| - -quetit
- -queto
- -quetôn
- quetson, sw. v.
- quetten, sw. v.
- gi-quetten, sw. v.
- quetunga, st. f.
- in(t)-quetunga, st. f.
- quezzodos
- quhillantar
- quic
- quichilunga
- quidden
- quiden
- -quidi
- quidin-
- qu#;i
- ete
- quifalondi
- quifalte
- quikbrâdo
- quikhêd, st. f.
- quicken, sw. v.
- aba-ir-quicken, sw. v.
- bi-quicken, sw. v.
- gi-quicken, sw. v.
- ir-quicken, sw. v.
- ûz-ir-quicken, sw. v.
- ir-quickento, adv.
- quickilunga, st. f.
- quickôn, sw. v.
- quickunga, st. f.
- quikon
- quîl, st. m.
- -quim(i)
- gi-quimi, st. m.
- quinun
- quiohdi
- quiquirn&
- quirn, st. f.
- quirna, st. f.
- quirnberi
- quirnil(a)stein, st. m.
- quirnilberi
- quirnilboum
- quirnlîh, adj.
- quirnstein, st. m.
- quiro
- quiski
- quist, st. f.
- quiste
- quisten
- fir-quisten, sw. v.
- ir-quisten, sw. v.
- quistîg, adj.
- -quit
- gi-quit, st. f.
- quiten
- quitena
- quitenbluome, sw. m. oder f.
- quitenlateche, st. f.
- quiti1, st. m.
- quiti2, st. m.
- kuti, st. m.
- quiti3, st. m.
- gi-quiti, st. m.
- -quitîg
- quitilôn, sw. v.
- quitina, st. f.
- quitinboum, st. m.
- quitten
- quiuualt
- quizilungo
- qunbili
- qunnela
- qunstiger
- quodana
- quoleih
- quon
- quonelle
- quonen
- quonila
- qurnstein
- quuerechela
- quuirnstein
- -quum(i)
- quumil
- -quumil
- -quumila
- -quumilo
- quuoniu
- quvsken
- qylryn
- r
- r
- .. r
- .. r
- .. r
- .. r
- .. r ..
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- . ra .
- .. ra
- .. raa
- rab:
- râba, st. sw.?
- [h]raban, st. m.
- [h]rabbo, sw. m.
- [h]rabo, sw. m.
- rabon
- racharec
- rachenteo
- racheo
- rachin
- rac .. hin
- rachond
- rachont
- racz
- rad, adj.
- gi-rad, adj.
- rad, st. n.
- [h]rad
- rada1, sw. f.
- rado, sw. m.
- rada2, sw. f.
- [h]radalîhho, adv.
- radam’
- radan, st. m.
- ratan, st. m.
- rad(a)skîba, sw. f.
- radastecko, sw. m.
- radda, sw. f.
- ratta, sw. f.
- radel
- raden
- radic
- radich
- radin
- râdisli, st. n.
- râdislo, sw. m.
- rado1
- rado2, sw. m.
- raddo, sw. m.
- rato1, sw. m.
- ratto, sw. m.
- rado, adv.
- gi-rado, adv.
- [h]radorîfi, adj.
- radscipa
- ræglæ ::
- raeste
- -rætic
- rætischunge, st. f.
- râfo
- rvo, sw. m.
- gi-rvôti, st. n.
- rafulta
- rafsunga, st. f.
- ir-rafsunga, st. f.
- raga
- rgana, st. f.
- râginna, st. f.
- [h]ragâri, st. m.
- ragel, st. subst.
- bi-[h]ragêt, part.-adj.
- ragh
- ragin
- râginna
- raħ
- rha, st. sw. f.
- rahanen, sw. v.
- bi-rahanen, sw. v.
- rahcat
- rahchutiv
- ir-râhen, sw. v.
- rahh .
- rahha, st. f.
- râhha, st. f.
- -rahhaft
- fir-râhhan, part.-adj.
- fir-râhhanî, st. f.
- rahhâri, st. m.
- râhhâri, st. m.
- rahhat, st. m.
- rahhenza, st. sw.?
- -[uu]râhhî
- [h]rhhisôn, sw. v.
- [h]rhhisunga, st. f.
- [h]rahho, sw. m.
- .. rahhoen
- -rahhôn
- rahhôn, sw. v.
- gi-rahhôn, sw. v.
- int-rahhôn, sw. v.
| | -quetit vgl. ungiquetit.
-queto vgl. AWB fol-, uuâr-, uuidarqueto.
-quetôn vgl. AWB harmquetôn.
quetson aostndfrk. sw. v., mnd. quetsen, quessen, mnl. quetsen, quetschen; mhd. Lexer quetzen, Lexer quetschen, nhd. quetschen; vgl. afries. quesene f., quetsēringe f.; wohl aus *quatisôn, vgl. AWB quaz. quezzodos: 2. sg. prt. Gl L 599. jmdn. zu Fall bringen, verderben: quezzodos [quia elevans] adlisisti [me, Ps. 101,11]. Vgl. quaz.
quetten sw. v.; as. queddian, mnl. quedden; an. kveðja; vgl. nhd. dial. schweiz. chötten Schweiz. Id. 3,569, ae. cweddian, cwiddian (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 139). — Graff IV,649. chuett-: inf.? -an S 259,1 (B; oder verschr. für Part. Praes. chuettanti (?), vgl. Masser, Komm. Ben.reg. S. 224 f.; lat. part. prt. abl. pl.); part. prs. -anti Gl 1,380,33 (Rb); chett-: 3. sg. conj. -e Nc 719,6 [35,22]; part. prs. -ende 724,1 [40,19] (das zweite -t- übergeschr.); chetent: 3. pl. 763,16 [79,16/17]. — quetis: 2. sg. Gl 2,78,32. chatta: 3. sg. prt. Nc 695,9. 828,4 [9,20. 148,1]. — quatt-: 3. sg. prt. -a O 1,11,40; 3. pl. prt. -un 4,4,18 (PV); 3. pl. prt. conj. -in 1,9,8 (F); quatun: 3. pl. prt. 4,4,18 (F). — quedidon: 3. pl. prt. Pw 61,5. 1) jmdn. (als etw.) (be-)grüßen, jmdn. (ehrerbietig) ansprechen: a) mit Akk. d. Pers.: sie quamun al zisamene thaz chindilin zi sehenne thaz sie iz ouh quattin ioh io mo namon scaftin O 1,9,8 (F; giquetten PV). wola ward thio brusti, thio Krist io gikusti, joh muater, thiu nan quatta inti emmizigen thagta 11,40. (Virtus zu Merkur:) pezera ist ... daz iuuer iouuederer Iouem chette quin potius ... uterque vestrum Iovem voce conciliet Nc 719,6 [35,22]; ferner: 695,9 (salutare). 724,1 (conciliare). 828,4 (salutare) [9,20. 40,19. 148,1]; — reziprok: mit temo (chetefingere) chetent sih io noh Saraceni . after altemo site [vgl. (digitus) salutaris . seu demonstratorius . quia eo fere salutamus vel ostendimus, Is., Et.] Nc 763,16 [79,16/17]; — mit appositioneller Erweiterung des Akk. durch zi + Dat., vgl. Erdm., Syntax II, § 281c (?): tho fleiz thara ingegini thiu mihila menigi, zi kuninge sie nan quattun joh imo then weg thagtun [vgl. [Bd. 7, Sp. 610] dicentes benedictus, qui venit rex in nomine domini, Luc. 19,38] O 4,4,18 (oder ist von einer prädikativen Ergänzung u. der Bed. ‘jmdn. zu etw. ernennen, ausrufen’ auszugehen, so Erdm. a. a. O. § 281b? Zur Konstr. mit zi vgl. auch zi guote giquetten s. v. gi-quetten 2); b) ohne erkennbare Rektion: α) Glossen: flehost nigis quetis [danti] supplicabis [et qui praeire ceteros honore cupis, poscendi humilitate vilesces, Boeth., Cons. 3,8 p. 65,7] Gl 2,78,32 (nigis quetis unter subplicabis, vgl. Beitr. 73,198); — Vok.-Übers.: so chuettanti [hodie octoginta quinque annorum sum] sic valens [, ut eo valebam tempore quando ad explorandum missus sum, Jos. 14,11] Gl 1,380,33 (zur Übers. von valere ‘begrüßen, freundlich anreden’ gegen die Kontextbed. ‘kräftig sein’ vgl. Meineke, Bernstein S. 165 f.; zu valere als Teil von Grußformeln am Anfang von Briefen vgl. auch Georges, Handwb.11 2,3354); β) in bruchstückhafter Übers.: kaganne ... chuuettan deolihcho so chvatumes sed si (ein Mönch) obviaverit aut viderit salutatis (erg. hospitibus?) humiliter ut diximus et petita benedictione pertranseat S 259,1. 2) segnen, abs.: munde iro quedidon in an hertin iro faruuieton ore suo benedicebant et in corde suo maledicebant Pw 61,5. Komp. uuolaquetten; Abl. queti; quatilôn; vgl. ungiquetit.
gi-quetten sw. v. — Graff IV,649 f. ge-chattost: 2. sg. prt. Np 84,2. — gi-quattin: 3. pl. conj. prt. O 1,9,8 (PV). 1) jmdn. begrüßen, mit Akk. d. Pers.: sie quamun al zisamane, thaz kindilin zi sehanne, thaz sie iz ouh giquattin joh imo namon scaftin O 1,9,8 (PV; quetten F). 2) in der Verbindung zi guote giquetten etw. segnen, mit abstr. Akk.: ze guote gechattost du dina erda Christe . dia du nascendo an dih name benedixisti domine terram tuam Np 84,2 (zur Konstr. mit zi vgl. auch zi kuninge quetten s. v. quetten 1a).
quetunga st. f.; vgl. mnl. quedelinge, ae. wiðercwedung. chetunga: gen. sg. Nievergelt, Runenschr. S. 91,6 (Sg 219, Hs. 9. Jh.; -a unsicher; vor Gl 2,243,1). Ausspruch: chetunga [plerumque vero qui praeesse concupiscunt, ad usum suae libidinis instrumentum apostolici (sc. des Apostels Paulus)] sermonis [arripiunt, quo ait: Si quis episcopatum desiderat, bonum opus desiderat, Greg., Cura 1,8, PL 77,21A]. Vgl. untarquetunga, uuidarquetunga.
in(t)-quetunga st. f. in-quedungun: dat. pl. Gl 2,702,34 (Paris, lat. 9344, Gll. 10./11. u. 11. Jh.; mit mfrk. -d- für t; lat. abl. sg.). Antwort (vom Echo): inquedungun [vocat ingenti clamore Cithaeron Taugetique canes domitrixque Epidaurus equorum, et vox] adsensu [nemorum ingeminata remugit, Verg., G. III,45] (vgl. vox ingeminata remugit: duplicata per echo: alibi non canimus surdis, respondent omnia silvae, Serv.; zu lat. assensus ‘Zustimmung’, hier ‘Widerhall, Echo’ vgl. noch Georges, Handwb.11 1,632). Vgl. in(t)quedunga, in(t)quetanî.
quezzodos Gl L 599 s. AWB quetson aostndfrk.
quhillantar Gl 3,572,34 s. AWB kullantar. [Bd. 7, Sp. 611]
quic s. AWB quec. |
| |