ederboum bis edilendarm (Bd. 3, Sp. 54)
- ederboum, st. m.
- edes-
- edez-
- eđħ
- edhes-
- edhes in
- edho
- edil
- edilcheit
- edilthegan, st. m.
- int-edilên, sw. v.
- edilendarm
- edili, adj.
- edili, st. n.
- gi-edili, st. n.
- ediling, st. m.
- edilman, st. m.
- edilzunga, sw. f.
- Ediram, as.
- edisveio
- ..ediv
- edlicha
- edo, conj.
- odo, conj.
- edouuân, adv.
- eduuinde
- eduuit
- e : do
- ee
- ee
- Eee
- effe
- effi
- effiliu
- effin
- effini
- Effraim
- Effrem
- efichic
- eft, adv. u. conj.
- eht, adv. u. conj.
- egala, sw. f.
- Egalsêo
- egan
- egan
- egde
- egdes
- egdisse
- egedossa
- egedrsa
- egela
- egeleizimo
- egelgras, mhd. st. n.
- egelstere
- egen
- eger
- egerda
- egerlinch
- egester
- egesteren
- egestirn
- egga, st. f.
- eggen, sw. v.
- eggibug, st. m.
- Eggihart
- Eggiolt
- eggistein, st. m.
- eggo
- eggôn, sw. v.
- egî, st. f.
- egibâri, adj.
- egibâro, adv.
- egida, st. sw. f.
- egidâri, st. m.
- egideri, st. m.
- egidehsa, sw. f.
- euuidehsa, sw. f.
- egidi, st. n.
- egida, st. f.
- êgih
- -egîhaft, adj.
- Egihelm
- egila
- egileih, st. m.
- egilen, sw. v.
- egilîh, adj.
- egilith
- egin
- eginigo
- egir
- egiro
- egisa, st. f.
- egisgrîmolt, st. m.
- egisilich
- egislîh, adj.
- ir-egislîhhên, sw. v.
- egislîhhî, st. f.
- egislîhho, adv.
- egiso, sw. m.
- egisolîh, Subst.-Adj.-Verbindung.
- egisôn, sw. v.
- thuruh-egisôn, sw. v.
- ir-egisôn, sw. v.
- egisôt, st. m.
- Egistetin
- egithassa
- egitior, st. n.
- egkinent
- eg .. n
- ego gauuar
- egôn, sw. v.
- egula
- egunga, st. f.
- Egypt
- Egyptin
- egyptisc
- Egyptius
- Egyptus
- egypzisc
- eh
- eh
- eha
- ehar
- êhascrift
- eheidehe
- eher
- ehere
- eherl
- ehir, st. n.
- ehirâri, st. m.
- ehireri, st. m.
- ehirlîh, adj.
- ehirtregîg, adj.
- ehngest
- eho
- ehsdrhi
- ehselinga
- eht
- êht, st. f.
- ehtagaz
- êhten
- êhtîg, adj.
- êhtîga, f.
- êhtgôn, sw. v.
- ehto
- ehuuarn
- ei, st. n.
- ei
- ei
- eiba
- eibar, adj.
- eivar, adj.
- eib(a)ro, adv.
- eivaro, adv.
- eichelada
- eichen
- eichenepele
- eichhermelîn, mhd. st. n.
- eichorn
- eid, st. m.
- eid
- eidam
- eidanghelt
- eidburt, st. f.
- eide
- eidechsun
- eidem
- eiden
- eiden
- gi-eiden, sw. v.
- eidfestinônto, adv. part. prs.
- eidfestunga, st. f.
- -eidî, st. f.
- gi-eido, sw. m.
- eidochso
- eidôn, sw. v.
- eidstab, st. m.
- eidsuuart, st. f.
- eidsuueriunga, st. f.
- eidsuuurt, st. f.
- eidum, st. m.
- eiesscalun
- eiffaltra
- eifogl
- -eiga, sw. f.
- eigan, prt.
- eigan, adj.
- eigan, st. n.
- eiganbuoh, st.
- eiganen, sw. v.
- eiganhaft, adj.
- eiganhaftî, st. f.
- eiganhafto, adv.
- eiganî, st. f.
- gi-eiganôn, sw. v.
- eiganscaft, st. f.
- eigant
- eigenga
- eigenna
- eigenlind
 ederboum st. m., hybride Bildung; vgl. Lexer, Hwb. 1,510. eder-bovm: nom. sg. Gl 3,585,10 (clm 4583, 13. Jh.). Efeu, Hedera helix L., vgl. Marzell, Wb. 2,756. 763: hedera. edes-, edez- s. AWB eddes-. eđħ Gl 1,248,11 s. AWB edo. edhes- s. AWB eddes-. edhes in Gl 1,20,25 s. AWB eddes[h]uuer. edho s. AWB edo. edil s. AWB edili adj. edilcheit s. AWB adallîhheit. edilthegan st. m.; zur Frage des Komp. vgl. AWB adalthegan. — Graff V, 121. edil-thegan: nom. sg. O 1,1,99. 2,12,1 (PV); nom. pl. -]a 1,3,26; -tegan: nom. sg. 2,12,1 (F). adliger, vornehmer Mann: er (der König der Franken) ist gizal ubar al, io so edilthegan skal O 1,1, 99. thie hohun altfatera (der Maria) entont anan kuninga, thiu thritta zuahta thanana thaz warun edilthegana 3,26. thar was ein man fruater joh edilthegan guater, was ouh ther gitiurto furisto thero liuto 2,12,1. int-edilên sw. v.; vgl. mhd. Lexer entedelen, nhd. DWB entedeln; mnd. entēdelen, mnl. ontedelen. — Graff I, 144. ind-edelet: 3. sg. Nb 160,14 [172,8]. die durch edle Herkunft erhaltene Würde verlieren: die dem Menschen als Gottesgeschöpf gegebene: ube du an daz anagenne uuartest . unde an got ortfrumen . so neist nioman unedele . er neuuelle sih sundondo gelouben sines urspringes. Ferlazet er sinen skepfen . so indedelet er. edilendarm Gl 2,598,16 s. [snǽdelþearm ae.]. |
Home | Impressum | Kontakt
