| - ruggîn, adj.
- [h]ruggispec, st. m.
- [h]ruggisturz, st. m.
- [h]ruggiuuanta, st. f.
- [h]ruggo
- rugh
- gi-rugilôn, sw. v.
- rgolf, st. m.
- rugte
- ruh
- ruh
- rûh, adj.
- rûhi, adj.
- ruh
- rûhen, sw. v.
- gi-rûhen, sw. v.
- ruhet
- rûhî, st. f.
- rûhia, as. sw. f.
- rûhila, st. sw.?
- rûhilîh, adj.
- rûhilîn, st. n.
- rûhiling, st. m.
- ruhilôdi, st. n.
- ruhilôn, sw. v.
- ir-ruhilôn, sw. v.
- rûhîn, st. f.
- ruho .
- rhuaz
- ruil
- ruitpougi
- ruizan
- ruc1, st. m.
- ruc2, st. m.
- rûke
- rukelende
- rukiat
- [h]ruck-
- -rucken
- rucken, sw. v.
- fir-rucken, sw. v.
- fora-rucken, sw. v.
- fram-rucken, sw. v.
- furdir-rucken
- furi-rucken, sw. v.
- gi-rucken, sw. v.
- ir-rucken, sw. v.
- nidar-rucken, sw. v.
- ubar-rucken, sw. v.
- ûf-rucken, sw. v.
- uuidari-rucken, sw. v.
- zuo-rucken, sw. v.
- rucki, st. m.
- -rucki
- -ruckida
- ruckîg, adj.
- ruckilî(n), st. n.
- rockilî(n), st. n.
- rucko, sw. m.
- ruclîh, adj.
- rucstanc, st. m.
- rum
- rum
- rum(-), s.
- rûm, st. m.
- rumaliko
- rûmana, adv.
- Rûmâra, st. m. pl.
- Rômâra, st. m. pl.
- rumbo, sw. m.
- rûmen, sw. v.
- gi-rûmen, sw. v.
- ir-rûmen, sw. v.
- rumenter
- rûmento, adv.
- -rûmi, st. n.
- rûmi, adj.
- gi-rûmi, adj.
- rûmî(n), st. f.
- rumire
- rûmisc, adj.
- rômisc, adj.
- rûmlîhho, adv.
- rûmliuti, st. m. pl.
- rômliuti, st. m. pl.
- rûmo, adv.
- rumolos
- [h]rumphunga, st. f.
- [h]rumphusla, st. f.
- rûmscuoh, st. m.
- rômscuoh, st. m.
- run
- .. run
- run, st. m.
- -rûn, st. m.
- rûna, st. f.
- -rûna
- rûnâri, st. m.
- runc-
- runechere
- bi-runen, sw. v.
- gi-ûf-rûnen, sw. v.
- rûnên, sw. v.
- runentir
- rûnento, adv.
- runetzi
- runezon
- rûnezzâri, st. m.
- rûnezzen, sw. v.
- rûnezzunga, st. f.
- rung
- .. runga
- [h]runga, st. f.
- gi-rûni, st. n.
- rûnilâri, st. m.
- -rûnîn
- runistrang, st. m.
- runizura
- runkôn, sw. v.
- runken, sw. v.
- bi-runnen
- gi-runnida, st. f.
- rûnnissa, st. f.
- -rûno
- gi-rûno, sw. m.
- tô-rûnon, sw. v.
- runot
- runoten
- runs, st. f. m.
- runsa, st. f.
- runsen, sw. v.
- runsîg, adj.
- runsoda
- runson
- runst, st. f.
- gi-runst, st. f.
- rûnstab, st. m.
- runstîg, adj.
- rûnunga, st. f.
- rununter
- runvs
- [h]runza, st. sw. f.
- runzanta
- [h]runzilla, st. sw. f.
- [h]runzil(l)o:, sw. m.
- [h]runzillohti, adj.
- [h]runzoht(i), adj.
- runzon
- [h]runzôn, sw. v.
- gi-[h]runzôn, sw. v.
- [h]ruob
- ruoba1, st. sw.?
- ruoba2, st. f.
- ruova, st. f.
- ruob(i)gras, st. n.
- ruobisâmo, sw. m.
- ruobitorso, sw. m.
- ruobôn, sw. v.
- gi-ruobôn, sw. v.
- ruod, st. m.
- ruodar, st. n.
- -ruodari
- gi-ruodarôt
- ruodarskef, st. n.
- ruoen, sw. v.
- ir-ruoen, sw. v.
- [h]ruof1, st. m.
- [h]ruof2, st. m.
- ruova
- [h]ruofalîn, adj.
- [h]ruofalîno, adv.
- [h]ruofan, red. v.
- [h]ruofen, sw. v.
- after-[h]ruofan, red. v.
- ana-[h]ruofan, red. v.
- ana-[h]ruofen, sw. v.
- thara-[h]ruofan
- ingegin(i)-[h]ruofan, red. v.
- ir-[h]ruofan, red. v.
- ir-[h]ruofen, sw. v.
- saman-[h]ruofan, red. v.
- saman-[h]ruofen, sw. v.
- zuo-[h]ruofan, red. v.
- [h]ruofâri, st. m.
- [h]ruofen
- ana-[h]ruofen
- bi-[h]ruofen, sw. v.
- ir-[h]ruofen
- saman-[h]ruofen
- [h]ruofento, adv.
- ana-[h]ruofento, adv.
- [h]ruofida, st. f.
- ana-[h]ruofôn
- [h]ruoft, st. m.
- -[h]ruoft
- gi-[h]ruoft, st. m.
- [h]ruofti, st. n.
- -[h]ruofti
- gi-[h]ruofti, st. n.
- [h]ruofunga, st. f.
| | ruggîn adj., mhd. rüggîn, Lexer rückîn; as. ruggīn (s. u.), mnd. ruggen, mnl. ruggi(j)n; vgl. ae. rygen. ruggin: Grdf. Gl 3,698,34 (Schlettst., 12. Jh.). [rukkinas: gen. sg. n. Wa 40,33. 43,8. 13 (alle M)]. aus Roggen gemacht: ruggin brod siglatius siligeneus panis Gl 3,698,34 (zu den lat. Lemmata vgl. Diefb., Gl. S. 533a s. v. sigillatius u. S. 533c s. v. siligineus). [thit sint thie ofligeso fan themo houa to Beuarnon Thuringas ... fier muddi rukkinas bradas Wa 40,33. van Liuzikon themo ammahtmanne tuulif kiesos ... ende tue muddi rukkinas melas 43,8, ähnl. 13]. Vgl. roggo.
[h]ruggispec st. m.; vgl. nhd. rückenspeck. ruoki-spec: nom. sg. Gl 3,572,6 (Berl. Lat. 8° 73, 11. Jh.; zu -uo- für u vgl. Braune, Ahd. Gr.16 § 32 Anm. 7 (mit oberd. Belegen); oder -o- für c verschr.?). Rücken- oder Schinkenspeck: perna (1 Hs. forna).
[h]ruggisturz st. m. — Graff VI,726. rukke-sturze: dat. sg. Npgl 18,14 [59,13]. Abtrünniger, Widersacher (‘der rückwärts, d. h. aus dem Himmel auf die Erde Gestürzte’, gebraucht für den Teufel): (Superbia) uuarf angelum de cęlo . unde geteta in ex angelo diabolum (fone engile ze rukkesturze); zur Bildg. vgl. Neese S. 121 f.
[h]ruggiuuanta st. f. — Graff I,762. rucki-uuanta: nom. sg. Gl 4,223,28 (clm 19410, 9. Jh.). Abkehr: tergiversatio.
[h]ruggo s. AWB [h]ruggi.
rugh s. ruc2.
? gi-rugilôn sw. v., mhd. Lexer rugelen, nhd. dial. obd. DWB rügeln, riegeln DWb. VIII,1411 f., 925., schweiz. rügglen, riggelen, Schweiz. Id. 6,795. 772, bair. rigeln Schm. 2,74 f., tirol. rîglen Schatz, Tirol. Wb. 2,486. 496. ki-rugilon: inf. Gl 2,677,29 (Schlettst., 12. Jh.). es sich bequem machen, die Glieder ausstrekken, lockern: kirugilon [vix defessa senem (sc. Proteus) passus] componere [membra, Verg., G. IV,438]. Vgl. girigilôn.
? rgolf st. m.; vgl. mhd. Lexer rugolt, Lexer rufolc. rugolf: nom. sg. Sprachwiss. 39,416,2 (verschr. (?), vgl. mhd. rugolt, rufolc). ein Fisch, vielleicht die Aalquappe, Lota lota L. (vgl. Brehm, Fische S. 567): capito est piscis quem quappo et [Bd. 7, Sp. 1204] rugolf vocamus [vielleicht zu: gungrum pro gongrum, Prisc., Inst. II,27,20].
rugte Gl 3,46,22 s. AWB rutta.
ruh Gl 1,729,50 s. AWB thuruh.
ruh Gl 2,466,20 s. AWB ruohha. |
| |