biniza bis bînsuc (Bd. 1, Sp. 1062)
- biniza
- binizhehe
- binna
- bino, sw. m.
- bînôn
- binomanî
- bînôti
- binoz
- binse
- binsge
- bînsuc, mhd. st. n.
- bînsûge, mhd. f.
- -bint, st. n.
- binta, sw.
- bintan, st. v.
- ana-bintan, st. v.
- bi-bintan, st. v.
- thuruh-int-bintan, st. v.
- fir-bintan, st. v.
- furi-bintan, st. v.
- gi-bintan, st. v.
- in-bintan, st. v.
- int-bintan, st. v.
- untar-bintan, st. v.
- zisamane bintan, st. v.
- zuo-gi-bintan, st. v.
- bintâri, st. m.
- binti, st. n.
- bintid, st. n.
- bintida, st.
- bintila, st. sw.
- bintriemo, sw. m.
- binuḡ
- binumft, st. f.
- binumftlîhho, adv.
- binuz, st. m.
- binuzstrâlisla
- binuzza, sw. f.
- binuzzahi, st. n.
- binuzzîn, adj.
- binuzzînfaz, st. n.
- binz
- binzeche
- bio(c)herin
- -bioga, st. f.
- biogan, st. v.
- gi-biogan, st. v.
- in-biogan, st. v.
- nidar-biogan, st. v.
- ûf-biogan, st. v.
- umbi-biogan, st. v.
- uuidar-biogan, st. v.
- gi-biogantlîh, adj.
- bioganto, adv. part. prs.
- biogên, sw. v.
- biogo, sw. m.
- biogôn, sw. v.
- gi-biogôn, sw. v.
- bionia
- bior, st. n.
- biorfaz, st. n.
- biosa
- bioso, sw. m.
- biosa, sw. f.?
- biost, st. m.
- biostr
- biot, st. m.
- biotan, st. v.
- bi-biotan, st. v.
- fir-biotan, st. v.
- furi-biotan, st. v.
- gi-biotan, st. v.
- in-biotan, st. v.
- ir-biotan, st. v.
- uuidar-biotan, st. v.
- zuo-biotan, st. v.
- zuo-ir-biotan, st. v.
- fir-biotanto, adv. part. prs.
- gi-biotanto, adv. part. prs.
- gi-biotâri, st. m.
- ir-biotnissî, st. f.
- ir-biotôn, sw. v.
- biotunga, st. f.
- bioza
- bipar
- bipirta
- biquâmi
- biquedan
- biqueman
- biquemanî
- biquicken
- bir
- bira, sw. f.
- biraboum, st. m.
- biraffen
- biraftôn
- biragarto, sw. m.
- bi[h]raget
- birahanen
- biral
- birâsen
- birâtan
- birâtida
- birch
- bire
- bo
- biredinôn
- bired(i)t
- birefsen
- bireganôn
- birehhanôn
- bireifen
- birenkit
- birentit
- biresten
- -birga, st. f.
- birghe
- gi-birgi, st. n.
- biri
- biricha
- birid, st. n.
- birîg, adj.
- birigî, st. f.
- birigit
- birigôn, sw. v.
- birihten
- biril, st. m.
- birin, st. f.
- birîn, adj.
- bi[h]rînan
- birinden
- birinna, st. f.
- birinnan
- biriozan
- biriuuuen
- biriuuuiss
- birka, st. sw. f.
- birchenne, mhd. st. f.
- birchuon, st. n.
- birkîn, adj.
- birkn
- birl
- birnen, sw. v.
- bi-birnen, sw. v.
- gi-birnen, sw. v.
- birnisen
- birnnecrut
- birnwrz
- biroubôn
- biroubôtî
- biroufen
- birtun, st. f.
- birul, st. m.
- birunnen
- biruofan
- biruohhen
- biruohhunga
- bi[h]ruomen
- bi[h]ruoren
- bi[h]ruorida
- biruun, 3. pl. prt.
- biruuuis, 2. sg. conj. prt.
- bîsa, st.?
- bisagên
- bisalbôn
- bisamfaz, st. n.
- bisamo, sw. m.
- bisamôn, sw. v.
- bîsant, st. m.
- bisantia, lat.
- bîsantinc, mhd. st. m.
- biseffian
- biseganôn
- bisehan
- bisehanî
- biseidôn
- biseiten
- bisela
- biselida
- bîselinc, mhd. st. m.
- bisello
- biselwunge
- bisen
- bisen
- bisengen
- bisengunga
- bisenken
- bisenkida
- bisentium
- b: isentiv
- biseuuurm, st. m.
- bísez, st.
- bisezzanî
- bisezzen
- bisezzida
- bisigilen
- bisîhan
- bisin
- bisingan
- bisingôn
 biniza Gl 4,235,11 s. AWB binuzza sw. f. binizhehe Gl 3,106,53 s. AWB binuzzahi st. n. binna s. AWB binta sw. (st.?) f. bino sw. m., späte Nebenform zu bini st. n. (m.?), einmal im Wiener Notker belegt, vgl. WSB 80,681. binen: nom. pl. Npw 117,12. Biene: also binen den uuaben umbehabeton sie mih sicut apes (Np bini). bînôn s. AWB pînôn sw. v. binomanî s. AWB bi-nomanî st. f. bînôti s. bî adv. u. präp. und nôt st. f. binoz s. AWB binuz st. m. binse Gl 3,325,52 s. AWB binuzza sw. f. binsge Gl 3,106,27 s. AWB binisouga (st. sw.) f. bînsuc mhd. st. n., vgl. mhd. suc st. m. n., oder ist bei der späten Hs. bînsûga f. mit Abfall des Endvokals anzunehmen? beyn-suc: nom. sg. Beitr. 73,262,179 (mus. Brit. Arund. 225, 14. Jh.). ‘Bienensaug’, Name des Borretsch, Borago officinalis L., einer „ausgezeichneten Bienennährpflanze“, Marzell, Wb. 1,628: De boraco [Macer Flor. l, Überschr.; vgl. illa prae cunctis apibus gratissima dicitur herbis, a. a. O. 1642 f.]. Vgl. Hegi v, 4,2230, Marzell, Wb. 1,625 ff. |
Home | Impressum | Kontakt
