| - anasizzâri, st. m.
- anasizzen
- anascaltan
- anaskiht, st. f.
- anaskînan
- anaskioban
- anaskiozan
- anascouuo, sw. m.
- anascouuôn
- anascouuunga, st. f.
- anascrecken
- anascunten
- anaslag, st. m.
- anaslâhan
- anaslaht, st. f.
- anaslouf, st. m.
- anasmidôn
- anasmîzan
- an(a)spin, st. m.
- anaspirdiren
- anaspiuuuan
- anasprâhha, st. f.
- anasprehhan
- anaspurni, st. n.
- anaspurnida, st. f.
- anastân
- anastantan
- anastantantlîh, adj.
- anastantanto, adv. part. prs.
- anastântî, st. f.
- anastantida
- anastantunga, st. f.
- anastehhan
- anasteckôn
- anastên
- anastentida, st. f.
- anastephen
- anastôz, st. m.
- anastôzan
- anastôzento, adv. part. prs.
- anastôzunga, st. f.
- anasûnî, st. f.
- anasuuingan
- anasuuizzen
- anat
- anata
- anath-
- anatragan
- anatragil, st. m.
- anatreffan
- anatret, st. m.
- anatreten, adj. ae.
- unábrecendlíc, adj. ae.
- anatrift, st. f.
- anatriofan
- anatrungi
- anatûht, st. f.
- anatuon
- anatuuellen
- anauuâen
- anauuahsan
- anauualg, adj.
- anauualgî, st. f.
- anauualt, st. f.
- anauualtanti, adj. part. prs.
- anauualtida, st. f.
- anauualto, sw. m.
- anauuân, st. m.
- anauuanch
- anauuâni, adj.
- anauuânî, st. f.
- anauuâni, st. n.
- anauuânida, st. f.
- anauuânôn
- anauuant, st. n.
- anauuant
- anauuanta, st. sw.?
- anauuânunga, st. f.
- anauuart, adj.
- anauuarta, st. f.
- anauuartên
- anauuartes, adv. gen. sg.
- anauuartîg, adj.
- anauuâten
- anauuellan
- anauuenten
- anauuentî
- anauuerdan
- an(a)uuerf, st. m.
- anauuerfan
- anauuerfunga, st. f.
- anauuert, adj.
- anauuert, adv.
- anauuertes, adv. gen. sg.
- anauuesan
- anauuîgi, st. n.
- anauuirtida, st. f.
- anauuist, st. f.
- anauuolg
- anauuurt, st.
- anauuurti, adj.
- anazalosi
- anazehôn
- anazeihhanôn
- anazeihnen
- anazel(le)n
- anaziht, st. f.
- anazihtîg, adj.
- anazimbar, st. n.
- anazimbri, st. n.
- anazockôn
- anazucken
- anazzâri, st. m.
- anazzen, sw. v.
- gi-anazzen, sw. v.
- anazzida, st. f.
- anazzunga, st. f.
- anbahti
- anbaiz
- anban
- anbegin, mnd. st. n.
- anbrengian
- anbûan
- anbûwôn?
- anchla
- anchlao
- ancho
- anchunde
- anchuueiz
- anchuueizo
- anchuueiza
- ancie, and.
- anclamer
- ancpinc
- ancseza
- ancwez
- and, as.
- and-, as.
- anda, and.
- andant
- andar, st. m. n.?
- andarn
- andaron, andfrk. adv. dat. pl. oder acc. sg. f.?
- andbermian, as.
- ande, and.
- ander, num. ord.
- anderano, sw.m.
- anderes, adv.
- anderêst, adv.
- anderes[h]uuanân, adv.
- ander(e)s[h]uuâr, adv.
- ander(e)s[h]uuara, adv.
- anderes[h]uuio, adv.
- anderesuuîs, adv.
- anderhalb1, adj. num.
- anderhalb2, adv.
- anderî, st. f.
- anderlîh, adj.
- anderlîhhî, st. f.
- anderlîhhôn, sw. v.
- anderstabo, adv.
- anderstunt, adv.
- ander-[h]uuanân, adv.
- anderuuehsal, S.
- anderuuîs, adv.
- gi-anderuuîsôn, sw. v.
- andflîtan, as.
- andforhtian, as.
- andim
- andîn
- andirswara
- ando
- andôn, as.
- andôn
- andor
- andorn, st. n.
- andradan
- andran
- Andreas
- andron
- andsakon, as. sw. v.
- andsêlian, as.
- andwarde1, mfrk. st. n.
- andwarde2, mfrk. st. f.
- ane
- ane
- anę
- anegelida
- anen
- gi-anerbo, sw. m.
- anet
- aneta, sw. f.
- anetinklî, st. n.
- anetrehho
- anewaht
- aneweinida
- aneweiz
- anfilte, ae. st. n.
- angar1, st. m.
- angar2, st. m.
| | anasizzâri st. m., mhd. nhd. Lexer ansitzer. ana-sizari: acc. sg. Npw 31,9. Beisitzer in einer Gerichtsverhandlung; vgl. auch Aufseher, Lexer Hwb. 1,77: des (Zügels) pedurfen die die uuider gote spurnent unde in neuuellent haben a. (Npgl ze ufsezzen, Np assessorem); vgl. auch AWB anasezzo sw. m.
anasizzen s. ana-sizzen st. v.
anascaltan s. ana-scaltan red. v.
anaskiht st. f. — Graff VI, 415. ana-sciht (K), -schit (PaRa): nom. sg. Gl 1,134, 40. Ausgang eines Geschehens, Ereignis, Begebenheit: a. anahlauft eventus incursus ex pugna (uurt siue kapuri R).
anaskînan s. ana-skînan st. v.
anaskioban s. ana-skioban st. v.
anaskiozan s. ana-skiozan st. v.
anascouuo sw. m. — Graff VI, 556 s. v. scau adj. ana-scouuin: nom. pl. Npgl 87,1. der jmdn. oder etw. schaut, betrachtet, sich in den Anblick versenkt, der (Gott-) Schauer: sie (die Christi Beispiel Folgenden) sint Israhelitę (gotes a.); vgl. Israhelitae viri videntes deum, Wutz, Onom. 527.
anascouuôn s. ana-scouuôn sw. v.
anascouuunga st. f., mhd. Lexer anschouwunge, nhd. DWB anschauung; vgl. mnd. anschouwinge, mnl. aenschouwinge. — Graff VI, 556. ana-scauuunka: nom. sg. Gl 1,255,11 (K). — an-scouuungo: gen. sg. Np 83,8. Npgl 83,8. — ana-scouunge: dat. sg. Npw Cant. Abac. 19. — an-scunda: gen. sg. Wb 38,12 (= ZfdA. 28,234,6, verschrieben). 1) das Ausspähen, Ausschauhalten; übertr. auf den Ort, wo das geschieht, die Warte: Sion perc anascauuunka Sion speculatio [CGL v, 558,33] Gl 1,255,11; vgl. Albers z. St. 2) spez. die geistige Betrachtung, das Sichversenken in Gott, die Kontemplation: videbitur deus deorum in Syon. Daz ist chraft anscouuungo. [Bd. 1, Sp. 449] Virtus contemplationis (daz ist chraft anscouuungo) NpNpgl 83,8. die huohmuot tuot er mih ubirfaren mit dera anascouunge dere himilisgen Npw Cant. Abac. 19 (Np contemplatione). sumestunt ist tempus actionis daz ziit vverchis . [sumstunt] cit anscunga Wb 38,12 (= ZfdA. 28, 234,6; Ausg. contemplationis).
anascrecken s. ana-screcken sw. v. |
| anascouuunga
| | 1) das Ausspähen, Ausschauhalten; übertr. auf den Ort, wo das geschieht, die Warte: Sion perc anascauuunka Sion speculatio [CGL v, 558,33] Gl 1,255,11; vgl. Albers z. St. | | 2) spez. die geistige Betrachtung, das Sichversenken in Gott, die Kontemplation: videbitur deus deorum in Syon. Daz ist chraft anscouuungo. Virtus contemplationis (daz ist chraft anscouuungo) NpNpgl 83,8. die huohmuot tuot er mih ubirfaren |
|