| - [h]rogo, sw. m.
- rohezzôd, st. m.
- rohmida
- rohôn, sw. v.
- rohost
- rohozoda
- rohron
- rohs
- roht
- [uu]rôhtian, sw. v.
- rohunga, st. f.
- roich-
- roichlin
- roihgerta
- roisi
- roitil
- roc, st. m.
- [h]rôka, sw. f.
- rôkag
- rockilî(n)
- rocko, sw. m.
- rom
- rômnisk, adj.
- Rômâra
- rmên, sw. v.
- romes
- romessame
- romesseminza
- romis
- romisc
- rmisch
- rômkeisar, st. m.
- rômkuning, st. m.
- rmlich
- rômliuti
- rômscuoh
- roncale
- ronē
- [h]rono, sw. m.
- rononti
- ronscha
- ronsphet
- ronten
- rophazunga
- rophezzen, sw. v.
- roffezzen, sw. v.
- ir-rophezzen, sw. v.
- -roffezzen, sw. v.
- ûz-rophezzen, sw. v.
- -roffezzen, sw. v.
- rophôn1, sw. v.
- rophôn2, sw. v.
- rophunut
- rpolganora
- rôr, st. n.
- rôra, st. sw. f.
- rôrahi, st. n.
- rôr(i)dumbil, st. m.
- rôrîn, adj.
- rorr-
- [h]ros, st. n.
- rsa
- rosa, st. sw.?
- rôsa, st. f.
- rôs(a)bluomo, sw. m.
- rôsag, adj.
- rosamo, sw. m.
- rosblme
- rosche
- roschub
- [h]rosenohti, adj.
- rôsensâme, sw. m.
- rôsfaro, adj.
- rôsgarto, sw. m.
- [h]ros-, st. m.
- rosigartin
- [h]roskamb, st. m.
- rosken
- roski
- [h]ros-, sw. f.
- [h]roso, sw. m.
- rosogen
- rôsolei, st. n.
- rôsoli, adj.
- rosphlûme, sw. f.
- rospôn, sw. v.
- [h]rossahuof
- [h]rossaminza
- rossatel
- [h]rosseshuof, st. m.
- [h]rossesminza, sw.
- [h]rosskerra, st. sw.?
- [h]rossolîh
- rôsstat, st. f.
- rost, st. m.
- rôst, st. m.
- rost|
- rosta
- rôsta, st. sw.?
- rostag, adj.
- ir-rostagên, sw. v.
- rostagôn, sw. v.
- ir-rostagôn, sw. v.
- rostei
- rosteisen
- rostên, sw. v.
- ir-rostên, sw. v.
- rôsten, sw. v.
- gi-rôsten, sw. v.
- gi-rôsti, st. n.
- rostin
- rostirin
- rôstîsa(r)n, st. n.
- rostliher
- rostôn, sw. v.
- rôstphanna, sw.
- rôstunga, st. f.
- rostûscher, st. m.
- [h]rosuuurz, st. f.
- rosze
- rot
- rot
- rot
- rot, st. m.
- rôt, adj.
- -rôt, st. m.
- rôt, st. n.
- -rôta
- rotachal
- rotachelc
- rotag, adj.
- rôtag, adj.
- ir-rotagên, sw. v.
- rotamo, sw. m.
- rôtapfel, st. m.
- rotare
- rotat
- rôtbrûnphelll, st. m.
- rôtthrûbo, sw. m.
- rote
- rote drvbin
- roteman
- rotemî, st. f.
- rotên, sw. v.
- rôtên, sw. v.
- ir-rotên, sw. v.
- rôten, sw. v.
- rôtên
- rotendi
- rotephellel
- rôtephilî, st. n.
- rôtfaro, adj.
- rôtgold, st. n.
- roth
- rothechal
- rôtî, st. f.
- rotich
- rôtgôn, sw. v.
- rôtil, st. m.
- rôtila, st. sw.?
- rôtilo, sw. m.
- rôtilstein, st. m.
- rotinabula
- rotkl
- rôtlâhha, sw. f.
- rôtlohezzônti
- rôtloski, st. n.
- rôtmâ(he)n, st. m.
- rôtnabal, st. m.
- rôtnabala, st. sw.?
- rôto, sw. m.
- -rôto
- rôtôn, sw. v.
- rotonabel
- rôtouga, sw. n.
- rôtphelli, st. m.
- rôtphellîn, adj.
- rôtphello, sw. m.
- rôtphelll, st. m.
- rôt[h]ros, st. n.
- rôtstein, st. m.
- rotta, sw. f.
- rottâri, st. m.
- rottendit
- rottila
- rottôn, sw. v.
- rotumbla
- rôtwê, st. n. f.
- rôtuuebbi, st. n.
- rôtuuîn, st. m.
- rôtuuurz, st. f.
- roub, st. m.
- rouba, st. f.
- rouba, st. f.
- roubâri, st. m.
- rouben, sw. v.
- gi-rouben, sw. v.
- gi-roubi, st. n.
- -rouvi, st. n.
- gi-roubidi, st. n.
| | [h]rogo sw. m., mhd. roge, frühnhd. rog(e) (vgl. DWb. VIII,1110); mnd. rogge, mnl. roge. rog-: nom. sg. -o Gl 3,202,57 (SH B); -e 84,35 (SH A). Rogen: roge poligranium Gl 3,84,35 (6 Hss. [h]rogan; zum lat. Lemma vgl. Diefb., Gl. S. 444c s. v. polygranum). poligadum (verschr.?) 202,57. Vgl. [h]rogan. [Bd. 7, Sp. 1126]
rohezzôd st. m.; vgl. mhd. Lexer rohezen sw. v. — Graff II,432 s. v. rohozida. rohozoda: dat. sg. Gl 2,592,28 (Zürich Rhein. 62, Hs. 12. Jh.; zweites -o- wohl assimiliert an das ô der Folgesilbe oder/und der Stammsilbe, vgl. dazu Braune, Ahd. Gr.16 §§ 67,1a. 2); anders Splett, Ahd. Wb. I,2,770 u. Ahd. Gl.-Wb. S. 490 s. v. rohezzida st. f., wobei ida-Bildungen in dieser Hs. sonst mit -id- wiedergegeben werden, vgl. starchido Gl 2,592,1 u. smelzida 593,10; da von formenkongruenter Glossierung auszugehen ist (vgl. Gl 2,593,18. 34/35), kann kein Fem. vorliegen, da der Dat. dann auf -o ausgehen müßte (vgl. Gl 3,592,1); zur möglichen Endg. -a im Dat. Sing. des st. Mask. vgl. Gl 2,592,34. Gebrüll: mit feimantemo stredantiu rohozoda [Ira tumens] spumanti fervida rictu [Prud., Psych. 113] (vgl. Diefb., Gl. S. 498a s. v. rictus u. Ahd. Wb. 1,1055 s. v. billôd). Vgl. rohôn.
rohmida Gl 1,367,35 s. AWB [h]ruomida.
rohôn sw. v., mhd. Lexer rohen, frühnhd. rohen (vgl. DWb. VIII,1119); vgl. Wißmann S. 87 f. — Graff II,431 f. rohot: 3. sg. Gl 1,155,17 (R). brüllen: rugit (R, gris(t)grimmôn PaKRa). Abl. rohunga; vgl. AWB rohezzôd, ruhilôn. Vgl. rûhen, ruoen.
rohost Gl 1,323,57 s. AWB rôst.
rohozoda Gl 2,592,28 s. AWB rohezzôd.
rohron BES 6,50,1 s. AWB rôra.
rohs Gl 1,409,54 s. [h]ros.
roht Gl 3,91,64 s. AWB rod.
[[uu]rôhtian as. sw. v.; vgl. ae. wróhtian. gi-uurohtid: part. prt. Gl 4,296,28 = Wa 54,15 (-vu-). 297,36 = Wa 55,9 (beide Ess. Ev.). entzweien, zerteilen: that gihuuilik riki the inuuardas givurohtid si that it utana testorid uuertha liquet ergo quod Iudaea ad finem regni pervenerat quae tot regibus divisa subiacebat, non ipse dominus dicit quia omne regnum in se ipsum divisum desolabitur (vgl. Gallée, Sprachdenkm. S. 43) [zu: factum est verbum domini super Ioannem, Zachariae filium,] in deserto [Luc. 3,2] Gl 4,296,28 = Wa 54,15 (durch das kommentierende Scholion wird eine Rede Johannes des Täufers mit einer Rede Jesu in Zushg. gebracht, vgl. die folgende Gl.). giuurohtid [ipse autem ut vidit cogitationes eorum, dixit eis: omne regnum in seipsum] divisum [desolabitur, et domus supra domum cadet, ebda. 11,17] 297,36 = Wa 55,9. Vgl. ruogen.]
rohunga st. f., mhd. Lexer rohunge (?). — Graff II,432. rohung-: acc. sg. -a Gl 2,454,14 (2 Hss.); acc. pl. -a 730,39 (am -h- unten rad., evtl. aus b). 1) Grunzen: rohunga (1 Hs. noch kherrin) chirrit [quem porca] grunnitum strepat [Prud., P. Rom. (X) 993] Gl 2,454,14. 2) Brüllen: rohunga [coepit infantum audire vagitus, balatus pecorum, mugitus boum, planctus quasi muliercularum, leonum] rugitus [... ut ante sonitu quam aspectu territus cederet, Vita Hil. p. 76b] Gl 2,730,39. |
| |