| - .. r
- .. r ..
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- ra
- . ra .
- .. ra
- .. raa
- rab:
- râba, st. sw.?
- [h]raban, st. m.
- [h]rabbo, sw. m.
- [h]rabo, sw. m.
- rabon
- racharec
- rachenteo
- racheo
- rachin
- rac .. hin
- rachond
- rachont
- racz
- rad, adj.
- gi-rad, adj.
- rad, st. n.
- [h]rad
- rada1, sw. f.
- rado, sw. m.
- rada2, sw. f.
- [h]radalîhho, adv.
- radam’
- radan, st. m.
- ratan, st. m.
- rad(a)skîba, sw. f.
- radastecko, sw. m.
- radda, sw. f.
- ratta, sw. f.
- radel
- raden
- radic
- radich
- radin
- râdisli, st. n.
- râdislo, sw. m.
- rado1
- rado2, sw. m.
- raddo, sw. m.
- rato1, sw. m.
- ratto, sw. m.
- rado, adv.
- gi-rado, adv.
- [h]radorîfi, adj.
- radscipa
- ræglæ ::
- raeste
- -rætic
- rætischunge, st. f.
- râfo
- rvo, sw. m.
- gi-rvôti, st. n.
- rafulta
- rafsunga, st. f.
- ir-rafsunga, st. f.
- raga
- rgana, st. f.
- râginna, st. f.
- [h]ragâri, st. m.
- ragel, st. subst.
- bi-[h]ragêt, part.-adj.
- ragh
- ragin
- râginna
- raħ
- rha, st. sw. f.
- rahanen, sw. v.
- bi-rahanen, sw. v.
- rahcat
- rahchutiv
- ir-râhen, sw. v.
- rahh .
- rahha, st. f.
- râhha, st. f.
- -rahhaft
- fir-râhhan, part.-adj.
- fir-râhhanî, st. f.
- rahhâri, st. m.
- râhhâri, st. m.
- rahhat, st. m.
- rahhenza, st. sw.?
- -[uu]râhhî
- [h]rhhisôn, sw. v.
- [h]rhhisunga, st. f.
- [h]rahho, sw. m.
- .. rahhoen
- -rahhôn
- rahhôn, sw. v.
- gi-rahhôn, sw. v.
- int-rahhôn, sw. v.
- ir-rahhôn, sw. v.
- untar-rahhôn, sw. v.
- -rahhôntlîh
- -rahhônto
- zuo-rahhônto, adv.
- -rahhôtlîh
- rahhunga, st. f.
- gi-râhi, st. n.
- râhî, st. f.
- ra(h)ian, sw. v.
- -rahlîh
- ir-rahlîh, adj.
- rhsilstecko, sw. m.
- raht
- |rahta
- rai-
- raia
- raia, st. sw.?
- raiga
- raihta
- rain
- raine
- rais ze
- rakinzun
- [h]ram
- ram1, st. m.
- ram2, st. m.
- ram
- râm, st. m.
- rama, st. f.
- râmag, adj.
- ramastecko, sw. m.
- râmên, sw. v.
- râmênto, adv.
- ramesadra
- ramesdra
- ramese
- ramesora
- [h]ramestra, st. sw.?
- ramft, st. m.
- rāmisada
- ramma, st. sw.?
- rammalôd, st. m.
- rammalôn, sw. v.
- remmilôn, sw. v.
- rammalond
- rammalunga, st. f.
- rammi
- rammiloton
- rammilunga
- [h]rammo, sw. m.
- rammo, sw. m.
- rampfe, sw. m.
- ramta
- râmunga, st. f.
- [h]ramusia
- -ran
- rân, st. m.
- rand(-)
- ranen
- ranft(-)
- rangâri, st. m.
- rangisôn, sw. v.
- rangleih, st. m.
- rangoson
- ranguuîg, st. m.
- ranintin
- ranis
- [h]ranka, st. sw.?
- rankason
- ranno
- .. ranscara
- rant, st. m.
- rantbch
- rantbga
- rantboga
- rantbogo, sw. m.
- rantboug, st. m.
- rantpaui
- ranum
- raoz
- rap
- rap
- raphen
- raphen, sw. v.
- bi-raphen, sw. v.
- gi-raphen, sw. v.
- rappe, sw. m.
- [h]rappo
- -rart
- (-)rart(-)
- rarta, st. f.
- -rarti
- -rartôd
- -rartôn
- râsen, sw. v.
- bi-râsen, sw. v.
- gi-râsên, sw. v.
| | .. r Nievergelt, Glossierung S. 179,29 (zu Gl 2,747,31) s. AWB anathâhtîg, Nachtrag.
.. r .. Nievergelt, Glossierung S. 461,542 (clm 18547,2, 10./11. Jh.; -r- geht eine nicht bestimmbare Anzahl von Schriftzeichen voraus) zu: [ille (hl. Martin), qui inmundis spiritibus obsessos verbi imperio aut etiam] fimbriarum virtute [curabat Sulp. Sev., Dial. 1,25 p. 177] ist nicht gedeutet. Es liegt eine Glossierung zu fimbriarum virtute ‘mit der Wunderkraft der Mantelfasern’ vor.
ra Beitr. 52,165,11 s. AWB beide, Nachtrag.
ra Beitr. 52,166,16 s. uuâra.
ra Mayer, Glossen S. 58,12 (clm 4542, Hs. 9. Jh.), abgekürzte Gl. zu: [‘ante’ enim,] praeteriti [temporis est: ‘sum’, praesentis, Greg., Hom. I,18, PL 76,1508], ist nicht sicher deutbar. Die Endung weist auf den Gen. Sing. Fem. eines (Part.-)Adj. bei vielleicht mitgedachtem Bezugsnomen zît zur Wiedergabe von tempus. Das lat. Bezugswort praeteritus ‘vergangen’ könnte durch ein Part. Praet. z. B. von (fir-)faran oder -gân, aber auch lîdan wiedergegeben worden sein. Im Gl.-Wortsch. 3,267 wird an eine Zuordnung zu ford(a)ro adj. ‘der frühere’ gedacht.
ra Mayer, Glossen S. 59,10 s. AWB mîn.
ra Mayer, Glossen S. 61,12 s. AWB râtussa.
ra Mayer, Glossen S. 61,27 s. spâti.
ra Mayer, Glossen S. 62,12 (clm 4542, Hs. 9. Jh.), abgekürzte Gl. zu: [curiosi animus quanto peritus fuerit alieni meriti, tanto fiat] ignarus [sui, Greg., Hom. II,36, PL 76,1268C], ist wohl nicht sicher deutbar. Es könnte der Komp. eines Adj. zur Wiedergabe von tanto ignarus fieri ‘umso unwissender werden’ vorliegen.
. ra . Festschr. Bergmann S. 15,3 (Wallerst. I, 2, Lat. 4°, 2, Gll. 8. u. 9. Jh.; -a unsicher; vier nicht entzifferte Buchstaben in Beitr. (Halle) 85,39,25) zu: [alii autem (Hs. noch vero)] frondes [caedebant de arboribus, Marc. 11,8] ist nicht gedeutet.
.. ra Glaser, Griffelgl. S. 325,326 (clm 6300, Gll. 8. oder 9. Jh.; -r- unsicher) zu: [verbum absconditum haeretici [Bd. 7, Sp. 626] audire se simulant, ut auditorum mentibus quamdam praedicationis suae] reverentiam [obducant, Greg., Hom. 5,23, PL 75,703C] ist nicht gedeutet. Eine Zuordnung zu êra st. f. ‘Ehrfurcht’ scheidet wegen der Kürze des Wortes wohl aus. |
| |