| - nabagêrlîn, st. n.
- nabagêro, sw. m.
- nabal, st. m.
- -nabala
- nabalîn, st. n.
- nabalo, sw. m.
- nabelwurz, mhd. st. f.
- na|bero
- nabur
- nach
- nachi
- nachan
- nachan
- nachell
- nachsate
- nachteul(e), frühnhd. sw. f.
- nachtsate
- nachuerte
- nactegala
- nactrafan
- nactū
- na‘cw’tz
- nātha, andfrk. st. f.
- bi-gi-nâda, st. f.
- gi-nâda, st.
- nâdala, sw.
- nâlda, sw.
- nâdalstein, st. m.
- nadar-
- gi-nâdâri, st. m.
- nâdaruuinda, as.
- nadaruuinda, as.
- gi-nâden, sw. v.
- gi-nâdên, sw. v.
- nader-
- gi-nâdhaft, adj.
- gi-nâdhûs, st. n.
- gi-nâdî, st. f.
- gi-nâdîg, adj.
- gi-nâdgheit, st. f.
- gi-nâdgî, st. f.
- gi-nâdglîhho, adv.
- gi-nâdîgo, adv.
- gi-nâdgôn, sw. v.
- gi-nâdilôs, adj.
- gi-nâdlîh, adj.
- gi-nâdlîhho, adv.
- gi-nâdôn, sw. v.
- gi-nâdôn(o)flha, st. f.
- nadr-
- nadswort
- nae
- ver-næjen, mhd. sw. v.
- wider-næjen, mhd. sw. v.
- nâen, sw. v.
- gi-nâen, sw. v.
- naezen
- .. na feret
- [h]naffazzen
- [h]naffazzunga, st. f.
- nafr
- nagal, st. m.
- nagalen, sw. v.
- negilen, sw. v.
- bi-nagalen, sw. v.
- in(t)-nagalen, sw. v.
- in(t)-negilen, sw. v.
- nagalîsarn
- nagan
- nagberlin
- nage
- nage
- nageber
- nageberlin
- nagelkin
- nagellin
- nagewer
- nagiber
- |nagi|rot
- nâh, adv.
- °nâh, praep.
- nâh, adj.
- nâhi, adj.
- nah(-)
- gi-nahan, prt.-prs.
- nâhana, adv.
- nāhastisstima
- nahbipurde
- nâ(h)bûr, as. st. m.
- nâh thiu
- nâhen
- gi-nâhen, sw. v.
- zuo-nâhen, sw. v.
- nâhfaran
- nâhfaranto, adv.
- nâhfengida, st. f.
- nâhferien
- nâhferren
- nâhfolgâri, st. m.
- nâhfolgên
- nâhfolgêntlîhho, adv.
- nâhfuoren
- nahg
- nâhgân
- nâhgangan
- nâhgânto
- nâhgên
- nâhgengil, st. m.
- nâhgengo, sw. m.
- nâhgênto
- nâhgibûr, st. m.
- nâhgibûri, st. n.
- nâhgibûridi, st. n.
- nâhgibûro, sw. m.
- nâhginâda, st. f.
- nahhitun
- nahho, sw. m.
- nahhut
- nahi
- nahi
- nâhi
- nâhî, st. f.
- nâhida, st. f.
- gi-nâhida, st. f.
- nahimohalet
- nahist(-)
- nahisteit
- nâhisto, sw. m.
- nahiu
- nahkela
- nahkengila
- nâhkumft, st. f.
- nâ(h)kumstîg, as. adj.
- nâhlîhho, adv.
- nâhlîhhôn, sw. v.
- nâhlîhhûn, adv.
- nâh[h]loufan
- nâho, adv.
- nahpurge
- nâhqueman
- nâhsehan
- nâhsenten
- nâhsibba, sw. f.
- nâhscrift, st. f.
- nâhsprehhan
- nâhsprehhunga, st. f.
- naht
- naht, st. f.
- -naht, adv.
- nahtaab
- naht(a)gala, st. sw. f.
- nahtigala, st. sw. f.
- nahtegla
- ubar-nahten, sw. v.
- nahtên, sw. v.
- bi-nahtên, sw. v.
- thuruh-nahtên, sw. v.
- nahtes
- -nahtes, adv.
- nahtfarauua, st. f.
- nahtfinstarî, st. f.
- nahtfogal, st. m.
- nahtfor(a)hta, st.
- -nahtîg
- nahtigala
- nahtin
- nahtkrâ, mhd.
- nahtlîh, adj.
- nahtlioht, st. n.
- nahtlob, st. n.
- nahtmuos, st. n.
- nahtogilîhhes, adv.
- nahtolf, st. m.
- nahtolîhhes, adv.
- naht[h]raban, st. m.
- naht[h]ram, st. m.
- nahtrabbe, mhd. sw. m.
- nahtrappe, mhd. sw. m.
- naht[h]rabo, sw. m.
- naht[h]ram
- nahtrami
- nahtrappe, mhd.
- nahtsang, st. n.
- nahtsangâri, st. m.
- nahtsate
- nahtscaht
- nahtselitha, as. st. f.
- nahtsinger, mhd. st. m.
- nahtscato, st.
- nahtsculd, st. f.
- nahtsterno, sw. m.
- nahttimbarî, st. f.
- nahttroffo, sw. m.
- nahtuuahha, sw. f.
- nahtuuahhunga, st. f.
- nahtuuahta, st. f.
- nahtuuahtâri, st. m.
- nahtuuahtono
- nahtuuîg, st. m. n.
- nâhn, adv.
| | nabagêrlîn st. n., mhd. Lexer nabegêrlîn. nabe-ger-lin: nom. sg. Gl 3,193,10 (SH B). Mit Konsonantenvertauschung (vgl. dazu Tiefenbach, Werkzeuge S. 731 f.): nag-eber-lin: nom. sg. Gl 3,193,10 (SH B); -ber-: dass. 639,26 (Wien 804, 12. Jh.). kleiner Bohrer: nageberlin terebellum Gl 3,193,10. terebellum diminutivum 639,26 (davor nagewer terebrum).
nabagêro sw. m. Verstümmelt: nalbero: nom. sg. Gl 2,493,10 (Stuttg. Poet. 6, Gll. 12. Jh.; liegt Konsonantenvertauschung oder die späte assimilierte Form naber vor? Vgl. dazu Tiefenbach, Werkzeuge S. 732). Bohrer: terebrant poroton inde terebrum nabero [zu: scindunt subinde vel] terebrant [aream, Prud., P. Rom. (X) 1018]. Vgl. nabagêr.
nabal st. m., mhd. nhd. Lexer nabel; mnd. nāvel, mnl. navel. — Graff II,996 s. v. nabalo. Alle Belege im Nom. Sing. nab-el: Gl 1,551,23 (M). 3,52,32. 73,21 (SH A). 262,68 (SH a2). 291,12 (SH b). 347,9/10 (SH g; nach -l Rasur). 511,1. Hbr. I,132,229; -il: Gl 1,385,40 (M). 551,19 (M, 2 Hss.). 4,263,13 (M). ZfdA. 68,68 (M); -l: Gl 3,354,11. — napl: Gl 3,73,21 (SH A, clm 23796, 15. Jh.). — nau-el: Gl 3,363,9 (Jd); -il: 73,20 (SH A) 1) Nabel: nabil umbilicus [tuus crater tornatilis, numquam indigens poculis, Cant. 7,2] Gl 1,551,19 (9 Hss. nabalo). nabel umbilicus 3,52,32 (im Abschn. Versus [Bd. 6, Sp. 950] De membris humanis). 354,11. 363,9. 511,1 (vgl. oefalon i. umbilicum, onix umbilicus, CGL III,571,10. 11). 2) Bauch: nabel ventriculus Gl 3,262,68 (2 Hss. nabalo). 347,9/10 (2 Hss. nabalo). ventriculus umbiculus 291,12 (1 Hs. nabalo). umbilicus [quod sit umbus iliorum vel ventriculus, Hbr. I,132,229] 73,20 (im Abschn. De membris hominis). Hbr. I,132,229. 3) Mittelpunkt: nabil [rursumque Gaal ait: ecce populus de] umbilico (Hs. -licus) [terrae descendit, Jud. 9,37] Gl 1,385,40 (3 Hss. nabalo, 1 Hs. nabalo ł tiufî, 8 Hss. tiufî). 4,263,13. ZfdA. 68,68. Komp. rôtnabal, ohsenabel mhd.; vgl. AWB nabalîn. Vgl. nabalo.
-nabala s. AWB rôt(i)nabala.
nabalîn st. n.; vgl. mnl. navelkijn. nabilin: nom. sg. Gl 1,644,44 (M, clm 22201, 12. Jh.). Nabelschnur: nabilin [et quando nata es in die ortus tui non est praecisus] umbilicus [tuus, Ez. 16,4].
nabalo sw. m., mhd. Lexer nabele; mnl. navele; afries. naula; ae. nafela; an. nafli. — Graff II,995. Belege im Nom. Sing., wenn nicht anders angegeben. nap-alo: Gl 1,551,17/18 (M, 3 Hss.). 644,42 (M, 4 Hss.); -ulo: 3,10,13 (C). 14 (C; lat. abl.); -olo: 1,551,17 (M, 2 Hss.); -il-: -o 644,43 (M); dat. sg. -in 2,285,18 (M; īnapilin). — nab-al-: -o Gl 1,295,39 (Jb). 383,32 (lat. abl.). 385,39 (M). 540,6 (das zweite a nicht sicher); dat. sg. -in 650,9 (M); -ul-: -o 295,39 (Rb). 385,40 (M). 551,19 (M). 3,4,19 (Voc.; lat. abl.). 19,14. 73,20 (SH A). 433,49 (2 Hss., darunter clm 14754, 9. Jh.). 436,51. 4,274,5. 277,19 (M); dat. sg. -in 1,388,17 (Rb); -ol-: -o 526,11. 3,73,19 (SH A, 2 Hss.). 262,67 (SH a2). 438,38. Thies, Kölner Hs. S. 186,14 (SH); -il-: -o Gl 1,385,39/40 (M). 387,5. 551,18 (M, 2 Hss.). 644,43 (M). 3,73,20 (SH A). 310,15 (SH e); -e 3,662,18; dat. sg. -in S 127,57; -el-: -o Gl 3,178,42 (SH B). 291,11 (SH b; auf Rasur). 347,9 (SH g, 2 Hss.). 392,24 (Hildeg.). WC 113,2 [203,8]; -e Gl 1,551,23 (M). 3,262,67 (SH a2). 439,54. 4,165,55 (Sal. c). 216,49 (2 Hss.). 218,16. — naualo: WA 113,2. In späten Hss. nabala (st. sw.?) f. (?): nabola: Gl 3,433,49/50 (clm 14689, 12. Jh.); -ila: 1,644,43/44 (M, clm 17403, 13. Jh.; vgl. Splett, Ahd. Wb. I,2,650); oder verschr.? 1) Nabel: napolo umbilicus [tuus crater tornatilis, numquam indigens poculis, Cant. 7,2] Gl 1,551,17 (3 Hss. nabal). 4,277,19, z. gl. St. din nabelo ist gedrater naph, nieuuanne drinchenes anig W 113,2 [203,8]. in napilin [zu: quia viris luxuria in lumbis sit, feminis] in umbilico [oder zu: virtus eius in lumbis eius, et fortitudo illius] in umbilico [ventris eius, Greg., Hom. I,13 p. 1480] Gl 2,285,18. nabulo umbilico 3,4,19 (Hs. umpiculo, culo über ausgestrichenem lico). 10,14. 19,14. 73,19 (im Abschn. De membris hominis). 178,42. 433,49. 436,51. 438,38. 439,54. 662,18. 4,165,55. 218,16. stranguliz umbilicus 3,392,24. omphalos umbilicus 4,216,49. nabulo [fortitudo eius in lumbis eius, et virtus illius in] umbilico (Hs. -licus) [ventris eius, Job 40,10] 274,5. siręne ... sint uuibe gelih unzin ze demo nabilin, dannan uf uogele sirenae ... animalia sunt mortifera, quae a capite usque ad umbilicum figuram feminae habent S 127,57; — Vok.-Übers. von umbilicus ‘Körper’ ist wohl: nabolo [sanitas quippe erit] umbilico [tuo, et irrigatio ossium tuorum, Prov. 3,8] Gl 1,526,11. 540,6 (Hs. -licus). [Bd. 6, Sp. 951] 2) Nabelschnur: napalo [quando nata es in die ortus tui non est praecisus] umbilicus [tuus, Ez. 16,4] Gl 1,644,42. 3) Bauch: napulo lumbus Gl 3,10,13. ventriculus 262,67 (1 Hs. nabal). 347,9 (1 Hs. nabal). Thies, Kölner Hs. S. 186,14. ventriculus umbiculus Gl 3,291,11. 310,15. 4) Mittelpunkt: nabulo [rursumque Gaal ait: ecce populus de] umbilico (Hss. auch -licus) [terrae descendit, Jud. 9,37] Gl 1,295,39. 383,32. 385,39 (1 Hs. noch tiufî, 8 Hss. tiufî, 1 Hs. nabal). 387,5 (Hs. noch tiufî), z. gl. St. fona nabulin dero erda 388,17. nabalin [ut inferas manum tuam super eos ... et super populum, qui est congregatus ex gentibus, qui possidere coepit, et esse habitator] umbilici (Hs. verschr. umbilio) terrae [Ez. 38,12] 650,9. Komp. ohsennabalo; vgl. AWB nabalîn, AWB rôt(i)nabala. Vgl. nabal.
nabelwurz mhd. st. f. — Graff II,996 s. v. nabalo. nabil-wrz: nom. sg. Gl 3,551,32 (clm 615, Hs. 14. Jh.). Nattern-Knöterich, Polygonum bistorta (vgl. Marzell, Wb. 3,916, Erstglied wohl verderbt aus nater-? Vgl. nâtaruuurz; hier dürfte wohl P. bistorta gemeint sein, vgl. Marzell a. a. O. S. 908; nabelwurz findet sich in späteren Quellen auch für Potentilla erecta, vgl. Marzell a. a. O. 1022, und für Geranium sanguineum, vgl. Marzell a. a. O. 671, so auch DWb. VII,7): nabilwrz uł rotenaterwrz bistorta. Vgl. nâtaruuurz.
na|bero Gl 2,493,10 s. AWB nabagêro.
nabur Wa 29,4 s. AWB nâ(h)bûr as.
nach nocticorax Gl 3,24,58 (clm 14745, 14. Jh.) ist wohl als unvollständig geschriebenes Erstglied eines mit naht st. f. ‘Nacht’ gebildeten Vogelnamens zu deuten. Lat. Lemma u. Parallelhss. legen eine Zugehörigkeit zu naht[h]ram st. m., -[h]rabo sw. m., -rabbe mhd. sw. m. oder auch zu nahtkrâ mhd. (st. sw.?) f. oder naht(a)gala st. sw. f. nahe; vgl. darüberhinaus die ebenfalls mit nahtgebildeten Komp. nahtfogal st. m. u. nachteul(e) frühnhd. sw. f.
nachi Gl 4,336,23, neu gelesen als uuore .. Beitr. 73,229, s. AWB fora-uuesan. |
| |