| - eban, st.
- eban, adj.
- ebanalle, adj. pl.
- ebanalt, adj.
- ebanbarmida, st. f.
- ebanbilidi, st. n.
- ebanbilidîg, adj.
- ebanbilidôn, sw. v.
- ebanbirîg, adj.
- ebanblast, st. m.
- ebanbreit, adj.
- ebanbringan, an. v.
- ebanbrûhhen, sw. v.
- ebancaltrun
- ebanthegan, st. m.
- ebanthicko, adv.
- ebantholên, sw. v.
- ebantholunga, st. f.
- ebanerbi, st. n.
- ebanerbo, sw. m.
- ebanêuuîg, adj.
- ebanêuugheit, st. f.
- ebanêuuglîhho, adv.
- ebanezzan, st. v.
- ebanfaldan, st. v.
- ebanfaro, adj.
- ebanferro, adv.
- ebanfertîg, adj.
- ebanfilu, adj. u. adv.
- ebanflîzîg, adj.
- ebanfreuuen, sw. v.
- ebanfrônisc, adj.
- ebangialtra, sw. f.
- ebangiherzida, st. f.
- ebangilîh, adj.
- ebangilîhnissa, st. f.
- ebanginôz, st. m.
- ebangisizzan, st. v.
- ebangiteilo, sw. m.
- ebangiuualtîg, adj.
- ebangiuuâri, adj.
- ebangiuuis, adj.
- ebangizumftlîhho, adv.
- ebanglat, adj.
- ebanguot, adj.
- ebanharto, adv.
- ebanhellgî, st. f.
- ebanhellunga, st. f.
- ebanhêr(i), adj.
- ebanhevîg, adj.
- ebanhôh, adj.
- ebanhôho, adv.
- ebani, adj.
- ebani, st. n.
- ebanî, st. f.
- ebanida, st. f.
- ebanjungiro, sw. m.
- ebankrist, st. m.
- ebankristâni, adj.
- ebankristâni, st. m.
- ebankristâno, sw. m.
- ebanlang, adj.
- ebanlangsîti, adj.
- ebanlebên, sw. v.
- ebanlîh, adj.
- ebanlîh, st. n.
- ebanlîhhî, st. f.
- ebanlîhho, adv.
- gi-ebanlîhhôn, sw. v.
- ebanlot, adj.
- eban[h]lôzo, sw. m.
- ebanluggi, adj.
- eban[h]lûtênti, adj. part. prs.
- eban[h]luzzo, sw. m.
- ebanmagankraft, st. f.
- ebanmaht, st. f.
- ebanmanag, adj.
- ebanmanîg, adj.
- ebanmâza, st. f.
- ebanmâzi, adj.
- ebanmâzîg, adj.
- ebanmâzôn, sw. v.
- gi-ebanmâzôn, sw. v.
- ebanmezzôn, sw. v.
- gi-ebanmezzôn, sw. v.
- ebanmihhil, adj.
- ebanmihhilî, st. f.
- ebanmuoti, adj.
- ebanmuotî, st. f.
- ebanmuotîg, adj.
- ebanmuotlîhho, adv.
- ebanmuoto, adv.
- ebannâh, adv.
- ebano, adv.
- ebanôn, sw. v.
- gi-ebanôn, sw. v.
- ebanôt, st. m.
- ebanôt, st. n. f.
- ebanreiti, adj.
- ebansâzîg, adj.
- ebansâzo, sw. m.
- ebanselbêuuîg, adj.
- ebanselbgeginuuertîg, adj.
- ebanselbgilîhhî, st. f.
- ebanselbuuesanti, part. prs.
- -ebansîtîg, adj.
- ebanscalc, st. m.
- ebanscôni, adj.
- ebansculdîg, adj.
- ebanslihtî, st. f.
- ebanslz, st. n.
- ebansprehhan, st. v.
- ebanspuotîgo, adv.
- ebanstantan, st. v.
- ebantal, st. n.
- ebanteil, st.
- ebanteila, sw. f.
- ebanubil, adj.
- ebanunga, st. f.
- ebanuuahsan, st. v.
- ebanuuerc, st. n.
- ebanuuesanti, part. prs.
- ebanuuirken, sw. v.
- eban[h]uuîz, adj.
- ebanzieri, adj.
- ebanzorft, adj.
- ebareiza, st. f.
- ebarrioza
- fir-ebben, sw. v.
- e(b)bind, ae. st. n.
- ebboum, st. m.
- ebbunga, st. f.
- ebechech
- ebechhee
- ebechloup, mhd. st. n.
- ebechowe
- ebedie
- ebedisse
- ebehev
- ebej
- ebemaht
- eben-
- ebena, st. f.
- ebenlari
- ebenmuote
- ebenxan-
- Eber
- eber
- eberez(z)e
- eberiche
- ebero
- eberswîn, mhd. st. n.
- Eberuuîh
- eberwurze, mhd.
- ebeuui
- ebiberi, st. n.
- ebich
- eb(i)heuui
- eb(i)houuui
- ebimote
- ebin
- ebin-
- ebiňd
- ebinerherbo
- ebinmuofa
- ebir
- eblit
- ebohe
- ebohov
- eboi
- eboim
- ebon-
- ebononon
- eborna
- eboum
- ebouuui, st. n.
- ebeuui, st. n.
- eb(i)houuui, st. n.
- eb(i)heuui, st. n.
- ebraisc
- hebræisc
- ebrinna
- ebuh, adj.
- ebun-
- ebur, st. m.
- ebrdnunḡ
- eburþring, ae. st.
- Eburesberg
- eburesboto, sw. m.
- eburesuuurz, st. f.
- Eburhardus
- eburîn, adj.
- Eburkar
- Eburrât
- eburspioz, st. m.
- eburuuurz, st. f.
- eburzan(d), st. m.
- ewrz
- ecchel
- eccher(e)t
| | eban st. (m. oder n.); mnl. ebeen n.; vgl. nhd. DWB ebenholz; vgl. lat. ebenus, -um, mlat. ebanus. Verschrieben: euari: nom. sg. Gl 4,201,38 (sem. Trev., 11./12. Jh.; vgl. Katara S. 123. 269). Ebenholzbaum, Diospyros Ebenum König, oder Ebenholz, vgl. Marzell, Wb. 2,138 f.: ebanus.
eban adj., mhd. nhd. eben; as. (an-)eban, mnd. ēven, mnl. even; afries. ivin; ae. efen, emn; an. jafn; got. ibns. — Graff I, 95 ff. epan: Grdf. Gl 2,633,8 (lat. adv.). 757,19; dat. sg. n. -]emo 658,12; acc. pl. n. -]iu 438,1 (2 Hss.); epinero: dat. sg. f. 549,23. — eban: Grdf. S 200,10 (B); nom. sg. m. -]er 33,95 (Wk); dat. sg. m. n. -]emu 237,27/28 (B). 275,2 (B, -v); -]emo Gl 1,448,8 (Rb, ę-); superl. dat. sg. m. -]ostin S 203,23/24 (B); eben: Grdf. Gl 2,412, 21 (lat. subst.). Nb 97,6. 118,25. 230,4 [107,11. 129,15. 248,15]. Nc 769,23. 813,7. 830,28. 831,22. 844,24 [117,3. 176,8. 199,3. 200,3. 217,4]. Ni 506,20. 570,26. Nk 401,21. 402,3. 403,14. 18. 408,13. 490,17. Np 62,9. 134,5; dat. sg. n. -]emo Nk 471,18. 477,8; superl. acc. sg. m. -]esten Nb 284,10 [307,8]; ebin: Grdf. Nk 402,17. 403,1; acc. sg. n. -]iz Gl 1,650,32 (M, 2 Hss.). — euenen: dat. pl. Gl 2,615,22 (Pommersf. 2671, 12. Jh.). 1) eben, d. h. mit einer Oberfläche ohne Höhenunterschiede: a) eben, glatt, flach, von einer (Land- oder Meeres-) Fläche: ebiniz [pavimentum] stratum [lapide in atrio, Ez. 40,17] Gl 1,650,32 (2 Hss., 6 Hss. giebanôtaz, 1 Hs. gibankôtaz?). epaniu stechiliu [(die wilden Rosse) cuncta obstacula rumpunt,] prona, fragosa [petunt, ardua transiliunt, Prud., P. Hipp. (XI) 118] 2,438,1. epanemo epanoti [quae] marmoreo [fert monstra sub] aequore [pontus, Verg., A. VI,729] 658,12; in einem Bilde: euenen [verbum Christus adest, geminae qui consona legis testamenta regens veterem patefecit abyssum, ut doctrina sequens] planis [incederet arvis, Sed., Carm. pasch. I, 147] 615,22; b) übertr.: gleichmütig, gelassen; gleichmäßig, ausgeglichen (in Verbindung mit muot): ębanemo uuis du muate aequo esto animo [3. Reg. 21,7] Gl 1,448,8. er selbo ebanemu muate erfulle ambahti imu pifolahanaz ipse aequo animo impleat officium sibi commissum S 237,27/28. 2) gleich: a) gleich an Art, Größe oder Umfang: epinero [mox et sublime tribunal par sanctum carumque sibi (sc. Fides u. Concordia) supereminet] aequo [iure potestatis, [Bd. 3, Sp. 3] Prud., Psych. 737] Gl 2,549,23. eban sii fona imu alleem minna aequalis sit ab eo omnibus caritas S 200,10; Vok.-Übers.: eben [(Fides u. Concordia)] par [sanctum carumque sibi, Prud., Psych. 737, vgl. o. Gl 2,549,23; par ist nicht als Subst. erkannt] Gl 2,412,21; — m. Dat. d. Pers., der jmd. gleich ist: ebaner fatere after gotcundnisse aequalis patri secundum divinitatem S 33,95; b) übereinstimmend, einhellig: ... heit ebanemv keratte eruuellant quodsi etiam omnis congregatio ... personam pari consilio elegerint S 275,2; c) acc. sg. n. in adverb. Gebrauch: in gleicher Weise, ebenso: epan arpietan [tofus ... et ... creta negant alios aeque serpentibus agros ...] curvas praebere [latebras, Verg., G. II, 215] Gl 2,633,8 (oder Komp. ebanirbiotan?). 3) sich zu jedermann gleich verhaltend, gerecht: vvizzanti sih ... demu ebanostin suanarre cote rediun kebantan sciens se ... aequissimo iudici deo rationem redditurum S 203, 23/24. den du rehtesten ahtost . unde allero ebenesten quem tu iustissimum et aequi servantissimum putas Nb 284,10 [307,8]. 4) gerade, von der Zahl: nieht neuindist tu under ganzemo unde unganzemo . unebenemo unde ebenemo nihil est in medio horum . neque inter languorem et sanitatem . neque inter habundantem et perfectum (vgl. unmittelbar davor: habundans i. imparem, perfectum i. parem) Nk 471,18. also iz ist in siechi . unde in ganzi . unde in unebenemo ioh ebenemo ut in languore et sanitate . et habundanti et perfecto 477,8. 5) in eban, adverb. Verbindung mit Übergang zu präpos. Gebrauch (nhd. neben praep.), findet sich zuerst im 11. Jh.: a) nebeneinander: nu sezzen in eben alle die consequentias mit fier predicationibus alsus ... Ni 570,26. so daz ueld underrizen uuirdit . so ist iogelih reiz kemeine marcha . dero stuccho . diudar in eben ligent Nk 401,21. so durhkat ter uald ... alla dia breiti des tuochis . unde ist gemeine marcha peidero dero teilo . diudar in eben sint 402,3. also maht tu ouh an dero heui nemin ze gemeinero marcho den reiz . alde dia slihti . tiu zesamine hefte dar in ebin ligendiu (Hs. ligen diu) teil dero heui 17. kemeinmerche . dero in ebin ligendon teilo 403,1, ähnl. 14. 18. tiu uone iouuelemo genere dero drio (Tierarten, u. zwar gressibile, volatile, aquatile) in eben choment . tiu sint ouh sament erunt ergo et illa simul naturaliter quaecumque ex eodem genere secundum eandem divisionem sunt 490,17; b) in gleicher Ebene, Linie: α) daneben: die casus uerbi . die bezeichenent tiu zuei tempora . diu umbe daz presens stant. Pręteritum unde futurum . stant in eben . presens . stat in mittemen Ni 506,20. uuar iz tarana si ... uueder obenan . alde nidenan . fore . alde after . alde in eben Nk 408,13; β) neben, jmdm. oder einer Sache zur Seite, m. Dat.: Seres sizzent hina uerro ostert in eben India Nb 97,6 [107,11]. so sihet man in (Bootes, das Sternbild) . samoso uf in uirgine standen . unde die ahsela habenten . in eben dien beiden (beinen S.-St.) maioris ursę Nc 769,23 [117,3]. fuor er (Labor) ze himele . einemo sconemo chinde . in eben imo geuuetenemo . taz Amor hiez quippe consociato sibi quodam puero renitenti . i. pulcherrimo 813,7 [176,8]. selber Iouis sazta in in eben sinemo stuole ze zeseuuvn . under imo . unde under Pallade ipse Iuppiter eum propter suum consessum Pallade a dextra sociata . medium collocavit 844,24 [217,4]. hinder dir chlebet dir zuo min sela. Nals fore dir . noh in eben dir . nube nah dir [vgl. quo glutine adglutinetur anima tua post deum. non cum deo, sed post deum, Aug., En.] Np 62,9; [Bd. 3, Sp. 4] c) auf gleiche Höhe mit, so hoch wie, m. Dat. des Zieles: unz iz ... in eben dero sunnun gestige donec ... coniungat vias Phoebo 230,4 [248,15]. des mezes ilton sie chomen in eben sole mox studium in solarem laborare circum Nc 831,22 [200,3]; d) neben, in bezug auf Rang u. Geltung, m. Dat. des Gleichgeordneten: unde er (der Tod) bringet taz oberosta . in eben demo niderosten aequatque summis infima Nb 118,25 [129,15]. tia begonda si sar ... eren . mit zuein opferfriskingen in eben Mercurio . der lucrorum uualtet . uuanda si sia sah imo ebenhera quam virgo venerata . honorare cepit cum potente lucrorum . i. Mercurio . quoniam satis sociam filio recognovit . duabus dicatis . i. immolatis pecudibus Nc 830,28 [199,3]. andere gota nesint . âne die er so namot per gratiam . die nemugen nieht in eben imo sin Np 134,5 (Npw in neben); e) wohl in Nachbildung eines lat. Komp.: in epan choufta [arguebatur ... non solum pueros barbaros, sed etiam puellas ...] coemisse (Hs. quod ... coemisset, vgl. die Laa.) [Sulp. Sev., Dial. 3,15] Gl 2,757,19. Komp. uneban; Abl. ebano; ebanlîh; ebanî, ebani, ebanida, ebanôt(); ebanôn; vgl. auch in eban substant. adv.; (in) neben.
ebanalle adj. pl. eben-allen: dat. pl. S 153,3 (Hi. u. Hö.). alle in gleicher Weise: da (mit Wackernagel gegen daz Ausg.) ist in ebenallen, al daz sie wellen.
ebanalt adj., mhd. frühnhd. Lexer ebenalt; mnd. ēvenōlt, mnl. evenout; ae. efeneald; vgl. an. jafnaldra. — Graff I,196. epan-alt-: nom. pl. -a Gl 2,599,42 (M, 3 Hss.); acc. pl. f. -a, -e (3 Hss.) 257,51 (M). eban-alt-: acc. pl. n. -iu AJPh. 55,230 (clm 6293, 9. Jh.); eben-: Grdf. -] Nb 9,15 [9,19]. Nc 747,10 [85,14]. Nk 436,29. 437,14; nom. pl. m. -er Gl 1,745,69 (M, -ts); gen. sg. oder nom. pl. m. -en 4,129,25 (Sal. c); ebin-: nom. sg. m. -er 1,703,45 (M). 3,188,59 (SH B). 4,30,20 (Sal. a 1, 2 Hss.). 166,41 (Sal. d, -ts); -ir 1,703,44 (M). 745,68 (M); -o 2,203,31 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.). 210,21. heben-altero: dat. sg. f. Gl 2,36,11 (Vad. 336, 11. Jh.). gleich alt (wie, m. Dat.): a) von Personen: gleichaltrig: epanalte [(Maria)] coaevas [ei (der kleinen Musa) in albis vestibus puellas ostendit, Greg., Dial. 4,17 p. 400] Gl 2,257,51. ebanaltiu coaevas [ebda.] AJPh. 55,230 (konstr. z. einem ahd. Bezugswort, wohl magatîn). toh si (die Philosophia) so alt uuâre . taz sih nioman iro negeloubti . uuesen ebenalt quamvis ita plena esset aevi . ut nullo modo crederetur nostrae aetatis Nb 9,15 [9,19]; — substant. der Altersgenosse: ebinalto [(Petrus)] consenior [et testis Christi passionum, Greg., Cura 2,7 p. 26 = 1. Pet. 5,1] Gl 2,203,31. 210,21. epanalta [sed operae pretium est crudelitatis Herodis in Christum et] aequaevos [eius videre mercedem, Ruf., Hist. eccl. I, 8,3 p. 65] 599,42, hierher vielleicht auch ebinalter aequaevus 3,188,59 (im Abschn. De principatibus et militiis aliisque personis); als Milchbruder: ebinaltir [transferebat autem corpus (des Antiochus) Philippus] collactaneus [eius, 2. Macc. 9,29] 1,703, 44 (2 späte Hss., 6 Parallelhss. gialtro). ebinaltir [Manahen, qui erat Herodis tetrarchae] collactaneus [Acta 13,1] 745,68 (3 späte Hss., 6 Parallelhss. gialtro); b) von Unpersönlichem: gleich alt, (schon) ebensolange während: hebenaltero [claudus erat, cui prima dies exordia vitae, membrorum cum strage, dedit, languore] coaevo [octo lustra gerens, Ar. I, 245] Gl 2,36,11 (konstr. z. einem ahd. Bezugswort, siuhhî, slaffî, suht?); — m. Dat.: fiur ist ebenalt tero erdo Nc 747,10 [85,14]. etelichemo sensato ist sensus [Bd. 3, Sp. 5] ebenalt sensus quidem cum sensato fit Nk 436,29. fone diu sint alliu relatiua ebenalt iro oppositis 437,14; c) Glossenwort: ebinalter aequaevus Gl 4,30,20. 166,41. ebenalten aequaevi 129,25. Vgl. ebangialtra.
ebanbarmida st. f., mhd. ebenbarmede (Lexer, Taschenwb., Nachträge). eben-barmide: acc. sg. S 147,22 (BB). Mitleid, Erbarmen: ich nihabo ... rehto giweret an minemo nahesten ... ebenbarmide (mit eban-sicherlich nach lat. compassio gebildet, vgl. irbarmên I 2 a, irbarmênto b, irbarmida 2, irbarmunga 2).
ebanbilidi st. n., mhd. Lexer ebenbilde, nhd. DWB ebenbild; mnd. ēvenblde, mnl. evenbeelde. eben-bilde: dat. sg. NpX 119,4 (S. XII, 21). Vorbild, Beispiel: daz tnt wasse strala des mahtigen . daz sint gotes wort . div setze dargeine mit strenten zanderon . daz kit mit der ebenbilde . die ê kle waren . vnde sie aber sih selben zvnton (Np exemplis, Npw pilden). Abl. ebanbilidîg; ebanbilidôn.
ebanbilidîg adj. eben-pildige: nom. pl. m. Npw 109,3. gleichgestaltet, dem Vorbild entsprechend: so der skim chumet dero heiligono der an diu ist daz si ebenpildige uuerdent demo gotis pilde (Np conformes).
ebanbilidôn sw. v. — Graff III, 101. epan-pilidota: part. prt. nom. pl. m. Gl 2,130,71 (M, 4 Hss.; z. Part. Praet. ohne gi- vgl. Braune, Ahd. Gr.12 § 323 Anm. 2 f.). — eben-bilidot: part. prt. Gl 1,772,19 (Carlsr. Aug. LXXXIII, 11. Jh.); k-: dass. 24/25 (ebda.). gleich gestalten, (einem Vorbild) angleichen: ebenbilidot [(Paulus)] configuratus [morti eius (Christi), Phil. 3,10] Gl 1,772,19. kebenbilidot [(Christus) qui reformabit corpus humilitatis nostrae,] configuratum (i. conformatum) [corpori claritatis suae, ebda. 21] 24/25. epanpilidota [si enim] complantati [facti sumus similitudini mortis eius (Christi), simul et resurrectionis erimus, Decr. Leon. IX] 2,130,71.
ebanbirîg adj. — Graff III, 157. eben-birig: Grdf. Nb 91,5 [101,12]. gleich fruchtbar (wie, m. Dat.): alde solt tu ebenbirig uuerden . dien sumerlichen geuuahsten? aut tua in aestivos fructus intumescit ubertas?
ebanblast st. m. — Graff III, 238. epan-plast: acc. sg. Gl 4,15,24 (Jc). steiler Abhang: in der Wendung thuruh ebanblast per praeceps ‘den Abhang hinunter’; nach Steinm. z. St. vielleicht zu [illi (die von Jesus ausgetriebenen bösen Geister) exeuntes abierunt in porcos, et ecce impetu abiit totus grex] per praeceps [in mare, Matth. 8,32].
ebanbreit adj.; ae. efenbrád; an. jafnbreiðr. — Graff III, 295. eben-breit: Grdf. Nc 774,23/24 [124,3/4]. gleich breit (wie lang und hoch): uuaz ist cubus âne daz pilde . daz ebenlang . unde ebenbreit . unde ebenhoh ist . also manige altara in chilichon gescafen sint; vgl. AWB ebanhôh b. |
| eban
| | 1) eben, d. h. mit einer Oberfläche ohne Höhenunterschiede: | | | a) eben, glatt, flach, von einer (Land- oder Meeres-) Fläche: ebiniz [pavimentum] stratum [lapide in atrio, Ez. 40,17] Gl 1,650,32 (2 Hss., 6 Hss. giebanôtaz, 1 Hs. gibankôtaz?). epaniu | | | b) übertr.: gleichmütig, gelassen; gleichmäßig, ausgeglichen (in Verbindung mit muot): ębanemo uuis du muate aequo esto animo [3. Reg. 21,7] Gl 1,448,8. er selbo ebanemu muate erfulle ambahti imu pifolahanaz ipse aequo | | 2) gleich: | | | a) gleich an Art, Größe oder Umfang: epinero [mox et sublime tribunal par sanctum carumque sibi (sc. Fides u. Concordia) supereminet] aequo [iure potestatis, Prud., Psych. 737] Gl 2,549,23. eban sii fona imu | | | b) übereinstimmend, einhellig: ... heit ebanemv keratte eruuellant quodsi etiam omnis congregatio ... personam pari consilio elegerint S 275,2; | | | c) acc. sg. n. in adverb. Gebrauch: in gleicher Weise, ebenso: epan arpietan [tofus ... et ... creta negant alios aeque serpentibus agros ...] curvas praebere [latebras, Verg., G. II, 215] Gl 2,633,8 (oder Komp. | | 3) sich zu jedermann gleich verhaltend, gerecht: vvizzanti sih ... demu ebanostin suanarre cote rediun kebantan sciens se ... aequissimo iudici deo rationem redditurum S 203, 23/24. den du rehtesten ahtost . unde allero | | 4) gerade, von der Zahl: nieht neuindist tu under ganzemo unde unganzemo . unebenemo unde ebenemo nihil est in medio horum . neque inter languorem et sanitatem . neque inter habundantem et perfectum (vgl. unmittelbar davor: habundans | | 5) in eban, adverb. Verbindung mit Übergang zu präpos. Gebrauch (nhd. neben praep.), findet sich zuerst im 11. Jh.: | | | a) nebeneinander: nu sezzen in eben alle die consequentias mit fier predicationibus alsus ... Ni 570,26. so daz ueld underrizen uuirdit . so ist iogelih reiz kemeine marcha . dero stuccho . diudar in eben ligent Nk 401,21. so durhkat | | | b) in gleicher Ebene, Linie: | | | | α) daneben: die casus uerbi . die bezeichenent tiu zuei tempora . diu umbe daz presens stant. Pręteritum unde futurum . stant in eben . presens . stat in mittemen Ni 506,20. uuar iz tarana si ... uueder obenan . | | | | β) neben, jmdm. oder einer Sache zur Seite, m. Dat.: Seres sizzent hina uerro ostert in eben India Nb 97,6 [107,11]. so sihet man in (Bootes, das Sternbild) . samoso uf in uirgine standen . unde die ahsela | | | c) auf gleiche Höhe mit, so hoch wie, m. Dat. des Zieles: unz iz ... in eben dero sunnun gestige donec ... coniungat vias Phoebo 230,4 [248,15]. des mezes ilton sie chomen in eben sole mox studium in solarem | | | d) neben, in bezug auf Rang u. Geltung, m. Dat. des Gleichgeordneten: unde er (der Tod) bringet taz oberosta . in eben demo niderosten aequatque summis infima Nb 118,25 [129,15]. tia begonda si sar ... eren . | | | e) wohl in Nachbildung eines lat. Komp.: in epan choufta [arguebatur ... non solum pueros barbaros, sed etiam puellas ...] coemisse (Hs. quod ... coemisset, vgl. die Laa.) [Sulp. Sev., Dial. 3,15] Gl 2,757,19. | | ebanalt
| | a) von Personen: gleichaltrig: epanalte [(Maria)] coaevas [ei (der kleinen Musa) in albis vestibus puellas ostendit, Greg., Dial. 4,17 p. 400] Gl 2,257,51. ebanaltiu coaevas [ebda.] AJPh. 55,230 (konstr. z. | | b) von Unpersönlichem: gleich alt, (schon) ebensolange während: hebenaltero [claudus erat, cui prima dies exordia vitae, membrorum cum strage, dedit, languore] coaevo [octo lustra gerens, Ar. I, 245] Gl 2,36,11 (konstr. | | c) Glossenwort: ebinalter aequaevus Gl 4,30,20. 166,41. ebenalten aequaevi 129,25. |
|