| - reh ..
- reh ..
- rehananta
- rêhboc, st. m.
- rêhbuckilîn, st. n.
- rehcto
- rehctreten
- rehddeila
- rehelihemo
- rêhgeiz, st. f.
- rêhgeizilîn, st. n.
- rehhagern, adj.
- rehhan1, st. v.
- gi-rehhan, st. v.
- ir-rehhan, st. v.
- rehhan2, st. v.
- bi-rehhan, st. v.
- rehhanôn, sw. v.
- bi-rehhanôn, sw. v.
- fir-rehhanôn, sw. v.
- gi-rehhanôn, sw. v.
- rehhantlîh, adj.
- rehhanunga, st. f.
- rehhâra, sw. f.
- rehhâri1, st. m.
- rehhâri2, st. m.
- rehhento, adv.
- gi-rehhida1
- gi-rehhida2, st. f.
- ir-rehhida
- gi-rehho, adv.
- rehho1, sw. m.
- rehho2, sw. m.
- rehin
- rêhîn, adj.
- rêhinne, st. f.
- rêhkalb, st. n.
- rêhkizzî(n), st. n.
- rehlico
- rehlico
- rehlikin
- rehnussi
- rêho, sw. m.
- rehoc
- .. rehsist
- reht, adj.
- rehti, adj.
- gi-reht, adj.
- reht, st. n.
- gi-reht, st. n.
- reht .
- rehtamo, sw. m.
- -rehtâri
- rehtbrehhâri, st. m.
- rehtculichontem
- rehteinunga, st. f.
- rehtes, adv.
- rehtfestî, st. f.
- rehtfestgôn, sw. v.
- rehtfolgâri, st. m.
- rehtfolgîg, adj.
- rehtfrumîg, adj.
- rehtgern, adj.
- rehtgernî, st. f.
- rehtgiloubîg, adj.
- rehtguollîhhônti, part.-adj.
- rehthaft, adj.
- rehthaftî, st. f.
- gi-rehthaftgôn, sw. v.
- gi-rehthaftôn, sw. v.
- rehthaftunga, st. f.
- rehthari
- rehthaz
- rehtherz(i), adj.
- gi-rehtherz(i), adj.
- rehti
- gi-reht(i), st. n.
- rehtî, st. f.
- gi-rehtî, st. f.
- rehtica
- rehtîg, adj.
- rehtiho
- reht(i)lîh, adj.
- rehtlêranti, part.-adj.
- rehtlîh
- rehtlîhho, adv.
- rehtmahhâri, st. m.
- rehtmez, st. n.
- rehtnissa, st. f.
- rehtnussi, st. n.
- rehto, adv.
- gi-rehto, adv.
- rehtogilîh, Subst.
- rehtolîh, Subst.
- rehtôn, sw. v.
- gi-rehtôn, sw. v.
- rehtredina, st. f.
- rehtsaga, sw. st.?
- gi-rehtsamôn, sw. v.
- rehtsitîg, adj.
- rehtskeidîg, adj.
- rehtscrîbâri, st. m.
- rehtsculdîg, adj.
- rehtsprâhhî, st. f.
- rehtsprâhhôn, sw. v.
- rehtt-
- rehtteila, st. f.
- rehtunga, st. f.
- gi-rehtuuânida, st. f.
- rehtuuerkunga, st. f.
- rehtuuîsîg, adj.
- rehtuuîslîh, adj.
- rehunca
- rêhziga, sw. f.
- rêhzigaling, st. m.
- rêia, sw. f.
- reiga, sw. f.
- reibôn, sw. v.
- reiche
- reicher
- reicheva, st. n.
- reid
- -reida
- gi-[h]rêida, st. f.
- reiden, sw. v.
- reidewagen
- reid(i), adj.
- -reidi
- reidich
- reidimanno
- reienner
- reier
- reiethcrasun
- reiethcrasvn
- reif, st. m.
- reifâri, st. m.
- bi-reifen, sw. v.
- reiga
- [h]reigar, st. m.
- [h]reigara, st. sw.?
- [h]reigaro, sw. m.
- reihhen, sw. v.
- fram-reihhen
- gi-reihhen, sw. v.
- ir-reihhen, sw. v.
- ubar-reihhen, sw. v.
- zuo-gi-reihhen, sw. v.
- -reihhida
- reihhôn, sw. v.
- gi-reihhôn, sw. v.
- ir-reihhôn, sw. v.
- zuo-gi-reihhôn, sw. v.
- ir-reimen, sw. v.
- rein, st. m.
- [h]reina
- reinc
- ge-reine, st. n.
- [h]reinen, sw. v.
- gi-[h]reinen, sw. v.
- reinen, sw. v.
- reiner, st. m.
- reinfano
- reinge
- reingras, st. n.
- [h]reinhaft, adj.
- [h]reinherz(i), adj.
- [h]reini, adj.
- [h]reinî, st. f.
- h], st. f.
- [h]reinida, st. f.
- reinidassi
- rein(i)fano, sw. m.
- [h]reinîgheit, st. f.
- reinisc, adj.
- reiniscâri, st. m.
- [h]reinisôn, sw. v.
- [h]reinkurni, st. n.
- [h]reinlîhhamo, sw. m.
- [h]reinnessî, st. f.
- [h]reinnessi, st. n.
- [h]reinnissa, st. f.
- [h]reinnissida, st. f.
- [h]reinnussi, st. n.
- [h]reinnussî, st. f.
- [h]reinnussida, st. f.
- [h]reino, adv.
- reino, sw. m.
- [h]reinôn, sw. v.
- gi-[h]reinôn, sw. v.
- ir-[h]reinôn, sw. v.
- [h]reinunga, st. f.
- reis
- reisa, st. f.
- reisaman
- reisan, st. n.
- gi-reis(a)nî, st. f.
- gi-reis(a)nîgo, adv.
- -reisâra
- -reisâri
- reiscribere
| | reh .. Glaser, Griffelgl. S. 301,289 s. AWB reht adj.
reh .. Np 139,5 (Hs. W1 = K.-T. 10,515a,3) s. AWB reht adj.
rehananta Gl 2,434,30 s. trehhanên.
rêhboc st. m., mhd. Lexer rêchboc, nhd. DWB rehbock; as. rêhbokk (s. u.), mnd. rêbok, mnl. reeboc; an. rábukkr. — Graff III,30. Belege im Nom. Sing., wenn nicht anders angegeben. reh-poch: Gl 3,33,66 (3 Hss.); acc. sg. -] 2,352,34; -poc: 3,33,67 (2 Hss.; -k). 674,5; -boch: 200,58 (SH B); -boc: 445,37. — rech-poch: Gl 3,77,20 (SH A); -poc: 33,67. 443,31. 447,43 (-k); -boch: 77,19 (SH A, 3 Hss., in 1 Hs. das erste -c- aus Korr.); -pock: 21 (SH A); -boke: acc. pl. 408,46 [HD 2,64]. — re-poch: Hbr. I,142,381 (SH A); -boc: Gl 3,721,34 (Berl. Lat. fol. 735, 12. Jh.); -buch: 81,45 (SH A); -buc: 76,64/65 (SH A, Darmst. 6, 12. Jh.). Verschrieben: rehoc: Gl 3,446,22. Rehbock, Capreolus capreolus L.; in einigen Belegen könnte auch der Alpensteinbock, Capra ibex L., gemeint sein: rehpoch [si quis] capreolum (Hs. capreolv) [occiderit, saiga (componat), Lex Alam. XCIC,13 p. 155] Gl 2,352,34 (zu saiga vgl. DRWb. XI,1424). rechboch capreolus 3,77,19. 200,58. 443,31 (danach steingeiz caper ł ibix). 445,37 (Hs. capolus ohne Kürzungsstrich über p). 446,22 (1 Hs. rêh, 1 rêho). 447,43 (danach steingeiz ibix et caprea). 674,5. Hbr. I,142,381. capricornus Gl 3,33,66 (andere Hss. steinbock). 81,45 (vgl. in ders. Hs. auch steinbuc dorcas vel ibix Gl 3,76,61). rebuc caper a feritate [Hbr. I,142,375] 76,64/65 (6 Hss. steinbock). rechboke [Bd. 7, Sp. 779] capreolos [vgl. hi (die Sünder) designantur per lepores, per capreolos, per apros, per cervos, HD 2,64] 408,46 [HD 2,64]. reboc caper 721,34 (danach recalf capre[ol]us). Abl. rêhbuckilîn.
rêhbuckilîn st. n., mhd. Lexer rêchböckelîn, nhd. (älter) rehböcklein. — Graff III,30. reh-pochchili: nom. sg. Nl 595,13 (Hs. C = S. CLIII,4; Hs. r-); -pocchiliu: nom. pl. Gl 2,689,5. — rech-pocchiliu: nom. pl. Gl 4,347,19. — re-bukelen: nom. sg. Gl 3,77,18 (SH A, Darmst. 6, 12. Jh.). junger Rehbock, Capreolus capreolus L. (auch Hirschkalb (?), s. u. Gl 3,77,18): rehpocchiliu [duo nec tuta mihi valle reperti] capreoli [, sparsis etiam nunc pellibus albo, Verg., E. II,41] Gl 2,689,5. 4,347,19. rebukelen capreolus ł cambolus. Idem felis Graece [Hbr. I,142,381 u. Anm.] 3,77,18 (6 Hss. rêh; zu felis vgl. Diefb., Gl. S. 229a s. v. felena, feles u. Duc. III,427b s. v. felena ‘Hirschkuh’). so diz rehpochchili fliet so plecchet imo ter ars Nl 595,13 (Hs. C = S. CLIII,4).
rehcto O 4,7,78 (F) s. AWB rehto.
rehctreten Gl 1,136,39 (K) s. AWB recken.
rehddeila O 1,24,6 (V) s. AWB rehtteila.
rehelihemo ZfdPhil. 128,328,4 (clm 18524,2, Hs. 9. Jh.) zu: [nonnulli (sc. miseri homines et, quod peius est, etiam fideles) etiam de] fanatica [adhuc consuetudine quibusdam ipso die (sc. am Fest der Kalendae Ianuariae) observationum auguriis profanantur, Is., De off. I,41, PL 83,775A] ist nicht sicher gedeutet. Zur Stelle ist bislang nur die Glossierung eita lagano Gl 2,343,42 bekannt, vgl. dazu Ahd. Wb. 3,235. Zu lat. fanaticus ‘glühend vor Begeisterung, ekstatisch, besessen’ vgl. Ahd. Wb. a. a. O. u. Thes. VI,1,270.
rêhgeiz st. f., mhd. Lexer rêchgei, nhd. rehgeiß. — Graff IV,286. Ab 12. Jh. belegt. reh-keiz: nom. sg. Gl 3,355,59; acc. sg. -] 1,368,35 (2 Hss.); -caiz: nom. sg. 3,674,7; -geiz: dass. 33,52; acc. sg. -] 1,368,36 (2 Hss.); -gaiz: nom. sg. 3,33,51. 55,46. 4,355,26; -gæiz: dass. 3,33,51; acc. sg. -] 1,368,36/37. — rech-geiz: nom. sg. Gl 3,33,50 (2 Hss.); -gaiz: dass. ebda. (2 Hss.); -geyß: dass. 52; rechc-keiz: acc. sg. 1,368,35/36. — re-geiz: nom. sg. Gl 3,33,53. 76,60 (SH A; Darmst. 6, 12. Jh.). Verschrieben: reb-gez: acc. sg. Gl 4,259,38. weibliches Reh, Ricke, Capreolus capreolus L., vielleicht auch das weibl. Tier einer Art wilder Ziegen, evtl. Steingeiß, Capra ibex L. oder Gemse, Rupicapra rupicapra L.: rehkeiz [hoc est animal, quod comedere debetis, bovem, et ovem, et capram, cervum et] capream (3 Hss. capram) [Deut. 14,5] Gl 1,368,35 (1 Hs. geiz capram). 4,259,38 (Hs. capram). rechgaiz caprea 3,33,50 (andere Hss. rêh, rêhkizzî(n), geiz, steingeiz; 1 Hs. capa (für capra?)). 55,46 (davor stainbock capricornus, danach cig capella). 355,59. caprea regeiz vel dorcas vel ibix steinbuc [Hbr. I,142,374] 76,60 (6 Hss. steingeiz caprea vel dorcas vel ibix, vgl. Hbr. a. a. O. mit Anm. z. St.). caprea rehcaiz idem caprevs rech 674,7 (-vs von caprevs aus a rad.; davor rehpoc capreolus, danach rehinne caprea, staingaiz ł gamiza ibix). rehgaiz capra 4,355,26 (danach stainpoch capricornus). Abl. rêhgeizilîn. Vgl. rêhziga. [Bd. 7, Sp. 780]
rêhgeizilîn st. n. — Graff IV,287 (zu geiz). 538 (zu kizzî). rech-keizilin: nom. sg. Gl 3,236,10 (SH a2, Berl. Lat. 8° 93, 12. Jh.). Rehkitz, Capreolus capreolus L. (oder Hirschkalb?): felis capreolus (3 Hss. rêh; zu felis vgl. Diefb., Gl. S. 229a s. v. felena, feles u. Duc. III,427b s. v. felena ‘Hirschkuh’). Vgl. rêhzigaling. |
| |