| - ar
- ar
- ar
- ar
- ar, präp.
- ár, n. s.
- ar ..
- ar-, Präfix
- ar-
- ara, sw. f.
- arabeit
- arabeiten
- Arabes, lat.
- Arabia, lat.
- arabisc, adj.
- arabozen
- araerpetot
- arag(-)
- arah, st. m. f.?
- arahâri, st. m.
- arahlahhan, st. n.
- gi-arahôt:, adj. part. prt.
- Aram
- aram(-)
- aran, st. m.
- arangroz
- aranman, st. m.
- arapait
- arapeid
- arapeit
- aravuigonti
- arauueiz, bair.
- ar(a)weizsperk, st. m.?
- arauuin
- arauuingon, adv. acc. sg. m.
- arauuingôn, sw. v.
- arauuingu, instr. sg. in adverbieller Verwendung?
- arauuingûn, adv. acc. sg. f.
- arauuz, st. f.
- arauueiz, st. f.
- arauuûn, adv. acc. sg. f.
- -arba, sw.
- arbaisperck
- arbar
- arbeid, andfrk. st. m.
- arbeith, andfrk. st. m.
- arbeit, st. f.
- arbeiten, sw. v.
- arbeith
- arbeiti, st. n.
- arbeitî, st. f.
- arbeitôn, sw. v.
- arbeitsam, adj.
- arbeitsamî, st. f.
- arbeitsamo, adv.
- arbeten
- Arberaht
- arbithon, as.
- arblîh, adj.
- arboug
- arbg
- arcg(-)
- arch
- archa
- Archelaus
- archengil, st. m.
- archoson
- archustig
- archustigota
- archustiki
- arctagi
- arcwenig
- arcwenunga
- arda
- ardingn, adv.
- areddian, as.
- arende
- arenden
- arendi, adj.
- arendî, st. f.
- arendida, st. f.
- arendîn, adj.
- arendiuuîzi, st. n.
- arendo, adv.
- arewez
- arewurz
- arez
- arfa
- Arfaxat
- arg, adj.
- arg, st. n.
- argthâhtîg, adj.
- argthâhtgî, st. f.
- ir-argên, sw. v.
- argerôn
- argerunga
- argheidi, andfrk. st.
- argheit, st. f.
- argî, st. f.
- argida, st. f.
- argil, st. subst.
- argkôsôn, sw. v.
- argkust, st. f.
- argkustîg, adj.
- argkustgî, st. f.
- argkustgôn, sw. v.
- arglist, st. f.
- argo, adv.
- argorôn, sw. v.
- gi-argorôn, sw. v.
- argorunga, st. f.
- argtâtîg, adj.
- argtâtgî, st. f.
- arguuân, st. m.
- arguuânen, sw. v.
- arguuâni, adj.
- arguuânida, st. f.
- arguuânîg, adj.
- arguuânunga, st. f.
- arguuentgî, st. f.
- arguuillîg, adj.
- arguuillgî, st. f.
- arguuillîgo, adv.
- arguuillo, sw. m.
- arh
- arh
- arhaft, adj.
- arhari
- arhaughit
- arhhast
- arheide
- arhôn, sw. v.
- arhuueme
- ari
- art
- arice
- ariezboum
- arihôn
- Arimathia
- arin, st. f.
- arin
- arin
- arince
- gi-arinden, sw. v.
- árinnan, ae.
- ariob
- aripeo
- arissi
- aristarum
- Aristoteles
- aritze
- âriub, adj. oberd.
- âriubî, st. f.
- âriublîhho, adv.
- ariz(zi)
- arka, st. f.
- archa, st. f.
- arleilit
- arlizboum
- arlzbavm
- arlizbn
- arlizpoim
- arm, st. m.
- arm, adj.
- armalîh, adj.
- armalîhho, adv.
- armarmento
- armberg
- armbôg, as.
- armbogo
- armborg
- armbouch
- armboug, st. m.
- armbouga, sw. f.
- armbouh
- armbrust, st.
- armbch
- armelicho
- armên, sw. v.
- gi-armên, sw. v.
- armere
- armheit, st. f.
- armheizi
- armherz, adj.
- armherzî, st. f.
- armherzîn, st. f.
- armherzida, st. f.
- armherzîg, adj.
- armherzîgi, st. n.
- armherzgî, st. f.
- armicha
- armida, st. f.
- armih, adj.
- armihha, sw. f.
- armiherzida, s.
- armil
- armilo, sw. m.
- arming, st. m.
- armmuoti
- armmuotig
| | ar Beitr. 52,163 (clm 14 379, 9. Jh.) kann ich nicht auflösen. Es gehört zu [Moyses enim ut legem acciperet,] secundo ‘zweimal’ [diebus quadraginta ieiunavit, Greg., Hom. i, 16 p. 1494]. Vgl. anderstunt adv., das aber ‘zum zweitenmal, nochmals’, nicht ‘zweimal’ bedeutet.
ar s. AWB aro sw. m.
ar s. AWB ehir st. n.
ar Gl 3,192,13 s. AWB êr st. n.
ar präp. s. ur.
[ár dän. s. Eigennamen (Rune).]
ar .. F 28,1 s. ir-scrutôn sw. v.
ar- Präfix, dessen Verbum ergänzt werden muß, nimmt Steinm. in den Tegernseer Vergilgl., clm 18 059, und ihm sich anschließend Velthuis 19, dreimal an: [non ... caesae (die Sprossen) ... possunt ... ima similes] revirescere [terra, G. ii, 313] 2,634,5 (Steinm. arquechen?, besser -gruonen). [dum prima novis] adolescit [frondibus aetas, ebda. 362] 42 (Steinm. aruuahsit?). [penitus ... in viscera lapsum serpentis furiale malum totamque] pererrat [A., vii, 375] 659,74 (Steinm. aruerit?). Zweimal sieht er aber in ar über Verbalformen auch die Präp. ar, die in ders. Hs. 48 mal über lat. Abl. Sing. oder Plur. eines Subst. steht zur Kennzeichnung der Übersetzung ‘aus’, vgl. ur präp.: [(Bienenstöcke) corticibus ... suta] cavatis [G., iv, 33] 642,26 ‘aus hohlen Rinden’. [Achates et ... Aeneas ...] erumpere nubem [ardebant, A. i, 580] 647,36 ‘aus der Wolke’. Dieselbe Verschiebung vom substant. Abl. auf das Verb läßt sich aber auch 634,5 (ima ... terra) und 42 (novis ... frondibus) annehmen, so daß nur ein sicheres Verbalpräfix (totam ... pererrat 659,74) übrigbleibt. Es handelt sich hier um die Betonung des abschließenden Handlungsvollzuges. per- wird in der Hs. sonst mit thuruh übersetzt, vgl. 628,67. 650,8. 667,54. 67, sofern es nicht unübersetzt bleibt, vgl. 634,6. 646,9. 647,16. 655,57. 657,7. 665,1. Nur 657,59 findet sich noch einmal ar-: arredinon [non, mihi si linguae centum sint ..., omnia poenarum] percurrere [nomina possim, A. vi, 627], das gleiche resultative ar-, wie es 659,74 angenommen werden kann.
ar- s. AWB ir-.
ara? sw. f. (= hera Gl 3,458,17?) s. AWB aro sw. m.
arabeit s. AWB arbeit st. f. |
| |