,95,27 f.; oder nivoz-, vgl. Anm.); mulz-ge-wete: dass. 596,43 (M, clm 22201, 12. Jh.; zur Verschr. vgl. Matzel S. 7); muezzio-gi-uuati: [Bd. 6, Sp. 939] dass. 813,37 (M, clm 14689, Hs. 12. Jh.; im Gl.-Wortsch. 6,487 muezzio zu sonst nicht bezeugtem mûz st. f. ‘Wechselgewand’); iu:z-ki-uati: dass. 456,11 (clm 9534, Hs. 9. Jh., d. h. muzkiuuati, Steinm.; m größtenteils weggeschnitten, vor z Rasur von s); niuz-gi-wati: dass. 451,59 (M, Göttw. 46/103, Gll. 12. Jh.?); moziho-gi-uuata: dass. 60 (M; zur Verschr. des Erstglieds vgl. Frings, Germ. Rom. II,337; nach Ahd. Gl.-Wb. S. 428 als fraglich s. v. mûzgiuuâti; Graff II,910 erwägt für das Erstglied ein sonst nicht bezeugtes Adj. ?mûzig). Gewand zum Wechseln: muzgivuati [da eis talentum argenti, et vestes] mutatorias [duplices, 4. Reg. 5,22] Gl 1,451,58 (1 Hs. -ium, 1 -a; 6 Hss. badagiuuant). 456,11. Meineke, Basler Fragm. S. 105,27. muzgivuati [qui cum profectus esset, et tulisset suum decem talenta argenti, et sex millia areos, et decem] mutatoria [vestimentorum, ebda. 5,5] Gl 1,451,58 Anm. 14 (Parallelhss. zu 4. Reg. 5,22, s. o.). 813,36 (nach Gl.-Wortsch. 6,487 noch Gl. mutatorium, unum lineum et alterum laneum). muzgivuati [in die illa auferet dominus ... annulos, et gemmas in fronte pendentes, et] mutatoria [, et palliola, et linteamina, Is. 3,22] 596,40 (nach Gl.-Wortsch. a. a. O. noch Gl. mutatorium, vestimenta (1 Hs. -tum) quorum unum quodque alteri melius est; 2 Hss. mûzuuât). Vgl. mûzuuât.
mûzhaftî st. f. — Graff II,910. muz-hafti: nom. sg. Gl 1,785,16 (M, 5 Hss., 10.—12. Jh.?). Veränderung: virvuehsaloti muzhafti (2 Hss., 2 muzhafti ł vuantalunga, 1 Hs. nur muzhafti) [omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a patre luminum, apud quem non est] transmutatio [, nec vicissitudinis obumbratio, Jac. 1,17] (1 Hs. nur firuuantalunga, 1 firuuehsalôti).
muziro Gl 3,692,67 s. ? AWB muzzâri.
mûzôn sw. v., mhd. Lexer mûʒen, nhd. mausen (mit unregelmäßigem -s-); mnd. mûten, mnl. muten; ae. -mútian (in be-); aus lat. mutare (vgl. Frings, Germ. Rom. II,336 f.). — Graff II,910 s. vv. mûzôn u. gamûzon. muz-: 3. pl. -ont Mayer, Griffelgl. Salzb. S. 88,202 (Salzb. St. Peter a VII 2, 8./9. Jh.); inf. -on Gl 2,470,68 (2 Hss.); part. prs. -onde Np 143,13 (-û-); ge-: part. prt. -et Gl 3,373,18 (Jd); acc. pl. m. -oton Np 44,1 (-û-); muoz- (zu -uo- vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 20): 3. sg. conj. prt. -oti Gl 2,456,68 (clm 14395, Hs. 10. Jh.; -vo-; von anderer Hand; erstes -o- aus z korr.); ge-: part. prt. acc. pl. m. -ten Npw 44,1; mzzonti: part. prs. nom. sg. m. H 20,3,1 (nach Raven II,107 mv-). Hierher auch (? Vgl. auch Raven a. a. O. u. s. 4): muzzonten: part. prs. dat. oder acc. sg. m. Gl 2,549,72 (vgl. Beitr. 73,204; mus. Brit. Add. 34248, Gll. 11. Jh.). 1) etw. verändern: muzon [morem] variare [suum non destitit et quae pridem condiderat iura, in contraria vertit, Prud., Symm. II,307] Gl 2,470,68. 2) etw./jmdn. verwandeln: a) etw. (von einem Zustand in den anderen) übergehen lassen: mvozoti [(caro) degenerem vitam ... exemplo] mutaret [heri (Glosse: dei, vgl. PL 59) similesque per artus, Prud., Apoth. Praef. II,160] Gl 2,456,68. gemuzet defaecatum 3,373,18 (davor luter win merum vinum; im Abschn. De rebus cellarii); — mit Akk. u. fona + Dat. u. zi + Dat.: iro chellera sint folle . muzonde daz lid . fone einemo ze andermo promptuaria [Bd. 6, Sp. 940] eorum plena eructantia ex hoc in illud Np 143,13 (Npw fezzen); b) jmdn. innerlich verwandeln, mit Akk.: an Christum siehet diz sang . umbe die gemuzoton sune Chore . ze fernumeste umbe den trut in finem pro his qui commutabuntur filiis Chorae ad intellectum canticum pro dilecto NpNpw 44,1 (oder zu 1); c) sich mausern, bildl.: muzont [aquilae autem appellantur sancti quibus innovata est iuventus ut aquilae et qui iuxta Esaiam] plumescunt [et adsumunt alas, ut ad Christi veniant passionem, Hier. in Matth. 24,28, CCSL 77,229,547] Mayer, Griffelgl. Salzb. S. 88,202. 3) etw. gegen etw. eintauschen, mit Akk. u. zi + Dat.: der (der Schächer) lone muzzonti chruzi heilant churteru kasuahta kalaubu qui praemio mutans crucem Ihesum brevi adquaesivit fide H 20,3,1. 4) Hierher auch (?): sich versteckt halten: muzzonten [ergo triumphator] latitanti [ex hoste togatus clara tropaea refert sine sanguine, Prud., Symm. I,538] Gl 2,549,72 (vgl. Beitr. 73,204; zur Bed. vgl. Thes. VII,2,1008,32 f.). Abl. mûzunga.
gi-mûzôn sw. v., mhd. Lexer gemûʒen. — Graff II,910. ge-mûzzost: 2. sg. Np 103,30; ghi-muz-: 3. sg. prt. -ota Gl 1,315,5 (Ja); ge-: 2. sg. -ost Npw 103,30. — ge-mutos: 2. sg. Gl L 600. etw. verwandeln: gemutos [sicut opertorium] mutabis [eos (sc. Himmel u. Erde) et mutabuntur, Ps. 101,27] Gl L 600; — mit Akk.: sende uz dinen geist unde uuiso iro . sid sie sih des iro geuzot eigin . unde dannan uuerdent sie gescafen . uuerdent noua creatura ... unde so gemuzzost du mennisken bilde emitte spiritum tuum et creabuntur . et renovabis faciem terrae NpNpw 103,30; gimûzôn far(a)uua antluttes die Gesichtsfarbe wechseln, blaß werden: ghimuzota farua antluttes sines sui concidit mutavit colorem vultus sui [zu: iratusque est Cain vehementer, et] concidit vultus eius [Gen. 4,5] Gl 1,315,5. Vgl. ungimûzôt.
-mûzôt vgl. ungimûzôt. |
| |