| - lôsî, st. f.
- -lôsî
- ūt-a-lōsian, as. sw. v.
- -lôsida
- ir-lôsida
- zi-lôsida, st. f.
- lôsinga, aostndfrk.
- losc
- losca
- -loskan
- loskên, sw. v.
- losknoil
- loskênto, adv.
- loskesfel, mhd. st. n.
- löschevel, mhd. st. n.
- loskeshût, st. f.
- loschût, st. f.
- loski, st. n.
- losc, st. n.
- losca, st. sw.?
- loskîn, adj.
- loscôn, sw. v.
- lôskôsâri, st. m.
- lôskôsôn, sw. v.
- -lôslîh
- zi-lôslîh, adj.
- -lôslîhho
- ir-lôsnessî, st. f.
- -lôsnîn
- lôso, adv.
- losochare
- losses
- lst
- -lôsit
- [h]losunga, st. f.
- lôsunga, st. f.
- lôsinga, aostndfrk. st. f.
- ir-lôsunga, st. f.
- lôsungôn, sw. v.
- -lot
- -lôt
- lotar, adj.
- lotar, st. n.
- lotarlîhho, adv.
- lotarsprâhha, st. f.
- lote, mhd. st. sw. f.
- loter
- lth
- lothe
- lothpanni
- lttera
- lotterdrāc
- lotuuurz, st. m.
- loub, adj.
- gi-loub1, adj.
- gi-loub2, adj.
- loub, st. n.
- louba, st. sw. f.
- gi-louba, st., auch sw. f.
- loubaphul, st. m.
- loubâri, st. m.
- loubazzen, sw. v.
- louben, sw. v.
- gi-louben, sw. v.
- ir-louben, sw. v.
- loubên, sw. v.
- -loubentlîh
- gi-loubento, adv.
- loubfol1, adj.
- -loubfol2
- loubfrosc, st. m.
- -loubfullî
- gi-loubhaft, adj.
- gi-loubî, st. f.
- gi-loubîg, adj.
- -loubgi
- loub(i)lîn, st. n.
- loubîn, adj.
- loub(i)nen, sw. v.
- loub(i)rôn, sw. v.
- gi-loubirra, st. f.
- gi-loubirrâri, st. m.
- gi-loubirri, adj.
- gi-loubirro, sw. m.
- gi-loublîh, adj.
- gi-loublîhhî, st. f.
- gi-loublîhho, adv.
- gi-loubnissa, st. f.
- gi-loubo, adj.
- loubo, sw. m.
- gi-loubo, sw. m.
- gi-loubouuerrâri, st. m.
- loubrecko, sw. m.
- gi-loubtriuuua, st. f.
- louch(-)
- louengele
- [h]louf, st. m.
- louf(-)
- -louf
- [h]loufa, sw. f.
- -loufa
- [h]loufan, red. v.
- ana-[h]loufan, red. v.
- ana-gi-[h]loufan, red. v.
- thana-[h]loufan, red. v.
- thuruh-[h]loufan, red. v.
- fir-[h]loufan, red. v.
- fora-[h]loufan, red. v.
- furi-[h]loufan, red. v.
- gagan-[h]loufan, red. v.
- gi-[h]loufan, red. v.
- hera-[h]loufan, red. v.
- ingagan-, red. v.
- ingegin-[h]loufan, red. v.
- ir-[h]loufan, red. v.
- miti-[h]loufan, red. v.
- nâh-[h]loufan, red. v.
- ubar-[h]loufan, red. v.
- umbi-[h]loufan, red. v.
- zi-[h]loufan, red. v.
- zisamane-[h]loufan, red. v.
- zuo-[h]loufan, red. v.
- [h]loufanto, adv.
- furi-[h]loufanto, adv.
- [h]loufâri, st. m.
- louff(-)
- [h]loufilî(n), st. n.
- [h]louflîhho, adv.
- loufnissum
- [h]loufo, sw. m.
- [h]loufôn, sw. v.
- [h]louft, st. m. f.
- louft, st. m.
- -loufte
- [h]louftmâl, st. n.
- loug, st. m.
- louga1, st. f.
- louga2, sw. f.
- -louga3
- lougan, st. m.
- louganîg, adj.
- lougazzen, sw. v.
- ûz-lougazzen, sw. v.
- lougazzunga, st. f.
- lougîn, adj.
- lougin(n)a, st. sw.?
- louguna, st. sw.?
- lougmedili, st. n.
- lougna, st. f.
- lougnen, sw. v.
- fir-lougnen, sw. v.
- gi-lougnen, sw. v.
- ir-lougnen, sw. v.
- fir-lougnên
- lougnento, adv.
- fir-lougnida, st. f.
- -lougnî(n)
- fir-lougnunga, st. f.
- lougspîuuanti, adj.
- louguna
- louh, st. m.
- louhfasa
- louhfaso, sw. m.
- louhfasa, sw. f.
- louhhesfasa
- louhhesfaso, sw. m.
- louhhesfasa, sw. f.
- louhhesfesa, sw. f.
- louliunter
- loun, st. m. n.
- lounogo
- louon
- louph-
- loupuroso
- louu
- louvan
- be-louven, andfrk. sw. v.
- fer-louven, andfrk. sw. v.
- -louuua
- -louuuî
- louuuin
- louuuo
- louzentiv
- lôvedage, mnd. st. m. pl.
- lovfrosc
- lovg
- lovne
- gi-lovo, as. sw. m.
- ge-lôvo, andfrk. adv.
- lôwere, mhd. st. m.
- lôuuirôn, sw. v.
- [h]lôz, st. m. n.
- [h]lôzâri, st. m.
- [h]lôzfaz, st. n.
- -[h]lôzi
- [h]lôzkiosîg, adj.
- -[h]lôzo
- gi-[h]lôzo, sw. m.
- lozonti
- lôzta
| | lôsî st. f., mhd. lôse; mnl. lose; vgl. nhd. (älter) löse, mnd. lse (beide in anderer Bed.). — Graff II,267. los-: nom. sg. -i Gl 2,257,54 (M); dat. sg. -i 223,71 (clm 18550, 1, 9. Jh.). 226,30 (S. Flor. III 222 B, 9. Jh.); -ii S 55,7 (Lex Sal.). Leichtsinn, -fertigkeit, Unbeständigkeit: losi [quod valde se despicientes negligunt, et ideo] levitate [cogitationum a suo iudicio per temporum momenta flec- [Bd. 5, Sp. 1297] tuntur, Greg., Cura 3,18 p. 60] Gl 2,223,71. unfrotliho ni furifahe zeru (l. ze deru, Steinm.) losi [ne ... aut hoc quod agi recte ac graviter potuit,] immature praeveniens (der Seelsorger) leviget [ebda. p. 29] 226,30. losi lihtmuoti [in cunctis suis moribus puella mutata est, omnemque a se] levitatem (Hs. levitas) [... detersit, ders., Dial. 4,17 p. 400] 257,54. so hwer so anđran mit losii biliugit de eo, qui alterum hereburgium clamaverit S 55,7 (zur Bed. vgl. Sonderegger, in: Festschr. Jungandreas S. 122).
-lôsî vgl. urlôsî.
[?ūt-a-lōsian as. sw. v. vt-a-losdaru: part. prt. dat. sg. f. Gl 2,583,3 = Wa 96,42 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?); erstes a zweifelhaft, Steinm.). herausreißen: vtalosdaru tungun [cuiusmodi edat querelam quadrupes] lingua eruta [Prud., P. Rom. (X) 992].]
-lôsida vgl. auch AWB gi-flôsida.
ir-lôsida (auch ur-) st. f. — Graff II,277. ar-los-id-: nom. sg. -a H 20,2,4; ir-: gen. sg. -o Npgl 70,14 (erstes o aus Ansatz von i korr., K.-T.); dat. sg. -o Gl 2,286,27 (M). 297,34 (M, 2 Hss.); -ed: nom. sg. -a Np 129,7 (-ô-); gen. sg. -o Npgl 31,7 (-ô-); er-losida: nom. sg. Gl 4,18,39 (Jc). S 297,23/24 (alem. Ps.). ur-los-id-: nom. sg. -a Npw 129,7; dat. sg. -o Gl 2,286,26 (M, 3 Hss.). 297,35 (M, 2 Hss.); acc. sg. -a 1,729,35 (S. Paul XXV a/1, 8./9. Jh.). 735,55 (vgl. Voetz, Lukasgl. S. 240 Anm. 14; S. Paul XXV a/1, 8./9. Jh.; erster u-Strich abgeschnitten, rlosida, Steinm.); -eda: gen. sg. Npgl 62,12 (r aus l korr., K.-T.). 1) Erlösung, Befreiung: teta urlosida [benedictus dominus ... quia ...] fecit redemptionem [plebis suae, Luc. 1,68] Gl 1,729,35 (vgl. Voetz, Lukasgl. S. 187 f.). dea peitoton urlosida loquebatur de eo omnibus qui expectabant redemptionem Hierusalem [ebda. 2,38] 735,55 (vgl. Voetz a. a. O. S. 238 ff.). danta mit truhtinan kenada inti kenuhtsamiu mit inan erlosida quia apud dominum misericordia et copiosa apud eum redemptio S 297,23/24, z. gl. St. NpNpw 129,7. uuenan ni suarremu intpinte forhtun diubes arlosida quem non gravi solvat metu latronis absolutio H 20,2,4. adoptionem expectantes redemptionem corporis nostri (uuunscis peitonte . ih meino irlosedo des lichamen fone selo) Npgl 31,7; ferner: 62,12. 70,14 (beide Np redemptio). 2) Rettungs-, Heilsmittel: in urlosido unsrero [bonus pastor pro ovibus suis animam suam posuit, ut] in sacramento (1 Hs. sacramentum) [nostro corpus suum et sanguinem verteret, Greg., Hom. I,14 p. 1484] Gl 2,286,26. in irlosido (2 Hss. ohne in) [in nocte quippe agnum comedimus; quia] in sacramento [... corpus accipimus, ebda. II,22 p. 1534] 297,34. erlosida remedium 4,18,39.
zi-lôsida st. f. — Graff II,277. za-laosida: acc. sg. Gl 2,259,32 (Melker Bl., 9. Jh.). — za-los-: dat. sg. -idu Gl 2,259,27 (Melker Bl., 9. Jh.); zi-: gen. sg. -itha 1,263,32 (K). 1) Auflösung, Vernichtung: zalosidu [(Paulus) qui etiam de] dissolutione [sui corporis ... dicit, Greg., Dial. 4,25 p. 408] Gl 2,259,27; wohl Vok.-Übers.: nasahelmes zi uuerienni meatō allero scirono zilositha vectigalia a vehendis mercedibus omniumque negotium solutionis 1,263,32 (vgl. Gloss. Lat. V VE 19 u. CGL [Bd. 5, Sp. 1298] 4,294,51; die Gl.-Gruppe ist stark umgedeutet, zum lat. Glossenzushg. u. zur ahd. Gl.-Gruppe vgl. Splett, Stud. S. 398). 2) Verödung, Vereinsamung: zalaosida [loci huius] desolationem [gemimus, quia unus frater, cuius nos vita in hoc monasterio continebat ... ex hac luce substractus est, Greg., Dial. 4,35 p. 428] Gl 2,259,32.
lôsinga aostndfrk. s. AWB lôsunga.
? losc, losca s. AWB loski.
-loskan vgl. unirloskan.
loskên sw. v. (zum Ansatz vgl. Splett, Ahd. Wb. I,2,1224 (Einzeleinträge)), mhd. loschen oder lôschen (? Vgl. Lexer, Hwb. 1,1957); vgl. mnd. lûschen, mnl. luusscen. — Graff II,281. losk-: 3. sg. -et Nb 209,17 [171,21] (-ô-, -ê-). Nc 727,3 [43,22]; 3. sg. conj. -ee Np 88,7; part. prs. nom. sg. m. -entêr Nb 87,23 [76,4/5]; acc. pl. n. -enten 342,27 [258,26]; 1. sg. prt. -eta Gl 2,648,50; 2. sg. prt. -atost 680,31 (-sc-); 3. sg. prt. -eta 15,16; lossceta: dass. 19,8. losg-: 3. sg. -et O 3,7,34; inf. -en Gl 2,686,37; losghedon: 3. pl. prt. 4,262,8 (Oxf. Laud. lat. 92, 9. Jh.). losch-: 3. sg. -et Np 17,12; 3. sg. prt. -eta Gl 2,640,42. Verschrieben, verstümmelt (?): losget: 3. sg. prt. Gl 4,139,42 (Sal. c; l. losgeta, Steinm.); lesgen: 1. sg. prs. 2,323,5 (Sg 299, 9. Jh.; l. losgen, Steinm.); loshendi..: part. prs. Mayer, Griffelgl. S. 54,189 (Vat. Ottob. lat. 3295, 9. Jh.; zum hdschr. Befund vgl. Mayer a. a. O.). sich (an einem Ort) verbergen, verstecken; sich versteckt halten, verborgen sein: losketa [bestia] delituit [, quae desaevire solebat, Aldh., De virg. 554] Gl 2,15,16. 19,8. lesgen [ideo hic collegas tuos Aegyptios confessores sequor et sub onerariis navibus parva navicula] delitesco [Hier., Ep. XV,2 p. 64] 323,5. loscheta [saepe sub immotis praesepibus aut mala tactu vipera] delituit [Verg., G. III,417] 640,42. losgen delitescere [zu ebda., oder zu: limosoque lacu per noctem obscurus in ulva] delitui [ders., A. II,136] 686,37. farholan uvas losketa delitui [ebda.] 648,50. loscatost [tu post carecta] latebas [ders., E. III,20] 680,31. losgeta delituit 4,139,42. losghedon [necdum obdormierant qui] latebant [Jos. 2,8] 262,8. loshendi .. [nihil aliud sit vita contemplativa, quam rerum] latentium [, futurarumque notitia, Halitg., De vitiis 2,2 p. 671 B] Mayer, Griffelgl. S. 54,189; mit Präp.verb./Adv.: thiu gouma losget thare, so fisg in themo wage O 3,7,34. etelih funcho dero uuarheite . losket tarinne haeret profecto introrsum semen veri Nb 209,17 [171,21]. (tiu troffeni) uferrecche . diu darinne io noh tanne loskenten bilde excitetque quiescentes interim intrinsecus formas 342,27 [258,26]. ane daz Iuno ih meino diu luft . tanne uuarmen gestat . so diu sunna in taurum gat . tar Maia inter Pliadas losket Nc 727,3 [43,22]. vuer uueiz ouh uuaz in carne (in lichamin) loskee [vgl. si igitur nubes sunt praedicatores veritatis, quaeramus primo quare sint nubes ... nubes propter occulta carnis, Aug., En.] Np 88,7; ferner: 17,12; — mit refl. Dat. (?): tu erleitest io dinen lib in rauuon . saliglicho dir loskenter . samoso in einero uesti tu felix conditus robore valli quieti . duces serenus aevum Nb 87,23 [76,4/5] (oder liegt thâr adv. mit i in Assimilation an vorausgehendes saliglicho vor(?), vgl. noch Np 90,8). Abl. loskênto. Vgl. lûzên. [Bd. 5, Sp. 1299]
losknoil lucinia Beitr. 63,455 (Leiden 191, 13./14. Jh.) ist wohl Verschr. für afrz. losseignol, losquegneul ‘Nachtigall’ (zu den Formen vgl. FEW 5,471 s. v. lusciniolus); zu den afrz. Bestandteilen der Hs. vgl. Beitr. 63,454; weniger wahrscheinlich erscheint daher ein sonst nicht belegtes frk.-(nd.?) Komp. loskenûuuila ‘Ohreule’ (zum Zweitglied vgl. Suolahti, Vogeln. S. 314; zum Erstglied vgl. nhd. dial. rhein. DWB lusche, lüsche, pl. lüschen Rhein. Wb. 5,642 ‘über die Ohren hervorstehende Haarbüschel’). |
| ir-lôsida
| | 1) Erlösung, Befreiung: teta urlosida [benedictus dominus ... quia ...] fecit redemptionem [plebis suae, Luc. 1,68] Gl 1,729,35 (vgl. Voetz, Lukasgl. S. 187 f.). dea peitoton urlosida loquebatur de eo omnibus | | 2) Rettungs-, Heilsmittel: in urlosido unsrero [bonus pastor pro ovibus suis animam suam posuit, ut] in sacramento (1 Hs. sacramentum) [nostro corpus suum et sanguinem verteret, Greg., Hom. I,14 p. 1484] Gl | | zi-lôsida
| | 1) Auflösung, Vernichtung: zalosidu [(Paulus) qui etiam de] dissolutione [sui corporis ... dicit, Greg., Dial. 4,25 p. 408] Gl 2,259,27; wohl Vok.-Übers.: nasahelmes zi uuerienni meatō allero scirono zilositha vectigalia | | 2) Verödung, Vereinsamung: zalaosida [loci huius] desolationem [gemimus, quia unus frater, cuius nos vita in hoc monasterio continebat ... ex hac luce substractus est, Greg., Dial. 4,35 p. 428] Gl 2,259,32. |
|