| - quickunga, st. f.
- quikon
- quîl, st. m.
- -quim(i)
- gi-quimi, st. m.
- quinun
- quiohdi
- quiquirn&
- quirn, st. f.
- quirna, st. f.
- quirnberi
- quirnil(a)stein, st. m.
- quirnilberi
- quirnilboum
- quirnlîh, adj.
- quirnstein, st. m.
- quiro
- quiski
- quist, st. f.
- quiste
- quisten
- fir-quisten, sw. v.
- ir-quisten, sw. v.
- quistîg, adj.
- -quit
- gi-quit, st. f.
- quiten
- quitena
- quitenbluome, sw. m. oder f.
- quitenlateche, st. f.
- quiti1, st. m.
- quiti2, st. m.
- kuti, st. m.
- quiti3, st. m.
- gi-quiti, st. m.
- -quitîg
- quitilôn, sw. v.
- quitina, st. f.
- quitinboum, st. m.
- quitten
- quiuualt
- quizilungo
- qunbili
- qunnela
- qunstiger
- quodana
- quoleih
- quon
- quonelle
- quonen
- quonila
- qurnstein
- quuerechela
- quuirnstein
- -quum(i)
- quumil
- -quumil
- -quumila
- -quumilo
- quuoniu
- quvsken
- qylryn
- r
- r
- .. r
- .. r
- .. r
- .. r
- .. r ..
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- . ra .
- .. ra
- .. raa
- rab:
- râba, st. sw.?
- [h]raban, st. m.
- [h]rabbo, sw. m.
- [h]rabo, sw. m.
- rabon
- racharec
- rachenteo
- racheo
- rachin
- rac .. hin
- rachond
- rachont
- racz
- rad, adj.
- gi-rad, adj.
- rad, st. n.
- [h]rad
- rada1, sw. f.
- rado, sw. m.
- rada2, sw. f.
- [h]radalîhho, adv.
- radam’
- radan, st. m.
- ratan, st. m.
- rad(a)skîba, sw. f.
- radastecko, sw. m.
- radda, sw. f.
- ratta, sw. f.
- radel
- raden
- radic
- radich
- radin
- râdisli, st. n.
- râdislo, sw. m.
- rado1
- rado2, sw. m.
- raddo, sw. m.
- rato1, sw. m.
- ratto, sw. m.
- rado, adv.
- gi-rado, adv.
- [h]radorîfi, adj.
- radscipa
- ræglæ ::
- raeste
- -rætic
- rætischunge, st. f.
- râfo
- rvo, sw. m.
- gi-rvôti, st. n.
- rafulta
- rafsunga, st. f.
- ir-rafsunga, st. f.
- raga
- rgana, st. f.
- râginna, st. f.
- [h]ragâri, st. m.
- ragel, st. subst.
- bi-[h]ragêt, part.-adj.
- ragh
- ragin
- râginna
- raħ
- rha, st. sw. f.
- rahanen, sw. v.
- bi-rahanen, sw. v.
- rahcat
- rahchutiv
- ir-râhen, sw. v.
- rahh .
- rahha, st. f.
- râhha, st. f.
- -rahhaft
- fir-râhhan, part.-adj.
- fir-râhhanî, st. f.
- rahhâri, st. m.
- râhhâri, st. m.
- rahhat, st. m.
- rahhenza, st. sw.?
- -[uu]râhhî
- [h]rhhisôn, sw. v.
- [h]rhhisunga, st. f.
- [h]rahho, sw. m.
- .. rahhoen
- -rahhôn
- rahhôn, sw. v.
- gi-rahhôn, sw. v.
- int-rahhôn, sw. v.
- ir-rahhôn, sw. v.
- untar-rahhôn, sw. v.
- -rahhôntlîh
- -rahhônto
- zuo-rahhônto, adv.
- -rahhôtlîh
- rahhunga, st. f.
- gi-râhi, st. n.
- râhî, st. f.
- ra(h)ian, sw. v.
- -rahlîh
- ir-rahlîh, adj.
- rhsilstecko, sw. m.
- raht
- |rahta
- rai-
- raia
- raia, st. sw.?
- raiga
- raihta
- rain
- raine
- rais ze
- rakinzun
- [h]ram
- ram1, st. m.
- ram2, st. m.
- ram
- râm, st. m.
- rama, st. f.
- râmag, adj.
| | quickunga st. f., mhd. Lexer quickunge, frühnhd. quickung (vgl. DWb. VII,2369); vgl. nhd. DWB erquickung, mnd. quickinge, ae. gecwicung (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 308). quicchunga: nom. sg. Gl 2,3,23 (clm 330, 10. Jh.). Nährboden: quicchunga [concolor his (sc. Indis) ebeni piceo de] fomite [ramus surgit, Av., Poem. lib. 1,208]. Vgl. quickilunga.
quikon as. s. AWB queckên.
[quîl as. st. m., mnd. quîl, mnl. quijl n.; nhd. DWB quiel. quil: nom. sg. Gl 3,722,12 (Berl. Lat. fol. 735, 12. Jh.). Schleim (Speichel, Auswurf oder Rotz?): muccum (wohl neutr. Nebenform zu muccus); danach nasedruppo pituita.]
-quim(i) vgl. auch ana-, ûf-, zuoquim(i).
gi-quimi st. m.; vgl. mhd. gekomen st. v. (vgl. Lexer, Hwb. 3, Nachträge Sp. 185 u. Findebuch S. 117), got. gaqiman st. v. — Graff IV,673 s. v. kaquimî f. ka-quimi: nom. sg. Gl 1,70,11 (Pa); -hquemi: dass. ebda. (K; mit -e- für i im Anschluß an das Grundwort, vgl. Splett, Stud. S. 130). Ereignis: fal kaquimi opaquemanti (Pa, obana queman K) casu eventu vel proventu. Vgl. giquemiling; vgl. auch -quum(i).
quinun Gl 1,56,16 (K) s. AWB quena.
quiohdi Gl 1,150,10 (K) s. zuuîohti.
quiquirn& Gl 1,60,4 (K) s. zuuirnên.
quirn, quirna st. f., mhd. kürn(e), kurn, nhd. dial. thür. quirn m. Thür. Wb. 4,1383, rhein. quirn(e) Rhein. Wb. 6,1349 f.; as. quirn (s. u.), mnd. quern, mnl. queern; ae. cwyrn, cweorn; got. -qairnus (nur asilu-). — Graff IV,680. Zu spätahd. ku- für qui- vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 107 Anm. 2. Formen der i-Dekl.: churn: nom. sg. Gl 3,309,3 (SH d; churn). 658,34; acc. pl. -]i 1,505,18 (M, clm 6225, Hs. 9. Jh.); churin (zum Sproßvokal vgl. Braune a. a. O. § 69 Anm. 4): nom. sg. 3,345,54 (SH g). Thies, Kölner Hs. S. 184,8 (SH); hierher wohl auch: chorin: acc. sg. Gl 2,444,20 (2 Hss.; Stammvokal -o- evtl. beeinflußt von korn st. n. oder überhaupt zu diesem zu stellen (?); zum Sproßvokal -i- s. o.; vgl. Berg, Prudentiusgll. S. 12). — kurn: nom. sg. Gl 3,167,2 (SH A, 2 Hss., 1 Hs. -v-). 212,64 (SH B). 289,7 (SH b; c-); krn: dass. Hbr. I,368,373; kuren: dass. Gl 3,167,2/3 (SH A; zum Sproßvokal s. o.). — quirn: nom. sg. Gl 2,495,62 = Wa 84,35. 3,289,6 (SH b; -); acc. sg. 1,613,50 (M, 5 Hss.). Publ. 62,447,24 (Paris Lat. 9532, Gll. 9., 10. u. 11./12. Jh.). Formen der ô-Dekl. (wegen des Stammvokals nicht zu querna st. f. gestellt): chuirna: nom. sg. Gl 3,628,37 (Wien 1761, 11. Jh.); churn-: dass. -e 345,54 (SH g, 2 Hss., in beiden Hss. -ne aus in korr., vgl. Steinm. z. St.; nach Hbr. II,480,365, Anm. z. St. dagegen -e korr. aus i; bei [Bd. 7, Sp. 618] Graff II,519 s. v. rennilachurin). 630,8 (2 Hss.). 667,16; -i 629,33 (clm 14689, Hs. 12. Jh.; -v-). — kurna: nom. sg. Gl 3,167,3 (vgl. Hbr. II,563,23; SH A; Steinm. fälschlich kurua). 628,20 (c-); crne: dass. 167,3 (SH A). Verschrieben, geheimschriftl.: qylryn: acc. sg. Gl 2,751,36 (l. quirun). 1) handgetriebene Getreidemühle (für den Hausgebrauch): quirn [tolle] molam [, et mole farinam, Is. 47,2] Gl 1,613,50. quirun [(Postumianus:) ibi (in einer Hütte) invenio senem in veste pellicia,] molam [manu vertentem, Sulp. Sev., Dial. 1,4 p. 156,2] 2,751,36 (dann noch eine Gl. ausrad.). kurn mola a rotunditate, ut mala [Hbr. I,368,373] 3,167,2. Hbr. I,368,373. mola Gl 3,212,64 (alle im Abschn. De molendino). 628,20. 37. 629,33. 630,8. 667,16. mola manualis 658,34. quirn [(Fabiola) descendit de solio deliciarum suarum, accepit] molam [, fecit farinam, et discalceatis pedibus transivit fluenta lacrymarum, Hier., Ep. LXXVII, PL 22,693] Publ. 62,447,24; — Vok.-Übers. von lat. mola ‘Backenzahn’: churni [conterebam] molas [iniqui, et de dentibus illius auferebam praedam, Job 29,17] Gl 1,505,18 (9 Hss. kinni). 2) Gemahlenes, Schrotmehl (zu lat. mola auch in dieser Bed. vgl. Georges, Handwb.11 2,974 u. Thes. VIII,2,1335,40 ff.): molam chorin ł machinam [zu: simulacra dehinc dissipat (Eulalia) inpositamque] molam (Glosse: mola est quoddam genus sacrificii ex farre et sale, quo hostia et cultri, atque ipsi ignes aspergebantur, vgl. PL 60) [turibulis pede prosubigit, Prud., P. Eul. III,129] Gl 2,444,20. quirn [nemo ... quamvis olidam persolvat acerram, sacrilegisque] molam (Hs. mola; Glosse: sacrificium, vel notam; mola est genus sacrificii ex farre et sale, unde ignem aspergebant, et cultum, et hostiam, vgl. PL 59) [manibus rimetur et exta, ders., Apoth. 199] 495,62 = Wa 84,35. 3) unklar: Gerät zum Entspelzen des Korns (?), (oder Mühle, Knochenmühle, Mühlbeutel (?), so Ahd. Gl.Wb. S. 481): rennila vel quirn scussorium (sc. excussorium vgl. Thes. V,2,1308,45 f.; zur Bed. vgl. noch DML III,839a) Gl 3,289,6. 309,3. 345,54. Thies, Kölner Hs. S. 184,8. Abl. quirnlîh; vgl. AWB querna. Vgl. RGA 20,281. 291 ff., Heyne, Hausalt. 2,261 u. Woss.-Teuch. 5,710 f.
? quirnberi s. AWB kurn(i)beri.
quirnil(a)stein st. m. — Graff VI,688. churnila-stein: nom. sg. Gl 1,715,8; churnil-: dass. 5,15,12; zu spätahd. ku- für qui- vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 107 Anm. 2. Mühlstein (einer durch einen Esel angetriebenen Mühle): churnilastein [expedit ei (demjenigen, der ein gläubiges Kind drangsaliert) ut suspendatur] mola [asinaria in collo eius, et demergatur in profundum maris, Matth. 18,6] Gl 1,715,8. 5,15,12. Vgl. quirnstein. |
| |