| - anafirstôzan
- anafiruuerfan
- anafliegent
- anafluz, st. m.
- anafolgên
- anafordarôn
- anafrista, sw. f.
- anafristâri, st. m.
- anafristôn
- anafristunga, st. f.
- anafrummen
- anafuntida, st. f.
- anafuntôn
- anafuogen
- anafuoren, sw. v.
- anagân
- anagang, st. m.
- anagangan
- anagangarôn
- angangôn
- anagântlîh, adj.
- anageginni, adj.?
- anageltan
- anagengi, st. n.
- anagenni, st. n.
- anagêntlîh, adj.
- anagesten
- anagiberan
- anagibicken
- anagiblâsan
- anagiboran, adj. part. prt.
- anagibrennen
- anagifallan
- anagifaltan
- anagifaran
- anagifartôn
- anagifestinôn
- anagifluzzida, st. f.
- anagift, st. f.
- anagifuoren
- anagifuortî, st. f.
- anagigân
- anagigangan
- anagigean
- anagigeitit
- anagihaft, adj. part. prt.
- anagiheftida, st. f.
- anagihengen
- anagihîuuen
- anagikêren
- anagikleiben
- anagiknuphen
- anagileggen
- anagilegi, st. n.
- anagilegida, st. f.
- anagilîh, adj.
- anagi[h]linên
- anagi[h]loufan
- anagimahhôn
- anagin, st. n.
- anaginni, st. n.
- anagineman
- anaginên
- anaging, st. m.
- anagingi, st. n.
- anagingi, st. n.
- anaginni, st. n.
- anagioz, st.
- anagiozan
- anagirizzen
- anagirûtôn
- anagisehan
- anagisezzen
- anagisiht, st. f.
- anagisiun, st. f.
- anagiscricken
- anagiscutten
- anagisloufen
- anagistellen
- anagistephen
- anagistôzan
- anagisuohhen
- anagitânî, st. f.
- anagitrib, st. m.
- anagitrûên
- anagituon
- anagiuuahsan
- anagiuuahstî, st. f.
- anagiuuahst, st. f.
- anagiuuên
- anagiuuhastiri
- anagiuuinnan
- anagiuuurfida, st. f.
- anagrif, st. m.
- anagrîfan
- anaguot, st. n.
- anagurten
- anahabid, st. n.
- anahaf
- anahaftên
- anahaftîgo, adv.
- anahalba, st. f.
- anahald, adj.
- anahaldên
- anahangan
- anaharên
- anaheften
- anaheftida, st. f.
- anahezzâri, st. m.
- anahl-
- anahn-
- anahou, st. m.
- anahr-
- anaîlen
- anaimpitôn
- anairsuuârên
- anakenc
- anakêren
- anakiwrifido
- anaklac, st. m.
- anaklaph, st. m.
- anaklebên
- anakleiben
- anaklē(i)dan
- anaknussen
- anakoman
- anakomanî
- anakundî, st. f.
- anakundôn
- ana[h]ladan
- analâgi, adj.
- analâzan
- analdi
- analeggen
- analeg, st.
- analegida, st. f.
- analêhan, st. n.
- analêhanâri, st. m.
- analêhanôn
- analeita, st. f.
- analeiten
- analeitôn
- ana[h]lenên
- analîdan
- analiggen
- analigunga, st. f.
- analîh, adj.
- analîhhî, st. f.
- analîhhi, st. n.
- analîhhida, st. f.
- ana[h]linên
- ana[h]linêntlîhho, adv.
- analiogan
- analiuti, st. n.
- ana[h]louf, st. m.
- ana[h]loufan
- ana[h]louft, st. m. f.
- analust, st. f.
- ana[h]lûten
- analutti, st. n.
- analiuti, st. n.
- anamâl, st. n.
- anamâlen
- anamâli, st. n.
- anamâlî, st. f.
- anamâlida, st. f.
- anamarkôn
- anamele
- anamerken
- anan, präp. u. adv.
- anander
- ana[h]negên
- ana[h]neigen
- ananeman
- ananemîg, adj.
- ananemunga, st. f.
- ananenden
- ana[h]nîgan
- ananrîban
- ananwan
- ananuuert, adj.
- anaougî, st. f.
- anapaoz
- anaquedan
- anaqueman
- anaquemanî, st. f.
- anaquim(i), st. m.
- anaran, st. m.
- anarâtan
- anarâti, st. n.
- anarennen
- anareren
- anarîban
- anarîsan
- anarpta
- ana[h]ruof, st. m.
- ana[h]ruofan
- ana[h]ruofen
- ana[h]ruofôn
- ana[h]ruoft, st. m.
| | anafirstôzan s. ana-fir-stôzan red. v.
anafiruuerfan s. ana-fir-uuerfan st. v.
anafliegent Nc 816,11 [180,8] s. ana Sp. 387,2 a u. fliogan st. v.
anafluz st. m., mhd. Lexer anevlu, nhd. anfluß; vgl. mnd. anvlte. — Graff III, 752. ana-fluz: nom. sg. Npgl 45,5; [an-: dat. sg. -]i Wa 108,5 (Straßb. Gl.; hd. mit nd. Flexion?, vgl. Gallée § 314 f.)]. Zustrom, Zu-, Einströmung: [a) eigentl.: anfluzi [Geon fluvius de paradiso exiens, ... vocatus hoc nomine, quod] incremento [suae inundationis terram Aegypti irriget, Is., Et. xiii, 21,7] Wa 108,5;] b) übertr. auf Geistiges: Überflutung: anablasod dero aho . gefreuta gotes purg. Inundatio (anafluz) sancti spiritus . gemahtigota sia Npgl 45,5.
anafolgên s. AWB ana-folgên sw. v.
anafordarôn s. AWB ana-fordarôn sw. v.
anafrista sw. f. — Graff III, 837. ana-uristun: acc. sg. Gl 1,813,39 (M, 3 Hss., 2 -vr-, 10. 10./11. Jh.). günstiger Zeitpunkt zur Ausführung einer Tat, günstige Gelegenheit, Vorwand: [videte quod] occasionem (Vulg. occasiones) [quaerat adversum me, 4. Reg. 5,7].
anafristâri st. m. — Graff III, 838. ana-fristaren: dat. pl. Np 118 Q, 121. der eine günstige Gelegenheit, einen Anlaß schafft zur Ausübung einer verhängnisvollen Tat: Verleumder, Ränkeschmied: nesele mih minen a. ne tradas me calumniantibus me (Npw haremscararen).
anafristôn s. AWB ana-fristôn sw. v.
anafristunga st. f. — Graff III, 837 f. ana-urist-ung-: acc. sg. -a Gl 1,662,3 (M, 4 Hss., 1 -v-); acc. pl. -a 534,71 (ebda., 5 Hss., 3 -f-); ane-: acc. sg. -a 2,235,63 (Rc, -f-); an-: acc. pl. -e 1,534,72/ 535,1 (M, 12. Jh.); -inge: dass. 535,1 (M, 13. Jh.). Verschreibungen: ana-urstunga: acc. sg. Gl 2,170, 57 (clm 6277, 9. Jh.); ani-fistunga: dass. 1,813,40 (M, 11./12. Jh.). günstiger Zeitpunkt zur Ausübung einer (bösen) Tat, günstige Gelegenheit; Vorwand, Anlaß: anafristunga occasiones [quaerit qui vult recedere ab amico, Prov. 18,1] Gl 1,534,71. anauristunga [quaerebant] occasionem [ut invenirent Danieli ex latere regis, Dan. 6,4] 662,3 (1 Hs. antsaga). anifristunga [videte quod] occasionem (Vulg. occasiones) [quaerat adversum me, 4. Reg. 5,7] 813,40 (3 Hss. anafrista). anauristunga [iracundi saepe ... rixae] occasionem [commovent, Greg., Cura 3,16 p. 57] 2,170,57. anefristunga [favorem vitae transeuntis in mortis perpetuae] occasionem [vertit, ebda. 26 p. 77] 235,63.
anafrummen s. AWB ana-frummen sw. v. |
| |