| - ebansprehhan, st. v.
- ebanspuotîgo, adv.
- ebanstantan, st. v.
- ebantal, st. n.
- ebanteil, st.
- ebanteila, sw. f.
- ebanubil, adj.
- ebanunga, st. f.
- ebanuuahsan, st. v.
- ebanuuerc, st. n.
- ebanuuesanti, part. prs.
- ebanuuirken, sw. v.
- eban[h]uuîz, adj.
- ebanzieri, adj.
- ebanzorft, adj.
- ebareiza, st. f.
- ebarrioza
- fir-ebben, sw. v.
- e(b)bind, ae. st. n.
- ebboum, st. m.
- ebbunga, st. f.
- ebechech
- ebechhee
- ebechloup, mhd. st. n.
- ebechowe
- ebedie
- ebedisse
- ebehev
- ebej
- ebemaht
- eben-
- ebena, st. f.
- ebenlari
- ebenmuote
- ebenxan-
- Eber
- eber
- eberez(z)e
- eberiche
- ebero
- eberswîn, mhd. st. n.
- Eberuuîh
- eberwurze, mhd.
- ebeuui
- ebiberi, st. n.
- ebich
- eb(i)heuui
- eb(i)houuui
- ebimote
- ebin
- ebin-
- ebiňd
- ebinerherbo
- ebinmuofa
- ebir
- eblit
- ebohe
- ebohov
- eboi
- eboim
- ebon-
- ebononon
- eborna
- eboum
- ebouuui, st. n.
- ebeuui, st. n.
- eb(i)houuui, st. n.
- eb(i)heuui, st. n.
- ebraisc
- hebræisc
- ebrinna
- ebuh, adj.
- ebun-
- ebur, st. m.
- ebrdnunḡ
- eburþring, ae. st.
- Eburesberg
- eburesboto, sw. m.
- eburesuuurz, st. f.
- Eburhardus
- eburîn, adj.
- Eburkar
- Eburrât
- eburspioz, st. m.
- eburuuurz, st. f.
- eburzan(d), st. m.
- ewrz
- ecchel
- eccher(e)t
- ecchil
- ecchirt
- ecchrod(o)
- ecchrot
- eccrodigo
- eccr(r)odo
- echel
- echerôdemo
- echert
- echi
- echil
- echila
- chilhaphel
- echirt
- echrod(o)
- echrot
- ecihfaz
- ecislizen
- ecka
- eckibuggi
- eckôn, sw. v.
- eckrodo
- ecostil
- ecrodo
- ed
- ed
- eđ
- edas
- dda-
- eeddefilu, adv.
- eddehuu-
- eddelîh, pron. indef.
- eddemihhil, adj.
- eddemihhil, adv. acc. sg. n.
- eddes
- eddeshuu-
- eddeslîh, pron. indef.
- eddesmanage, adv.
- eddesmihhil, adv. acc. sg. n.
- eddes ui
- eddes[h]uuanne, adv.
- eddes[h]uuâr, adv.
- edde(s)[h]uuara, adv.
- eddes[h]uuaz, pron. indef.
- eddes[h]uuaz, adv. acc. sg. n.
- eddes[h]uuelîh, pron. indef.
- eddes[h]uuenne, adv.
- eddes[h]uuennio, adv.
- eddes[h]uuer, pron. indef.
- eddes[h]uuaz, pron. indef.
- eddes[h]uuio, adv.
- edde[h]uuannân, adv.
- edde[h]uuanne, adv.
- edde[h]uuâr, adv.
- edde[h]uuara
- edde[h]uuâr ana
- edde[h]uuâr umbi
- edde[h]uuaz, pron. indef.
- edde[h]uuaz, adv. acc. sg. n.
- edde[h]uuelîh, pron. indef.
- edde[h]uuenne, adv.
- edde[h]uuer, pron. indef.
- edde[h]uuaz, pron. indef.
- edde[h]uuio, adv.
- eddo
- ede
- edeo
- ederboum, st. m.
- edes-
- edez-
- eđħ
- edhes-
- edhes in
- edho
- edil
- edilcheit
- edilthegan, st. m.
- int-edilên, sw. v.
- edilendarm
- edili, adj.
- edili, st. n.
- gi-edili, st. n.
- ediling, st. m.
- edilman, st. m.
- edilzunga, sw. f.
- Ediram, as.
- edisveio
- ..ediv
- edlicha
- edo, conj.
- odo, conj.
- edouuân, adv.
- eduuinde
- eduuit
- e : do
- ee
- ee
- Eee
- effe
- effi
- effiliu
- effin
- effini
- Effraim
- Effrem
- efichic
- eft, adv. u. conj.
- eht, adv. u. conj.
- egala, sw. f.
- Egalsêo
- egan
| | ebansprehhan st. v.; vgl. ae. efenspræc. — Graff VI, 378. aban ... ki-sprohchan: part. prt. S 258,32 (B). (sich) unterhalten: .. eban si kisprohchan .. hospitibus autem cui non praecipitur nullatenus societur neque conloquatur. Vgl. Betz, Deutsch u. Lat. S. 187.
ebanspuotîgo adv. — Graff I, 96. eben-spuotigo: Nc 701,21 [20,17]. gleich geschwind: daz si imo gefolgen mahti . unde ebenspuotigo eruuallon . tie tougenen . unde die gesuasen stete . des himelis unde dero uuerlte uti secum mundi penita permeare . aetheriosque recessus irrumpere parili celeritate posset.
ebanstantan st. v. — Graff VI, 602. eban-stantan: inf. Gl 4,6,11 (Jc); part. prs. -]ti S 231,32 (B). auf einem Standpunkt beharren: ebanstantan consistere Gl 4, 6,11. .. uuidaruuarti ebanstantanti .. si quis frater ... in aliquo contrario consistens sanctae regulae aut praecepta seniorum suorum contemptor repertus fuerit S 231,32. Vgl. Betz, Deutsch u. Lat. S. 161.
ebantal st. n. — Graff V, 396. eban-tal-: dat. sg. -e Gl 1,312,32 (fragm. S. Paul, 10. Jh.); acc. sg. -] 316,29 (Rb). Tal, Talgrund: ci ebantale [(Abraham) venit et habitavit iuxta] convallem Mambre [Gen. 13,18] Gl 1,312,32. ebantal marraz [pertransivit Abram terram ... usque ad] convallem illustrem [ebda. 12,6] 316,29. Vgl. Schütz S. 61 f.
ebanteil st. (m. oder n.), nhd. dial. schlesw.-holst. ebendeel in spez. Bed. Mensing 1,979; afries. (ivindel) evendel; vgl. mhd. Lexer ebenteilec; an. jafndeildr. eben-teil: nom. sg. S 153,26/27 (Hi. u. Hö.). gleicher Anteil, gleiches Teilhaben an etw., m. Gen.: in (den Seligen im Himmel) ist ein alterbe, eines riches ebenteil. Vgl. DRWb. 2,1178 f.
ebanteila sw. f. — Graff V, 407. eben-teila: nom. sg. Nb 18,13 [20,7]. eine, die an etw. gleichen Anteil hat, nimmt, m. Gen.: unde nesolti ih nieht ebenteila uuerden dinero arbeito . tie du lidest umbe minen nid? nec partirer tecum communicato labore sarcinam . quam sustulisti . invidia mei nominis? Vgl. ebangiteilo.
ebanubil adj. eben-ubel: Grdf. Nb 296,9 [320,30]. gleich schlecht (wie, m. Dat.): ist crehto not chad si . fone dien oberen geiihten . allero saldolih [Bd. 3, Sp. 27] tien guot sin . die in tugede sizzent ... aber ze iro ubeli sih fasto habenten . allero saldolih ebenubel sin ex his enim ait quae concessa sunt . evenit ... in improbitate vero manentibus . omnem pessimam esse fortunam.
ebanunga st. f., mhd. Lexer ebenunge, nhd. ebnung; vgl. mnd. ēveninge. epinunga: nom. sg. Gl 4,329,6/7 (clm 6411, 9. Jh.). Besänftigung, Beruhigung: lenimen. lenimentum slihtunga. a uerbo lenio lenire i. polio et quatio epinunga [Eut., Ars 455,21, Variante des clm 19454]; vgl. eban 1 b, ebano 1 b.
ebanuuahsan st. v.; ae. efenweaxan. — Graff I, 687. eben-ge-wahsen: part. prt. Gl 3,419,60 (Hd.). (zusammen)wachsen (?): concreta.
ebanuuerc st. n.; vgl. ae. efenwyrcung. — Graff I, 965. eban-uuerches: gen. sg. I 19,17. gleiches, gleichartiges Wirken, als Eigenschaft der Trinität: endi auh mit dhes meghines chiliihnissu chraft dhes ebanuuerches endi einnissa dhera almahtigun spuodi, dhiu ein ioh samalih in dheru dhrinissu ist, in dhrim fingrum dhurahchundida et parilitate (-m? Vgl. Eggers, Wb. s. v. declarare 1.) virtutis cooperationem potentiae et unitatem substantiae, quae una eademque in trinitate est, (der Prophet) in tribus digitis declaravit.
ebanuuesanti part. prs.; ae. efenwesende. eben-wesente: nom. sg. n. S 136,27/28 (BB). in gleicher Weise existierend: ich gloubo daz der gotes sun ... uone imo einen waren gote dohie ware got was, unde der uone imo einen waren liehte daz ebenwesente ware lieht was. |
| |