| - bi-thurftîg, adj.
- thurftgnissa, st. f.
- thurftgôn, sw. v.
- -thurftôn, adv. dat. pl.
- -thurftôno, adv. gen. pl.
- thurg
- thurgh
- durh
- thurh
- dur heras
- thurhil, adj.
- thurhilôn, sw. v.
- durhnaht
- durhnaht-
- durhnoot
- durhs..
- durhskaffena
- durhskaffener
- durht
- durh uuec
- durichchilen
- durida
- duriftiga
- duriftigon
- durih
- thuriri
- thuris, st. m.
- duriseslizi
- durkit
- durlinc, mhd. st. m.
- durmer
- durnaht-
- thurnehtiger
- bi-thurnen, sw. v.
- durnet
- thurnîn, adj.
- durniri
- durnoht-
- thuro
- thurofremidos
- duroh
- thuroh
- duronaht-
- thurot
- durpil, mfrk. st. m.
- durran, as. andfrk. prt.
- thurri, adj.
- thurrî, st. f.
- thurrida, sw. f.
- thurrimûra, st. f.
- thurrina, st. sw. f.
- durriplata
- thursleđti
- thurst, st. m.
- thurstag, adj.
- thurstîg, adj.
- thursten, sw. v.
- thurstîg
- thurstisâri, st. m.
- durt
- thurtegin
- thurthic
- thuruflotid
- thuruh, praep., auch adv.
- duruh
- thuruhâhtâri, st. m.
- thuruhâhten
- thuruhâhtunga, st. f.
- thuruhbillôn
- thuruhbiquemanî, st. f.
- thuruhbîzan
- thuruhbliuuuan
- thuruhborôn
- thuruhbrastôn
- thuruhbrehhan
- thuruhbringan
- thuruhcā
- duruh dichem
- thuruhthigan, adj. part. prt.
- thuruhthîhan
- thuruhthio, adj.
- thuruhegisôn
- dúruheorr, ae. st. m.
- thuruhfaran
- thuruhfarantlîh, adj.
- thuruhfartlîh, adj.
- thuruhfasto, adv.
- thuruhfertîg, adj.
- thuruhfindan
- thuruhfliozan
- thuruhflôtian
- thuruhfolgên
- thuruhfollôn
- thuruhfrâgên
- thuru(h)fremîg, aostndfrk. adj.
- thuru(h)freminga, aostndfrk. sw. f.
- thuruhfrem(m)en
- thuruhfrummen
- thuruhfrumunga, st. f.
- thuruhfullen
- thuruhgang, st. m.
- thuruhgangan
- thuruhgangân
- thuruhgengîg, adj.
- thuruhgifrem(m)en
- thuruhgilâz, st. m.
- thuruhgiozan
- thuruhgraban
- thuruhgrunten
- thuruhgruozen
- thuruhguot, adj.
- thuruhheist
- thuruhheisti
- thuruhheitar, adj.
- thuruhintbintan
- thuruhkiosan
- thuruhklenan
- thuruhkund, adj.
- thuruhkunden
- thuruhlehhan
- thuruhleiten
- thuruhlîdan
- thuruhlioht, adj.
- thuruhliuhten
- thuruhliuhtîg, adj.
- thuruh[h]loufan
- thuruh[h]lûttar, adj.
- thuruhluzzîg, adj.
- thuruhmezzan
- thuruhmisken
- thuruhnaht, st. f.
- thuruhnahtên
- thuruh nahtin
- thuruhnezzen
- thuruhniozan
- thuruhnoht, adj.
- thuruhnohti, adj.
- gi-thuruhnohten, sw. v.
- thuruhnohti
- thuruhnohtî, st. f.
- thuruhnohtîg, adj.
- thuruhnohtgî, st. f.
- thuruhnohtglîh, adj.
- thuruhnohtgo, adv.
- gi-thuruhnohtgôn, sw. v.
- thuruhnohtîn, adv. dat. pl.
- thuruhnohtlîhhên, adv. dat. pl.
- thuruhnohtlîhho, adv.
- thuruhnohto, adv.
- gi-thuruhnohtôn, sw. v.
- thuruhpredigôn
- thuruhquedan
- thuruhquellen
- thuruhqueman
- thuruhquemanî, st. f.
- thuruhsalbôn
- thuruhsehan
- thuruhsihtîg, adj.
- thuruhsiunîg, adj.
- thuruhsiunag, adj.
- thuruhsiunlîh, adj.
- thuruhsiunlîhho, adv.
- thuruhscephen
- thuruhscînan
- thuruhsciozan
- thuruhscôni, adj.
- thuruhscouuuîg, adj.
- thuruhscouuuilî, st. f.
- thuruhscouuuolîh, adj.
- thuruhscouuuôn
- thuruhscrîan
- thuruhscrodên
- thuruhslahan
- thuruhslaht, st. f.
- thuruhsliofan
- thuruhsnahhan
- thuruhspanan
- thuruhstantan
- thuruhstân
- thuruhstehhan
- thuruhstôzan
- thuruhstrîhhan
- thuruhstrîtgo, adv.
- duruh su..
- thuruhsuohhen
- thuruht
- thuruhtrennilôn
- thuruhtruoben
- thuruhtulden
- thuruh tuon
- thuruhuuâen
- thuruhuuahha, st. f.
- thuruhuuahhar, adj.
- thuruhuuahhên
- thuruhuuartên
- thuruhuuatan
- thuruhuueban
- thuruhuueg, st. m.
- duruhuuela
- thuruhuuerên
| | bi-thurftîg adj., mhd. bedurftic, nhd. DWB bedürftig. bi-durftiger: nom. sg. m. Gl 4,146,36 (Sal. c; mus. Brit. Add. 18379, Georgenberg 13. Jh.). bedürftig: indigens (Hs. -es). [Karg-Gasterstädt]
thurftgnissa st. f. Nachtrag zu den Glossen: Mayer, Glossen S. 78,29.
thurftgôn sw. v. — Graff V,213 f. Nur in der Benediktinerregel. durfttigoen: 3. pl. conj. S 258,13. duruftig-: 3. pl. -ont S 218,19; 3. sg. conj. -ohe 244,1; -oe 280,20; 3. pl. conj. -oen 247,27; ki-: part. prt. -ot 260,4; durufttig-: 3. sg. -ot 239,24; part. prs. gen. pl. -ontero 262,6. bedürfen, etw. nötig haben, brauchen, Mangel leiden in bezug auf etw.: mit Akk. d. Sache, wohl infolge der Interlinearversion: (die Brüder) dea salmsanges ... leczono eouueht duruftigont qui psalterii vel lectionum aliquid indigent S 218,19. durufttigot qui minus indiget, agat deo gratias 239,24. daz leoht ... niduruftigoen imbizzante ut lumen lucernae non indigeant reficientes 247,27. in chaltem lantscaffim mer ist kidurufttigot in vvaramem ... min quia in frigidis regionibus amplius indigitur in calidis vero minus 260,4. so durfttigoen helffa ut indigent solacia 258,13. 280,20. durufttigontero abbas considerat infirmitates indigentium 262,6; — mit Inf. (vgl. den lat. Text): nohheiner duruftigohe pittan eouueht ut nullus indigeat petire aliquid 244,1.[Karg-Gasterstädt] [Bd. 2, Sp. 753]
-thurftôn adv. dat. pl. vgl. unthurftôn.
-thurftôno adv. gen. pl. vgl. unthurftôno.
thurg, thurgh s. AWB thuruh.
durh, thurh s. AWB thuruh.
dur heras Gl 1,382,20 s. AWB dúruheorr ae.
thurhil adj., mhd. dürkel, frühnhd. dürchel; ae. þyrel. — Graff V,224. durchil: Grdf.? Gl 1,684,15 (M, 2 Hss.); dat. sg. -]emo 2,417,13. 436,51; acc. sg. -]en 172,66 (clm 6277, 9. Jh.). 192,32 (M). durichch-il-: acc. sg. -en Gl 2,206,62 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.); durihh-: dass. -en 192,31 (M, 2 Hss.); durich-: Grdf. -] 319,2; acc. sg. -en 214,65; durih-: dass. -en 192,31/ 32 (M, 2 Hss.). Entstellt ist: derha: nom. sg. Gl 3,1,37 (Voc., nach J. Grimm ist derhil zu lesen, vgl. Anm. z. St.). durchlöchert, löcherig: durchil [qui mercedes congregavit, misit eas in sacculum] pertusum [Ag. 1,6] Gl 1,684,15 (6 Hss. thuruhlohhen, 1 Hs. turchiloten). durchilen pertusum [Greg., Cura 3,21 p. 68 = Ag. 1,6] 2,172,66. 192,31. 206,62. 214,65. durichil pertusus 319,2. 3,1,37. durchilemo [absentemque diem lux agit aemula, quam nox cum] lacero [victa fugit peplo, Prud., H. ad inc. luc. (V) 28] 2,417,13. durchilemo [en tibi, quos properes] rimosae [inponere cumbae pellere et in medii stagna profunda freti, Prud., P. Hipp. (XI) 69] 436,51 (2 Hss. scruntines). Abl. thurhilôn. Nachtrag zu den Glossen: Thoma, Glossen S. 25,29.[Donath]
thurhilôn sw. v., mhd. Lexer dürkeln; ae. þyrelian. — Graff V,224. turchiloten: part. prt. acc. sg. m. (vgl. Schatz, Ahd. Gr. § 532) Gl 1,684,16 (clm 22201, 12. Jh.). — gi-durchilatun: part. prt. acc. sg. m. Gl 2,436,60/61 (clm 14395, 11. Jh.). durchlöchern: turchiloten [qui mercedes congregavit, misit eas in sacculum] pertusum [Ag. 1,6] Gl 1,684,16 (6 Hss. thuruhlohhen, 2 Hss. thurhil). den gidurchilatun podam [dissociata] putrem [laxent tabulata] carinam [Prud., P. Hipp. (XI) 73] 2,436,60/61 (1 Hs. nur podam carinam).[Donath]
durhnaht Gl 1,228,25 (Ra) s. ? AWB thuruhnaht st. f. |
| |