| - arabeit
- arabeiten
- Arabes, lat.
- Arabia, lat.
- arabisc, adj.
- arabozen
- araerpetot
- arag(-)
- arah, st. m. f.?
- arahâri, st. m.
- arahlahhan, st. n.
- gi-arahôt:, adj. part. prt.
- Aram
- aram(-)
- aran, st. m.
- arangroz
- aranman, st. m.
- arapait
- arapeid
- arapeit
- aravuigonti
- arauueiz, bair.
- ar(a)weizsperk, st. m.?
- arauuin
- arauuingon, adv. acc. sg. m.
- arauuingôn, sw. v.
- arauuingu, instr. sg. in adverbieller Verwendung?
- arauuingûn, adv. acc. sg. f.
- arauuz, st. f.
- arauueiz, st. f.
- arauuûn, adv. acc. sg. f.
- -arba, sw.
- arbaisperck
- arbar
- arbeid, andfrk. st. m.
- arbeith, andfrk. st. m.
- arbeit, st. f.
- arbeiten, sw. v.
- arbeith
- arbeiti, st. n.
- arbeitî, st. f.
- arbeitôn, sw. v.
- arbeitsam, adj.
- arbeitsamî, st. f.
- arbeitsamo, adv.
- arbeten
- Arberaht
- arbithon, as.
- arblîh, adj.
- arboug
- arbg
- arcg(-)
- arch
- archa
- Archelaus
- archengil, st. m.
- archoson
- archustig
- archustigota
- archustiki
- arctagi
- arcwenig
- arcwenunga
- arda
- ardingn, adv.
- areddian, as.
- arende
- arenden
- arendi, adj.
- arendî, st. f.
- arendida, st. f.
- arendîn, adj.
- arendiuuîzi, st. n.
- arendo, adv.
- arewez
- arewurz
- arez
- arfa
- Arfaxat
- arg, adj.
- arg, st. n.
- argthâhtîg, adj.
- argthâhtgî, st. f.
- ir-argên, sw. v.
- argerôn
- argerunga
- argheidi, andfrk. st.
- argheit, st. f.
- argî, st. f.
- argida, st. f.
- argil, st. subst.
- argkôsôn, sw. v.
- argkust, st. f.
- argkustîg, adj.
- argkustgî, st. f.
- argkustgôn, sw. v.
- arglist, st. f.
- argo, adv.
- argorôn, sw. v.
- gi-argorôn, sw. v.
- argorunga, st. f.
- argtâtîg, adj.
- argtâtgî, st. f.
- arguuân, st. m.
- arguuânen, sw. v.
- arguuâni, adj.
- arguuânida, st. f.
- arguuânîg, adj.
- arguuânunga, st. f.
- arguuentgî, st. f.
- arguuillîg, adj.
- arguuillgî, st. f.
- arguuillîgo, adv.
- arguuillo, sw. m.
- arh
- arh
- arhaft, adj.
- arhari
- arhaughit
- arhhast
- arheide
- arhôn, sw. v.
- arhuueme
- ari
- art
- arice
- ariezboum
- arihôn
- Arimathia
- arin, st. f.
- arin
- arin
- arince
- gi-arinden, sw. v.
- árinnan, ae.
- ariob
- aripeo
- arissi
- aristarum
- Aristoteles
- aritze
- âriub, adj. oberd.
- âriubî, st. f.
- âriublîhho, adv.
- ariz(zi)
- arka, st. f.
- archa, st. f.
- arleilit
- arlizboum
- arlzbavm
- arlizbn
- arlizpoim
- arm, st. m.
- arm, adj.
- armalîh, adj.
- armalîhho, adv.
- armarmento
- armberg
- armbôg, as.
- armbogo
- armborg
- armbouch
- armboug, st. m.
- armbouga, sw. f.
- armbouh
- armbrust, st.
- armbch
- armelicho
- armên, sw. v.
- gi-armên, sw. v.
- armere
- armheit, st. f.
- armheizi
- armherz, adj.
- armherzî, st. f.
- armherzîn, st. f.
- armherzida, st. f.
- armherzîg, adj.
- armherzîgi, st. n.
- armherzgî, st. f.
- armicha
- armida, st. f.
- armih, adj.
- armihha, sw. f.
- armiherzida, s.
- armil
- armilo, sw. m.
- arming, st. m.
- armmuoti
- armmuotig
- armo, sw. m.
- armo
- armoti
- armstarc, adj.
- armstrangg, adj.
- armstrengi, adj.
- armstrengîg, adj.
- armuot
- armuoti, st. n.
- armuotî, st. f.
| | arabeit s. AWB arbeit st. f.
arabeiten s. AWB arbeiten sw. v.
[Arabes lat. s. Eigennamen.]
[Arabia lat. s. Eigennamen.]
arabisc adj. s. Eigennamen.
arabozen s. harabôzo sw. m.
araerpetot Gl 1,130,6 (Pa) s. AWB ir-betôn sw. v.
arag(-) s. arg(-).
arah st. m. f.?, bair. archen pl. Schm. 1,138, schwäb. arche 5 Fischer 1,306 f., schweiz. äre m., äri f. Schweiz. Id. 1,388 f., bad. äre f. Ochs 1,70. — Graff I, 467. arhe: nom. pl. Gl 3,217,45 (SH B); arch: dass. 165,46 (SH A, 5 Hss., 12./13. Jh.). [Bd. 1, Sp. 617] die (beiden) Stricke, zwischen denen ein großes Netz zum Fisch- oder Wildfang befestigt und ausgespannt wird: plagae (im Abschn. De retibus; vgl. dazu plagae a. dicuntur funes, quibus retia tenduntur circa imam et summam partem, Schm. a. a. O. nach ‘Die deutschen Hss. ... zu München’ S. 564 C 15). Vgl. auch die andern angegebenen Wörterbücher.
arahâri st. m. — Graff I, 460. arah-: nom. sg. -ari Gl 1,333,3 (M, lat. gen.). 421,56 (M, 4 Hss.). 4,247,31; -are 1,421,56 (M, 2 Hss.); gen. sg. -ares 333,1 (M, 4 Hss.); acc. pl. -are 415,30 (oder nom. sg.?, vgl. Vulg.). — areh-: nom. sg. -are Gl 1,421,61 (M); -eri 4,171,61 (Sal. d, 12. Jh.). — arh-: nom. sg. -ari Gl 1,421,56 (M). 4,268,44 (M, 14. Jh.); -are 1,421,61 (M). irhere: nom. sg. Gl 1,421,60 (M, clm 22 201, Windberg 12. Jh.); hirieres: gen. sg. 333,2 (ebda.), beide angelehnt an irh, irhîn? Kunstweber, Weber, Verfertiger kunstvoller Stoffe: scipares ł arahares [ambos erudivit sapientia, ut faciant opera ...] polymitarii [, ac plumarii ..., et texant omnia, Ex. 35,35] Gl 1,333,1. arahare polymitarios [zu: Adeodatus ... polymitarius ... cuius hastile hastae erat quasi liciatorium texentium, 2. Reg. 21,19] 415,30. a. ł phlumari [ebda.] 421,56. 4,268,44. polymitarius 171,61. 247,31.
arahlahhan st. n. — Graff I, 460. arah-lahh-an, -en, -lah-am, -a: acc. sg. Gl 1,452, 35. 36. 37 (M). — ara-lahhan, -lach-un, -in (2 Hss.): acc. sg. Gl 1,452,34. 37. 36 (M). — arch-, ar-lachan: nom. acc. sg. Gl 1,539,60. 59 (M, lat. adj.). aus kostbarem Material kunstvoll gewebte buntfarbige Decke zum Bedecken einer Liegestätte, einer Bahre u. ä.: aralahhan scecho [tulit] stragulum [... et expandit super faciem eius (des Kranken), 4. Reg. 8,15] Gl 1,452,34. fehlachan giarihotaz ł arlachan stragulatam [vestem fecit sibi, Prov. 31,22] 539,59. |
| |