| - bigrabôn
- bgraft, st. f.
- bigreifôn
- bigrîfan
- bgrift, st. f.
- bigrintilôn
- bigrîtan
- bigruozen
- bigunst, st. f.
- bigurten
- bigurtôn
- bîgurtil, st. m.
- bihabannissi
- bihabannissida
- bihabâri
- bihabên
- bihabêtî
- bihaft
- bîhal, st. n.
- bîhala, sw. f.
- bihalbôn
- bihalsôn
- bihalsunga
- bihalta
- bihaltan
- bihaltantlîhho
- bihaltâri
- bihaltida
- bihaltlîhho
- bihaltnessi
- bihaltnussi
- bihamalôt
- bihangan
- biharên
- bihebida
- biheffen
- biheftâri
- biheften
- biheftida
- biheiz, st. m.
- biheiza, sw. f.
- biheizan
- biheizâri, st. m.
- biheizôn, sw. v.
- gi-biheizôn, sw. v.
- biheizunga, st. f.
- bihelan
- bihelida
- bihelîn, mhd. st. n.?
- bihellen
- bihelsen
- bihelsida
- biheltî
- bihentîg
- biheriôn
- biherz
- bihesten
- bihez(z)-
- bihiblmen
- bihil
- bihina
- bihitdig
- bihiu, adv. interr.
- bihogên
- bihoskôn
- bihouuuan
- bi[h]ruomen
- bihtære
- bihte
- bîhtgâri
- bihuggen
- bihugt, st. f.
- bihugt, adj.
- bihugtî, st. f.
- bihugtida, st. f.
- bihugtîg, adj.
- bihugtlîh, adj.
- bihugtlîhho, adv.
- bihulit
- bihuoben
- bihuobida
- bihuoblîh
- bihuobôn
- bihuohôn
- bihuorôn
- bihuoten
- biiht
- biinsigilen
- bijehan
- bijehida
- bjiht
- bic, st. m.
- bikantnussi
- bîkar, st. n.
- bike, and.
- bikennen
- bikennida
- bikêren
- bikeri, as. st. m.
- bikêrida
- bikêrlîh
- bikêrunga
- Bikietharpa
- Bikiesêton
- Bikiesterron, as.
- bikimbida
- bikimbôt
- ana-bicken, sw. v.
- ana-gi-bicken, sw. v.
- zuo-bicken, sw. v.
- bicker, mhd. st. m.
- -bickeri, st. m.
- bickil, st. m.
- biklagên
- biklagôn
- bikleiben
- bikleimen
- biklemmen
- biklenan
- biklenit
- biklephen
- biklîban
- biknâen
- biknâida, st. f.
- biknât, st. f.
- biknuodilen
- biknuphen
- biknuphidi
- bikoman
- bikoran
- bikorâri
- bikorôn
- bikorunga
- bikôsôn
- bikostunga
- bikrankên
- bikrankolôn
- bikriphenti
- bikûmen
- bîkunft, st. f.
- bikunnen
- bikurzen
- bikuzzen
- bil, st. n.
- bil, and. st.
- bil
- -bil
- bîl, st. n.?
- bi[h]ladan
- biladâri, st. m.
- gi-biladen, sw. v.
- gi-biloden, sw. v.
- biladi, st. n.
- bilodi, st. n.
- biladlîh
- bilære
- bilæren
- bilahan
- bilangên
- bilare
- bilâri
- bilarn, st. m.
- bilâzan
- bîle, mhd. st. n.
- bilech
- bilegâri
- bileggen
- bileiten
- bilemmen
- bilene
- bilera
- bilere
- bilesa
- bilese
- bilesi
- bilethbuoch
- bilhouwe, mhd. sw. f.
- biliban, st. n.
- bilîban
- bilibi, st. n.
- bilîdan
- bilidâra, sw. f.
- bilidâri, st. m.
- bilideri, st. m.
- biliden, sw. v.
- gi-biliden, sw. v.
- ir-biliden, sw. v.
- bilideri, st. m.
- bilidi, st. n.
- gi-bilithi, andfrk. st. n.
- bilid(i)buoh, st. n.
- bilidida
- bilidîg, adj.
- bilidinussi, st. n.
- bilidinussî, f.
- bilidlîh, adj.
- bilidlîhho, adv.
- bilido, sw. m.
- bilidôn, sw. v.
- fir-bilidôn, sw. v.
| | bigrabôn s. AWB bi-grabôn sw. v.
bgraft st. f., mhd. Lexer bígraft. — Graff IV, 309. pi-craft (Jb), -crapht (Rd): acc. sg. Gl 1,291,29; bi-graft: dass. Gl 4,292,59 = Wa 52,38 (Ess. Ev., 9. Jh.). pi-creftim: dat. pl. Gl 1,621,13 (Rb); -grefti: dat. sg. 2,311,48 (ebda.). 1) aus Holz geschnittenes oder in weichen Ton oder Metall eingegrabenes Bildnis, Abbild, Skulptur: picrapht [non facies tibi] sculptile [, neque omnem similitudinem quae est in caelo ..., et quae in terra, Ex. 20,4] Gl 1,291,29. picreftim [ego dominus ...: non dabo ... laudem meam] sculptilibus [Is. 42,8] 621,13. 2) Grab, Begräbnisstätte: dera pigrefti [monachus ... attestari solet, quia quousque corpus eius] sepulturae [traderetur, ... odoris illius fragrantia non recessit, Greg., Hom. i, 15 p. 1491] Gl 2,311,48. bigraft [emerunt ex illis (den 30 Silberlingen des Judaslohnes) agrum figuli, in] sepulturam [persgrinorum, Matth. 27,7] 4,292,59 = Wa 52,38.
bigreifôn s. AWB bi-greifôn sw. v.
bigrîfan s. AWB bi-grîfan st. v.
bgrift st. f. — Graff IV, 319. pi-crift (K), -grift (Ra): nom. sg. Gl 1,207,1. was man (mit einer Hand) greifen, fassen kann, eine Handvoll, ein Bündel: picr. karpa manua manipula.
bigrintilôn s. AWB bi-grintilôn sw. v. [Bd. 1, Sp. 1019]
bigrîtan s. bi-grîtan st. v.
bigruozen s. AWB bi-gruozen sw. v.
bigunst st. f., mhd. MWB begunst. — Graff IV, 215. pi-chunst: nom. sg. Gl 1,493,47 (Rf, lat. pl.); -gunst: dass. 4,4,11 (Jc, lat. inf.); nom. pl. -]i 2,666,42 (clm 18 059, 11. Jh.); dat. pl. -]in 631,29 (ebda.); pe-: dat. sg. -]e Nk 460,19; be-: dass. -]e Nb 251,24 [271,14]. Nc 724,23 [53,4]. das Beginnen: a) Glossenwort: pigunst adoriri [incipere aggredi, Gloss. lat. v, 19,61 (Abba minor), adorire incipit, CGL iv, 483,34 (Aff.)] Gl 4,4,11; b) eines Tuns, eines Verhaltens: α) als ausgeführte Handlung, Unternehmen: pigunsti [sua cuique] exorsa [laborem fortunamque ferent, Verg., A. x, 111] Gl 2,666,42. unstâter in sinero begunste . der ist also fogel inconstans . studia permutat . nihil avibus differt Nb 251,24 [271,14]. neheine namen nesint tien mahtin uundene . nah tien sie genamot sint. So aber demo liste ist fone des pegunste ... die sculdigen uehtarra unde ringarra heizent Nk 460,19 ‘Ausübung’; β) als geplantes Vorhaben, Anschlag, Plan: pichunst [Esther ... obsecrans ut] conatus [eius (des Feindes der Juden), litteris regis irriti fierent, Esth. 9,25] Gl 1,493,47. getuo du in (Juppiter) is uuilligen ... daz er unstig si unserro begunste (der Hochzeit des Merkur) suadens . quo allubescat nostris nisibus Nc 724,23 [53,4]; c) Einleitung einer Rede, eines Schriftstückes: pigunstin [non hic te carmine ficto atque per ... longa] exorsa [tenebo, Verg., G. ii, 46] Gl 2,631,29.
bigurten, -ôn s. bi-gurten, -ôn sw. v.
bîgurtil st. m., mhd. Lexer bîgürtel, nhd. DWB beigürtel; mnd. bîgrdel, mnl. bigordel; afries. bigerdel; ae. bígyrdel (vgl. Bosw.-T. 1,100 b s. vv. bígerdel, biggyrdel). — Graff IV, 255. pi-gurtel: Gl 3,645,33; bi-: 4,175,13 (clm 14 429, 9. Jh., lat. dat./abl. pl.); -gordel: 3,722,33 (Berl., Lat. fol. 735, Marienfeld, Westf. 13. Jh.), sämtl. nom. sg. am Gürtel befestigtes Täschchen, Säckchen zum Aufbewahren von Geld, ‘Geldkatze’: pigurtel crumena Gl 3,645,33. crumenis sacculis 4,175,13. fiscus (vgl. Diefb. Gl. 236c) 3,722,33. |
| bgraft
| | 1) aus Holz geschnittenes oder in weichen Ton oder Metall eingegrabenes Bildnis, Abbild, Skulptur: picrapht [non facies tibi] sculptile [, neque omnem similitudinem quae est in caelo ..., et quae in terra, Ex. 20,4] | | 2) Grab, Begräbnisstätte: dera pigrefti [monachus ... attestari solet, quia quousque corpus eius] sepulturae [traderetur, ... odoris illius fragrantia non recessit, Greg., Hom. i, 15 p. 1491] Gl 2,311,48. bigraft [emerunt ex illis (den | | bigunst
| | a) Glossenwort: pigunst adoriri [incipere aggredi, Gloss. lat. v, 19,61 (Abba minor), adorire incipit, CGL iv, 483,34 (Aff.)] Gl 4,4,11; | | b) eines Tuns, eines Verhaltens: | | | α) als ausgeführte Handlung, Unternehmen: pigunsti [sua cuique] exorsa [laborem fortunamque ferent, Verg., A. x, 111] Gl 2,666,42. unstâter in sinero begunste . der ist also fogel inconstans . studia permutat | | | β) als geplantes Vorhaben, Anschlag, Plan: pichunst [Esther ... obsecrans ut] conatus [eius (des Feindes der Juden), litteris regis irriti fierent, Esth. 9,25] Gl 1,493,47. getuo du in (Juppiter) is | | c) Einleitung einer Rede, eines Schriftstückes: pigunstin [non hic te carmine ficto atque per ... longa] exorsa [tenebo, Verg., G. ii, 46] Gl 2,631,29. |
|