| - bihugtî, st. f.
- bihugtida, st. f.
- bihugtîg, adj.
- bihugtlîh, adj.
- bihugtlîhho, adv.
- bihulit
- bihuoben
- bihuobida
- bihuoblîh
- bihuobôn
- bihuohôn
- bihuorôn
- bihuoten
- biiht
- biinsigilen
- bijehan
- bijehida
- bjiht
- bic, st. m.
- bikantnussi
- bîkar, st. n.
- bike, and.
- bikennen
- bikennida
- bikêren
- bikeri, as. st. m.
- bikêrida
- bikêrlîh
- bikêrunga
- Bikietharpa
- Bikiesêton
- Bikiesterron, as.
- bikimbida
- bikimbôt
- ana-bicken, sw. v.
- ana-gi-bicken, sw. v.
- zuo-bicken, sw. v.
- bicker, mhd. st. m.
- -bickeri, st. m.
- bickil, st. m.
- biklagên
- biklagôn
- bikleiben
- bikleimen
- biklemmen
- biklenan
- biklenit
- biklephen
- biklîban
- biknâen
- biknâida, st. f.
- biknât, st. f.
- biknuodilen
- biknuphen
- biknuphidi
- bikoman
- bikoran
- bikorâri
- bikorôn
- bikorunga
- bikôsôn
- bikostunga
- bikrankên
- bikrankolôn
- bikriphenti
- bikûmen
- bîkunft, st. f.
- bikunnen
- bikurzen
- bikuzzen
- bil, st. n.
- bil, and. st.
- bil
- -bil
- bîl, st. n.?
- bi[h]ladan
- biladâri, st. m.
- gi-biladen, sw. v.
- gi-biloden, sw. v.
- biladi, st. n.
- bilodi, st. n.
- biladlîh
- bilære
- bilæren
- bilahan
- bilangên
- bilare
- bilâri
- bilarn, st. m.
- bilâzan
- bîle, mhd. st. n.
- bilech
- bilegâri
- bileggen
- bileiten
- bilemmen
- bilene
- bilera
- bilere
- bilesa
- bilese
- bilesi
- bilethbuoch
- bilhouwe, mhd. sw. f.
- biliban, st. n.
- bilîban
- bilibi, st. n.
- bilîdan
- bilidâra, sw. f.
- bilidâri, st. m.
- bilideri, st. m.
- biliden, sw. v.
- gi-biliden, sw. v.
- ir-biliden, sw. v.
- bilideri, st. m.
- bilidi, st. n.
- gi-bilithi, andfrk. st. n.
- bilid(i)buoh, st. n.
- bilidida
- bilidîg, adj.
- bilidinussi, st. n.
- bilidinussî, f.
- bilidlîh, adj.
- bilidlîhho, adv.
- bilido, sw. m.
- bilidôn, sw. v.
- fir-bilidôn, sw. v.
- fora-bilidôn, sw. v.
- furi-bilidôn, sw. v.
- gi-bilidôn, sw. v.
- ir-bilidôn, sw. v.
- uuidar-bilidôn, sw. v.
- bilidônto, adv. part. prs.
- fir-bilidônto, adv. part. prs.
- bilidunga, st. f.
- biliggen
- bilih, st.
- bilîhhên
- bilihhîn, adj.
- bilihmûs, st. f.
- bilina, and.
- bilinnan
- biliogan
- bilirnên
- bilisa, sw. f.
- bilissa
- bilistinôn
- biliuhten
- bi[h]liuten
- billa, st. f.
- -bille, mhd. f.
- billeron
- billi, st. n.
- biłliendi
- billîh, adj.
- billilîn, st. n.
- billôd, st. m.
- thuruh-billôn, sw. v.
- bilode
- gi-biloden
- bilodi
- bilodlîh, adj.
- biladlîh?, adj.
- biloh, st. n.
- bilohhanî
- bilohhannissa
- bilohhida
- bilohnissi
- bilôn, sw. v.
- bilorna
- bilorne
- bilôsen
- bilouben
- bilrun
- bils
- bilsa
- bilse
- bilsen
- bilssâme, mhd. sw. m.
- biluh, st. m.
- bilûhhan
- bi[hl]ûten
- bilza
- bim
- bimahalôn
- bimahhôn
- bimarkôn
- bimbon
- bimeinen
- bimeinida
- bimeinidi
- bimeinscrift
- bimeinunga
- bimênian
- bîmenta
- bimentstank
- bimerken
- bimerren
- bimezzan
- bimîdan
| | bihugtî st. f. pi-hucti: dat. sg. Gl 2,218,45 (clm 18 550,1, 9. Jh.); acc. sg. 51 (ebda.). Sinn, im Sinne von Meinung, Absicht, Vorhaben: pih. [sacerdoti ... est subiectorum causas pro sola interni iudicis] intentione [discutere, Greg., Cura 2,2 p. 14] Gl 2,218,45. [non aspera ad desperationem premant: ut dum nullis passionibus] intentionem [mentis (des Seelsorgers) humiliat, ebda. 3 p. 15] 51.
bihugtida st. f. — Graff IV, 796. pi-huctida: acc. sg. S 230,21 (B). Sorge, im Sinne von Sorge für jmdn. oder etw., sorgendes Bemühen um, Fürsorge: elegantur de ipsis fratribus (Ausg. fratres) ... qui sollicitudinem gerant (Hs. gerat) super decanis (Ausg. decanias).
bihugtîg adj. — Graff IV, 796. pi-huct-: Grdf. -ic (R), -ich (Rd) Gl 1,247,17; nom. sg. m. -igeer S 202,15/16. 211,27; -iger 264,14/15; dat. sg. m. -ikemv 253,23 (sämtl. B). besorgt: a) im Sinne von beunruhigt, gemütlich erregt, von innerer Spannung erfüllt: sorchaft ł pihuctic sollicitus Gl 1,247,17. erkibit fona sineem pihuctigeer cum de alienis ratiociniis cavet, reddit (Hs. -ditus) de suis sollicitus S 202,15/16. pihuctigeer si vmbi kidancha sine abahe sollicitus sit circa cogitationes suas perversas 211,27; b) im Sinne von aufmerksam auf etw., eifrig um etw. bemüht, zuverlässig: so ... pihuctikemv kepruader kamahchoe desa ruachun tali sollicito fratri iniungat hanc curam S 253,23. pihuctiger senior ... qui super eos (die Novizen) ... sollicitus sit 264,14/15. Komp. unbihugtîg.
bihugtlîh adj. liegt wohl dem verstümmelten pi-huct-lie: dat. sg. f. (l. -lihero?) Beitr. 52,158 (clm 6277, 9. Jh.) zugrunde. Falls das im Ansatz folgende cura mit übersetzt worden ist, könnte auch an ein Adverb (l. -liho?) gedacht werden, vgl. AWB bihugtlîhho. wohl bedacht, überlegt, sorgfältig: die pih. [sunt nonnulli,] qui sollerti cura [spiritalia praecepta perscrutantur, Greg., Cura 1,2 p. 3]. Vgl. bihugt adj.
bihugtlîhho adv. — Graff IV, 796. pi-huct-licho: S 258,1/2 (B). Hierher auch nach Steinm.s Anm. z. St.: ki-hvct-lihho: 279,18 (ebda.). Vgl. die Bedeutung der gi-Verbindungen im Gegensatz zu denen mit bi-. mit (ängstlicher) Sorgfalt, mit Einsatz aller (geistigen) Kräfte: pihuctlicho pauperum et peregrinorum susceptionis cura sollicite exhibeatur S 258,1/2. pihvctlihho kihaltan ita eum oportet sollicite observare praecepta regulae 279,18.
bihulit s. bi-hulit adj. part. prt.
bihuoben? s. AWB bi-uoben sw. v. [Bd. 1, Sp. 1025]
bihuobida s. AWB bi-huobida st. f.
bihuoblîh s. AWB bi-huoblîh adj.
bihuobôn s. AWB bi-huobôn sw. v.
bihuohôn s. AWB bi-huohôn sw. v. |
| |