| - ebansculdîg, adj.
- ebanslihtî, st. f.
- ebanslz, st. n.
- ebansprehhan, st. v.
- ebanspuotîgo, adv.
- ebanstantan, st. v.
- ebantal, st. n.
- ebanteil, st.
- ebanteila, sw. f.
- ebanubil, adj.
- ebanunga, st. f.
- ebanuuahsan, st. v.
- ebanuuerc, st. n.
- ebanuuesanti, part. prs.
- ebanuuirken, sw. v.
- eban[h]uuîz, adj.
- ebanzieri, adj.
- ebanzorft, adj.
- ebareiza, st. f.
- ebarrioza
- fir-ebben, sw. v.
- e(b)bind, ae. st. n.
- ebboum, st. m.
- ebbunga, st. f.
- ebechech
- ebechhee
- ebechloup, mhd. st. n.
- ebechowe
- ebedie
- ebedisse
- ebehev
- ebej
- ebemaht
- eben-
- ebena, st. f.
- ebenlari
- ebenmuote
- ebenxan-
- Eber
- eber
- eberez(z)e
- eberiche
- ebero
- eberswîn, mhd. st. n.
- Eberuuîh
- eberwurze, mhd.
- ebeuui
- ebiberi, st. n.
- ebich
- eb(i)heuui
- eb(i)houuui
- ebimote
- ebin
- ebin-
- ebiňd
- ebinerherbo
- ebinmuofa
- ebir
- eblit
- ebohe
- ebohov
- eboi
- eboim
- ebon-
- ebononon
- eborna
- eboum
- ebouuui, st. n.
- ebeuui, st. n.
- eb(i)houuui, st. n.
- eb(i)heuui, st. n.
- ebraisc
- hebræisc
- ebrinna
- ebuh, adj.
- ebun-
- ebur, st. m.
- ebrdnunḡ
- eburþring, ae. st.
- Eburesberg
- eburesboto, sw. m.
- eburesuuurz, st. f.
- Eburhardus
- eburîn, adj.
- Eburkar
- Eburrât
- eburspioz, st. m.
- eburuuurz, st. f.
- eburzan(d), st. m.
- ewrz
- ecchel
- eccher(e)t
- ecchil
- ecchirt
- ecchrod(o)
- ecchrot
- eccrodigo
- eccr(r)odo
- echel
- echerôdemo
- echert
- echi
- echil
- echila
- chilhaphel
- echirt
- echrod(o)
- echrot
- ecihfaz
- ecislizen
- ecka
- eckibuggi
- eckôn, sw. v.
- eckrodo
- ecostil
- ecrodo
- ed
- ed
- eđ
- edas
- dda-
- eeddefilu, adv.
- eddehuu-
- eddelîh, pron. indef.
- eddemihhil, adj.
- eddemihhil, adv. acc. sg. n.
- eddes
- eddeshuu-
- eddeslîh, pron. indef.
- eddesmanage, adv.
- eddesmihhil, adv. acc. sg. n.
- eddes ui
- eddes[h]uuanne, adv.
- eddes[h]uuâr, adv.
- edde(s)[h]uuara, adv.
- eddes[h]uuaz, pron. indef.
- eddes[h]uuaz, adv. acc. sg. n.
- eddes[h]uuelîh, pron. indef.
- eddes[h]uuenne, adv.
- eddes[h]uuennio, adv.
- eddes[h]uuer, pron. indef.
- eddes[h]uuaz, pron. indef.
- eddes[h]uuio, adv.
- edde[h]uuannân, adv.
- edde[h]uuanne, adv.
- edde[h]uuâr, adv.
- edde[h]uuara
- edde[h]uuâr ana
- edde[h]uuâr umbi
- edde[h]uuaz, pron. indef.
- edde[h]uuaz, adv. acc. sg. n.
- edde[h]uuelîh, pron. indef.
- edde[h]uuenne, adv.
- edde[h]uuer, pron. indef.
- edde[h]uuaz, pron. indef.
- edde[h]uuio, adv.
- eddo
- ede
- edeo
- ederboum, st. m.
- edes-
- edez-
- eđħ
- edhes-
- edhes in
- edho
- edil
- edilcheit
- edilthegan, st. m.
- int-edilên, sw. v.
- edilendarm
- edili, adj.
- edili, st. n.
- gi-edili, st. n.
- ediling, st. m.
- edilman, st. m.
- edilzunga, sw. f.
- Ediram, as.
- edisveio
- ..ediv
- edlicha
- edo, conj.
- odo, conj.
- edouuân, adv.
- eduuinde
- eduuit
- e : do
- ee
- ee
- Eee
- effe
- effi
- effiliu
- effin
- effini
- Effraim
- Effrem
- efichic
- eft, adv. u. conj.
- eht, adv. u. conj.
| | ebansculdîg adj.; ae. efenscyldig; vgl. an. jafnskyldr. — Graff VI, 471. ebin-sculdig: Grdf. Npgl 73,17. (jmdm.) in gleicher Weise verpflichtet: also Paulus chad . sapientibvs et insipientibvs debitor svm (fruoten unde unfruoten pin ich ebinsculdig).
ebanslihtî st. f.; vgl. mhd. ebensleht; an. jafnsléttr. — Graff VI, 789. epan-slihti: nom. sg. Gl 2,274,37 (M, 5 Hss.); acc. sg. ebda. (M). [Bd. 3, Sp. 26] ebene, glatte Fläche: als Oberfläche des Altars, Altarplatte: [etsi exterius munera offerenda non habeo, intra memetipsum tamen invenio, quod in] ara (1 Hs. -am) [tuae laudis impono, Greg., Hom. I, 5 p. 1451]. Zu dieser Auffassung von ara vgl. die Überss. von (altaris) ara mit ebanî Gl 2,447,32 u. mit slihtî 2,488,1 (dazu die Glosse aram planitiem), zu ara als auf den Altar gelegte oder in ihn eingelassene Platte, Tafel vgl. Duc. s. v., zu slihtî superficies vgl. Gl 2,296 Anm. 9 u. Nk 402,16.
ebanslz st. n. — Graff VI, 814. eban-sloz: nom. sg. Gl 2,738,18 (Sg 292, 10. Jh.). abgeschlossenes Gemach, Zelle, Klause: [(filia) quae fuerat intra] conclave (Hs. conclavis) [clausa, Acta apost. p. 427]; z. conclavis als Nebenform zu conclave vgl. Diefb., Gl. 139 b, vgl. auch gasloz cella Gl 2,224,60.
ebansprehhan st. v.; vgl. ae. efenspræc. — Graff VI, 378. aban ... ki-sprohchan: part. prt. S 258,32 (B). (sich) unterhalten: .. eban si kisprohchan .. hospitibus autem cui non praecipitur nullatenus societur neque conloquatur. Vgl. Betz, Deutsch u. Lat. S. 187.
ebanspuotîgo adv. — Graff I, 96. eben-spuotigo: Nc 701,21 [20,17]. gleich geschwind: daz si imo gefolgen mahti . unde ebenspuotigo eruuallon . tie tougenen . unde die gesuasen stete . des himelis unde dero uuerlte uti secum mundi penita permeare . aetheriosque recessus irrumpere parili celeritate posset.
ebanstantan st. v. — Graff VI, 602. eban-stantan: inf. Gl 4,6,11 (Jc); part. prs. -]ti S 231,32 (B). auf einem Standpunkt beharren: ebanstantan consistere Gl 4, 6,11. .. uuidaruuarti ebanstantanti .. si quis frater ... in aliquo contrario consistens sanctae regulae aut praecepta seniorum suorum contemptor repertus fuerit S 231,32. Vgl. Betz, Deutsch u. Lat. S. 161.
ebantal st. n. — Graff V, 396. eban-tal-: dat. sg. -e Gl 1,312,32 (fragm. S. Paul, 10. Jh.); acc. sg. -] 316,29 (Rb). Tal, Talgrund: ci ebantale [(Abraham) venit et habitavit iuxta] convallem Mambre [Gen. 13,18] Gl 1,312,32. ebantal marraz [pertransivit Abram terram ... usque ad] convallem illustrem [ebda. 12,6] 316,29. Vgl. Schütz S. 61 f.
ebanteil st. (m. oder n.), nhd. dial. schlesw.-holst. ebendeel in spez. Bed. Mensing 1,979; afries. (ivindel) evendel; vgl. mhd. Lexer ebenteilec; an. jafndeildr. eben-teil: nom. sg. S 153,26/27 (Hi. u. Hö.). gleicher Anteil, gleiches Teilhaben an etw., m. Gen.: in (den Seligen im Himmel) ist ein alterbe, eines riches ebenteil. Vgl. DRWb. 2,1178 f.
ebanteila sw. f. — Graff V, 407. eben-teila: nom. sg. Nb 18,13 [20,7]. eine, die an etw. gleichen Anteil hat, nimmt, m. Gen.: unde nesolti ih nieht ebenteila uuerden dinero arbeito . tie du lidest umbe minen nid? nec partirer tecum communicato labore sarcinam . quam sustulisti . invidia mei nominis? Vgl. ebangiteilo.
ebanubil adj. eben-ubel: Grdf. Nb 296,9 [320,30]. gleich schlecht (wie, m. Dat.): ist crehto not chad si . fone dien oberen geiihten . allero saldolih [Bd. 3, Sp. 27] tien guot sin . die in tugede sizzent ... aber ze iro ubeli sih fasto habenten . allero saldolih ebenubel sin ex his enim ait quae concessa sunt . evenit ... in improbitate vero manentibus . omnem pessimam esse fortunam.
ebanunga st. f., mhd. Lexer ebenunge, nhd. ebnung; vgl. mnd. ēveninge. epinunga: nom. sg. Gl 4,329,6/7 (clm 6411, 9. Jh.). Besänftigung, Beruhigung: lenimen. lenimentum slihtunga. a uerbo lenio lenire i. polio et quatio epinunga [Eut., Ars 455,21, Variante des clm 19454]; vgl. eban 1 b, ebano 1 b. |
| |