| - anabrâhhen
- anabrast, st. m.
- anabrehhôn
- anabrekan, as. st. v.
- anabrengen
- anabrennen
- anabringan
- anabrortôn
- anabrunganî, st. f.
- anabrurten
- anabûâri, st. m.
- anaburt, st. f.
- anaburti, adj.
- anaburtîg, adj.
- anaburto, sw. m.
- anacrahil
- anathâht, st. f.
- anathâhti, adj.
- anathâhtî, st. f.
- anathâhtîg, adj.
- anathâhtîgo, adv.
- anathâhtunga, st. f.
- anathenen
- anathenken
- anathîhan
- anadihtich
- anathingôn
- anathionôn
- anado, sw. m.
- anadôn, sw. v.
- anathunkôn
- anæ
- anaebangilîh, adj.
- anaebanlîh, adj.
- anafâhan
- anafal, st. m.
- anafallan
- anafallôn
- anafallunga, st. f.
- anafalz, st. m.
- anafang, st. m.
- anafangôn
- anafaran
- anafart, st. f.
- anafartôn
- anafehta, sw. f.
- anafehtan
- anafehtôn
- anafehtunga, st. f.
- -anafenzôd, st. m.
- gi-anafenzôd, st. m.
- -anafenzôn, sw. v.
- anafertîg, adj.
- anafestinôn
- anafirgangan
- anafirlâzan
- anafirstôzan
- anafiruuerfan
- anafliegent
- anafluz, st. m.
- anafolgên
- anafordarôn
- anafrista, sw. f.
- anafristâri, st. m.
- anafristôn
- anafristunga, st. f.
- anafrummen
- anafuntida, st. f.
- anafuntôn
- anafuogen
- anafuoren, sw. v.
- anagân
- anagang, st. m.
- anagangan
- anagangarôn
- angangôn
- anagântlîh, adj.
- anageginni, adj.?
- anageltan
- anagengi, st. n.
- anagenni, st. n.
- anagêntlîh, adj.
- anagesten
- anagiberan
- anagibicken
- anagiblâsan
- anagiboran, adj. part. prt.
- anagibrennen
- anagifallan
- anagifaltan
- anagifaran
- anagifartôn
- anagifestinôn
- anagifluzzida, st. f.
- anagift, st. f.
- anagifuoren
- anagifuortî, st. f.
- anagigân
- anagigangan
- anagigean
- anagigeitit
- anagihaft, adj. part. prt.
- anagiheftida, st. f.
- anagihengen
- anagihîuuen
- anagikêren
- anagikleiben
- anagiknuphen
- anagileggen
- anagilegi, st. n.
- anagilegida, st. f.
- anagilîh, adj.
- anagi[h]linên
- anagi[h]loufan
- anagimahhôn
- anagin, st. n.
- anaginni, st. n.
- anagineman
- anaginên
- anaging, st. m.
- anagingi, st. n.
- anagingi, st. n.
- anaginni, st. n.
- anagioz, st.
- anagiozan
- anagirizzen
- anagirûtôn
- anagisehan
- anagisezzen
- anagisiht, st. f.
- anagisiun, st. f.
- anagiscricken
- anagiscutten
- anagisloufen
- anagistellen
- anagistephen
- anagistôzan
- anagisuohhen
- anagitânî, st. f.
- anagitrib, st. m.
- anagitrûên
- anagituon
- anagiuuahsan
- anagiuuahstî, st. f.
- anagiuuahst, st. f.
- anagiuuên
- anagiuuhastiri
- anagiuuinnan
- anagiuuurfida, st. f.
- anagrif, st. m.
- anagrîfan
- anaguot, st. n.
- anagurten
- anahabid, st. n.
- anahaf
- anahaftên
- anahaftîgo, adv.
- anahalba, st. f.
- anahald, adj.
- anahaldên
- anahangan
- anaharên
- anaheften
- anaheftida, st. f.
- anahezzâri, st. m.
- anahl-
- anahn-
- anahou, st. m.
- anahr-
- anaîlen
- anaimpitôn
- anairsuuârên
- anakenc
- anakêren
- anakiwrifido
- anaklac, st. m.
- anaklaph, st. m.
- anaklebên
- anakleiben
- anaklē(i)dan
- anaknussen
- anakoman
- anakomanî
- anakundî, st. f.
- anakundôn
- ana[h]ladan
- analâgi, adj.
- analâzan
- analdi
- analeggen
- analeg, st.
- analegida, st. f.
- analêhan, st. n.
- analêhanâri, st. m.
- analêhanôn
- analeita, st. f.
- analeiten
- analeitôn
- ana[h]lenên
- analîdan
| | anabrâhhen s. AWB ana-brâhhen sw. v.
anabrast st. m.; zum zweiten Glied vgl. mhd. brast st. m. ana-prast: acc. sg. Gl 2,30,60 (Trier 1464, 11. Jh.). Sturz, Einsturz, Untergang, Zusammenbruch: a. clafata [exsiluit (beim Erdbeben) tellus minitata] ruinam [Ar. ii, 415].
anabrehhôn s. AWB ana-brehhôn sw. v.
[anabrekan? as. st. v. s. ana-brikit? u. anabatut.]
anabrengen Gl 2,77,53 s. [ AWB an-brengian as. sw. v.] u. brengen sw. v.
anabrennen s. AWB ana-brennen sw. v.
anabringan s. AWB ana-bringan st. v.
anabrortôn s. AWB ana-brortôn sw. v.
anabrunganî st. f. — Graff III, 196. ana-prungani: acc. sg. Gl 1,585,58 (Rb); -prugane: gen. sg. Beitr. 52,162 (clm 14 379, 9. Jh.). Anklage, Vorwurf: [propter] delaturam [... amare fer luctum illius (um den Verstorbenen), Eccli. 38,17] Gl 1,585,58. anaprugane [(Johannes der Täufer) vitam peccantium ... vigore asperae] invectionis [increpavit, Greg., Hom. i, 6,4 p. 1455] Beitr. 52,162.
anabrurten s. AWB ana-brurten sw. v.
anabûâri st. m. ane-buere: nom. pl. Gl 3,188,52 (SH B, Brix. Bl. 12. Jh.). Anwohner, Bewohner, Einwohner: inquilini ł incolae (nach niuchomenr nouicius). |
| |