| - antpirti
- antprest, as. st. m.
- antrahha, st. f.
- antrahhôn, sw. v.
- antrâra, sw. f.
- antrâri, st. m.
- antrarit
- antrecha
- antrecho
- ant[uu]rehho, sw. m.
- antreht
- antreit, st. m.
- antreita, st. f.
- antreiten, sw. v.
- gi-antreiti, adj.
- antreitî, st. f.
- antreitîn, st. f.
- antreitida, st. f.
- antreitidôn, sw. v.
- antreitidom
- antreitîn, st. f.
- -antreitlîh, adj.
- antreito, sw. m.
- antreitôn, sw. v.
- ant[uu]rîhida, st. f.
- antrisc
- antrista
- antrôn, sw. v.
- antrunga
- ant[h]ruoft, st. m.
- antsacho, l.
- antsaga, st. sw.
- antsahha, st. f.
- antsazi(c)h
- antsâzîg, adj.
- antsâzgo, adv.
- antsegida, st. f.
- antseida, st. f.
- antsegidîg, adj.
- antsegidôn, sw. v.
- antseidôn, sw. v.
- gi-antsegidôn, sw. v.
- gi-antseidôn, sw. v.
- antseida, st. f.
- antseidîg, adj.
- antseidôn, sw. v.
- antseigida
- antseigidig
- antskeini, st. n.
- antslagôn
- antsonda
- anttag, st. m.
- anttago, sw. m.
- anttrondi
- anttrunn(e)o, sw. m.
- anttrunni, adj.
- anttrunnida, st. f.
- anttrunnîg, adj.
- anttrunngî, st. f.
- anttrunngiu, st. f.
- anttrunno
- antunga, st. f.
- antvogel, mhd.
- antwahta
- antuuart, adj.
- antuuart, st. f.
- antuuarti, st. n.
- antuuartî, st. f.
- antuuartida, st. f.
- antuuelag, adj.
- antuuerch
- antuuercman, st. m.
- antuuert, adj.
- antuuert, st. f.
- antuuertîn, st. f.
- antuuîgi, st. n.
- antuuîgida, st. f.
- antuuirten, sw. v.
- antuuirtî, st. f.
- antuuurt, st. f.
- antwurta, st. f.?
- antuuurten1, sw. v.
- gi-antuuurten1, sw. v.
- uuidar-antuuurten, sw. v.
- uuidar(i)-gi-antuuurten, sw. v.
- antuuurten2, sw. v.
- gi-antuuurten2, sw. v.
- antuuurti, adj.
- antuuurti1, st. n.
- antuuurti2, st. n.
- antuuurtî, st. f.
- antuuurtî1, st. f.
- antuuurtîn, st. f.
- antuuurtida, st. f.
- gi-antuuurtîg
- antzoganî, st. f.
- ânu, adv., präp., conj.
- ânuherzîg, adj.
- anuortid
- anut, st. f.
- anutfogal, spätahd. st. m.
- anutkuna(c)h, st. n.
- anutkunni, st. n.
- anutrehho, sw. m.
- Anutsêo
- anuuanon
- anwerft
- anuuirte
- anuuonôn
- anzâri
- anzen
- anzimiar
- anzlih
- anzogan
- ao-
- aorn
- aostorscâla, st. f.
- aotmot
- apa
- apairchukit
- apanstun
- apanun
- aparosto
- apastohem
- apel
- apeldere, mnd.
- apf-
- apfelboum, mhd. st. m.
- apfoltra
- aphennun
- apholter
- aphtroro
- aphul, st. m.
- aphulgrâo, adj.
- aphulgrâ[h]ros
- aphultranc, st. m.
- aphuon
- apo, as.
- Apollinaris, lat.
- Apollo
- Apollos
- apostol(o), st. sw. m.
- a .. pot
- appel
- appeldranc
- apphol
- appholtra
- appulgrê, as.
- aprelle
- Apula
- âquemiling, st. m.
- âquemo, sw. m.
- ar
- ar
- ar
- ar
- ar, präp.
- ár, n. s.
- ar ..
- ar-, Präfix
- ar-
- ara, sw. f.
- arabeit
- arabeiten
- Arabes, lat.
- Arabia, lat.
- arabisc, adj.
- arabozen
- araerpetot
- arag(-)
- arah, st. m. f.?
- arahâri, st. m.
- arahlahhan, st. n.
- gi-arahôt:, adj. part. prt.
- Aram
- aram(-)
- aran, st. m.
- arangroz
- aranman, st. m.
- arapait
- arapeid
- arapeit
- aravuigonti
- arauueiz, bair.
- ar(a)weizsperk, st. m.?
- arauuin
- arauuingon, adv. acc. sg. m.
- arauuingôn, sw. v.
- arauuingu, instr. sg. in adverbieller Verwendung?
- arauuingûn, adv. acc. sg. f.
- arauuz, st. f.
- arauueiz, st. f.
- arauuûn, adv. acc. sg. f.
- -arba, sw.
- arbaisperck
- arbar
- arbeid, andfrk. st. m.
- arbeith, andfrk. st. m.
- arbeit, st. f.
- arbeiten, sw. v.
| | antpirti Gl 2,218,21 s. AWB antuuirtî st. f.
[antprest as. st. m. (Kont. aus interpres und antfrist?). ant-prest: nom. sg. Gl 1,318,51 = Wa 73,24 (Carlsr. S. Petri). Ausleger, (Traum)deuter: coniector interpres [zu: alterum (der Gefangenen) suspendit in patibulo, ut coniectoris (Josephs) veritas probaretur, Gen. 40,22] (1 Hs. radissri, s. Gl 4,251,32).]
antrahha st. f. — Graff II, 374. ant-rahcha: nom. sg. S 261,25 (B). — ant- (Pa), and- (K) rahha: nom. sg. Gl 1,48,32. — ant-racha: acc. sg. Gl 2,228,54 (S. Flor. iii 222 B. Wien 949, beide 9./10. Jh.). — ant-raha: nom. sg. Gl 1,48,32 (Ra); acc. pl. 2,227,40 (S. Flor. iii 222 B). Verteidigung, Rechtfertigung, Entschuldigung: antrahha laida apologia excusatio [Euch. 161,9] Gl 1,48,32. antraha [dum ... deprehendi metuunt (die Lügner), semper improbas] defensiones [quaerunt, Greg., Cura 3,11 p. 47] 2,227,40. antracha [ne ... illi] defensionem [iustitiae vertant in exercitationem superbiae, ebda. 17 p. 59] [Bd. 1, Sp. 558] 228,54. eocouuelih si ervirrit .. antrahcha ut hoc vitium ... radicitus amputetur, dentur ab abbate omnia quae sunt necessaria ..., [ut] omnis auferatur necessitatis excusatio S 261,25.
antrahhôn sw. v.; zum Ansatz vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 73, Abair. Gr. § 38, dazu intrahhôn (B). — Graff II, 376. ant-rahoter: part. prt. nom. sg. m. Gl 1,440,8 (M, clm 18 140, 11. Jh.). 445,30 (Rf); -rahho: 3. sg. conj. 2,281,65 (M, clm 19 440, 10./11. Jh.; vgl. dazu Schröder, Beitr. 65,32). entschuldigen, freisprechen, rechtfertigen: antrahoter [rex ... Asa nuntium misit in omnem Iudam dicens: Nemo sit] excusatus [3. Reg. 15,22] Gl 1,440,8. 445,30. antrahho [ante ergo de talenti nostri ponenda ratione vigilemus, ut cum iam iudex ad feriendum imminet, lucrum nos quod fecimus,] excuset [Greg., Hom. i, 9 p. 1467] 2,281,65 (2 Hss. intsage).
antrâra sw. f. s. AWB antharâra sw. f.
antrâri st. m. s. AWB antharâri st. m.
antrarit s. AWB antharâra sw. f.
antrecha, -o s. AWB anutrehho sw. m.
ant[uu]rehho sw. m. — Graff I, 1135. ant-recho: nom. sg. Gl 1,295,30 (Jb-Rd). Rächer: [qui ... verba eius (des Propheten Gottes) ... audire noluerit, ego] ultor [existam, Deut. 18,19].
antreht Npgl 95,6 s. AWB antreit? st. m.
antreit? st. m. — Graff II, 480 s. v. antreitî. ant-reit: nom. sg. Gl 4,19,34 (Jc); -reht: acc. sg. Npgl 95,6, nach Graff u. Steinm. -reit zu lesen, Sehrt-Starck konjiz. -reiti. Reihenfolge? beide Belege sind unsicher. In antreit serium [modestum ornatum, CGL iv, 566,23] Gl 4,19,34 erwartet man ein Adjektiv, doch finde ich zwischen serius ‘ernst, ernstlich’ und antreit keinen Zusammenhang der Bedeutung. Ist series, seriem zu lesen oder ordinatum für ornatum? Zu: den ordinem (antreht) habe sin sanctificatio daz si dih pringe fone sanctitate ze magnificentia Npgl 95,6, vgl. oben. |
| |