| - arahâri, st. m.
- arahlahhan, st. n.
- gi-arahôt:, adj. part. prt.
- Aram
- aram(-)
- aran, st. m.
- arangroz
- aranman, st. m.
- arapait
- arapeid
- arapeit
- aravuigonti
- arauueiz, bair.
- ar(a)weizsperk, st. m.?
- arauuin
- arauuingon, adv. acc. sg. m.
- arauuingôn, sw. v.
- arauuingu, instr. sg. in adverbieller Verwendung?
- arauuingûn, adv. acc. sg. f.
- arauuz, st. f.
- arauueiz, st. f.
- arauuûn, adv. acc. sg. f.
- -arba, sw.
- arbaisperck
- arbar
- arbeid, andfrk. st. m.
- arbeith, andfrk. st. m.
- arbeit, st. f.
- arbeiten, sw. v.
- arbeith
- arbeiti, st. n.
- arbeitî, st. f.
- arbeitôn, sw. v.
- arbeitsam, adj.
- arbeitsamî, st. f.
- arbeitsamo, adv.
- arbeten
- Arberaht
- arbithon, as.
- arblîh, adj.
- arboug
- arbg
- arcg(-)
- arch
- archa
- Archelaus
- archengil, st. m.
- archoson
- archustig
- archustigota
- archustiki
- arctagi
- arcwenig
- arcwenunga
- arda
- ardingn, adv.
- areddian, as.
- arende
- arenden
- arendi, adj.
- arendî, st. f.
- arendida, st. f.
- arendîn, adj.
- arendiuuîzi, st. n.
- arendo, adv.
- arewez
- arewurz
- arez
- arfa
- Arfaxat
- arg, adj.
- arg, st. n.
- argthâhtîg, adj.
- argthâhtgî, st. f.
- ir-argên, sw. v.
- argerôn
- argerunga
- argheidi, andfrk. st.
- argheit, st. f.
- argî, st. f.
- argida, st. f.
- argil, st. subst.
- argkôsôn, sw. v.
- argkust, st. f.
- argkustîg, adj.
- argkustgî, st. f.
- argkustgôn, sw. v.
- arglist, st. f.
- argo, adv.
- argorôn, sw. v.
- gi-argorôn, sw. v.
- argorunga, st. f.
- argtâtîg, adj.
- argtâtgî, st. f.
- arguuân, st. m.
- arguuânen, sw. v.
- arguuâni, adj.
- arguuânida, st. f.
- arguuânîg, adj.
- arguuânunga, st. f.
- arguuentgî, st. f.
- arguuillîg, adj.
- arguuillgî, st. f.
- arguuillîgo, adv.
- arguuillo, sw. m.
- arh
- arh
- arhaft, adj.
- arhari
- arhaughit
- arhhast
- arheide
- arhôn, sw. v.
- arhuueme
- ari
- art
- arice
- ariezboum
- arihôn
- Arimathia
- arin, st. f.
- arin
- arin
- arince
- gi-arinden, sw. v.
- árinnan, ae.
- ariob
- aripeo
- arissi
- aristarum
- Aristoteles
- aritze
- âriub, adj. oberd.
- âriubî, st. f.
- âriublîhho, adv.
- ariz(zi)
- arka, st. f.
- archa, st. f.
- arleilit
- arlizboum
- arlzbavm
- arlizbn
- arlizpoim
- arm, st. m.
- arm, adj.
- armalîh, adj.
- armalîhho, adv.
- armarmento
- armberg
- armbôg, as.
- armbogo
- armborg
- armbouch
- armboug, st. m.
- armbouga, sw. f.
- armbouh
- armbrust, st.
- armbch
- armelicho
- armên, sw. v.
- gi-armên, sw. v.
- armere
- armheit, st. f.
- armheizi
- armherz, adj.
- armherzî, st. f.
- armherzîn, st. f.
- armherzida, st. f.
- armherzîg, adj.
- armherzîgi, st. n.
- armherzgî, st. f.
- armicha
- armida, st. f.
- armih, adj.
- armihha, sw. f.
- armiherzida, s.
- armil
- armilo, sw. m.
- arming, st. m.
- armmuoti
- armmuotig
- armo, sw. m.
- armo
- armoti
- armstarc, adj.
- armstrangg, adj.
- armstrengi, adj.
- armstrengîg, adj.
- armuot
- armuoti, st. n.
- armuotî, st. f.
- armuoti, adj.
- armuotî, st. f.
- armuotîg, adj.
- armuotgî, st. f.
- arn, st. m.
- arn, st. f.
- arn
- arnâri, st. m.
- arnbrust
| | arahâri st. m. — Graff I, 460. arah-: nom. sg. -ari Gl 1,333,3 (M, lat. gen.). 421,56 (M, 4 Hss.). 4,247,31; -are 1,421,56 (M, 2 Hss.); gen. sg. -ares 333,1 (M, 4 Hss.); acc. pl. -are 415,30 (oder nom. sg.?, vgl. Vulg.). — areh-: nom. sg. -are Gl 1,421,61 (M); -eri 4,171,61 (Sal. d, 12. Jh.). — arh-: nom. sg. -ari Gl 1,421,56 (M). 4,268,44 (M, 14. Jh.); -are 1,421,61 (M). irhere: nom. sg. Gl 1,421,60 (M, clm 22 201, Windberg 12. Jh.); hirieres: gen. sg. 333,2 (ebda.), beide angelehnt an irh, irhîn? Kunstweber, Weber, Verfertiger kunstvoller Stoffe: scipares ł arahares [ambos erudivit sapientia, ut faciant opera ...] polymitarii [, ac plumarii ..., et texant omnia, Ex. 35,35] Gl 1,333,1. arahare polymitarios [zu: Adeodatus ... polymitarius ... cuius hastile hastae erat quasi liciatorium texentium, 2. Reg. 21,19] 415,30. a. ł phlumari [ebda.] 421,56. 4,268,44. polymitarius 171,61. 247,31.
arahlahhan st. n. — Graff I, 460. arah-lahh-an, -en, -lah-am, -a: acc. sg. Gl 1,452, 35. 36. 37 (M). — ara-lahhan, -lach-un, -in (2 Hss.): acc. sg. Gl 1,452,34. 37. 36 (M). — arch-, ar-lachan: nom. acc. sg. Gl 1,539,60. 59 (M, lat. adj.). aus kostbarem Material kunstvoll gewebte buntfarbige Decke zum Bedecken einer Liegestätte, einer Bahre u. ä.: aralahhan scecho [tulit] stragulum [... et expandit super faciem eius (des Kranken), 4. Reg. 8,15] Gl 1,452,34. fehlachan giarihotaz ł arlachan stragulatam [vestem fecit sibi, Prov. 31,22] 539,59.
gi-arahôt: adj. part. prt. — Graff I, 460. gi-arahot-: acc. pl. n. -iu Gl 2,460,39 (3 Hss., 1 -v); g-: dat. sg. n. -emo 1,330,52 (M, 2 Hss.). — gi-arihot-: dat. sg. n. -emo Gl 1,330,50 (M); acc. sg. n. -az 539,58/59 (M, 5 Hss.); g-: dat. sg. n. -emo 330,51 (ebda., 1 Hs.). — gi-arhot-: acc. sg. n. -iz Gl 1,539,61 (M); g-: acc. pl. f. -e 330,26 (M, 2 Hss., 12. Jh.); g-arote: dass. 27 (Eins. 127, 12. Jh.; zu garuuen gezogen?). — g-eraheteme: dat. sg. n. Gl 1,330,53/54 (M, 2 Hss.); g-irhotez: acc. sg. n. 539,62 (M, clm 22 201, Windberg 12. Jh.). g-arachte: acc. pl. f.? Gl 1,322,51 (Stuttg. theol. et phil. 218, Zwiefalten 12. Jh.); -arihtemo: dat. sg. n. 330,55 (M, clm 4606, 12. Jh.); ge-, g-arhit: Grdf. 539,62. 63 (M, 12. 13. Jh.); g-erahtoz: acc. sg. n. 63 (M, clm 4606). Verschrieben: g-erbotemo: dat. sg. n. Gl 1,330, 54/55 (M, clm 22 201). kunstvoll gewebt, aus kostbarem, meist vielfarbigem Material hergestellt: narwn garhote ansulas (ab ansa) [hyacinthinas in lateribus ac summitatibus facies cortinarum, ut possint invicem copulari, Ex. 26,4] Gl 1,330,26 (9 Hss. nestila, 1 Hs. naruua ł nestila, 1 naruua). phlumlihemo ł giarihotemo [facies et velum de hyacintho, et purpura ... opere] plumario [et pulchra varietate contextum, ebda. 31] 50. fehlachan giarihotaz ł arlachan stragulatam vestem [fecit sibi: byssus, et purpura indumentum eius, Prov. 31,22] 539,58. giarahotiv [hunc videas lascivas ... venantem tunicas, avium quoque versiculorum indumenta ... texentem] plumea [Prud., Ham. 295) 2,460,39. [Bd. 1, Sp. 618] Um gegerbtes, purpurn gefärbtes Leder handelt es sich in der auch sonst verderbten Glosse: pelles arietum .i. sine lana gilouroth quasi partica (Hs. -cii) idraolite garachte [zu: haec sunt autem quae accipere debetis: aurum, et argentum, ... et pelles arietum rubricatas, Ex. 25,5] Gl 1,322,51. Hat hier garuuen eingewirkt? und irh?, vgl. AWB arahâri st. m.
Aram s. Eigennamen.
aram(-) s. arm(-).
aran st. m., mhd. arn, rhein. arn Rhein. Wb. 1,255; vgl. auch schweiz. ern f. Schweiz. Id. 1,462, m. s. v. ernet 464; mnd. ārn, ērn; got. asans. — Graff I, 479 f. aren: acc. sg. S 168,17 (Preds. B). Nc 799,29 [159,12]; arin: nom. sg. S 168,15. Ernte: do sprah er, daz der arin michel uuare unte dero snitare luzil [messis quidem multa, Greg., Hom. i, 17 p. 1496 = Luc. 10,2] S 168,15. pittit ... got, daz er senti die uuerhmanne in sinen aren [in messem suam, ebda.] 17. (Mercurius) der gerno heizet aber geladen uuerden . den aren des snidenden Osiris . der in Egypto den chornsamen fant fata .i. messionem succidentis Osiris Ni 799,29 [159,12].
arangroz alies (= alietus) Gl 1,340,13 (2 Hss., 9. 10. Jh.). 4,255,2 (4 Hss., 9.—13. Jh., 1 Hs. -onz) ist nach v. Kralik, GGA 176, 141 ff. 160 ff. willkürliche Umgestaltung des dem Schreiber unverständlichen eringreoz (für ae. earngeap > -geat ‘Adlerfasser’ nach dem Kommentar: alietus avis similis aquilae sed maior, tamen minor quam vultur, cod. Vind. 1761, = der große Adler, doch vgl. auch Holthausen, Engl. Stud. 50, 337; s. eringreoz.
aranman st. m. aran-man: nom. pl. F 10,1. Erntearbeiter, Schnitter: a. ... sintun angila messores ... angeli sunt.
arapait, -peid, -peit s. AWB arbeit st. f.
aravuigonti s. AWB arauuingôn sw. v.
arauueiz bair. s. arauuîz st. f. |
| |