| - anutkunni, st. n.
- anutrehho, sw. m.
- Anutsêo
- anuuanon
- anwerft
- anuuirte
- anuuonôn
- anzâri
- anzen
- anzimiar
- anzlih
- anzogan
- ao-
- aorn
- aostorscâla, st. f.
- aotmot
- apa
- apairchukit
- apanstun
- apanun
- aparosto
- apastohem
- apel
- apeldere, mnd.
- apf-
- apfelboum, mhd. st. m.
- apfoltra
- aphennun
- apholter
- aphtroro
- aphul, st. m.
- aphulgrâo, adj.
- aphulgrâ[h]ros
- aphultranc, st. m.
- aphuon
- apo, as.
- Apollinaris, lat.
- Apollo
- Apollos
- apostol(o), st. sw. m.
- a .. pot
- appel
- appeldranc
- apphol
- appholtra
- appulgrê, as.
- aprelle
- Apula
- âquemiling, st. m.
- âquemo, sw. m.
- ar
- ar
- ar
- ar
- ar, präp.
- ár, n. s.
- ar ..
- ar-, Präfix
- ar-
- ara, sw. f.
- arabeit
- arabeiten
- Arabes, lat.
- Arabia, lat.
- arabisc, adj.
- arabozen
- araerpetot
- arag(-)
- arah, st. m. f.?
- arahâri, st. m.
- arahlahhan, st. n.
- gi-arahôt:, adj. part. prt.
- Aram
- aram(-)
- aran, st. m.
- arangroz
- aranman, st. m.
- arapait
- arapeid
- arapeit
- aravuigonti
- arauueiz, bair.
- ar(a)weizsperk, st. m.?
- arauuin
- arauuingon, adv. acc. sg. m.
- arauuingôn, sw. v.
- arauuingu, instr. sg. in adverbieller Verwendung?
- arauuingûn, adv. acc. sg. f.
- arauuz, st. f.
- arauueiz, st. f.
- arauuûn, adv. acc. sg. f.
- -arba, sw.
- arbaisperck
- arbar
- arbeid, andfrk. st. m.
- arbeith, andfrk. st. m.
- arbeit, st. f.
- arbeiten, sw. v.
- arbeith
- arbeiti, st. n.
- arbeitî, st. f.
- arbeitôn, sw. v.
- arbeitsam, adj.
- arbeitsamî, st. f.
- arbeitsamo, adv.
- arbeten
- Arberaht
- arbithon, as.
- arblîh, adj.
- arboug
- arbg
- arcg(-)
- arch
- archa
- Archelaus
- archengil, st. m.
- archoson
- archustig
- archustigota
- archustiki
- arctagi
- arcwenig
- arcwenunga
- arda
- ardingn, adv.
- areddian, as.
- arende
- arenden
- arendi, adj.
- arendî, st. f.
- arendida, st. f.
- arendîn, adj.
- arendiuuîzi, st. n.
- arendo, adv.
- arewez
- arewurz
- arez
- arfa
- Arfaxat
- arg, adj.
- arg, st. n.
- argthâhtîg, adj.
- argthâhtgî, st. f.
- ir-argên, sw. v.
- argerôn
- argerunga
- argheidi, andfrk. st.
- argheit, st. f.
- argî, st. f.
- argida, st. f.
- argil, st. subst.
- argkôsôn, sw. v.
- argkust, st. f.
- argkustîg, adj.
- argkustgî, st. f.
- argkustgôn, sw. v.
- arglist, st. f.
- argo, adv.
- argorôn, sw. v.
- gi-argorôn, sw. v.
- argorunga, st. f.
- argtâtîg, adj.
- argtâtgî, st. f.
- arguuân, st. m.
- arguuânen, sw. v.
- arguuâni, adj.
- arguuânida, st. f.
- arguuânîg, adj.
- arguuânunga, st. f.
- arguuentgî, st. f.
- arguuillîg, adj.
- arguuillgî, st. f.
- arguuillîgo, adv.
- arguuillo, sw. m.
- arh
- arh
- arhaft, adj.
- arhari
- arhaughit
- arhhast
- arheide
- arhôn, sw. v.
- arhuueme
- ari
- art
- arice
- ariezboum
- arihôn
- Arimathia
- arin, st. f.
- arin
- arin
- arince
- gi-arinden, sw. v.
- árinnan, ae.
- ariob
- aripeo
- arissi
- aristarum
- Aristoteles
| | anutkunni st. n. — Graff IV, 441. an-at-chunn-: nom. sg. -i Gl 3,688,6 (Sg 299, 9./10. Jh.); -ot-: 1,524,22 (clm 19 440, 10./11. Jh.); -it-: 3,464,40; -e 671,7; -et-: 460,39; -ud-cunni: dass. 4,202,38 (sem. Trev., 11./12. Jh.). Verschrieben: antit-chunni: nom. sg. Gl 3,463,26. Entenart, Gattung Enten, umschreibende Bezeichnung für das Bläßhuhn Fulica atra, zu diesem vgl. Suolahti, Vogeln. S. 302 ff.: anotchunni fulica, Zusatz zur Randglosse: herodii domus . alia editio fulice domus [zu herodii domus dux est eorum (der Vögel), Ps. 103,17] Gl 1,524,22. fulica 3,460,39. 671,7. 688,6. fulica avis marina 464,40. belico anudcunni fulica 4,202,38. fulvo et pelico (Steinm. = fulica, resp. pelicha) 3,463,26.
anutrehho sw. m., mhd. MWB antreche, nhd. DWB antrach, enterich; mnd. āntreke, āntdrāke; vgl. für Weiteres Suolahti, Vogeln. 423 f. — Graff I, 336. Nur im Nom. Sing. belegt. an-et-rech-: -o Gl 3,87,7 (SH A, 13. Jh.). 203,43 (SH B); -it: -e 671,5; -] 87,8 (SH A, 2 Hss., 12. Jh.). ant-rech-: -o Gl 3,87,6 (SH A). 4,33,30 (Sal. a 1, 2 Hss.). 173,13 (Sal. e); -e 3,87,6 (SH A). 4,33,31 (Sal. a 1, 2 Hss., eine 11. Jh., 1 a- über e- 14. Jh., s. u.); -a 3,27,56/57 (14. Jh.); -] 3,87,7 (SH A, 2 Hss., 1 -th-). 4,33,32 (Sal. a 1, 2 Hss.). 167,11 (Sal. d, -ch., 12. Jh.); -roch: 3,87,8 (SH A, Darmst. 6, 13. Jh.); -rache: 4,33,32 (Sal. a 1, 13. Jh.). ntreche: Gl 4,33,31 (Sal. a 1, 14. Jh., vgl. oben). Verschrieben ist: antre.hoho: Gl 4,33,30/31 (Sal. a 1, 12. Jh.). Enterich, Bezeichnung der männlichen Ente (in sämtlichen Glossaren findet sich das Wort abgehoben von anas, aneta anut, aneta): antreche anetus Gl 3,87,6. 671,5. 4,33,30. 173,13. antrecho ł ganzo 167,11. anetrecho vel aneth anas anetus 3,203,43. anas 27,56/57 (darauf aneta ante ZfdPhil. 11,290; 5 Hss. aneta, 2 enita, 18 anut, 3 anutfogal, 2 habuh).
Anutsêo s. Eigennamen.
anuuanon s. an-uuonên andfrk. sw. v.
anwerft s. AWB anauuerf st. m.
anuuirte s. AWB antuuurti2 st. n.
anuuonôn s. an-uuonên andfrk. sw. v.
anzâri s. AWB anazzâri st. m.
anzen s. AWB anazzen sw. v.
anzimiar s. AWB anazzâri st. m.
anzlih s. AWB anglîh adj. |
| |