| - gi-hûfôn, sw. v.
- untar-hûfôn, sw. v.
- zisamane-hûfôn, sw. v.
- hûfôn, adv.
- hûfônto, adv.
- huft, st. f.
- hufta
- hufte
- gi-hufti
- gi-hugdigon, as. sw. v.
- ge-hugenissi, aostndfrk. st. n.
- huggen, sw. v.
- avur-huggen, sw. v.
- bi-huggen, sw. v.
- fir-huggen, sw. v.
- gi-huggen, sw. v.
- hera-huggen, sw. v.
- ir-huggen, sw. v.
- ubar-huggen, sw. v.
- uuidar-huggen, sw. v.
- ge-hug(g)entic, mhd. adj.
- gi-hug(g)ento, adv.
- ir-hug(g)ento, adv.
- hugi
- hugida, st. f.
- gi-hugida, st. f.
- ir-hugida, st. f.
- gi-hugidi, st. n.
- hugidistil
- ge-hugig, andfrk. adj.
- far-hugnissi, aostndfrk. st. n.
- hugt, st. f.
- -hugt, st. f.
- -huht, st. f.
- gi-hugt, st. f.
- gi-huht, st. f.
- -hugt, adj.
- -hugtî
- gi-hugtî, st. f.
- -hugtida
- gi-hugtida, st. f.
- -hugtîg
- gi-hugtîg, adj.
- gi-huhtîg, adj.
- gi-hugtîgo, adv.
- gi-huhtîgo, adv.
- -hugtlîh
- gi-hugtlîh, adj.
- -hugtlîhho
- gi-hugtlîhho, adv.
- hugu, st. m.
- hugi, st. m.
- huguthistil, st. m.
- hugulîh, adj.
- gi-hugulîhhôn, sw. v.
- hugulust, st. f.
- ir-huguna, st. f.
- ir-hugunna?, st. f.
- hugusangôn, sw. v.
- huguscrei, st. m.
- hûh, st. m.
- huhaldi
- huhaldigun
- huhc
- huhe
- hûhhila, st. sw. f.
- huho
- huhôhen
- huhp
- huhs
- huhsen
- huhspreho
- huht
- -huht(-)
- gi-huht
- gi-huhtîg
- gi-huhtîgo
- hui, interj.
- huidahi
- huiffaltri
- huifolts
- huifoltra
- huin
- hirra
- huk
- huki
- hul
- hula
- hulda
- hulden, sw. v.
- gi-hulden, sw. v.
- huldî, st. f.
- hulda, st. f.
- huldigaro, adj.
- gi-huldgen, sw. v.
- huldiseri, as. st. m.
- hulet
- hulf
- hulft, st. f.
- hulst, st. f.
- hulfter, mhd. st. f.
- hli
- hulî, st. f.
- hulia
- hulida, st. f.
- hulift
- hulinga, aostndfrk. st. f.
- hulingôn, adv.
- hulis, st. m.
- hulis
- hulisa, st. sw. f.
- hulisboum, st. m.
- huliso
- hulisti
- hulith
- hulitt
- huliuun
- huli(uu)a, st. sw. f.
- huliz
- hulla, sw. f.
- hullen, sw. v.
- bi-hullen, sw. v.
- gi-hullen, sw. v.
- umbi-hullen, sw. v.
- hullî, st. f.
- bi-hullid, st. n.
- hullikîn, mfrk. st. n.
- hullilahhan, st. n.
- hullituoh, st. n.
- furi-hullôn, sw. v.
- hulon
- hulpa, aostndfrk. st. sw. f.
- hulpe
- hulperi, aostndfrk. st. m.
- hulpilôs, aostndfrk. adj.
- hulpoumine
- huls
- hulsa
- hulsca
- hulst
- hulut
- huluue
- hulwa
- hulzere
- humbal, st. m.
- humbala, sw. f.
- humbaleshonag, st. n.
- humbalhonag, st. n.
- humbalo, sw. m.
- humbelîn, mhd. adj.
- humbelwurze, mhd. sw.
- hmbil
- humel, mhd. st. m.
- humel
- humele
- humelize
- humerâl
- humerâle
- humerare
- humesla, sw.
- humhel
- humich
- humil-
- humiliter
- hum..l
- humo
- humsahonig, st. n.
- huna
- hunbel
- hunc
- hunclen
- hunda, st. f.
- hundasfliaga
- hunde
- hundedistel
- hund(e)lîn, mhd. st. n.
- fir-hunden, sw. v.
- hunderbruoth
- hunderippe, mhd. st. n.
- hundert, mhd. num. card.
- hundertstunt, mhd. adv. num.
- hundesbluome, mhd. sw. m. f.
- hundesdistel, mhd. m. oder f.
- hundedistel, mhd. m. oder f.
- hundeskanel, mhd. st. m.
- hundesmucke, mhd. sw. f.
- hundesrippe, mhd. st. n.
- hundesropho
- hundeswurz, mhd. st. f.
- hündlein
- hûne, mhd.
- hunecwirz
- hunegapl
- hunersdarm
- huneswrtze
- huneswrz
- huneswurz
- hungar, st. m.
- hungarag, adj.
- hungarîg, adj.
| | gi-hûfôn sw. v. — Graff IV,834 f. [Bd. 4, Sp. 1319] gi-huff-: 2. sg. -os Gl 1,807,5 (M, 4 Hss.); ge-: dass. -ost Np 60,7 (-û-). — ka-huf-: 3. pl. -ont Gl 2,229,50 (S. Flor. III 222 B. Wien 949, beide 9. Jh.); ke-: 1. sg. -on Np Cant. Deut. 23 (-û-); 2. sg. -ost 137,3 (-û-); 3. sg. conj. -oe Nb 145,1 [156,5] (-û-); gi-: 1. sg. -e Npw Cant. Deut. 23; 2. sg. -ist 137,3; ghi-: 3. pl. conj. prt. -otin Gl 1,364,16 (Ja). ent glomerantur Gl 2,647,14 (clm 18059, 11. Jh.), von Raven II,69 zu gi-hûfôn gestellt, s. unter thickên sw. v. 1) etw. auf-, anhäufen, ansammeln: a) eigentl.: toh ter frecho man . samo riche uuortener . samoso imo zuorinne daz cold . sinen scaz tes imo niomer follun nedunchet . kehufoe . unde er gelade sinen hals mit tien gimmon des roten meres quamvis avarus dives fluente gurgite auri . cogat non explet uras opes Nb 145,1 [156,5]; b) bildl.: gihuffos [sed si esurierit inimicus tuus, ciba illum ... hoc enim faciens, carbones ignis] congeres [super caput eius, Rom. 12,20] Gl 1,807,5; c) übertr., m. abstr. Akk. u. in + Dat.: maniga tugend kehufost tu in minero selo multiplicabis in anima mea virtutem NpNpw 137,3; — m. abstr. Akk. u. ubar + Akk. d. Pers.: pęnas kehufon ih uber sie congregabo super eos mala NpNpw Cant. Deut. 23; — iar gihûfôn, m. pron. Dat. ‘jmdm. ein langes Leben geben’: du fater gehuffost imo siniu iar . unz an den tag dirro geburte . ioh enero adicies annos eius usque in diem generationis ... et generationis Np 60,7. 2) jmdn. (gegen jmdn.) versammeln, sich zusammenschließen: ghihufotin [tollite singula thuribula vestra, et ponite super ea incensum ... Quod cum fecissent, stantibus Moyse et Aaron, et] coacervassent [adversum eos omnem multitudinem ad ostium tabernaculi, Num. 16,19] Gl 1,364,16. kahufont [sequaces quippe illius quo nulla inter se discordiae adversitate divisi sunt, eo in bonorum gravius nece] glomerantur [Greg., Cura 3,23 p. 71] 2,229,50. Abl. gihûfôdi.
untar-hûfôn sw. v. vnter-huffotemi: part. prt. dat. sg. m. n. Gl 2,736,48 (Schlettst., 12. Jh.). etw. aufschichten, unterlegen: vnterhuffotemi [(gentilis) igni apposuit ut coqueret. Cumque tribus horis continuis ingenti igne] suggesto [neque fervere, neque molliri, aut calefieri aliquatenus potuissent, Vitae patr. 469 b].
zisamane-hûfôn sw. v. zasamane-ka-huffotiu: part. prt. nom. pl. n. Gl 2,247,7/8 (Berl. Lat. 4° 676, 9. Jh.). im Part. Praet.: zusammengedrängt, insgesamt: catraganiu zasamane kahuffotiu [secretum locum petii amicum moeroris, ubi ... cuncta quae infligere dolorem consueverant,] congesta [ante oculos licenter venirent, Greg., Dial., Praef. p. 149].
hûfôn adv. — Graff IV,833 s. v. hûfo. huffon: Gl 1,560,31 (Ja). — hufon: Gl 1,554,31 (Sg 1395, 9. Jh.). huofon: Gl 1,554,31 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.; zu -uo- für -û- vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 20). haufenweise: hufon [cum enim iam] acervatim [cecidissent super alterutrum mortui, Sap. 18,23] Gl 1,554,31. 560,31.
hûfônto adv. — Graff IV,834 s. v. hûfôn. [Bd. 4, Sp. 1320] huffanto: Gl 2,754,45 (clm 18547,2, 10. Jh.). scharenweise: huffanto [postremo cuncti] catervatim [ad genua beati viri ruere coeperunt, Sulp. Sev., Dial. 2,4 p. 185,23].
huft st. f. — Graff IV,839. huft: nom. sg. Gl 1,208,31 (KRa). Schlupfwinkel (?) als Lager, Höhlung (vgl. auch Idg. et. Wb. 1,590): huft nest museo musia nidi (KRa, nidus R) suricum; nach Splett, Stud. S. 296 ist musia als lat. Lemma unklar, die Übers. sei vom Interpr. nidus her erfolgt. huft gehört nach Splett zur Wortgruppe huf ‘Hüfte’. Vgl. huf.
hufta Gl 4,211,9 s. ûohta, ûhta.
hufte Gl 3,626,31 s. AWB hulft.
gi-hufti Pk 111,7 s. AWB gi-hugt.
[gi-hugdigon as. sw. v. gi-huddigon: inf. Gl 2,589,54 = Wa 104,32 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?); -n aus Rasur von anderer Hd.; -dd-aus -gd- assimiliert, vgl. Gallée, As. Gr.3 § 254). (jmds.) gedenken: gihuddigon scal [octo tunc sanctos] recolet (Glosse: numeret) [decemque angelus coram patre filioque (beim Jüngsten Gericht), Prud., P. Caesaraug. (IV), 173].]
ge-hugenissi aostndfrk. st. n. (oder -î st. f.? Zur Bildung vgl. de Grauwe § 277 f.), mhd. Lexer gehugnisse; mnd. gehuchnisse, mnl. gehogenesse, gehugnesse, in anderer Bed. ge-hugenisse: nom. sg. Pw 18,15 (zu -e vgl. van Helten, Gr. I § 57 β). das Nachsinnen, Nachdenken: that gelicun sulun spraken mundis minis in gehugenisse hertin minis an gegenuuirdi thinro emiceio herro hulpere min ut complaceant eloquia oris mei et meditatio cordis mei. |
| gi-hûfôn
| | 1) etw. auf-, anhäufen, ansammeln: | | | a) eigentl.: toh ter frecho man . samo riche uuortener . samoso imo zuorinne daz cold . sinen scaz tes imo niomer follun nedunchet . kehufoe . unde er gelade sinen hals mit tien gimmon des roten meres quamvis avarus | | | b) bildl.: gihuffos [sed si esurierit inimicus tuus, ciba illum ... hoc enim faciens, carbones ignis] congeres [super caput eius, Rom. 12,20] Gl 1,807,5; | | | c) übertr., m. abstr. Akk. u. in + Dat.: maniga tugend kehufost tu in minero selo multiplicabis in anima mea virtutem NpNpw 137,3; — m. abstr. Akk. u. ubar + Akk. d. | | 2) jmdn. (gegen jmdn.) versammeln, sich zusammenschließen: ghihufotin [tollite singula thuribula vestra, et ponite super ea incensum ... Quod cum fecissent, stantibus Moyse et Aaron, et] coacervassent [adversum eos omnem multitudinem ad |
|