| - argthâhtîg, adj.
- argthâhtgî, st. f.
- ir-argên, sw. v.
- argerôn
- argerunga
- argheidi, andfrk. st.
- argheit, st. f.
- argî, st. f.
- argida, st. f.
- argil, st. subst.
- argkôsôn, sw. v.
- argkust, st. f.
- argkustîg, adj.
- argkustgî, st. f.
- argkustgôn, sw. v.
- arglist, st. f.
- argo, adv.
- argorôn, sw. v.
- gi-argorôn, sw. v.
- argorunga, st. f.
- argtâtîg, adj.
- argtâtgî, st. f.
- arguuân, st. m.
- arguuânen, sw. v.
- arguuâni, adj.
- arguuânida, st. f.
- arguuânîg, adj.
- arguuânunga, st. f.
- arguuentgî, st. f.
- arguuillîg, adj.
- arguuillgî, st. f.
- arguuillîgo, adv.
- arguuillo, sw. m.
- arh
- arh
- arhaft, adj.
- arhari
- arhaughit
- arhhast
- arheide
- arhôn, sw. v.
- arhuueme
- ari
- art
- arice
- ariezboum
- arihôn
- Arimathia
- arin, st. f.
- arin
- arin
- arince
- gi-arinden, sw. v.
- árinnan, ae.
- ariob
- aripeo
- arissi
- aristarum
- Aristoteles
- aritze
- âriub, adj. oberd.
- âriubî, st. f.
- âriublîhho, adv.
- ariz(zi)
- arka, st. f.
- archa, st. f.
- arleilit
- arlizboum
- arlzbavm
- arlizbn
- arlizpoim
- arm, st. m.
- arm, adj.
- armalîh, adj.
- armalîhho, adv.
- armarmento
- armberg
- armbôg, as.
- armbogo
- armborg
- armbouch
- armboug, st. m.
- armbouga, sw. f.
- armbouh
- armbrust, st.
- armbch
- armelicho
- armên, sw. v.
- gi-armên, sw. v.
- armere
- armheit, st. f.
- armheizi
- armherz, adj.
- armherzî, st. f.
- armherzîn, st. f.
- armherzida, st. f.
- armherzîg, adj.
- armherzîgi, st. n.
- armherzgî, st. f.
- armicha
- armida, st. f.
- armih, adj.
- armihha, sw. f.
- armiherzida, s.
- armil
- armilo, sw. m.
- arming, st. m.
- armmuoti
- armmuotig
- armo, sw. m.
- armo
- armoti
- armstarc, adj.
- armstrangg, adj.
- armstrengi, adj.
- armstrengîg, adj.
- armuot
- armuoti, st. n.
- armuotî, st. f.
- armuoti, adj.
- armuotî, st. f.
- armuotîg, adj.
- armuotgî, st. f.
- arn, st. m.
- arn, st. f.
- arn
- arnâri, st. m.
- arnbrust
- arnên, sw. v.
- gi-arnên, sw. v.
- gi-arnênto, adv. part. prs.
- arngrihte
- arnogizît, st. f.
- arnolt
- arnomânôd, st. m.
- arnôn, sw. v.
- arnôt, st. m.
- arnung(a), st. f.
- arnwîe, mhd. sw. m.
- arnzît, st. f.
- Aro
- aro, sw. m.
- arome
- arouuingun
- arpeiz
- arpeo
- arpi
- arplahan
- arprahastun
- arrah
- arrinboc
- Arrius, lat.
- .. arrmikęli
- ars, st. m.
- arsbelli, st. n.
- arsbille, mhd. f.
- arscuuisch
- arsdarn
- arstharm, st. m.
- arselingûn, adv.
- arskizzilî, st. n.
- arslingûn
- arsloh, st. n.
- arstelinga
- arsuuisc, st. m.
- art, st. f.
- art
- ari
- artâri, st. m.
- artenhewe
- artgalle
- arthen, and.
- artkiu
- artlîh, adj.
- artôn, sw. v.
- gi-artôn, sw. v.
- artpeitsam
- Artumar
- artunga, st. f.
- aruethint
- aruidon
- aruingun
- aruithi, and.
- aruiz
- ârûmi, st. n.
- aruncher
- arundi
- arundi
- arunote
- âruntboro, sw. m.
- ârunten, sw. v.
- ârunti, st. n.
- runtiboto
- aruntin
- âruntôn, sw. v.
- arut, as.
- aruuigom
- aruuingen
- aruuingon
- aruum
| | argthâhtîg adj. — Graff V, 164. arg-tahtigon: gen. pl. Np 21,17. 25,5. böswillig, übelwollend, übelgesinnt; substant.: kesemene dero a. besaz mih concilium malignantium obsedit me Np 21,17. ih hazzeta ieo dero a. manigi . fone diu scied ih mih fone in congregationem malignorum 25,5; Npw beide Male arctatigen. Abl. argthâhtgî.
argthâhtgî st. f. — Graff V, 164. arg-tahtegi: dat. sg. Np 27,4. Böswilligkeit, üble Gesinnung: lono in nah iro uuerchen . unde nah dero a. iro ilungo secundum nequitiam studiorum ipsorum (Npw arctagi, s. argtâtgî).
ir-argên sw. v., mhd. Lexer erargen; vgl. ae. eargian und mnd. mnl. argen; afries. ergia. — Graff I, 414. ir-argent: 3. pl. Gl 1,578,8 (M, 6 Hss., 10.—12. Jh.). stumpf, unbrauchbar werden, seine Schärfe verlieren: [in novissimo] obstupescent [dentes tui, Eccli. 30,10] (1 Hs. irchomint).
argerôn, -unga s. AWB argorôn, -unga.
argheidi andfrk. st. (f. n.?, vgl. Gr. § 60). arch-heide: acc. sg. Pw 72,8; ar-heide: nom. pl. 54,16 (Ausg. arh-, vgl. Gr. § 48 α). Bosheit, Nichtswürdigkeit: uuanda arhheide an selethen iro nequitiae in habitaculis eorum Pw 54,16. thahton in spracon archheide cogitaverunt et locuti sunt nequitiam 72,8. Vgl. argheit st. f.
argheit st. f., mhd. Lexer archeit, nhd. DWB argheit; mnd. archêit, mnl. archeit. — Graff I, 413. arc- (WB), arg- (BB) heite: dat. sg. S 145,35. 36. Geiz, Habgier (zu arg 2 c): ich bin sculdig in scazgirida, ... in wuochere, in ubirchoufe, in a. Vgl. argheidi andfrk.
argî st. f., mhd. Lexer erge, schweiz. ärgi, vgl. Schweiz. Id. 1, 446. — Graff I, 414. arki: nom. sg. Gl 2,224,50 (clm 18 550, 1. 9. Jh.). — arcgi: nom. sg. Gl 4,316,34 (Paris. 13 953, Corbie 10. Jh.). — argi: nom. sg. Gl 2,184,10 (M, 4 Hss.); gen. sg. O 5,25,32; acc. sg. Np 54,16. araki: nom. sg. Gl 2,203,47. 216,21. — aragi: dat. sg. Gl 2,616,20. — arigi: nom. sg. Gl 2,59,1. 66,43. Festschr. Ford 305,25. 1) zu arg 1: Bosheit, Schlechtigkeit, Verworfenheit: zellet thio gimeiti minera dumpheiti, mines selbes ubili, ..., ioh minera argi O 5,25,32. vuanda arguuillo in iro seldon ist ... dar sceinent sie iro argi Np 54,16. 2) zu arg 2 c: Geiz, Habgier: arigi [si quidem] avaritia [semper odiosos claros largitas facit, Boeth., Cons. 2,5 p. 36,9] Gl 2,59,1. 66,43. 4,316,34. Festschr. Ford 305,25. argki [saepe sub parcimoniae nomine se] tenacia [palliat, Greg., Cura 2,9 p. 28] Gl 2,184,10. 203,47. 216,21. arki mens tenacium [hoc quod prodesse multis poterat, inutiliter servat, ebda. 3,21 p. 67] 224,50. aragi [ipsum parvi fomitis nutrimentum ... nefas esse pensabam muti] tenacitate [silentii cum nullo partiri, Sed., Dedic. p. 4,3] 616,20.
argida st. f.; ae. iergđu. — Graff I, 414. argida: nom. sg. Gl 1,131,36. 185,27 (beide R). Feigheit, Trägheit: ignavia Gl 1,185,27. Ist so auch a. ł plaodi hebetudo 131,36 zu deuten? (= ‘Stumpfheit, Gefühllosigkeit’?). [Bd. 1, Sp. 637]
argil st. subst. (das Geschlecht läßt sich nicht bestimmen, etwa m. wie mergil < lat. margila? vgl. Wilm. Gr. 22 § 210. 211), Lehnwort aus lat. argil(l)a. argil: nom. sg. Gl 2,686,5 (Schlettst., 12. Jh.). Tonerde: [colles ... maligni, tenues ubi] argilla [Verg., G. ii, 180].
argkôsôn sw. v. — Graff IV, 504. Nur NpNpw. arc-chosent: 3. pl. Npw 34,26. — arg-chôs-: 3. pl. -ont Np 34,26; 3. pl. conj. -oien 108,29; part. prs. nom. pl. m. -onte 70,13; 3. pl. prt. -oton Np Npw 40,6 (Npw -cho-). Np 108,4 (-cho-). — ar-chosen: 3. pl. conj. Npw 108,29. von jmdm. übel reden, jmdm. Schlechtes nachsagen, jmdn. durch Worte verunglimpfen, verleumden; mit Dat. d. Pers.: midunga ... si dero analegi . die mir argchosont qui maligna loquuntur adversum me NpNpw 34,26. mine fienda ... argchosoton mir dixerunt mala mihi 40,6. scama umbefahe . die mir argchosoien qui detrahunt mihi 108,29. keschendet uuerden ... mir argchosonte detrahentes animae meae Np 70,13. fure die minna ... argchosoton sie mir detrahebant mihi 108,4 (Npw dansoton).
argkust st. f. — Graff I, 413. IV, 517 s. v. arkust. arc-chusteo: gen. pl. Gl 1,184,6 (Pa). har-cust: nom. sg. Gl 2,143,35 (Lips. civ. Rep. ii. A. 6, Hildesheim 9. Jh.). Vgl. auch urkust. Trieb, Hang zum Bösen, Verworfenheit: a) allgem. Laster, das Böse: girnessi edo picanc arcchusteo cupiditas vel aculei vitiorum Gl 1,184,6 (K unkusteo); z. Lat. vgl. incentiva (übers. ist incendia) irritamenta aculei vitiorum cupiditas, CGL iv, 248,29, vgl. Albers z. St.; b) spez.: Hinterlist, Schlauheit: astutia [zu: astuta cavillatio ... numquam innocentiae nomen accipiet, Decr. Bonif. iii] Gl 2,143,35. |
| argî
| | 1) zu arg 1: Bosheit, Schlechtigkeit, Verworfenheit: zellet thio gimeiti minera dumpheiti, mines selbes ubili, ..., ioh minera argi O 5,25,32. vuanda arguuillo in iro seldon ist ... dar sceinent sie iro argi Np 54,16. | | 2) zu arg 2 c: Geiz, Habgier: arigi [si quidem] avaritia [semper odiosos claros largitas facit, Boeth., Cons. 2,5 p. 36,9] Gl 2,59,1. 66,43. 4,316,34. Festschr. Ford 305,25. argki [saepe sub parcimoniae nomine | | argkust
| | a) allgem. Laster, das Böse: girnessi edo picanc arcchusteo cupiditas vel aculei vitiorum Gl 1,184,6 (K unkusteo); z. Lat. vgl. incentiva (übers. ist incendia) irritamenta aculei vitiorum cupiditas, CGL iv, | | b) spez.: Hinterlist, Schlauheit: astutia [zu: astuta cavillatio ... numquam innocentiae nomen accipiet, Decr. Bonif. iii] Gl 2,143,35. |
|