| - .. rt ..
- . rtigod
- .. rtonten
- ru
- ru
- ru
- ru
- ru
- ru
- ru
- ruan
- .. ruaritiu
- ruatin
- rbe
- rub&ur
- rubt
- .. ruc
- ruccalaichin
- rucches
- rucgilin
- ruch
- ruch
- ruch
- ruch
- ruch-
- rch(-)
- ruche
- ruchi
- ruchisonter
- ruclacchen
- [h]rûda, st. sw. f.
- [h]rûdo, sw. m.
- rdeline
- [h]rûdî, st. f.
- [h]rûdîg, adj.
- [h]rûdgî, st. f.
- rudizôha, sw. f.
- rudo
- rudo, sw. m.
- [h]rûdo
- rüejeman, st. m.
- rüerunge, st. f.
- ruezte
- [h]ruf, st. f.
- rufe, sw. f.
- ruft
- . rug ..
- rgbein
- ruge
- [h]ruggi, st. m.
- [h]ruggo, sw. m.
- [h]ruggibein, st. n.
- [h]ruggibeini, st. n.
- [h]ruggibrâto, sw. m.
- [h]ruggikêro, sw. m.
- [h]ruggilahhan, st. n.
- [h]ruggilenta, st. sw.?
- [h]ruggilingûn, adv.
- ruggîn, adj.
- [h]ruggispec, st. m.
- [h]ruggisturz, st. m.
- [h]ruggiuuanta, st. f.
- [h]ruggo
- rugh
- gi-rugilôn, sw. v.
- rgolf, st. m.
- rugte
- ruh
- ruh
- rûh, adj.
- rûhi, adj.
- ruh
- rûhen, sw. v.
- gi-rûhen, sw. v.
- ruhet
- rûhî, st. f.
- rûhia, as. sw. f.
- rûhila, st. sw.?
- rûhilîh, adj.
- rûhilîn, st. n.
- rûhiling, st. m.
- ruhilôdi, st. n.
- ruhilôn, sw. v.
- ir-ruhilôn, sw. v.
- rûhîn, st. f.
- ruho .
- rhuaz
- ruil
- ruitpougi
- ruizan
- ruc1, st. m.
- ruc2, st. m.
- rûke
- rukelende
- rukiat
- [h]ruck-
- -rucken
- rucken, sw. v.
- fir-rucken, sw. v.
- fora-rucken, sw. v.
- fram-rucken, sw. v.
- furdir-rucken
- furi-rucken, sw. v.
- gi-rucken, sw. v.
- ir-rucken, sw. v.
- nidar-rucken, sw. v.
- ubar-rucken, sw. v.
- ûf-rucken, sw. v.
- uuidari-rucken, sw. v.
- zuo-rucken, sw. v.
- rucki, st. m.
- -rucki
- -ruckida
- ruckîg, adj.
- ruckilî(n), st. n.
- rockilî(n), st. n.
- rucko, sw. m.
- ruclîh, adj.
- rucstanc, st. m.
- rum
- rum
- rum(-), s.
- rûm, st. m.
- rumaliko
- rûmana, adv.
- Rûmâra, st. m. pl.
- Rômâra, st. m. pl.
- rumbo, sw. m.
- rûmen, sw. v.
- gi-rûmen, sw. v.
- ir-rûmen, sw. v.
- rumenter
- rûmento, adv.
- -rûmi, st. n.
- rûmi, adj.
- gi-rûmi, adj.
- rûmî(n), st. f.
- rumire
- rûmisc, adj.
- rômisc, adj.
- rûmlîhho, adv.
- rûmliuti, st. m. pl.
- rômliuti, st. m. pl.
- rûmo, adv.
- rumolos
- [h]rumphunga, st. f.
- [h]rumphusla, st. f.
- rûmscuoh, st. m.
- rômscuoh, st. m.
- run
- .. run
- run, st. m.
- -rûn, st. m.
- rûna, st. f.
- -rûna
- rûnâri, st. m.
- runc-
- runechere
- bi-runen, sw. v.
- gi-ûf-rûnen, sw. v.
- rûnên, sw. v.
- runentir
- rûnento, adv.
- runetzi
- runezon
- rûnezzâri, st. m.
- rûnezzen, sw. v.
- rûnezzunga, st. f.
- rung
- .. runga
- [h]runga, st. f.
- gi-rûni, st. n.
- rûnilâri, st. m.
- -rûnîn
- runistrang, st. m.
- runizura
- runkôn, sw. v.
- runken, sw. v.
- bi-runnen
- gi-runnida, st. f.
- rûnnissa, st. f.
- -rûno
- gi-rûno, sw. m.
- tô-rûnon, sw. v.
- runot
- runoten
- runs, st. f. m.
- runsa, st. f.
- runsen, sw. v.
- runsîg, adj.
- runsoda
- runson
- runst, st. f.
- gi-runst, st. f.
- rûnstab, st. m.
- runstîg, adj.
- rûnunga, st. f.
- rununter
- runvs
- [h]runza, st. sw. f.
| | .. rt .. Mitt. a. d. Kgl. Bibl. III,25 s. erd[h]nu.
. rtigod Gl 2,720,54 s. AWB erdgot, Nachtrag.
.. rtonten Beitr. 73,203,17 s. hertôn.
ru Beitr. 52,165,14 (clm 14510, Hs. 9. Jh.) zu: [qua (anima Christi) de inferis ad carnem die tertio] revertente [, idem deus secundum carnem, qua in sepulcro iacuit, de sepulcro surrexit, Alc., De fide 3,16 p. 48D] ist nicht sicher deutbar; glossiert wurde reverti ‘(von einem Ort an einen anderen) zurückkehren’, wobei vielleicht an eine Form von ir[h]uuerban st. v. gedacht werden könnte.
ru Beitr. 52,165,33 s. AWB beide, Nachtrag.
ru Mayer, Glossen S. 58,1 (clm 4542, Hs. 9. Jh.), abgekürzte Glosse zu: [(sollicitudines et voluptates) re enim] contraria [possessores suos et afflictos et lubricos faciunt, [Bd. 7, Sp. 1192] Greg., Hom. I,15, PL 76,1133A], ist nicht sicher deutbar. Die Endung weist auf den Dat. Sing. Fem. eines Adjektivs uuidaruuart oder uuidaruuert ‘entgegengesetzt, gegenteilig’.
ru Mayer, Glossen S. 59,20 (clm 4542, Hs. 9. Jh.), abgekürzte Glosse zu: [sed fortasse aliquis] tacita [quaestione pulsatur, quomodo filius patri esse aequalis possit, Greg., Hom. II,25, PL 76,1193B], ist nicht sicher deutbar. Die Endung weist auf den Dat. Sing. Fem. eines Adj. zur Wiedergabe von tacitus, das im Kontext ‘nicht offen geäußert’ bedeutet.
ru Mayer, Glossen S. 63,8 s. AWB mihhil adj.
ru Mayer, Glossen S. 63,26 (clm 4542, Hs. 9. Jh.), abgekürzte Glosse zu: [sed repulso uno, in quo videlicet omne] malorum [corpus exprimitur, generalis protinus sententia subinfertur, qua dicitur, PL 76,1290B], ist nicht sicher deutbar. Ist an ubileru, Gen. Plur. des substant. Adj. ubil ‘böse, sündig’, zu denken? Zu -eru vgl. Braune, Ahd. Gr.16 § 248 Anm. 10a.
ru Nievergelt, Glossierung S. 616,816 s. AWB gi-frummen, Nachtrag.
ruan Gl 3,21,62 s. uuanuueht u. auch gruonspeht. |
| |