| - fluoh1, st. f.
- fluoh2, st. m.
- fir-fluohhan, part.
- ir-fluohhan, part.
- uuidar-fluohhan, st. v.
- fluohbâri, adj.
- fluohhâri, st. m.
- fluohhen, aostndfrk. sw. v.
- fir-fluohhen, sw. v.
- fluohhinâri, st. m.
- fluohhôn, sw. v.
- fir-fluohhôn, sw. v.
- fluohhônto, adv. part. prs.
- fluohhunga, st. f.
- fluok
- fluor, st. m.
- fluot, st. f.
- flur
- flusc, st. m.
- fluth
- fluti
- fluz, st. m.
- vlu, mhd. st.
- fluz..
- fluzion
- fluzzen
- fluzzida, st. f.
- gi-fluzzida, st. f.
- ir-fluzzida, st. f.
- fluzzîg, adj.
- fluzzisal, st. n.
- flycci
- fsme
- fna
- fnâhten, sw. v.
- fnâhtôn, sw. v.
- fnâstôd, st. m.
- fnâstôn, sw. v.
- fnâstunga, st. f.
- fnattontaz
- fnegel
- fnehan, st. v.
- gi-fnehan, st. v.
- ûz-fnehan, st. v.
- fnehanto, adv. part. prs.
- fnescazzen, sw. v.
- fnescazzento, adv.
- fnescôd, st. m.
- gi-fnotôn, sw. v.
- fnotônto, adv.
- fô, adj.
- fôh, adj.
- foa
- foalaccit
- foara
- foarant
- föch
- fochez:
- foe
- foe
- fogaich
- fogaht
- fogal, st. m.
- fugal, st. m.
- fogalâri, st. m.
- fogalfengida, st. f.
- fogalhûs, st. n.
- fogalkleib, st.
- fogalkrût
- fogalkunni, st. n.
- fogallîm, st. m.
- fogalôd, st. m.
- fugalôd, st. m.
- fogalôn, sw. v.
- fogalrarta, st. f.
- fogalrarti, st. n.
- fogalrartôd, st. m.
- fogalrartôn, sw. v.
- fogalscouuuo, sw. m.
- fogaluueida
- fogaluuîso, sw. m.
- fogt, st. m.
- vogelhunt, mhd. st. m.
- vogel(s)zunge, mhd.
- vogelwicke, mhd.
- vogetîe, mhd. st. f.
- vogetinne, mhd. st. f.
- fôh
- fha, sw. f.
- ..foharo
- fôhên, sw. v.
- fohhenza, sw.
- fohheza, sw. f.
- fohhinza
- fôhlîh
- fôhlôgî
- fohs
- Fohshêm
- fhvrza
- foi, interj.
- foich, kelt.
- fôî(n), st. f.
- fokenza, sw.
- fok&
- fokularis
- fol, adj.
- fola
- folabitten, st. v.
- fol(a)buozen, sw. v.
- gi-fol(a)han, st. n. oder st. f.
- bi-folahanlîh, adj.
- bi-folahanunga, st. f.
- folalesan, st. v.
- folanza
- folasiodan
- folastîgan
- folatrîban, st. v.
- folatrîbôn, sw. v.
- folauuahsan
- folauuonên
- folauuurken
- folaziohan
- folbringan
- folbuoza, st. f.
- folbuozen
- Folcberaht
- Folcger
- folchlicho
- Folchrat
- folchum
- folcliho
- Folcolt
- folêhtîg, adj.
- folfirentôn
- folfrumen
- -folga
- folgalîn, adj.
- folgân
- folgâra, sw.
- folgâri, st. m.
- folgarinun
- folgên, sw. v.
- after-folgên, sw. v.
- ana-folgên, sw. v.
- thuruh-folgên, sw. v.
- gi-folgên, sw. v.
- ir-folgên, sw. v.
- nâh-folgên, sw. v.
- ûf-folgên, sw. v.
- untar-folgên
- folgenko, sw. m.
- folgênto, adv. part. prs.
- folgerra
- folgida, st. f.
- gi-folgida, st. f.
- gi-folgîg, adj.
- -folgîg
- folgirîhhisôn
- folglîhho, adv.
- gi-folglîhhûn, adv.
- folgôn
- gi-folgsam, adj.
- folgunga, st. f.
- folhabên
- folhaltan
- fli
- fôlîh, adj.
- fôhlîh, adj.
- folc, st. n. m.
- folclîh, adj.
- folclîhhn, adv.
- folclîhho, adv.
- folkoman, part.
- folkoman
- folkon, adv.
- folcscara, st. f.
- folcuobo, sw. m.
- folkurni, adj.
- folkurni, st. n.
- folcuuîg, st. m.
- folla, sw. f.
- folla ..
- fol(la)bringan, an. v.
- follafaran, st. v.
- fol(la)firentôn, sw. v.
- follafolgôn, sw. v.
- follafrumîg, adj.
- fol(la)frummen, sw. v.
- follagangan, red. v.
- fol(la)gân, an. v.
- fol(la)girîhhisôn, sw. v.
- fol(la)habên, sw. v.
- fol(la)haltan, red. v.
- follaheilen, sw. v.
- follakoman
- follakrâen, sw. v.
- follaleggen, sw. v.
- follaleiten, sw. v.
- follalidî, st. f.
- fol(la)mesten, sw. v.
| | fluoh1 st. f., mhd. Lexer vluo, nhd. dial. bair. schwäb. fluh Schm. 1,791, Fischer 1,1594, schweiz. flueh Schweiz. Id. 1,1184 ff.; ae. flóh. — Graff III, 769. fluah: nom. sg. Gl 1,408,16 (Rf). 4,18,15 (Jc); nom. pl. -]i 1,289,12 (Jb-Rd). 292,12 (ebda.); fluoh: acc. sg. Np 113,8. steiler Felsen, Felsenabsturz, Felsenklippe: scorrono fluahi [erant autem inter ascensus ... eminentes petrae ex utraque parte, et quasi in modum dentium scopoli hinc et inde] praerupti (excissae rupis extremitates) [1. Reg. 14,4] Gl 1,289,12. fluah scopulus [ebda.] 408,16. fluahi scorrono scopuli [torrentium inclinati sunt, Num. 21,15] 292,12. fluah rupes [saxa ingentia montes saxaei] 4,18,15. der den stein becherta ze seuuazzeren . unde die fluoh ze springenten [Bd. 3, Sp. 1005] uuazzeren qui convertit petram in stagna aquarum . et rupem in fontes aquarum Np 113,8 (Npw felis).
fluoh2 st. m., mhd. Lexer vluoch, nhd. fluch; mnd. vlôk, mnl. vloec. — Graff III, 758 f. floch: nom. sg. Gl 1,438,25 (M, 12. Jh.); dat. pl. -]um 2,144,61 (Frankf. 64, 9. Jh.). — fluah: nom. sg. 1,445,4 (Rb); acc. sg. O 4,24,30. — fluoh: nom. sg. Gl 1,438,22 (M, 4 Hss.). 819,38 (M). NpNpw 5,11. 16,14. Np 53,7. 108,19 (2). Npw 108,18. 136,7; acc. sg. NpNpw 108,18 (2); gen. pl. -]o S 327,5 (Hs. B); dat. pl. -]un 316,3 (Würzb. B., 9. Jh.); fluoch: nom. sg. Gl 1,438,23 (M, 6 Hss., 1 Hs. --, 2 Hss. --). 4,170,2 (Sal. d, --). Npgl 78,10; gen. sg. -]es NpNpw 13,3 (Np --); dat. sg. -]e WBCK 136,15; nom. pl. -]a Np 136,5; -]i Npw ebda.; gen. pl. -]o S 327,5 (Hs. A); dat. pl. -]en 145,15 (WB). 336,15; acc. pl. -]a Gl 2, 697,41. 707,41; fluoghe: dat. sg. WA 136,15; fluch: nom. sg. Gl 1,438,23 (M, clm 22 201, 12. Jh., clm 17 403, 13. Jh.); fluchc: dass. 24 (M, clm 14 689, 11./12. Jh.); flovc: dass. 25 (M, 14. Jh.). — fluoc: acc. sg. Pw 54,10. vloch: nom. sg. Gl 4,169,66 (Sal. d); ulchin: dat. pl. S 145,15 (BB). Verschrieben: fluohc: nom. sg. Gl 1,443,52 (clm 9534, 9. Jh.); fluht: dass. 5,5,25 (M, 13. Jh.). Fluch, Schmähung, Verwünschung, Verfluchung: flochum [morsque eius] iniuriis [et malae famae subiaceant, Can. apost. XL] Gl 2,144,61. fluocha [nostras audite] preces [(sc. um Rache); vgl. preces; imprecationes dicit, Serv. zu Verg. z. St.] 697,41. 707,41. vloch devotiones 4,169,15. floch exsecratio 170,2. ich habe gisundot ... in uluochin S 145,15. (mina sunta) in eidsuurtin, in fluohun, in bisprahun 316,3, ähnl. 327,5. 336,15. in sih selbon ... luadun mihilan fluah O 4,24,30. uuanda ic gesag unreht in fluoc an burgi quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate Pw 54,10. rihte got uber sie. Daz ist keheiz nals fluoh [vgl. prophetia est, non maledictio, Aug., En.] NpNpw 5,11. noh daz neist maledictio nube prophetia (fluoch, foresaga) Npgl 78,10, forasaga — fluoh auch NpNpw 136,5, uuizzagtuom, uuîssagunga — fluoh Np 53,7. Npw 136,7. dero munt fluoches unde bitteri fol ist quorum os maledictione et amaritudine plenum est NpNpw 13,3. der fluoh unde der uunsch 16,14. fluoh minnota er dilexit maledictionem 108,18. also uuat legeta er ana fluoh induit maledictionem sicut vestimentum ebda., ferner: Np 108,19(2). Npw 108,18 (Np maledictionem). daz siu ... iro posteritatem mit bitteremo fluoche begreif [vgl. colla nepotum ... ferro constrinxit sub maledicto, Expos.] W 136,15; als Vok.-Übers. hierher auch: fluoh [cuncta devotatio, et] imprecatio [, quae acciderit omni homini de populo tuo Israel, 3. Reg. 8,38] Gl 1, 438,22 (die Übers. von imprecatio ist bedingt durch die Deutung des vorausgehenden devotatio, das im Text ‘Erbitten, Bitten’ bedeutet, aber in der Hs. mit einem übergeschr. Interpr. „iđ conspiratio cum voto. iđ ivramento. vulgo dicitur. piheiz“ versehen ist; am Rande steht im clm 18 140 vnheil scelta, in 13 weiteren Hss. nur scelta). 443,52. 819,38. 5,5,25 (Hs. precacio). imprecatio fluah iđ maledictio [zu imprecatio ebda.] 1,445,4.
fir-fluohhan part.-adj.; as. farflôkan. — Graff III, 759. far-fluahhan-: dat. sg. m. -in S 250,11/12 (B); acc. sg. m. -an 194,22/23 (B); -uer-ulûchenun: dat. sg. f. Nb 19,24 [21,18]. 1) böse, ruchlos: vom Teufel: der farfluahhanan diubil ... kaleitta ze neovvehti qui malignum diabolum ... deduxit ad nihilum S 194,22/23; substant. der Böse, Teufel: ist kekeban frist demu farfluahhanin datur occasio maligno 250,11/12. 2) niedrig, gemein: von der Volksmenge: mit [Bd. 3, Sp. 1006] temo irreglichen uuane . der io uuirbet mit tero ueruluchenun manegi errore profanae multitudinis Nb 19,24 [21,18].
ir-fluohhan part.-adj. — Graff III, 760. er-fluahhanemv: dat. sg. m. S 277,16/17 (B). böse: .. eddeslihhe erfluahhanemv .. keplate dum sint aliqui maligno spiritu superbi inflati.
uuidar-fluohhan st. v. (oder -ôn sw. v.?); die für B bezeugten fir-, irfluohhan part.-adj. machen ein st. Verb wahrscheinlich, andererseits erweckt das Nebeneinander von fluohhôn u. -fluohhan im selben Satz gewisse Bedenken, es könne nur eine frühe Abschwächung von -ôn zu -an vorliegen. vvidar-fluahhan: inf. S 204,29 (B). auf Schmähungen mit Schmähungen, Verwünschungen antworten: fluahhonte sih nalles vvidarfluahhan vzzan meer vvihan maledicentes se non remaledicere sed magis benedicere.
fluohbâri adj. — Graff III, 759. fluah-barra: acc. sg. f. Gl 1,276,77/78 (Jb-Rd); fluoch-: dass. Thoma, Glossen S. 16,31. abscheulich, verrucht: leidlihha fluahbarra [et idcirco percussit eum dominus, quod rem] detestabilem [faceret, Gen. 38,10] Gl 1,276,77/78. Thoma, Glossen S. 16,31.
fluohhâri st. m., mhd. Lexer vluocher, nhd. flucher; mnd. vlôker(e), mnl. vloeker. — Graff III, 759. fluachare: nom. sg. Gl 1,790,37 (Wien 1239, 10. Jh.). Übles Redender, Beschimpfer, Lästerer: fluachare sceltare [nemo autem vestrum patiatur ut homicida, aut fur, aut] maledicus (destructor) [, aut alienorum appetitor, 1. Pet. 4,15; vielleicht Vok.-Übers.].
fluohhen aostndfrk. sw. v. flukit (verschr. für flukti): (3. sg. conj. prt.) Pw 54,13. jmdn. schmähen, beschimpfen, m. Dat. d. Pers.: uuanda of fiunt flukti mi quoniam si inimicus maledixisset mihi.
fir-fluohhen sw. v.; z. den germ. Entsprechungen vgl. AWB fluohhôn. uir-ulohte: part. prt. nom. pl. m. S 140,16 (BB). jmdn. verfluchen, verdammen: die uone rehtemo gotes urteilde ... uiruluohte.
fluohhinâri st. m. — Graff III, 759. fluochenare: nom. sg. Gl 1,760,34 (Carlsr. Aug. LXXXIII, 11. Jh.). Übles Redender, Beschimpfer, Lästerer: [idolis serviens, aut] maledicus [1. Cor. 5,11].
fluohhôn sw. v., mhd. vluochen, nhd. fluchen; vgl. mnd. vlôken, mnl. vloeken. — Graff III, 759. Zu ôn-Verben mit e-Schreibung vgl. Schatz, Germanica S. 355 ff. fluahhont-: part. prs. -i Gl 1,281,70 (Jb-Rd); acc. pl. m. -e S 204,28 (B); fluach-: 3. pl. conj. -on O 2, 16,33; inf. -on 3,20,130 (DPV, V -o- aus -e- korr.); -en OFV ebda. (V -e- in -o- korr.); gen. sg. -enes S 331,4 (Pfälz. B., 9./10. Jh.); dat. sg. -enne 332,6 (Reichen. B., 9./10., Jh.). — fluohh-: 3. pl. -ont T 22,16; part. prs. -enti Gl 1,344,20 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.); 2. sg. prt. -otos T 121,2 (-os aus -us korr.); fluoch-: 1. sg. -on Gl 4,53,40 (Sal. a 1); -un 53,40 (Sal. a 1); -n 139,61 (Sal. c, --); 3. sg. -ot S 29,24 (Wk, 9. Jh.). T 84,2; 3. pl. -ent S 162,27; 2. pl. imp. -et ebda.; inf. gen. sg. -onnes 330,5; part. prs. dat. sg. m. -ontemo Npgl 36,23; 1. sg. prt. -ota Np 34,12; -oto Npw ebda.; 2. sg. prt. -otost Np Cant. Abac. 14 (3, 1 -ôst); -otist Npw ebda. (3); 3. pl. prt. [Bd. 3, Sp. 1007] -otun T 132,17; floch-: 1. sg. -en 4,53,43 (Sal. a 1, 14. Jh.). — ulucho: 1. sg. Gl 4,53,42 (Sal. a 1, 15. Jh.). 1) jmdn. schmähen, lästern, beschimpfen, m. Dat. d. Pers.: salige birut ir, mit thiu iu fluohhont inti hazzont iuuih man beati estis cum maledixerint vobis et oderint vos homines T 22,16. de dar fluochot sinemo fater inti muoter, dode arsterbe qui maledixerit patri vel matri, morte moriatur 84,2. tho fluochotun sie imo maledixerunt ei 132,17. ni duet iu iz ouh zi ruachon, oba iu thie liuti fluachon [vgl. cum maledixerint vobis, Matth. 5,11] O 2,16,33. bigondun imo thrato fluachon [vgl. maledixerunt ei, Joh. 9,28] 3,20,130; in Anlehnung an die lat. Konstr. m. Akk. d. Pers.: fluahhonte sih nalles vvidarfluahhan vzzan meer vvihan maledicentes se non remaledicere sed magis benedicere S 204,28. 2) jmdn., etw. verwünschen, verfluchen (Gegensatz: seganôn), m. Dat. d. Pers. oder Sache: nefluochet den, die iu fluochent, sunder segenot siu S 162,27. senu nu thie figboum themo thu fluohhotus thorreta ecce ficus cui maledixisti aruit T 121,2. be diu fluochota ih dero selbun sterilitati in arbore [vgl. hanc sterilitatem in arbore maledixit, Aug., En.] NpNpw 34,12. regnis eius fluochotost tu. Fluochotost temo abairslagenen houbete sinero uuigmanno . fluochotost tien in turbilis uuis chomenten bellatoribus maledixisti sceptris eius Cant. Abac. 14; m. refl. Dat.: huuanda her fluochot imo mer, thanne her imo guodes bitte S 29,24; — ohne Best.: so uuirt er fone maledicente (fluochontemo) benedicens (seginonte) Npgl 36,23; Glossen: anapetonti (Kontextübers.) fluahhonti (Vok.-Übers.) [et posita utraque manu super caput eius (sc. hirci), confiteatur omnes iniquitates filiorum Israel, et universa delicta atque peccata eorum: quae] imprecans (solvens) [capiti eius, emittet illum ... in desertum, Lev. 16,21] Gl 1,281,70. fluohhenti imprecans ł solvens (Hs. -ans) [ebda., Vok.-Übers., vgl. o.] 344,20. fluochon devoto 4,53,40. 139,61. 3) schimpfen, fluchen: ih gihun gode ... so uuaz so ih unrehdes gisahi ode unrehdes gihancdi; ... fluochonnes, liogannes S 330,5. 331,4. uuande ih sundic bin ... ioh in fluachenne ioh in suerinne 332,6. |
| fir-fluohhan
| | 1) böse, ruchlos: vom Teufel: der farfluahhanan diubil ... kaleitta ze neovvehti qui malignum diabolum ... deduxit ad nihilum S 194,22/23; substant. der Böse, Teufel: ist kekeban frist demu farfluahhanin datur | | 2) niedrig, gemein: von der Volksmenge: mit temo irreglichen uuane . der io uuirbet mit tero ueruluchenun manegi errore profanae multitudinis Nb 19,24 [21,18]. | | fluohhôn
| | 1) jmdn. schmähen, lästern, beschimpfen, m. Dat. d. Pers.: salige birut ir, mit thiu iu fluohhont inti hazzont iuuih man beati estis cum maledixerint vobis et oderint vos homines T 22,16. de dar fluochot sinemo fater inti | | 2) jmdn., etw. verwünschen, verfluchen (Gegensatz: seganôn), m. Dat. d. Pers. oder Sache: nefluochet den, die iu fluochent, sunder segenot siu S 162,27. senu nu thie figboum themo thu fluohhotus thorreta ecce ficus cui maledixisti | | 3) schimpfen, fluchen: ih gihun gode ... so uuaz so ih unrehdes gisahi ode unrehdes gihancdi; ... fluochonnes, liogannes S 330,5. 331,4. uuande ih sundic bin ... ioh in fluachenne ioh in suerinne 332,6. |
|