| - eban[h]luzzo, sw. m.
- ebanmagankraft, st. f.
- ebanmaht, st. f.
- ebanmanag, adj.
- ebanmanîg, adj.
- ebanmâza, st. f.
- ebanmâzi, adj.
- ebanmâzîg, adj.
- ebanmâzôn, sw. v.
- gi-ebanmâzôn, sw. v.
- ebanmezzôn, sw. v.
- gi-ebanmezzôn, sw. v.
- ebanmihhil, adj.
- ebanmihhilî, st. f.
- ebanmuoti, adj.
- ebanmuotî, st. f.
- ebanmuotîg, adj.
- ebanmuotlîhho, adv.
- ebanmuoto, adv.
- ebannâh, adv.
- ebano, adv.
- ebanôn, sw. v.
- gi-ebanôn, sw. v.
- ebanôt, st. m.
- ebanôt, st. n. f.
- ebanreiti, adj.
- ebansâzîg, adj.
- ebansâzo, sw. m.
- ebanselbêuuîg, adj.
- ebanselbgeginuuertîg, adj.
- ebanselbgilîhhî, st. f.
- ebanselbuuesanti, part. prs.
- -ebansîtîg, adj.
- ebanscalc, st. m.
- ebanscôni, adj.
- ebansculdîg, adj.
- ebanslihtî, st. f.
- ebanslz, st. n.
- ebansprehhan, st. v.
- ebanspuotîgo, adv.
- ebanstantan, st. v.
- ebantal, st. n.
- ebanteil, st.
- ebanteila, sw. f.
- ebanubil, adj.
- ebanunga, st. f.
- ebanuuahsan, st. v.
- ebanuuerc, st. n.
- ebanuuesanti, part. prs.
- ebanuuirken, sw. v.
- eban[h]uuîz, adj.
- ebanzieri, adj.
- ebanzorft, adj.
- ebareiza, st. f.
- ebarrioza
- fir-ebben, sw. v.
- e(b)bind, ae. st. n.
- ebboum, st. m.
- ebbunga, st. f.
- ebechech
- ebechhee
- ebechloup, mhd. st. n.
- ebechowe
- ebedie
- ebedisse
- ebehev
- ebej
- ebemaht
- eben-
- ebena, st. f.
- ebenlari
- ebenmuote
- ebenxan-
- Eber
- eber
- eberez(z)e
- eberiche
- ebero
- eberswîn, mhd. st. n.
- Eberuuîh
- eberwurze, mhd.
- ebeuui
- ebiberi, st. n.
- ebich
- eb(i)heuui
- eb(i)houuui
- ebimote
- ebin
- ebin-
- ebiňd
- ebinerherbo
- ebinmuofa
- ebir
- eblit
- ebohe
- ebohov
- eboi
- eboim
- ebon-
- ebononon
- eborna
- eboum
- ebouuui, st. n.
- ebeuui, st. n.
- eb(i)houuui, st. n.
- eb(i)heuui, st. n.
- ebraisc
- hebræisc
- ebrinna
- ebuh, adj.
- ebun-
- ebur, st. m.
- ebrdnunḡ
- eburþring, ae. st.
- Eburesberg
- eburesboto, sw. m.
- eburesuuurz, st. f.
- Eburhardus
- eburîn, adj.
- Eburkar
- Eburrât
- eburspioz, st. m.
- eburuuurz, st. f.
- eburzan(d), st. m.
- ewrz
- ecchel
- eccher(e)t
- ecchil
- ecchirt
- ecchrod(o)
- ecchrot
- eccrodigo
- eccr(r)odo
- echel
- echerôdemo
- echert
- echi
- echil
- echila
- chilhaphel
- echirt
- echrod(o)
- echrot
- ecihfaz
- ecislizen
- ecka
- eckibuggi
- eckôn, sw. v.
- eckrodo
- ecostil
- ecrodo
- ed
- ed
- eđ
- edas
- dda-
- eeddefilu, adv.
- eddehuu-
- eddelîh, pron. indef.
- eddemihhil, adj.
- eddemihhil, adv. acc. sg. n.
- eddes
- eddeshuu-
- eddeslîh, pron. indef.
- eddesmanage, adv.
- eddesmihhil, adv. acc. sg. n.
- eddes ui
- eddes[h]uuanne, adv.
- eddes[h]uuâr, adv.
- edde(s)[h]uuara, adv.
- eddes[h]uuaz, pron. indef.
- eddes[h]uuaz, adv. acc. sg. n.
- eddes[h]uuelîh, pron. indef.
- eddes[h]uuenne, adv.
- eddes[h]uuennio, adv.
- eddes[h]uuer, pron. indef.
- eddes[h]uuaz, pron. indef.
- eddes[h]uuio, adv.
- edde[h]uuannân, adv.
- edde[h]uuanne, adv.
- edde[h]uuâr, adv.
- edde[h]uuara
- edde[h]uuâr ana
- edde[h]uuâr umbi
- edde[h]uuaz, pron. indef.
- edde[h]uuaz, adv. acc. sg. n.
- edde[h]uuelîh, pron. indef.
- edde[h]uuenne, adv.
- edde[h]uuer, pron. indef.
- edde[h]uuaz, pron. indef.
- edde[h]uuio, adv.
- eddo
- ede
- edeo
- ederboum, st. m.
- edes-
- edez-
- eđħ
- edhes-
- edhes in
| | eban[h]luzzo sw. m.; ae. efenhlytta. — Graff IV, 1124. epan-hluzeo: nom. sg. Gl 1,77,17 (R). einer, der (gleichen) Anteil an etw. hat, Teilhaber: consors. Vgl. eban[h]lôzo, [evan[h]lôteri and.].
ebanmagankraft st. f. eben-magin-krefte: gen. sg. S 139,2/3 (BB). gleiche göttliche Majestät: ich gloubo ... daz er richisot in der guotlichi der siner uaterlichun ewigun ebenmaginkrefte.
ebanmaht st. f.; vgl. nhd. DWB ebenmächtig; ae. efenmeahtig; an. jafnmáttugr. — Graff II, 616. eben-maht: acc. sg. Npgl 68,5; ebe-: dass. 108,20 (z. Assimilation in d. Kompositionsfuge vgl. Gröger § 129,3 S. 208). gleiche Machtfülle: ioh ungezuhta ęqualitatem dei (ebenmaht gotis) . liez ih kerno . formam serui accipiens Npgl 68,5. diz uuerch ist hereticorum samoso Judeorum . die mih luzzent uuider gote . unde mir ęqualitatem patris (ebemaht minis fater) fersagent 108,20.
ebanmanag, -manîg adj. — Graff II, 757 s. v. manag. eban-manago: acc. pl. f. Gl 1,293,9 (Jb-Rd); eben-manig: Grdf. Nk 418,24; nom. pl. n. -]iu Nc 778,2 [129,11]; ebin-: Grdf. -] Nk 418,24 (B). [Bd. 3, Sp. 16] gleich viel: ebanmanago [protulit vir inaures aureas, appendentes siclos duos, et armillas] totidem [pondo siclorum decem, Gen. 24,22] Gl 1,293,9. uuanda imo ebenmanigiu tempora sint . unde climata . unde elementa Nc 778,2 [129,11]. sed pro his nos dicimus . iz ist ebenheuig . iro ist ebenmanig . is ist nu ebenlang . alde neist Nk 418,24.
ebanmâza st. f., mhd. ebenmâe; mnl. evenmate; vgl. nhd. ebenmaß st. n. — Graff II, 902. eben-maze: nom. sg. Gl 4,217,4 (Wien 804, 12. Jh.). Ebenmaß: proportio recta comparatio.
ebanmâzi adj., mhd. ebenmâe; mnd. ēvenmâte (in anderer Bed.). — Graff II, 903. eben-maze: Grdf. Np Fides 22. gleichrangig: als Eigenschaft der Personen der Trinität: nube alle dri personę sint ebeneuuig . unde ebenmaze sed totae tres personae coaeternae sibi sunt coaequales (Npw ebanmâzîg). Komp. unebanmâzi.
ebanmâzîg adj., mhd. Lexer ebenmæec, nhd. ebenmäßig (beide in anderer Bed.). — Graff II, 903. eben-mazig: Grdf. Npw Fides 22. gleichrangig: als Eigenschaft der Personen der Trinität: suntir alle die dri kenemmida sint ebeneuuig unde ebenmazig sed totae tres personae coaeternae sibi sunt et coaequales (Np ebanmâzi).
ebanmâzôn sw. v., mhd. ebenmâen. — Graff II, 903 s. v. gaebanmâzôn. ge-eben-mazzot: part. prt. Np 88,7 (-â-). W 15,1. gleichstellen, gleichsetzen, m. Dat.: a) an Wert und Rang: vuer uuirt gote geebenmazzot in uuolchenen? quis in nubibus aequabitur domino? Np 88,7; b) im bildl. Vergleich: ich habo dih, fruintin min, geebenmazzot minemo reithgesinde an den reithuuagenon Pharaonis equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea W 15,1.
gi-ebanmâzôn sw. v., mhd. Lexer geebenmâen. — Graff II, 903, wo aber nur die unter ebanmâzôn verzeichneten Belege aufgeführt werden. gi-ebin-mazzon: 1. pl. conj. Gl 1,694,24 (clm 22201, 12. Jh.). vergleichen: [nunc ergo si confidis in virtutibus tuis, descende ad nos in campum, et] comparemus [illic invicem: quia mecum est virtus bellorum, 1. Macc. 10,71]; das Spezielle des Kräftevergleichs im Kampf ist bei der oft vokabelmäßigen Übersetzungsweise dieses Glossars (vgl. Matzel S. 6. 47) nicht zu sichern (7 Parallelhss. giebanôn).
ebanmezzôn sw. v.; vgl. ae. efenmetan. — Graff II, 901. epan-meszon: inf. Gl 2,164,26 (clm 6277, 9. Jh.). — eben-mezon: inf. Nb 35,23 [40,4]; ki-ebin-mezzot: part. prt. Gl 2, 203,1 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.). 210,13. gleichstellen, gleichsetzen: an Wert u. Rang: kiebinmezzot vuerdin [bene hanc (sc. potentiam) regit, qui ... scit cum illa ceteris aequalitate] componi [Greg., Cura 2,6 p. 21] Gl 2, 203,1. 210,13; — refl., m. Dat.: uuanda der angelus malus sih imo (Gott) ebenmezon uuolta . pe diu ist er feruuorfen Nb 35,23 [40,4]; refl. Gebrauch (mit Ersparung der Übers. von lat. se) ist wohl auch anzunehmen bei: epanmeszon [quia (Paulus) et semetipsum noverat contemplando transcendere, et eumdem se auditoribus condescendendo] temperare [Greg., Cura 2,5 p. 19] Gl 2,164,26.
gi-ebanmezzôn sw. v. — Graff II, 901. gi-epan-mez-: 1. sg. prt. -ota Gl 1,577,3 (M); 3. sg. prt. -ota 4 (M, 5 Hss.); inf. -on 2,182,28 (M, 2 Hss.); [Bd. 3, Sp. 17] dat. sg. -unna 753,44; gi-epamezon: inf. 182,29 (M, 2 Hss.; z. Assimilation in der Komp.-Fuge vgl. Gröger § 129,3 S. 208). gleichstellen, gleichsetzen: a) an Rang u. Wert: zi giepanmezunna [sed sicut nullius umquam cum illius viri meritis profiteor] conferendam [esse virtutem, Sulp. Sev., Dial. 1,24 p. 176,27] Gl 2,753,44; — refl. Gebrauch ist wohl anzunehmen bei: giepanmezon [quia (Paulus) et semetipsum noverat contemplando transcendere, et eumdem se auditoribus condescendendo] temperare [Greg., Cura 2,5 p. 19] 182,28 (vgl. Gl 2,164,26 s. v. ebanmezzôn). b) an Unwert, Verabscheuungswürdigkeit: ni giepanmezota [multa odivi, et non] coaequavi (5 Parallelhss. coaequavit) [ei, et dominus odiet illum, Eccli. 27,27] Gl 1,577,3 (clm 22201 giebanôn). |
| ebanmâzôn
| | a) an Wert und Rang: vuer uuirt gote geebenmazzot in uuolchenen? quis in nubibus aequabitur domino? Np 88,7; | | b) im bildl. Vergleich: ich habo dih, fruintin min, geebenmazzot minemo reithgesinde an den reithuuagenon Pharaonis equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea W 15,1. | | gi-ebanmezzôn
| | a) an Rang u. Wert: zi giepanmezunna [sed sicut nullius umquam cum illius viri meritis profiteor] conferendam [esse virtutem, Sulp. Sev., Dial. 1,24 p. 176,27] Gl 2,753,44; — refl. Gebrauch ist wohl | | b) an Unwert, Verabscheuungswürdigkeit: ni giepanmezota [multa odivi, et non] coaequavi (5 Parallelhss. coaequavit) [ei, et dominus odiet illum, Eccli. 27,27] Gl 1,577,3 (clm 22201 giebanôn). |
|