| - bilôn, sw. v.
- bilorna
- bilorne
- bilôsen
- bilouben
- bilrun
- bils
- bilsa
- bilse
- bilsen
- bilssâme, mhd. sw. m.
- biluh, st. m.
- bilûhhan
- bi[hl]ûten
- bilza
- bim
- bimahalôn
- bimahhôn
- bimarkôn
- bimbon
- bimeinen
- bimeinida
- bimeinidi
- bimeinscrift
- bimeinunga
- bimênian
- bîmenta
- bimentstank
- bimerken
- bimerren
- bimezzan
- bimîdan
- bimince
- bîminza
- bîminzsalba
- bimunigôn
- bîmuoter, st. f.
- bimurmilôn
- bimz
- bimzehi
- bin-
- bîna, st. sw.?
- bîna
- binagan
- binagilen
- binahtên
- bînamo, sw. m.
- binaphel
- binboum
- binde
- bindith
- binecken
- bineimen
- bineimida
- bineimidâri
- bineman
- binemnian
- binemnida
- binez
- binezzen
- binezzit
- binezzôn
- bini, st. n.
- binibluomo, sw. m.
- binibluoma, sw.
- biniderên
- binikar, st. n.
- binikrût, st. n.
- bi[h]niotan
- binisach
- binisahi
- binisoga, st. f.
- binisouga, sw. st.
- binisougo, sw. m.
- binisûga, sw. st. f.
- binitinun
- biniusen
- biniusida
- biniwurt, as.
- biniuuurz, st. f.
- biniz
- biniza
- binizhehe
- binna
- bino, sw. m.
- bînôn
- binomanî
- bînôti
- binoz
- binse
- binsge
- bînsuc, mhd. st. n.
- bînsûge, mhd. f.
- -bint, st. n.
- binta, sw.
- bintan, st. v.
- ana-bintan, st. v.
- bi-bintan, st. v.
- thuruh-int-bintan, st. v.
- fir-bintan, st. v.
- furi-bintan, st. v.
- gi-bintan, st. v.
- in-bintan, st. v.
- int-bintan, st. v.
- untar-bintan, st. v.
- zisamane bintan, st. v.
- zuo-gi-bintan, st. v.
- bintâri, st. m.
- binti, st. n.
- bintid, st. n.
- bintida, st.
- bintila, st. sw.
- bintriemo, sw. m.
- binuḡ
- binumft, st. f.
- binumftlîhho, adv.
- binuz, st. m.
- binuzstrâlisla
- binuzza, sw. f.
- binuzzahi, st. n.
- binuzzîn, adj.
- binuzzînfaz, st. n.
- binz
- binzeche
- bio(c)herin
- -bioga, st. f.
- biogan, st. v.
- gi-biogan, st. v.
- in-biogan, st. v.
- nidar-biogan, st. v.
- ûf-biogan, st. v.
- umbi-biogan, st. v.
- uuidar-biogan, st. v.
- gi-biogantlîh, adj.
- bioganto, adv. part. prs.
- biogên, sw. v.
- biogo, sw. m.
- biogôn, sw. v.
- gi-biogôn, sw. v.
- bionia
- bior, st. n.
- biorfaz, st. n.
- biosa
- bioso, sw. m.
- biosa, sw. f.?
- biost, st. m.
- biostr
- biot, st. m.
- biotan, st. v.
- bi-biotan, st. v.
- fir-biotan, st. v.
- furi-biotan, st. v.
- gi-biotan, st. v.
- in-biotan, st. v.
- ir-biotan, st. v.
- uuidar-biotan, st. v.
- zuo-biotan, st. v.
- zuo-ir-biotan, st. v.
- fir-biotanto, adv. part. prs.
- gi-biotanto, adv. part. prs.
- gi-biotâri, st. m.
- ir-biotnissî, st. f.
- ir-biotôn, sw. v.
- biotunga, st. f.
- bioza
- bipar
- bipirta
- biquâmi
- biquedan
- biqueman
- biquemanî
- biquicken
- bir
- bira, sw. f.
- biraboum, st. m.
- biraffen
- biraftôn
- biragarto, sw. m.
- bi[h]raget
- birahanen
- biral
- birâsen
- birâtan
- birâtida
- birch
- bire
- bo
- biredinôn
- bired(i)t
- birefsen
- bireganôn
- birehhanôn
- bireifen
- birenkit
- birentit
- biresten
- -birga, st. f.
- birghe
- gi-birgi, st. n.
- biri
| | bilôn sw. v. Nach Wißmann S. 55 Denominativ zu ahd. bil in pil gipit (canis) substitit Gl 2,667,45 (vgl. bil) und zu vergleichen mhd. MWB bîl ‘Augenblick, wo das gehetzte Wild steht und sich zur Wehr setzt’ u. mhd. bîlen ‘durch Bellen zum Stehen bringen’. Das scheint mir aber bedeutungsmäßig von der vorliegenden Stelle abzuliegen. bilode: 1. sg. prt. Gl 4,318,32 (Cambridge Add. 2992, 13. Jh.). brüllen, schreien: vom Menschen, der Unmenschliches leidet: laut stöhnen, ächzen: [haec ubi continuato dolore] delatravi [... inquit, Boeth., Cons. 1,5 p. 18,1]. Vgl. bellôn, billôd.
bilorna, -orne s. AWB bilarn st. m.
bilôsen s. AWB bi-lôsen sw. v.
bilouben s. bi-louben sw. v.
bilrun Gl 3,391,48 s. AWB bilarn st. m.
bils, bilsa, bilse, bilsen s. AWB bilisa sw. f.
bilssâme mhd. sw. m., nhd. bilsensame(n). pils-same: nom. sg. Gl 3,529,56 (clm 615, 14. Jh.). der Same des Bilsenkrautes, Hyoscyamus niger L.: iusquiamus; zu seiner Verwendung im Altertum und Mittelalter als Heil-, Gift- und Zauberpflanze vgl. Marzell, Heilpfl. S. 165 ff. Vgl. bilisa sw. f.
biluh st. m.; vgl. got. usluk(s) st. (m. oder n.?); zu lûhhan st. v. ‘verschließen’. pi-luh: nom. sg. Gl 1,260,27 (K). Verschluß; übertr.: körperliche und seelische Lähmung: (zaihhan) p. lihhōnū (l. lîhhamin) so sama selū torpor stupor tam corporis quam animi [torpor stupor CGL iv, 293,12 (Sg 912). 424,50 (Aff.) vermischt mit torpor crimen horror segnities 575,12 (Aff.)].
bilûhhan s. AWB bi-lûhhan st. v.
bi[hl]ûten s. AWB bi-[h]lûten sw. v. [Bd. 1, Sp. 1057]
bilza Gl 3,50,40 s. AWB bilisa sw. f. |
| |