| - bivâda, andfrk. f.
- biverwrz
- bivge
- bivicha
- bivlla
- bivon, and. sw. v.
- er-bivon, mfrk. sw. v.
- er-bevon, mfrk. sw. v.
- bivoz
- bivuz
- bivunga, afrk. f.
- bevunga, afrk. f.
- biuuærunge
- biuual(a)gôn
- biuualtan
- biwalti
- biuuân
- biuuânen
- biuuân
- biuuankôn
- biuuantalôn
- biuuantalunga
- biuuânunga
- biuuâren
- biuuarôn
- biuuartên
- biuuarunga
- biuuegan
- biuuegen
- biuuegida
- biuuegunga
- biuueida
- biuueidinôn
- biuueinôn
- biuuelben
- biuuellan
- biuuelzen
- biuuemmen
- biuuenken
- biuuennen
- biuuenten
- bi[h]uuerban
- bi[h]uuerben
- bi[h]uuerbida
- biuuerf
- biuuerfan
- biuuerida
- biuuer(i)en
- biuueritî
- bîuuesan
- buuie, adv. interrog.
- biuuîfan
- biuuillida
- biuuinên
- biuuintan
- biuuîsan
- biuuîzan
- biuuîzinôn
- biuuollanheit
- biuuollanussida
- biuuollida
- biuuellida
- biuuorfanî
- biuuorht
- bîuuort, st. n.
- bi(uu)rehhan
- biuuuntannussida
- biuuuntnussi
- biuuuofen
- biuuurfida
- biuuurgen
- bîuuurti, st. n.
- bîuuurz, st. f.
- biz, conj.
- biz
- bîz
- gi-biz, st. n.
- bizaltlîh
- bîzan, st. v.
- aba-bîzan, st. v.
- thuruh-bîzan, st. v.
- gi-bîzan, st. v.
- in-bîzan, st. v.
- ir-bîzan, st. v.
- bîzanti, adj. part. prs.
- -bîzâri, st. m.
- bizcrut
- bizeihhal
- bizeihhanida
- bizeihhannussi
- bizeihhannussida
- bizeihhanôn
- bizeihhantlîh
- bizeihhantlîhho
- bizeihhanunga
- bizeihlîh
- bizeihlîhhûn
- bizeihnen
- bizeihnussi
- bizeihnussida
- bizeinen
- bizeinôn
- bizel(l)en
- bizetten
- biziaren
- bîzîg
- bizzîg
- bizîhan
- bíziht, st. f.
- bízihtîg, adj.
- bizimbarôn
- biziohan
- bizithti
- biziugunga
- bzlîhho, adv.
- -bîzo, sw. m.
- bízog
- bi-zog
- bîzog, st. m.
- bizoubarôn
- bízug, st. m.
- bízuggi, st. n.
- bízug, st. m.?
- bízûna, st. sw.?
- bizûnen
- bízûni, st. n.
- bizusken
- bizza, sw. f.
- bizza
- -bizzado
- -bizzido, sw. m.
- bîzzan
- -bizzana, sw. f.
- gi-bizzano, adv. part. prt.
- bizzen
- bizzîg
- bizzo, sw. m.
- -bizzo, sw. m.
- bizzôn, sw. v.
- int-blâ(a)n, adj. part. prt.
- zi-blâ(a)n, adj. part. prt.
- int-blâanî, st. f.
- blabalgen
- blabaz(z)en, sw. v.
- gi-blabaz(z)en, sw. v.
- blabbizo
- blabpizon
- blachandimo
- bladda
- bladeleschi
- bladeleski, st.
- blǽce, ae. st. n.
- a-blǽc(e), ae. st.
- blâen1, sw. v.
- ana-blâen, sw. v.
- gi-blâen, sw. v.
- ir-blâen, sw. v.
- zi-blâen, sw. v.
- blâen2, sw. v.
- blâfaro, adj.
- blah, st.
- blaha, sw. f.
- -blâhen
- blahfaro, adj.
- blahha, st.?
- blahhisôn, sw. v.
- blahmâl, st. n.
- blahmâlôn, sw. v.
- gi-blâida, st. f.
- gi-blâ(i)di, st. n.
- blaisbalge
- blâjen
- blak, as. st. n.
- blakhorn, and. st. n.
- blackizôn
- blanc, adj.
- blancros, st. n.
- blanczeltere, mhd. st. m.
- blanôn
- blantan, red. v.
- gi-blantan, red. v.
- in-blantan, red. v.
- in-blantan, adj. part. prt.
- in-blantanî, st. f.
- in-blantano, adv.
- blâo, adj.
- blapizon
- blas, adj.
- blâs, st. m.
- blâsa1, st. sw.?
- blâsa2, sw. f.
- blâsan, red. v.
- ana-blâsan, red. v.
- ana-gi-blâsan, red. v.
- fir-blâsan, red. v.
- gi-blâsan, red. v.
- in-gi-blâsan, red. v.
- ir-blâsan, red. v.
- ûz-blâsan, red. v.
- zisamane-blâsan, red. v.
| | bivâda andfrk. f. biuueida: nom. sg. Gl L 115 (l. biuada). Zittern, Beben: [robustos Moab obtinuit] tremor [Ex. 15,15]. Vgl. Tijdschr. 8,63 f., MSD 23, 442,164, Kluge, Stammb.3 § 123 Anm. 2, Wilm. Gr. 22 § 262 Anm. 3.
biverwrz s. AWB bibaruuurz st. f.
bivge s. auch AWB buog st. m.
bivicha Gl 4,134,12 s. AWB brecka sw. f.
bivlla s. AWB bl(l)a, bûilla st. sw. f. [Bd. 1, Sp. 1155]
[bivon and. sw. v., mnd. bēven, mnl. beven; afries. bevia, bivia; ae. bifian, beofian; an. bifa(st); vgl. AWB bibên. biuon: inf. Gl 2,589,38 = Wa 104,16 (Düsseld. F 1, 10./11. Jh.); zum Part. Praet. bibonda Npw 2,11 vgl. AWB bibên. beben, schwanken (von der Erde) als Naturvorgang: b. gideda [saevus ... turbo vexatum] tremefecit [orbem, Prud., P. Caesaraug. (iv) 82]. Abl. bivâda, bivunga (bevunga).]
er-bivon, -bevon mfrk. sw. v.; mnl. erbeven; ae. ábifian. er-beueda: 3. sg. prt. WA 79,2 (Ausg. erbibeneta). in zitternde, bebende Bewegung geraten (vor Freude), erbeben, erzittern: min wino rahta sina hand in ze mir ... ande min wambo erb. ze sinemo angripho [venter meus intremuit ad tactum eius, Cant. 5,4].
bivoz, bivuz s. AWB bîbôz st. m.
bivunga, bevunga afrk. f.; ae. bifung, beofung; vgl. mnd. bēvinge, mnl. bevinge; mhd. MWB bibunge; zum Genus vgl. van Helten, Gr. § 59. biu-unga: nom. sg. Gl L 116; -onga: dass. Pw 54,6. — beungon: dat. sg. Pw 2,11. Zittern, Beben als Ausdruck innerer Erregung (Furcht, Schrecken, mit Furcht gemischte Freude): biuunga [irruat super eos formido et] pavor [Ex. 15,16] Gl L 116. thienot gode in uorton, in mendiot himo bit beuungon exsultate ei cum tremore Pw 2,11; verbunden mit forhta: forchta in biuonga quamon ouer mi timor et tremor venerunt super me 54,6.
biuuærunge s. bi-wærunge mhd. st. f.
biuual(a)gôn s. bi-uual(a)gôn sw. v. |
| |