| - anaheften
- anaheftida, st. f.
- anahezzâri, st. m.
- anahl-
- anahn-
- anahou, st. m.
- anahr-
- anaîlen
- anaimpitôn
- anairsuuârên
- anakenc
- anakêren
- anakiwrifido
- anaklac, st. m.
- anaklaph, st. m.
- anaklebên
- anakleiben
- anaklē(i)dan
- anaknussen
- anakoman
- anakomanî
- anakundî, st. f.
- anakundôn
- ana[h]ladan
- analâgi, adj.
- analâzan
- analdi
- analeggen
- analeg, st.
- analegida, st. f.
- analêhan, st. n.
- analêhanâri, st. m.
- analêhanôn
- analeita, st. f.
- analeiten
- analeitôn
- ana[h]lenên
- analîdan
- analiggen
- analigunga, st. f.
- analîh, adj.
- analîhhî, st. f.
- analîhhi, st. n.
- analîhhida, st. f.
- ana[h]linên
- ana[h]linêntlîhho, adv.
- analiogan
- analiuti, st. n.
- ana[h]louf, st. m.
- ana[h]loufan
- ana[h]louft, st. m. f.
- analust, st. f.
- ana[h]lûten
- analutti, st. n.
- analiuti, st. n.
- anamâl, st. n.
- anamâlen
- anamâli, st. n.
- anamâlî, st. f.
- anamâlida, st. f.
- anamarkôn
- anamele
- anamerken
- anan, präp. u. adv.
- anander
- ana[h]negên
- ana[h]neigen
- ananeman
- ananemîg, adj.
- ananemunga, st. f.
- ananenden
- ana[h]nîgan
- ananrîban
- ananwan
- ananuuert, adj.
- anaougî, st. f.
- anapaoz
- anaquedan
- anaqueman
- anaquemanî, st. f.
- anaquim(i), st. m.
- anaran, st. m.
- anarâtan
- anarâti, st. n.
- anarennen
- anareren
- anarîban
- anarîsan
- anarpta
- ana[h]ruof, st. m.
- ana[h]ruofan
- ana[h]ruofen
- ana[h]ruofôn
- ana[h]ruoft, st. m.
- ana[h]ruofti, st. n.
- anasâen
- anasaga, st. sw. f.
- anasagâri, st. m.
- anasagên
- anasedal, st. n.
- anasehan
- anasehâri, st. m.
- anaseho, sw. m.
- anasehunga, st. f.
- anaseigi, adj.
- anasenten
- anasez, st. n.
- anasezzen
- anasezzo, sw. m.
- anasidili, st. n.
- anasidiling, st. m.
- anasîgan
- anasiht, st. f.
- anasihtîg, adj.
- anasiun, st. f.
- anasiuna, st. f.?
- anasiuni, st. n.
- anasiunî, st. f.
- anasiuuuen
- anasizzâri, st. m.
- anasizzen
- anascaltan
- anaskiht, st. f.
- anaskînan
- anaskioban
- anaskiozan
- anascouuo, sw. m.
- anascouuôn
- anascouuunga, st. f.
- anascrecken
- anascunten
- anaslag, st. m.
- anaslâhan
- anaslaht, st. f.
- anaslouf, st. m.
- anasmidôn
- anasmîzan
- an(a)spin, st. m.
- anaspirdiren
- anaspiuuuan
- anasprâhha, st. f.
- anasprehhan
- anaspurni, st. n.
- anaspurnida, st. f.
- anastân
- anastantan
- anastantantlîh, adj.
- anastantanto, adv. part. prs.
- anastântî, st. f.
- anastantida
- anastantunga, st. f.
- anastehhan
- anasteckôn
- anastên
- anastentida, st. f.
- anastephen
- anastôz, st. m.
- anastôzan
- anastôzento, adv. part. prs.
- anastôzunga, st. f.
- anasûnî, st. f.
- anasuuingan
- anasuuizzen
- anat
- anata
- anath-
- anatragan
- anatragil, st. m.
- anatreffan
- anatret, st. m.
- anatreten, adj. ae.
- unábrecendlíc, adj. ae.
- anatrift, st. f.
- anatriofan
- anatrungi
- anatûht, st. f.
- anatuon
- anatuuellen
- anauuâen
- anauuahsan
- anauualg, adj.
- anauualgî, st. f.
- anauualt, st. f.
- anauualtanti, adj. part. prs.
- anauualtida, st. f.
- anauualto, sw. m.
- anauuân, st. m.
- anauuanch
- anauuâni, adj.
- anauuânî, st. f.
- anauuâni, st. n.
- anauuânida, st. f.
- anauuânôn
- anauuant, st. n.
- anauuant
- anauuanta, st. sw.?
- anauuânunga, st. f.
- anauuart, adj.
- anauuarta, st. f.
- anauuartên
| | anaheften s. AWB ana-heften sw. v.
anaheftida st. f. — Graff IV, 749. ana-hefteda: nom. sg. Nk 424,19 (Hs. B = S. cxxv, 27). das mit etw. Verhaftetsein, von etw. Berührtsein; in Notkers Philosophie term. techn. für den wechselnden, durch äußere Einflüsse bewirkten physischen oder psychischen Zustand, die (zufällige) Körper-, Seelen- oder Gemütsverfassung: a. ist anagehaftis tingis affectus . vel affectio affectae rei est.
anahezzâri st. m., frühnhd. anhetzer. — Graff IV, 1073. ana-hetzari: nom. sg. Gl 1,699,73 (M, clm 4606, 12. Jh.). Hetzer, Erreger von Streitigkeiten, Aufwiegler: [Simon ... male loquebatur de Onia, tamquam ... ipse fuisset] incentor [malorum, 2. Macc. 4,1] (8 Hss. anazzâri, 1 Hs. reizzer).
anahl- s. ana-[h]l-.
anahn- s. ana-[h]n-.
anahou st. m., mhd. MWB anehou; mnd. anhouw; ae. onhéaw. ana-haf: nom. sg. Gl 2,710,34 (Paris. 9344, Echternach 11. Jh.; mit -f für ausl. -v = -u). Amboß: incudo incudinis. Vorausgeht incus incudis anaboz 33, beide veranlaßt durch [excudent alii spirantia ... aera, Verg., A. vi, 847].
anahr- s. ana-[h]r-.
anaîlen s. AWB ana-îlen sw. v.
anaimpitôn s. AWB ana-impitôn sw. v.
anairsuuârên s. ana-ir-suuârên sw. v.
anakenc Npw Fides 7 s. AWB anagengi st. n. |
| |