| - biegên
- bieiskôn
- bielen
- bieost
- Bierahurst, as.
- bieren
- biersuin, as. st. n.
- bies
- bieslouch, mhd. st. m.?
- bieuer
- bieverbluome, mhd. sw.
- bieverwurz, mhd.
- bieza, st. f.
- biezgras
- biezkôl
- biezkrût, st. n.
- bifâhan
- bifaldan
- bifaldunga
- bifalgâri
- bifallan
- bîfang, st. m.
- bifangalôn
- bifanganheit
- bîfanglîh, adj.
- bifantôn
- bifârida
- bîfaz, st. n.
- bifazzôn
- bifêhnôn
- bifehtan
- bifelahan
- bifelgen
- bifelhantlîh
- bifelhâri
- bifellen
- bifengida
- bifesten
- bifestinôn
- bifillen
- bifindan
- bifindunga
- bifinstren
- bifizzusôn
- biflîdan
- bifliohan
- bflioz, st. m.
- bifliozan
- bifolhanlîh
- bifolhanunga
- bifolhida
- bifora
- biforahtin
- biforakunden
- biforan
- biforôn
- biforskôn
- bifriosan
- bifullen
- bifuntannissi
- bifuntnissi
- bifuntnissida
- bifuolôn
- bifuri
- bîga, st. f.
- bîgo, sw. m.
- bigaganen
- bigalan
- bigalôn
- bigalstrôn
- bigalunga
- bigân
- bîgang, st. m.
- bigangan
- bigangantlîh
- bigatôn
- bigeban
- bigehinga
- bigen
- bigenchar
- bigeng(e)o, sw. m.
- bigengeri, st. m.
- bigengida
- bîgengitha, as. st. f.
- bigenince
- biger, adj.
- bigerlîh
- bigerminôn
- bigezzan
- bigihida
- bgiht, st. f.
- bjiht, st. f.
- bgihta, st. f.
- bgihtâri, st. m.
- bgihtîg, adj.
- bgihtigâri, st. m.
- bgihto, as. sw. m.
- bigil
- bigin, st. m.
- biginâda
- biginnan
- biginnunga
- bîginôto, adv.
- bigiozan
- biglîtan
- bignâen
- bignagan
- bîgo, sw. m.
- bigomit
- bigonoto
- bigordel
- bigougalôn
- bigoumen
- bigoumida
- bigraban
- bigrabâri
- bigrabôn
- bgraft, st. f.
- bigreifôn
- bigrîfan
- bgrift, st. f.
- bigrintilôn
- bigrîtan
- bigruozen
- bigunst, st. f.
- bigurten
- bigurtôn
- bîgurtil, st. m.
- bihabannissi
- bihabannissida
- bihabâri
- bihabên
- bihabêtî
- bihaft
- bîhal, st. n.
- bîhala, sw. f.
- bihalbôn
- bihalsôn
- bihalsunga
- bihalta
- bihaltan
- bihaltantlîhho
- bihaltâri
- bihaltida
- bihaltlîhho
- bihaltnessi
- bihaltnussi
- bihamalôt
- bihangan
- biharên
- bihebida
- biheffen
- biheftâri
- biheften
- biheftida
- biheiz, st. m.
- biheiza, sw. f.
- biheizan
- biheizâri, st. m.
- biheizôn, sw. v.
- gi-biheizôn, sw. v.
- biheizunga, st. f.
- bihelan
- bihelida
- bihelîn, mhd. st. n.?
- bihellen
- bihelsen
- bihelsida
- biheltî
- bihentîg
- biheriôn
- biherz
- bihesten
- bihez(z)-
- bihiblmen
- bihil
- bihina
- bihitdig
- bihiu, adv. interr.
- bihogên
- bihoskôn
- bihouuuan
- bi[h]ruomen
- bihtære
- bihte
- bîhtgâri
- bihuggen
- bihugt, st. f.
- bihugt, adj.
- bihugtî, st. f.
- bihugtida, st. f.
- bihugtîg, adj.
- bihugtlîh, adj.
- bihugtlîhho, adv.
- bihulit
- bihuoben
- bihuobida
- bihuoblîh
- bihuobôn
- bihuohôn
| | biegên O s. AWB biogên sw. v.
bieiskôn s. bi-eiskôn sw. v.
bielen Gl 3,122,17 s. AWB bîhal st. n.
bieost Gl 3,465,12 s. AWB biost st. m.
[Bierahurst as. s. Eigennamen.]
bieren Gl 3,386,65 s. AWB bira sw. f.
[biersuin as. st. n. s. AWB bêrsuuîn st. n.]
bies Gl 3,388,10 s. AWB bioso sw. m.
bieslouch mhd. st. m.? n.?, nhd. bieslauch. bies-loich: nom. sg. Gl 3,387,15 (Jd, 13. Jh.); bis-loch: dass. 719,8 (13. Jh.). Schnittlauch, Allium Schoenoprasum L.: biesloich serpilium (vgl. Diefb. Gl. 530b, Nov. Gl. 337a) Gl 3,387,15. satureia (vgl. Diefb. Gl. 514a. b) 719,8. Vgl. Marzell, Wb. 1,207, Rhein. Wb. 1,682, Hegi ii, 223 f.
bieuer s. AWB bibar st. m.
bieverbluome mhd. sw. (m. f.?). Zum ersten Glied vgl. Kluge-Götze17 S. 73. bieus-blm: nom. sg. Gl 3,550,16 (Innsbr. 355, 14. Jh.). ‘Fieberblume’: berula (2 Hss. berenbunge, vgl. dort Sp. 897 f.). In der heutigen Botanik ist Berula der Name von Sium- (Merk-)Arten, vgl. Hegi v, 2,1216 ff., Fischer, Pfl. S. 284; vgl. dazu Thes. 2, ii, 1929 (vocabulum gallicum). Die mhd. Übersetzung darf aber wohl nicht von dem mhd. bieverwurze getrennt werden, so daß wir es mit einem Namen für Aristolochia Clematitis L., die Osterluzei, zu tun haben werden, vgl. Marzell, Wb. 1,389 ff., bes. 393,6; für ihre Verwendung als Heilmittel gegen Fieber vgl. bibaruuurz 1 a. |
| |