| - bifuolôn
- bifuri
- bîga, st. f.
- bîgo, sw. m.
- bigaganen
- bigalan
- bigalôn
- bigalstrôn
- bigalunga
- bigân
- bîgang, st. m.
- bigangan
- bigangantlîh
- bigatôn
- bigeban
- bigehinga
- bigen
- bigenchar
- bigeng(e)o, sw. m.
- bigengeri, st. m.
- bigengida
- bîgengitha, as. st. f.
- bigenince
- biger, adj.
- bigerlîh
- bigerminôn
- bigezzan
- bigihida
- bgiht, st. f.
- bjiht, st. f.
- bgihta, st. f.
- bgihtâri, st. m.
- bgihtîg, adj.
- bgihtigâri, st. m.
- bgihto, as. sw. m.
- bigil
- bigin, st. m.
- biginâda
- biginnan
- biginnunga
- bîginôto, adv.
- bigiozan
- biglîtan
- bignâen
- bignagan
- bîgo, sw. m.
- bigomit
- bigonoto
- bigordel
- bigougalôn
- bigoumen
- bigoumida
- bigraban
- bigrabâri
- bigrabôn
- bgraft, st. f.
- bigreifôn
- bigrîfan
- bgrift, st. f.
- bigrintilôn
- bigrîtan
- bigruozen
- bigunst, st. f.
- bigurten
- bigurtôn
- bîgurtil, st. m.
- bihabannissi
- bihabannissida
- bihabâri
- bihabên
- bihabêtî
- bihaft
- bîhal, st. n.
- bîhala, sw. f.
- bihalbôn
- bihalsôn
- bihalsunga
- bihalta
- bihaltan
- bihaltantlîhho
- bihaltâri
- bihaltida
- bihaltlîhho
- bihaltnessi
- bihaltnussi
- bihamalôt
- bihangan
- biharên
- bihebida
- biheffen
- biheftâri
- biheften
- biheftida
- biheiz, st. m.
- biheiza, sw. f.
- biheizan
- biheizâri, st. m.
- biheizôn, sw. v.
- gi-biheizôn, sw. v.
- biheizunga, st. f.
- bihelan
- bihelida
- bihelîn, mhd. st. n.?
- bihellen
- bihelsen
- bihelsida
- biheltî
- bihentîg
- biheriôn
- biherz
- bihesten
- bihez(z)-
- bihiblmen
- bihil
- bihina
- bihitdig
- bihiu, adv. interr.
- bihogên
- bihoskôn
- bihouuuan
- bi[h]ruomen
- bihtære
- bihte
- bîhtgâri
- bihuggen
- bihugt, st. f.
- bihugt, adj.
- bihugtî, st. f.
- bihugtida, st. f.
- bihugtîg, adj.
- bihugtlîh, adj.
- bihugtlîhho, adv.
- bihulit
- bihuoben
- bihuobida
- bihuoblîh
- bihuobôn
- bihuohôn
- bihuorôn
- bihuoten
- biiht
- biinsigilen
- bijehan
- bijehida
- bjiht
- bic, st. m.
- bikantnussi
- bîkar, st. n.
- bike, and.
- bikennen
- bikennida
- bikêren
- bikeri, as. st. m.
- bikêrida
- bikêrlîh
- bikêrunga
- Bikietharpa
- Bikiesêton
- Bikiesterron, as.
- bikimbida
- bikimbôt
- ana-bicken, sw. v.
- ana-gi-bicken, sw. v.
- zuo-bicken, sw. v.
- bicker, mhd. st. m.
- -bickeri, st. m.
- bickil, st. m.
- biklagên
- biklagôn
- bikleiben
- bikleimen
- biklemmen
- biklenan
- biklenit
- biklephen
- biklîban
- biknâen
- biknâida, st. f.
- biknât, st. f.
- biknuodilen
- biknuphen
- biknuphidi
- bikoman
- bikoran
- bikorâri
- bikorôn
- bikorunga
- bikôsôn
- bikostunga
- bikrankên
- bikrankolôn
- bikriphenti
- bikûmen
- bîkunft, st. f.
- bikunnen
- bikurzen
- bikuzzen
- bil, st. n.
- bil, and. st.
- bil
| | bifuolôn s. AWB bi-fuolôn sw. v.
bifuri s. AWB bi-furi adv.
bîga st. f., bîgo sw. m., wobei das Fem. die alem., das Mask. die bair. Bildung ist, mhd. bîge f., nhd. DWB beige. — Graff III, 324. piga: nom. sg. Gl 1,272,62 (Jb-Rd); nom. pl. 468,37 (Rf); acc. pl. 271,29 (Jb-Rd). pigo: nom. sg. Gl 1,501,10 (M, 5 Hss.). das Angehäufte, der Haufen: finbun piga [zu: si ... (ignis) comprehenderit acervos frugum, Ex. 22,6? Vgl. Steinm. z. St.] Gl 1,271,29. piga carbono [cumque comedisset Booz ... issetque ad dormiendum iuxta] acervum (acervus Hs.) manipulorum [Ruth 3,7] 272,62. piga [interrogavit ... Ezechias sacerdotes, et Levites cur ita iacerent] acervi [2. Paral. 31,9] 468,37. pigo [ingredieris in abundantia sepulcrum, sicut infertur] acervus [tritici in tempore suo, Job 5,26] 501,10 (5 Hss., clm 22 201 hûfo). Vgl. Ochs, Beitr. 48,119, Kaspers, ZfdA. 82,303, Rooth, Annal. Acad. Scient. Fenn. B 84,45 Anm.
bigaganen s. AWB bi-gaganen sw. v.
bigalan s. AWB bi-galan st. v.
bigalôn s. AWB bi-galôn sw. v.
bigalstrôn s. bi-galstrôn sw. v.
bigalunga s. AWB bi-galunga st. f.
bigân s. bi-gân an. v.
bîgang st. m., mhd. bîgang ‘Umschweif’; ae. bigang. — Graff IV, 101. Nur im 8. und frühen 9. Jh. belegt; mhd. bîganc ‘Seitengang’, nhd. beigang; mnd. bîganc sind jüngere Bildungen. pi-canc: nom. sg. Gl 1,36,1 (Pa). 184,6 (ebda., lat. pl.). 241,34 (K); -kank-: dat. sg. -]e 67,1 (R); instr. -]u 188,14 (K): -ganc: nom. sg. 1,36,1 (R). [Bd. 1, Sp. 1013] 241,33 (Ra); -gang: 36,1 (K); dat. sg. -]e 2,344,1 (clm 6325, 9. Jh.); instr. -]u 1,188,14 (PaRa). Verschrieben ist: pi-gant: nom. sg. Gl 1,184,6 (K). 1) Umlauf, Ablauf; Umfang: iares picanc iares umbiuuarf(t) annua anniversaria Gl 1,36,1. 2) Antrieb, Anreiz, Andrang, der auf jmdn. zukommt: inzuntida girnessi edo picanc arcchusteo incentiva cupiditas vel aculei vitiorum Gl 1,184,6, vgl. CGL iv, 526,61 (Aff.). 248,29 (Sg 912). 3) Beschäftigung, Tätigkeit, Fürsorge für etw.: a) Pflege, Betreuung: pikanke cultui Gl 1,67,1 (R) läßt nicht sicher erkennen, ob dabei an Ackerbau gedacht ist — die Hss. PaK übersetzen nuzze 66,1, vgl. auch AWB bigeng(e)o und ackarbigeng(e)o und -bigengeri — oder an den Kultus, kultischen Dienst, wie bei piganc ritus 241,33 (Ra), ritus picanc edho cepar edho heilactom ritus cultus sive sacrificium 34 (K); zu bîgang als kultische Handlung, Begehung vgl. Wesche, Beitr. 61,26 f.; b) Übung, Ausübung: allgem.: in pigangu in uuerche in exercitatione in operatione Gl 1,188,14; — als geistige Übung: pigange [haec ... aetas (30 Jahre) ... perfectionis vi plena est, et ...] ad [omnem disciplinae et magisterii] exercitium [praeparata, Is., De off. 2,5,10] 2,344,11. Abl. bigeng(e)o, bigangeri; bigengida.
bigangan s. AWB bi-gangan red. v. |
| bîgang
| | 1) Umlauf, Ablauf; Umfang: iares picanc iares umbiuuarf(t) annua anniversaria Gl 1,36,1. | | 2) Antrieb, Anreiz, Andrang, der auf jmdn. zukommt: inzuntida girnessi edo picanc arcchusteo incentiva cupiditas vel aculei vitiorum Gl 1,184,6, vgl. CGL iv, 526,61 (Aff.). 248,29 (Sg 912). | | 3) Beschäftigung, Tätigkeit, Fürsorge für etw.: | | | a) Pflege, Betreuung: pikanke cultui Gl 1,67,1 (R) läßt nicht sicher erkennen, ob dabei an Ackerbau gedacht ist — die Hss. PaK übersetzen nuzze 66,1, vgl. auch bigeng(e)o und ackarbigeng(e)o und | | | b) Übung, Ausübung: allgem.: in pigangu in uuerche in exercitatione in operatione Gl 1,188,14; — als geistige Übung: pigange [haec ... aetas (30 Jahre) ... perfectionis vi plena est, et ...] ad |
|