| - bittirgheite
- bitt(i)rî, st. f.
- bittonia
- bittr-
- bittrôn, sw. v.
- bitt-ur
- bitt-er
- bitt-ir
- bitualt
- bitulen
- bitumben
- bitumbilen
- bitumilôn
- bitummen
- bîtunga, st. f.
- bitunkelen
- bituomen
- bituon
- biturni
- bitussen
- bitmti
- biuelein
- biuerswrz
- biuerzzi
- biugo
- gi-biugunga, st. f.
- biuiullen
- bîûnkar, st. n.
- biunkûsken
- biun[h]reinen
- biunta, st. f.
- biunuuerdôn
- bîûnuuurz, st. f.
- biuo
- biuoben
- biuot
- biuoz
- biuta, sw. f.
- biuz
- b(i)ûzan, präp.
- bivâda, andfrk. f.
- biverwrz
- bivge
- bivicha
- bivlla
- bivon, and. sw. v.
- er-bivon, mfrk. sw. v.
- er-bevon, mfrk. sw. v.
- bivoz
- bivuz
- bivunga, afrk. f.
- bevunga, afrk. f.
- biuuærunge
- biuual(a)gôn
- biuualtan
- biwalti
- biuuân
- biuuânen
- biuuân
- biuuankôn
- biuuantalôn
- biuuantalunga
- biuuânunga
- biuuâren
- biuuarôn
- biuuartên
- biuuarunga
- biuuegan
- biuuegen
- biuuegida
- biuuegunga
- biuueida
- biuueidinôn
- biuueinôn
- biuuelben
- biuuellan
- biuuelzen
- biuuemmen
- biuuenken
- biuuennen
- biuuenten
- bi[h]uuerban
- bi[h]uuerben
- bi[h]uuerbida
- biuuerf
- biuuerfan
- biuuerida
- biuuer(i)en
- biuueritî
- bîuuesan
- buuie, adv. interrog.
- biuuîfan
- biuuillida
- biuuinên
- biuuintan
- biuuîsan
- biuuîzan
- biuuîzinôn
- biuuollanheit
- biuuollanussida
- biuuollida
- biuuellida
- biuuorfanî
- biuuorht
- bîuuort, st. n.
- bi(uu)rehhan
- biuuuntannussida
- biuuuntnussi
- biuuuofen
- biuuurfida
- biuuurgen
- bîuuurti, st. n.
- bîuuurz, st. f.
- biz, conj.
- biz
- bîz
- gi-biz, st. n.
- bizaltlîh
- bîzan, st. v.
- aba-bîzan, st. v.
- thuruh-bîzan, st. v.
- gi-bîzan, st. v.
- in-bîzan, st. v.
- ir-bîzan, st. v.
- bîzanti, adj. part. prs.
- -bîzâri, st. m.
- bizcrut
- bizeihhal
- bizeihhanida
- bizeihhannussi
- bizeihhannussida
- bizeihhanôn
- bizeihhantlîh
- bizeihhantlîhho
- bizeihhanunga
- bizeihlîh
- bizeihlîhhûn
- bizeihnen
- bizeihnussi
- bizeihnussida
- bizeinen
- bizeinôn
- bizel(l)en
- bizetten
- biziaren
- bîzîg
- bizzîg
- bizîhan
- bíziht, st. f.
- bízihtîg, adj.
- bizimbarôn
- biziohan
- bizithti
- biziugunga
- bzlîhho, adv.
- -bîzo, sw. m.
- bízog
- bi-zog
- bîzog, st. m.
- bizoubarôn
- bízug, st. m.
- bízuggi, st. n.
- bízug, st. m.?
- bízûna, st. sw.?
- bizûnen
- bízûni, st. n.
- bizusken
- bizza, sw. f.
- bizza
- -bizzado
- -bizzido, sw. m.
- bîzzan
- -bizzana, sw. f.
- gi-bizzano, adv. part. prt.
- bizzen
- bizzîg
- bizzo, sw. m.
- -bizzo, sw. m.
- bizzôn, sw. v.
- int-blâ(a)n, adj. part. prt.
- zi-blâ(a)n, adj. part. prt.
- int-blâanî, st. f.
- blabalgen
- blabaz(z)en, sw. v.
- gi-blabaz(z)en, sw. v.
- blabbizo
- blabpizon
- blachandimo
- bladda
- bladeleschi
- bladeleski, st.
- blǽce, ae. st. n.
- a-blǽc(e), ae. st.
- blâen1, sw. v.
- ana-blâen, sw. v.
- gi-blâen, sw. v.
- ir-blâen, sw. v.
- zi-blâen, sw. v.
- blâen2, sw. v.
- blâfaro, adj.
| | bittirgheite s. AWB bittarîgheit st. f.
bitt(i)rî st. f., mhd. bitter(e), nhd. dial. schweiz. bitteri Schweiz. Id. 4,1857, schwäb. bad. bittere Fischer 1,1145, Ochs 1,241; vgl. got. baitrei. — Graff III, 89. pitt-ri: nom. sg. Gl 1,26,35 (PaKRa); -iri: dass. 2,424,31; dat. sg. 275,1 (M, 2 Hss., lat. abl.); -eri: nom. sg. Nk 453,7/8; dat. sg. Gl 2,2,52; acc. sg. Npgl 85,5. — bitt-iri: dat. sg. O 2,11,47; acc. sg. 5,8,50; -er-: nom. sg. -i NpNpw Cant. Ez. 16/17 (Np -î); gen. sg. -i 13,3 (lat. abl.); -e S 154,46 (Hi. u. Hö.); dat. sg. -i Nb 83,24 [93,25]. Np 88,26; acc. sg. -i 20,4; -e W 20,3. 21,6. — bitdere: acc. sg. WM 20,3. Auf eine junge, nur bair. belegte Nebenform bittira st. f. (Verfall der Endsilbenvokale, vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 364) lassen schließen: pitt-ir-: nom. sg. -ę Gl 4,111,25 (Sal. a 2); dat. sg. -a Npw Cant. Deut. 32; -er: nom. sg. Gl 4,128,32 (Sal. c). — bittera: acc. sg. Npw 20,4. 1) Schärfe, Schneide: thaz (den Tempel des Körpers Christi) ziwurfun se ... mit bittiri tothes, mit wafanu âna redina zilostun sie thia selida O 2,11,47; von der Rede: Bissigkeit, Verbitterung: dero munt flches unde bitteri fol ist quorum os ... amaritudine plenum est NpNpw 13,3. Hierher gehören wohl auch die Glossen: abohnassi slizzanti pittri anti crimmi austeritas severitas amaritudo Gl 1,26,35 (Pa, KRa nur pittri). acerbitas 4,111,25. asperitas 128,32 (nach Steinm. Gegenglosse zu 111,25). 2) Bitternis, Kummer, schmerzvolles Leid: in dero hello da ist ... daz serige elelentduom, aller bittere meist, kala âne uriste S 154,46. sih du got daz in frido min bitteri diu meista uuas . uuanda do begonda ih nahen ze tode ecce in pace amaritudo mea amarissima NpNpw Cant. Ez. 16/17. ih bin imo (Christo) ... desde holder, daz er die bittere des todes durh mih uuolta lidan W 20,3 (A bitterheyd, P bitter not). der die bittere des todes durh mih leid 21,6 (A bitterheyd). 3) spez.: Bitterkeit, Herbheit des Geschmackes: a) eigentl.: diu pittiri fellis [docuit pater orbis, quam sit ... mordax et] amara [medela, Prud., H. ad exequ. def. (x) 83] Gl 2,424,31. tise (Namen) sint iz . suozi . pitteri . eiueri sunt ... huiusmodi . ut dulcedo . et amaritudo . et austeritas Nk 453,7/8. Unter der Vorstellung der ‘Taube sonder Gallen’ hat der Glossator den übertragenen Sinn des Textwortes real gewendet: pittiri gallun amaritia [für: columba ... est animal ... a malitia fellis alienum, Greg., Hom. i, 5 p. 1453] Gl 2,275,1; b) übertr.: pitteri [inter curas permixti] felle [doloris, Av., Poem. lib. 3,209] Gl 2,2,52. gab ju wib wanne themo gommanne bittiri todes O 5,8,50. neist nu na diu saliglicha suozi gemiskelot mit manegero bitteri quam multis amaritudinibus respersa est dulcedo humanae felicitatis? Nb 83,24 [93,25]. vuanda du furefienge in . an demo segene dero suozi ... pe diu nemahta er trinchen die bitteri dero sundon NpNpw 20,4. cupidi homines ilent ze dero bitteri dirro uuerlte Np 88,26 (vgl. cupidi homines in amaritudinem huius saeculi prolabuntur, Aug., En.). vuanda du truhten beidiu bist . ioh [Bd. 1, Sp. 1153] suozze ad tollendam amaritudinem (hina ze nemenne pitteri) Npgl 85,5. ira bere ist also galla, ira truba uile pittir. Der uuingarte, daz gotis hus Israhel, uuart bicherit in dera pittira Npw Cant. Deut. 32 (Np in amaritudinem). Komp. sêrbittirî.
bittonia Gl 2,735,23 s. AWB betonia (st.?) f.
bittr- s. AWB bitt(a)r-, bitt(i)r-.
bittrôn sw. v., mhd. frühnhd. MWB bittern; ae. biterian. bittron: 1. sg. Gl 4,195,11 (sem. Trev., -n aus -r korr.). erbittert, gereizt sein: acedior (Hs. accedior). Die Galléesche Konjektur Vorstud. S. 29 (bittror Komp. des Adj.s) ist sowohl vom Ahd. wie vom Lat. aus unhaltbar.
bitt-ur, -er, -ir s. AWB bittar adj.
bitualt Gl 4,106,14 s. AWB bi-fellen sw. v.
bitulen s. bi-tulen sw. v.
bitumben s. bi-tumben sw. v.
bitumbilen s. bi-tumbilen sw. v.
bitumilôn s. bi-tumilôn sw. v. |
| bitt(i)rî
| | 1) Schärfe, Schneide: thaz (den Tempel des Körpers Christi) ziwurfun se ... mit bittiri tothes, mit wafanu âna redina zilostun sie thia selida O 2,11,47; von der Rede: Bissigkeit, Verbitterung: dero munt flches unde bitteri | | 2) Bitternis, Kummer, schmerzvolles Leid: in dero hello da ist ... daz serige elelentduom, aller bittere meist, kala âne uriste S 154,46. sih du got daz in frido min bitteri diu meista uuas . uuanda do begonda ih nahen ze | | 3) spez.: Bitterkeit, Herbheit des Geschmackes: | | | a) eigentl.: diu pittiri fellis [docuit pater orbis, quam sit ... mordax et] amara [medela, Prud., H. ad exequ. def. (x) 83] Gl 2,424,31. tise (Namen) sint iz . suozi . | | | b) übertr.: pitteri [inter curas permixti] felle [doloris, Av., Poem. lib. 3,209] Gl 2,2,52. gab ju wib wanne themo gommanne bittiri todes O 5,8,50. neist nu na diu saliglicha suozi gemiskelot mit manegero bitteri |
|