| - antgere
- antgilt
- anth-
- anthabani
- anthara, sw. f.
- antharam
- antharâra, sw. f.
- antrâra, sw. f.
- antharâri, st. m.
- ant(e)râri, st. m.
- anthârfahs
- antharôn, sw. v.
- ant(e)rôn, sw. v.
- gi-antharôn
- antharunga, st. f.
- ant(e)runga, st. f.
- anthebida
- antheiz, st. m.
- antheiza, sw. f.
- antheizeri, st. m.
- antheizi, adj.
- antheizida, st. f.
- antheizo, sw. m.
- antheizôn, sw. v.
- gi-antheizôn, sw. v.
- anthlognan
- anthluttę
- anthorn
- anthunda
- anti
- antîg, adj.
- ant(i)gilti, st. n.
- ant(i)giltî, st. f.?
- Antikrist
- Antichristo
- antilodi
- Antiochus, lat.
- antiphona, sw. f.
- antiphonâri, st. m.
- antisc
- antitchunni
- antkennan, andfrk.
- antkundi, adj.
- antkundîg, adj.
- antkunstîg, adj.
- antlâz, st. m.
- antlâzida, st. f.
- antlâzîg, adj.
- antlâzîgo, adv.
- antlâzlîh, adj.
- antlâzôn, sw. v.
- gi-antlâzôn, sw. v.
- antlâzônto, adv. part. prs.
- antlêhan, st. n.
- antlêhanlîhho, adv.
- antlêhanôn, sw. v.
- antlêhennen, sw. v.
- anlêhennen, sw. v.
- antleheon
- antlengen, sw. v.
- antlengi, st. n.
- antlenon
- antlîh, adj.
- antlingen, sw. v.
- antlingôn, sw. v.
- antlito, andfrk. sw. m.
- antlizzi, st. n.
- antlougnî, st. f.
- antlougnîn, st. f.
- antluken
- ant[h]luogan, adj.
- antluogi, adj.
- antlutti, st. n.
- antluzza, st. f.
- antluzzi, st. n.
- an
- anto1, sw. m.
- anto2, sw. m.
- antôn, sw. v.
- Antonius, lat.
- antpirti
- antprest, as. st. m.
- antrahha, st. f.
- antrahhôn, sw. v.
- antrâra, sw. f.
- antrâri, st. m.
- antrarit
- antrecha
- antrecho
- ant[uu]rehho, sw. m.
- antreht
- antreit, st. m.
- antreita, st. f.
- antreiten, sw. v.
- gi-antreiti, adj.
- antreitî, st. f.
- antreitîn, st. f.
- antreitida, st. f.
- antreitidôn, sw. v.
- antreitidom
- antreitîn, st. f.
- -antreitlîh, adj.
- antreito, sw. m.
- antreitôn, sw. v.
- ant[uu]rîhida, st. f.
- antrisc
- antrista
- antrôn, sw. v.
- antrunga
- ant[h]ruoft, st. m.
- antsacho, l.
- antsaga, st. sw.
- antsahha, st. f.
- antsazi(c)h
- antsâzîg, adj.
- antsâzgo, adv.
- antsegida, st. f.
- antseida, st. f.
- antsegidîg, adj.
- antsegidôn, sw. v.
- antseidôn, sw. v.
- gi-antsegidôn, sw. v.
- gi-antseidôn, sw. v.
- antseida, st. f.
- antseidîg, adj.
- antseidôn, sw. v.
- antseigida
- antseigidig
- antskeini, st. n.
- antslagôn
- antsonda
- anttag, st. m.
- anttago, sw. m.
- anttrondi
- anttrunn(e)o, sw. m.
- anttrunni, adj.
- anttrunnida, st. f.
- anttrunnîg, adj.
- anttrunngî, st. f.
- anttrunngiu, st. f.
- anttrunno
- antunga, st. f.
- antvogel, mhd.
- antwahta
- antuuart, adj.
- antuuart, st. f.
- antuuarti, st. n.
- antuuartî, st. f.
- antuuartida, st. f.
- antuuelag, adj.
- antuuerch
- antuuercman, st. m.
- antuuert, adj.
- antuuert, st. f.
- antuuertîn, st. f.
- antuuîgi, st. n.
- antuuîgida, st. f.
- antuuirten, sw. v.
- antuuirtî, st. f.
- antuuurt, st. f.
- antwurta, st. f.?
- antuuurten1, sw. v.
- gi-antuuurten1, sw. v.
- uuidar-antuuurten, sw. v.
- uuidar(i)-gi-antuuurten, sw. v.
- antuuurten2, sw. v.
- gi-antuuurten2, sw. v.
- antuuurti, adj.
- antuuurti1, st. n.
- antuuurti2, st. n.
- antuuurtî, st. f.
- antuuurtî1, st. f.
- antuuurtîn, st. f.
- antuuurtida, st. f.
- gi-antuuurtîg
- antzoganî, st. f.
- ânu, adv., präp., conj.
- ânuherzîg, adj.
- anuortid
- anut, st. f.
- anutfogal, spätahd. st. m.
- anutkuna(c)h, st. n.
- anutkunni, st. n.
- anutrehho, sw. m.
- Anutsêo
- anuuanon
- anwerft
- anuuirte
- anuuonôn
- anzâri
- anzen
- anzimiar
- anzlih
- anzogan
- ao-
- aorn
- aostorscâla, st. f.
- aotmot
- apa
- apairchukit
| | antgere Gl 2,693,56 s. AWB azgêr st. m.
antgilt s. ant(i)gilt st. n. f.
anth- s. auch AWB ant-.
anthabani Gl 1,584,10 (Rb) s. int-habanî st. f.
anthara sw. f., vgl. Ochs, Beitr. 40,467 ff. — Graff I, 379 s. v. antharâra. ant-hara: nom. sg. Gl 1,28,9 (Pa). Zu dem in K überlieferten antrarit vgl. AWB antharâra. Nachahmerin: a. so sama uuidaront imitatrix sive adversa.
antharam Gl 2,153,14 s. AWB antbâra st. (sw.?) f.
antharâra, antrâra sw. f.; vgl. antharâri Gl 1,28,5 (Pa). — Graff I, 379. antrarit: nom. sg. Gl 1,28,9 (K). Nachahmerin: a. so sama uuidharuuert imitatrix sive adversa.
antharâri, ant(e)râri st. m., mhd. Lexer anterære, bair. antrer Schm. 1,115 s. v. äntern. Vgl. Ochs, Beitr· 40,467 ff. — Graff I, 379. ant-harari (Pa), antrari (K): nom. sg. Gl 1,28,5; anterarin: dat. pl. Nr 683,4 (3 Hss., 1 -â-, vgl. S. clxxv, 27). Nachahmer: a) allgem.: antharonti antharari aemulus imitator (Hs. -ur) Gl 1,28,5; b) spez.: Schauspieler, Mime: sed non ita ut ystrionibus mos est .i. anterarin . qui ora torquendo ... ridiculos motvs ... spectantibus prestant Nr 683,4. Abl. ant[ha]râra.
anthârfahs? s. AWB antarfahsa.
antharôn, ant(e)rôn sw. v., mhd. MWB antern, entern, schweiz. anteren Schweiz. Id. 1,349, bair. äntern Schm. 1,114; vgl. ae. onhyrian. Vgl. Ochs, Beitr. 40,467 ff. — Graff I, 378. Die alten Formen sind nur in Pa erhalten; schon vom 8. Jh. an (K) sind sie durch synkopiertes antrôn ersetzt, anterôn bei N. ant-har-: 1. sg. -om Gl 1,28,6; part. prs. -onti 4; nom. sg. f. -ota 8 (für -onta?), sämtlich Pa. ant-trondi: part. prs. Gl 1,28,4 (K); -deron: inf. S 130,106 (Phys.). antr-: 1. sg. -om Gl 1,28,6 (K); 3. sg. -ot 2,417,10 (2 Hss., 11. Jh.). 478,49 (11. Jh.); 1. pl. conj. - Beitr. 52,161 (oder 2. sg. imp.?, - unsicher; clm 14 379, 9. Jh.); inf. -on 249,3 (Berl., Lat. 4° 676, Reichenau 9. Jh.). 733,22 (10. Jh.); part. prs. nom. sg. f. -onda 1,28,8 (K); ge-: part. prt. -ôt Np Fides 2. anter-: 3. sg. -ôt Nb 343,22 [376,13]. Nc 715,7. 727,14 (-o-) [40,9. 57,2]; inf. -ôn Nb 351,6 (384,11]; 1. sg. prt. -ôta 102,1 [112,14]; 3. sg. prt. -ôta 101,30 [11]; 3. pl. prt. -oton Np 57,6. 1) nachahmen, sich in Stimme und Tun einem andern angleichen; mit Akk.: [Bd. 1, Sp. 544] a) eigentl.: antharonti aemulus Gl 1,28,4. antharom aemulo 6. antharonta aemula 8 (vgl. ae. onhyriend; Interpr. anthara so sama uuidaront imitatrix sive adversa, zur Nebenbedeutung des Feindlichen und Spöttischen vgl. Beitr. 40,471 f.). antron [antiquus hostis immensis vocibus ... coepit] imitari [rugitus leonum, balatus pecorum ..., Greg., Dial. 3,4 p. 285] 2,249,3. antron plidon (l. pildon) aemulatio [zu: aemulationem ... habentes vocis evangelicae, Vitae patr. 629b, 88] 733,22 (substant. Infinitiv?). sosez div schef gesihet, so rihted ez vf sine uedera ... vnde uuil die segela antderon velificat sicut navis S 130,106. fone diu anterot ter affo . daz er die mennisken sihet tuon Nb 343,22 [376,13]. den (aspis) anteroton die in actibus apostolorum uuaren disputantes cum Stephano Np 57,6. tragedię ... an dien uuurden geantrot fletus miserorum Fides 2; b) übertr.: antrot faruahit [absentemque diem lux] agit [aemula, Prud., H. ad inc. luc. (v) 27] Gl 2,417,10. 478,49. antr imitemur [ergo ... eum (den Blindgeborenen), Greg., Hom. i, 2 p. 1442] Beitr. 52,161. dia selbun stata des kagenuuerten libes ... peitet sih anteron disiu unerdrozena fart tero uuerlte imitatur ille ... motus temporalium rerum Nb 351,6 [384,11]. tiz ist ter tougeno anafang . ter in rhetorica heizet insinuatio . der daz anterot . taz man in den buosen sloufet Nc 715,7 [40,9]. petrogen gechose daz uuarheite gelih ist . taz anterot ten uuidellen 727,14 [57,2]. 2) etw. nachbilden, darstellen, im Abbild, in der Beschreibung nachahmen; mit Akk. und Nebensatz: Terentius comicus ter nelerta nieht tie mores . uuiolih sie uuesen sulin . nube er anterota . uuio corrupti sie sin an dien menniskon. Pe diu chad er . descripsi mores hominum ... taz chit . ih anterota dero menniskon site Nb 101,30. 102,1 [112,11. 14]. Abl. antharâri, antharunga.
gi-antharôn s. AWB gi-ant(e)rôn sw. v. |
| antharâri
| | a) allgem.: antharonti antharari aemulus imitator (Hs. -ur) Gl 1,28,5; | | b) spez.: Schauspieler, Mime: sed non ita ut ystrionibus mos est .i. anterarin . qui ora torquendo ... ridiculos motvs ... spectantibus prestant Nr 683,4. | | antharôn
| | 1) nachahmen, sich in Stimme und Tun einem andern angleichen; mit Akk.: | | | a) eigentl.: antharonti aemulus Gl 1,28,4. antharom aemulo 6. antharonta aemula 8 (vgl. ae. onhyriend; Interpr. anthara so sama uuidaront imitatrix sive adversa, zur Nebenbedeutung des Feindlichen und Spöttischen vgl. Beitr. 40,471 | | | b) übertr.: antrot faruahit [absentemque diem lux] agit [aemula, Prud., H. ad inc. luc. (v) 27] Gl 2,417,10. 478,49. antr imitemur [ergo ... eum (den Blindgeborenen), Greg., Hom. | | 2) etw. nachbilden, darstellen, im Abbild, in der Beschreibung nachahmen; mit Akk. und Nebensatz: Terentius comicus ter nelerta nieht tie mores . uuiolih sie uuesen sulin . nube er anterota . uuio corrupti sie sin an dien menniskon. |
|